GRY-PLANSZOWE.pl

Yuri pisze: ↑17 mar 2019, 13:33 Brakuje mi teraz przycisku ""podziękuj" po lewej stronie Twoja wypowiedź trafia w punkt, chyba czas rozglądnąć się za jakąś używką

Na początek, możesz spróbować sił w naszym konkursie
https://pelnapara.znadplanszy.pl/2019/0 ... m-konkurs/

Gizmoo pisze: ↑17 mar 2019, 00:28 Wreszcie zagrałem w trzecią edycję i jestem bardzo mile zaskoczony. Dla mnie, to obok Posiadłości Szaleństwa 2nd ED, najlepsza gra w Lovecraftowskim universum. Jest bardzo tematycznie, mechanicznie jest ok, fabularnie jest bardzo dobrze. Gra ma jednak kilka wad, które mnie osobiście irytowały, ale nie zmienia to faktu, że będę chciał zagrać w AH3 jeszcze nie jeden raz.

Zalety:

- Fantastyczna oprawa! Graficznie to moim zdaniem jedna z najładniejszych gier FGG! Dla mnie cudo!
- Miasto zbudowane z połączonych kafelków jest super. (a ilustracje na tych kaflach są DOSKONAŁE!)

Wady:
- Setup to jednak nadal makabra, choć i tak jest lepiej w porównaniu do AH2 i EH.

ZALETY
a) Oprawa graficzna? Zgadzam się, że jest fantastyczna ale trzeba brać pod uwagę, że dużą część ilustracji zapożyczyli sobie z AH2, AH LCG, Posiadłości i chyba Eldricha. To Troszkę wkurzające, że kupuję szóstą grę w tym klimacie i są w niej te same grafiki.
b) Kafelki są bardzo upierdliwe. Pewnie jest to fajne rozwiązanie w przypadku dodatków kiedy nowe kafelki będą fajnie łączyć się ze starymi ale setup jest dłuższy z tymi kafelkami ponad to zaczepy nie zawsze do siebie idealnie pasują przez co jest tylko kwestią czasu kiedy się zniszczą zatrą itp.

WADY
a) nie jest lepiej niż w AH2 i EH, Przeciwnie jest gorzej! Oczywiście jeśli pojawią się jakieś super rozwiązania z insertami w roli głównej to pewnie setup się skróci. W AH2 wyciagasz wszytkie karty, robisz kupki według rewersów i tyle. W AH3 to samo + sprawdzanie numerów kart do danego scenariusza co jest czasochłonne czyli jak w LCG.

Ogólnie gra OK, choć mam trochę mieszane odczucia. Grałem dopiero jeden raz solo dlatego się nie wypowiadałem, w przyszły weekend najprawdopodobniej zagram w większym gronie to napisze coś więcej.

Jeśli z grubsza ogarniałem zasady 2.edycji, to czy szybko się wdrożę do 3.? One są podobne mechanicznie, czy całkowicie różne?

Curiosity pisze: ↑19 mar 2019, 08:47 Jeśli z grubsza ogarniałem zasady 2.edycji, to czy szybko się wdrożę do 3.? One są podobne mechanicznie, czy całkowicie różne?

Ogarniesz, może nawet nie dlatego że znasz 2 edycję, a z racji naprawdę dobrze napisanej instrukcji i stosunkowej, strukturalnej prostoty gry.
Duch 2 jest w 3 obecny i jakoś naturalnie przeszliśmy do zabawy już w pierwszej rozgrywce.
Najwięcej dłubania i siedzenia w instrukcji jest podczas przygotowania xD reszta jest raczej czytelna.

Dzięki. Mi bardziej chodziło o to (nie sprecyzowałem), czy da się zagrać "z marszu", po wyjęciu z pudełka. Zakładam, że tak.

Curiosity pisze: ↑19 mar 2019, 11:08 Dzięki. Mi bardziej chodziło o to (nie sprecyzowałem), czy da się zagrać "z marszu", po wyjęciu z pudełka. Zakładam, że tak.

Tak całkowicie z marszu nie, bo w takiej 2 edycji w ogóle nie było czegoś takiego jak akcje do wyboru - była struktura rundy, która składała się z ruchu i tego co się wydarzy na polu gdzie ruch zakończyliśmy.
Duch gry został zaczerpnięty z 2 edycji, jednak samym zasadom bliżej do Eldritcha z naleciałościami 2 edycji i gry karcianej.
Tak czy inaczej czytanie instrukcji to naprawdę chwila i przyjemność - względem katorgi z edycji 2. Zatem tak, jeśli grę rozpakujesz, to bez większego problemu zagracie tego samego wieczora.

Curiosity pisze: ↑19 mar 2019, 08:47 Jeśli z grubsza ogarniałem zasady 2.edycji, to czy szybko się wdrożę do 3.? One są podobne mechanicznie, czy całkowicie różne?

Ogarniesz! ale.... To co łączy obie gry to ilustracje, Arkham, fazy i oczywiście Lovecraft. Pod względem mechaniki gry różnią się od siebie. Poziom trudności jest na tym samym poziomie. W AH3 masz trochę mniej zasad ale instrukcja jest ciut gorzej napisana (co nie znaczy, że jest słabo napisana).
To nie "Posiadłość Szaleństwa" , że rozpakujesz grę i bez przeczytania instrukcji cieszysz się nią (choć nawet w "Posiadłości" nie do końca tak było).
W pudełku znajdziesz 2 instrukcje, pierwszą musisz przeczytać przed rozpoczęciem gry. Później podczas pierwszej, drugiej a może nawet trzeciej rozgrywki jeśli pojawią się nieścisłości zaglądasz do drugiej instrukcji z zasadami opisanymi szczegółowo.

pan_satyros pisze: ↑19 mar 2019, 11:36

Curiosity pisze: ↑19 mar 2019, 11:08 Dzięki. Mi bardziej chodziło o to (nie sprecyzowałem), czy da się zagrać "z marszu", po wyjęciu z pudełka. Zakładam, że tak.

Tak czy inaczej czytanie instrukcji to naprawdę chwila i przyjemność - względem katorgi z edycji 2. Zatem tak, jeśli grę rozpakujesz, to bez większego problemu zagracie tego samego wieczora.

Nie mogę się z tym zgodzić, AH2 posiada więcej zasad a w instrukcji są one rewelacyjnie opisane. W AH3 jest mniej zasad a już na samym początku czytania można się przyczepić - mam tutaj na myśli rozkładanie i ustawianie wszystkiego pod dany scenariusz.

Lost Death pisze: ↑19 mar 2019, 15:12

pan_satyros pisze: ↑19 mar 2019, 11:36

Curiosity pisze: ↑19 mar 2019, 11:08 Dzięki. Mi bardziej chodziło o to (nie sprecyzowałem), czy da się zagrać "z marszu", po wyjęciu z pudełka. Zakładam, że tak.

Tak czy inaczej czytanie instrukcji to naprawdę chwila i przyjemność - względem katorgi z edycji 2. Zatem tak, jeśli grę rozpakujesz, to bez większego problemu zagracie tego samego wieczora.

Nie mogę się z tym zgodzić, AH2 posiada więcej zasad a w instrukcji są one rewelacyjnie opisane. W AH3 jest mniej zasad a już na samym początku czytania można się przyczepić - mam tutaj na myśli rozkładanie i ustawianie wszystkiego pod dany scenariusz.

Jesteś pierwszą osobą, którą spotykam i która chwali sposób rozpisania zasad w 2 edycji Arkham
Raczej spotykałem się z długimi FAQ i pytaniami niż opinią, że instrukcja jest wyczerpującą, czy tym bardziej - wygodna w późniejszej lekturze.

Instrukcja do 3 edycji jest moim zdaniem rewelacyjna.
A to że sięga się do wersji szczegółowej, to absolutnie normalne w nowym podejściu ffg. Lepsze to, niż bałagan i miszmasz starych zasad upchniętych w 1 książkę. Tu wszystko rozpisano z niemal prawniczą dokładnością.

Nie do końca rozumiem też uwagę o potrzebie składania scenariuszy. Pijesz do tego jak to opisano, czy samych zasad jakimi rządzi się gra oparta o scenariusze i związane z nimi talie? Bo są to 2 różne sprawy.

Edycja, która miałem w 2007 roku bardzo nam nie przypadła do gustu. A grałem z graczami Zewa Cthulhu (MAG).
Za duzo rodzajow kart, slaba walka i straszliwa dlugosc rozgrywki, rozkladania i skladanie. Zmudnosc tego wszystkiego zabijała jakikolwiek klimat.

Po RPG lubie to uniwersum i czytam, ze 3ed AH to najlepszy gra wydana w uniwersum Lovecrafta.

Czy możliwe, ze po tych 11-12 latach teraz by mi sie spodobalo ? Na ile to jest odejscie od starego i nudnego AH a na ile jest to wierne pierwowzorowi ?
Czytam, ze setup i czas rozgrywki wyraznie ograniczono. SWIETNIE. Ale co z walka ? Co z rodzajami kart i zetonow ?
Co z gra solo ? Bo wcale nie bylo jakos bardzo duzo szybciej grac solo pamietam a ZNACZNIE trudniej niz na 3.

pan_Satyros

Ja nie spotykam się z opiniami innych osób które nawet w jedną lub drugą grę nie grały a wychwalają w niebiosa 2th lub 3th tak dla zasady bo ich ulubiony tytuł jest mniej lub bardziej hejtowany. Obie gry posiadam, Obie instrukcje przeczytałem i w obie gry grałem. Do niczego nie pije, mogę się co najwyżej z czegoś napić Instrukcja do 2th na pierwszy rzut oka może wydawać się przytłaczająca w porównaniu do 3th ponieważ jest tam WIĘCEJ zasad. Na szczęście jest tam wszystko krok po kroku dobrze wyjaśnione wystarczy przeczytać. Osobiście uważam, że zasady w 3th są TROSZKĘ słabiej opisane ponieważ w trakcie czytania musiałem latać po kartkach, zaglądać do pudełka by kojarzyć do czego dany opis nawiązuje itp. (głównie pierwsze strony instrukcji, taki trochę chaos). W 2th absolutnie się z tym nie spotkałem. Usiadłem na kanapie przeczytałem 1 raz, po czym rozłożyłem pudło i zacząłem grać zaglądając od czasu do czasu do zasad szczegółowych.

Ja tak mialem wlasnie z 3 edycja - nawet nie czytalem do konca, bo nie bylo takiej potrzeby. Szybkie ogarniecie akcji (wystarczy przeczytanie karty pomocy gracza) i praktycznie mozna grac. Kto ma ogranego np Eldritcha, to tu jest 0 problemow z zasadami

Lost Death pisze: ↑19 mar 2019, 18:03 pan_Satyros

Ja nie spotykam się z opiniami innych osób które nawet w jedną lub drugą grę nie grały a wychwalają w niebiosa 2th lub 3th tak dla zasady bo ich ulubiony tytuł jest mniej lub bardziej hejtowany.

?? Co masz na myśli, bo się zgubiłem hehe

2 edycja Arkham była naszą 1 grą, te 11 lat temu. I mimo czytania instrukcji, grając raz na jakiś czas nie mieliśmy chyba partii, która nie wymagałaby doczytywania jakiś głupotek i niepotrzebnie złożonych zasad. Z racji tego, że wszytko było upchnięte w jednym miejscu instrukcja była wertowana w poszukiwaniu właściwych akapitów. Tutaj mamy wszytko wskazane co do punktu.
Zresztą zapewne nie bez powodu FFG we wszystkich swoich grach zrezygnowało z zasad na modłę starego AH, czy nie mniej tragicznego Chaosu w Starym Świecie.

Halloween pisze: ↑19 mar 2019, 17:31 Edycja, która miałem w 2007 roku bardzo nam nie przypadła do gustu. A grałem z graczami Zewa Cthulhu (MAG).
Za duzo rodzajow kart, slaba walka i straszliwa dlugosc rozgrywki, rozkladania i skladanie. Zmudnosc tego wszystkiego zabijała jakikolwiek klimat.

Po RPG lubie to uniwersum i czytam, ze 3ed AH to najlepszy gra wydana w uniwersum Lovecrafta.

Czy możliwe, ze po tych 11-12 latach teraz by mi sie spodobalo ? Na ile to jest odejscie od starego i nudnego AH a na ile jest to wierne pierwowzorowi ?
Czytam, ze setup i czas rozgrywki wyraznie ograniczono. SWIETNIE. Ale co z walka ? Co z rodzajami kart i zetonow ?
Co z gra solo ? Bo wcale nie bylo jakos bardzo duzo szybciej grac solo pamietam a ZNACZNIE trudniej niz na 3.

Wątpię byś był zachwycony, zważywszy na opisane oczekiwania. To nadal jest gra planszowa i mimo nieco większego nastawienia na klimat, tak walka, jak i eksploracja są mocno umowne, zaś kart mamy nawet więcej.
Przygotowanie potencjalnie może trwać nawet dłużej i tylko czas rozgrywki jest faktycznie krótszy. Gra jest zdecydowanie mniej żmudna, na pewno płynniejsza i mniej ociężała w prowadzeniu, jednak to nadal planszówka oparta na bieganiu po mapie i wykonywaniu testów.

z tym przygotowywaniem to bym nie przesadzal. jesli wszystkie karty trzymamy, powiedzmy w osobnych woreczkach strunowych, to wtedy to jest chwila moment.

@Lost Death
instrukcja w AH2 byla dobrze napisana? wow
tak jak pan_satyros pisal:
Jesteś pierwszą osobą, którą spotykam i która chwali sposób rozpisania zasad w 2 edycji Arkham
wiec albo jestes jakims geniuszem albo po prostu grales zle

instrukcja do AH3 jest napisana w taki sposob bys nie musial zagladac do pudelka, tylko gral w trakcie jej czytania.
jesli czytasz ja by po prostu przeczytac, to sie pogubisz. jesli zas bedziesz wykonywal wszystkie polecenia, to wszystko stanie sie od razu czytelniejsze.

Ilośc kart mi nie przeszkadza, po Magii i Mieczu lubie jak jest duzo kart. Ale uporzadkowanych jestesmy w Miescie to ciagniemy karty z miasta, jestesmy w Jaskini to ciagniemy z Jaskini.
A tam to bylo nieintuicyjne - mnostwo kupek po kilkanascie kart tak to zapamietalem. Walka to mnie najbardziej z tym wkurzała, ze oni walcza z wielkimi przedwiecznymi wprost. Nie bylo tez chyba jakichs fajnych testow koscmi w walce z minionami, trafien krytycznych etc.
Arkham Horror co miałem to była I edycja. Pomyslalem, ze 2 edycje i ponad dekade pozniej ten tytul został dopracowany i unowoczesniony.

No nic bedzie jakas okazja to kupie/zagram, jak nie to nie. Najlepiej chyba tak podchodzic do tytulow gdzie mamy watpliwosci.

jestem po jednej rozgrywce w horror w arkham 3 ed (scenariusz z Azethothem) i rzuciło mi się w oczy to, że losowanie wskazówek z kart dzielnicy jest strasznie irytujące, gdyż mamy 33% na wylosowanie rzeczonej karty a nie powiedziane, ze uda się wykonać test, owszem szanse na wylosowanie karty się zwiększają, jeśli kilkoro badaczy stoi w danej dzielnicy, co przy mniejszej ilości graczy jest trudne do zrealizowania ze względu na inne wydarzenia jak bramy w innych dzielnicach. Nie ma emocji przy spotkaniach z potworem, po prostu je mielisz jak chcesz, graliśmy w 4, a nikt badaczem nawet nie zbliżył się do stanu spotkania z przedwiecznym. Losowość, łatwość w opanowaniu bram i potworów okazała się być pietą achillesową, nuda wkradła się po 2h rozgrywki. Na plus mogę oddać karty gazet oraz kart scenariusza, duże urozmaicenie, do końca nie wiesz kiedy i jak się skończy scenariusz. Oczywiście wygraliśmy po 4h rozgrywki, ale był meh.

Jareks1985 pisze: ↑20 mar 2019, 09:45 jestem po jednej rozgrywce w horror w arkham 3 ed (scenariusz z Azethothem) i rzuciło mi się w oczy to, że losowanie wskazówek z kart dzielnicy jest strasznie irytujące, gdyż mamy 33% na wylosowanie rzeczonej karty a nie powiedziane, ze uda się wykonać test, owszem szanse na wylosowanie karty się zwiększają, jeśli kilkoro badaczy stoi w danej dzielnicy, co przy mniejszej ilości graczy jest trudne do zrealizowania ze względu na inne wydarzenia jak bramy w innych dzielnicach. Nie ma emocji przy spotkaniach z potworem, po prostu je mielisz jak chcesz, graliśmy w 4, a nikt badaczem nawet nie zbliżył się do stanu spotkania z przedwiecznym. Losowość, łatwość w opanowaniu bram i potworów okazała się być pietą achillesową, nuda wkradła się po 2h rozgrywki. Na plus mogę oddać karty gazet oraz kart scenariusza, duże urozmaicenie, do końca nie wiesz kiedy i jak się skończy scenariusz. Oczywiście wygraliśmy po 4h rozgrywki, ale był meh.

Zdobywanie wskazówek jest jednym z trudniejszych aspektów w grze. Trzeba mieć to na uwadze że te wskazówki "gdzieś są" w danej dzielnicy i odpowiednio zaplanować ich zdobycie. Najskuteczniejsza metoda to badanie dzielnicy z dwoma wskazówkami. Taka jest mechanika tej gry i mi się osobiście to podoba bo jest klimatyczne, aka "ktoś słyszał o jakiś dziwnych działaniach w tamtej dzielnicy, chodźmy to sprawdzić". AH2 miał automatyczne podnoszenie wskazówek z danego pola, to było dopiero anty-klimatyczne.
Dla mnie gra jest bardzo dynamiczna (bardziej niż poprzednie planszówki w tematyce) i emocjonująca przez całe 3h.

Jak udało Ci się wygrać za pierwszym razem z Azathohem to chyba coś źle robiłeś. To jest trudny przedwieczny.

losowanie wskazówek ma akurat symulować trud zdobycia informacji i sam akt poszukiwania. Sprawdza się nieźle, jest jednak na pewno zaskakujące, zważywszy na to do czego wcześniejsze gry nas przyzwyczaiły.
Co się tyczy nudy i łatwej wygranej - hmm - dla pewności sprawdziłbym czy dobrze graliście hehe, czasami pominięcie jakiegoś drobiazgu potrafi mocno wpłynąć na balans (jak zdejmowanie żetonów zagłady z karty przedwiecznego - zostają tam do końca gry, chyba ze karta wyraźnie każe nam je usunąć, lub uzupełnianie worka chaosu pod koniec rundy, a nie po dobraniu ostatniego żetonu).

Co się tyczy potworów - istotnie, same w sobie nie stanowią póki co wielkiej przeszkody, niemniej gdy jest ich wiele, w ograniczonym czasie gry, potrafią być skutecznym elementem odciągającym nas o głównego celu, co pośrednio przyczynia się do porażki.

Nie, jestem pewien, ze dobrze graliśmy.
Losowość w doborze kart wskazówek, można tak tłumaczyć, ale niekiedy zbierały się 3 i 4 wskazówki w dzielnicy zanim ktokolwiek wylosował kartę, a trzeba było na bieżąco zamykać bramy i zabijać potwory. W końcu czała rozgrywka skupiała się na zamykaniu bram, zabijaniu potworów i staraniu się wylosowania wskazówki.

pan_satyros pisze: ↑20 mar 2019, 10:13 Co się tyczy potworów - istotnie, same w sobie nie stanowią póki co wielkiej przeszkody, niemniej gdy jest ich wiele, w ograniczonym czasie gry, potrafią być skutecznym elementem odciągającym nas o głównego celu, co pośrednio przyczynia się do porażki.

No Mc Glean z swoja maszyna do pisania idealnie się spisywał w polowaniu na potwory, pozostała 3 zamykała bramy i szukała wskazówek. Może gdyby potwory były potężniejsze, pojawiały się częściej, było by więcej emocji.

Pewnie już każdy ma wyrobione zdanie o grze, ale i tak wrzucę tu swoją "krótką" recenzję.
Obejrzyj na ZnadPlanszy
Obejrzyj na YouTube

Jareks1985 pisze: ↑20 mar 2019, 10:22 Nie, jestem pewien, ze dobrze graliśmy.
Losowość w doborze kart wskazówek, można tak tłumaczyć, ale niekiedy zbierały się 3 i 4 wskazówki w dzielnicy zanim ktokolwiek wylosował kartę, a trzeba było na bieżąco zamykać bramy i zabijać potwory. W końcu czała rozgrywka skupiała się na zamykaniu bram, zabijaniu potworów i staraniu się wylosowania wskazówki.

Jak masz 3 wskazówki to masz 100% szansy na wylosowanie spotkania wskazówkowego.
W AH3 nie zamyka się bram ale likwiduje zagładę i anomalie. Bramy (rozdarcia w rzeczywistości) masz z innym przedwiecznym, choć potwory faktycznie skądś wychodzą - zapewne z bram przyzwanych przez kultystów. Ta gra jest bardziej opisowa w tym co się dzieje na planszy, co jest fajne.

Tak czy siak wszędzie robisz spotkania co rundę i spotkania wskazówkowe same wpadają w ręce. Można ewentualnie zaplanować by pójść tam gdzie są aż 2 wskazówki (66% szans na takie spotkanie). Samo zdobycie wskazówek nie jest aż takim problemem ale tempo gry przez które nie ma czasami kiedy ich nawet zbadać. To właśnie lubię w AH3 - presja czasu i tempo gry, 3 godziny nieustannej walki z presją.

Jools pisze: ↑20 mar 2019, 11:21

Jareks1985 pisze: ↑20 mar 2019, 10:22 Nie, jestem pewien, ze dobrze graliśmy.
Losowość w doborze kart wskazówek, można tak tłumaczyć, ale niekiedy zbierały się 3 i 4 wskazówki w dzielnicy zanim ktokolwiek wylosował kartę, a trzeba było na bieżąco zamykać bramy i zabijać potwory. W końcu czała rozgrywka skupiała się na zamykaniu bram, zabijaniu potworów i staraniu się wylosowania wskazówki.

Jak masz 3 wskazówki to masz 100% szansy na wylosowanie spotkania wskazówkowego.
W AH3 nie zamyka się bram ale likwiduje zagładę i anomalie. Bramy (rozdarcia w rzeczywistości) masz z innym przedwiecznym, choć potwory faktycznie skądś wychodzą - zapewne z bram przyzwanych przez kultystów. Ta gra jest bardziej opisowa w tym co się dzieje na planszy, co jest fajne.

Tak czy siak wszędzie robisz spotkania co rundę i spotkania wskazówkowe same wpadają w ręce. Można ewentualnie zaplanować by pójść tam gdzie są aż 2 wskazówki (66% szans na takie spotkanie). Samo zdobycie wskazówek nie jest aż takim problemem ale tempo gry przez które nie ma czasami kiedy ich nawet zbadać. To właśnie lubię w AH3 - presja czasu i tempo gry, 3 godziny nieustannej walki z presją.

no nie masz stałych 100% z wierzchu bierzesz 2 karty i tasujesz je z wskazówką, jeśli wtasowana wskazówka jest na spodzie tej 3 a z wierzchu znowu weźmiesz jeszcze raz te 2 karty może się okazać, że pierwszą wskazówkę wyciągniesz po 2 innych kartach spotkań. Dobrze analizuje?, wiec szansa na wyciągniecie pierwszej wskazówki jest od 33%-100%

Jareks1985 pisze: ↑20 mar 2019, 11:31

Jools pisze: ↑20 mar 2019, 11:21

Jareks1985 pisze: ↑20 mar 2019, 10:22 Nie, jestem pewien, ze dobrze graliśmy.
Losowość w doborze kart wskazówek, można tak tłumaczyć, ale niekiedy zbierały się 3 i 4 wskazówki w dzielnicy zanim ktokolwiek wylosował kartę, a trzeba było na bieżąco zamykać bramy i zabijać potwory. W końcu czała rozgrywka skupiała się na zamykaniu bram, zabijaniu potworów i staraniu się wylosowania wskazówki.

Jak masz 3 wskazówki to masz 100% szansy na wylosowanie spotkania wskazówkowego.
W AH3 nie zamyka się bram ale likwiduje zagładę i anomalie. Bramy (rozdarcia w rzeczywistości) masz z innym przedwiecznym, choć potwory faktycznie skądś wychodzą - zapewne z bram przyzwanych przez kultystów. Ta gra jest bardziej opisowa w tym co się dzieje na planszy, co jest fajne.

Tak czy siak wszędzie robisz spotkania co rundę i spotkania wskazówkowe same wpadają w ręce. Można ewentualnie zaplanować by pójść tam gdzie są aż 2 wskazówki (66% szans na takie spotkanie). Samo zdobycie wskazówek nie jest aż takim problemem ale tempo gry przez które nie ma czasami kiedy ich nawet zbadać. To właśnie lubię w AH3 - presja czasu i tempo gry, 3 godziny nieustannej walki z presją.

no nie masz 100% z wierzchu bierzesz 2 karty i tasujesz je z wskazówką, jeśli wtasowana wskazówka jest na spodzie tej 3 a z wierzchu znowu weźmiesz jeszcze raz te 2 karty może się okazać, że pierwszą wskazówkę wyciągniesz po 2 innych kartach spotkań. Dobrze analizuje?

No w sumie tak, masz rację, nie ma 100% pewności. No Arkham to gra losowości jakby nie patrząc. Tak czy siak ja staram się cisnąć wskazówki w dzielnicach z dwoma żetonami wskazówek, inaczej to nie przykuwam uwagi aż tak do wskazówki. Za dużo jest do roboty w mieście by aż tak planować.

Gambit pisze: ↑20 mar 2019, 11:13 Pewnie już każdy ma wyrobione zdanie o grze, ale i tak wrzucę tu swoją "krótką" recenzję.
Obejrzyj na ZnadPlanszy
Obejrzyj na YouTube

bardzo dobra recenzja, mam te same odczucia