GRY-PLANSZOWE.pl

Co trzeba przeczytać, żeby w tym uniwersum czuć się dobrze i złapać klimat? Ktoś podrzuci sensowną czytelnicza listę arturiańską?

Obejrzyj "Excalibura" w reżyserii Johna Boormana. Zrobi robotę

To znam. Ale cały setup TG jest oparty na micie arturiańskim i chętnie bym wszedł w świat. Akurat będzie na maj, jak przyjdzie do mnie PRZESYŁKA

Nie znam sie ale czy TG nie jest tylko lekko osadzommne w mitach arturianskich? Te oryginalnie chyba nie byly tak mroczne a rycerze i Artur chyba dzialali inaczej? Musialbys znalezc cos w tych mitch i to w mrocznym klimacie.

mistrz_yon pisze: ↑10 sty 2021, 21:26 To znam. Ale cały setup TG jest oparty na micie arturiańskim i chętnie bym wszedł w świat. Akurat będzie na maj, jak przyjdzie do mnie PRZESYŁKA

Najpełniej spełnia rolę wprowadzenia w estetykę i w wykrzywione mity Avalonu... komiks. Nie byle jaki oczywiście, ale epos Pata Millisa w oprawie Simone’a Bisleya zatytułowany „Rogaty Bóg”. Dzieło kompletne estetycznie i intelektualnie. I to właśnie ono jest moim zdaniem prawdziwym patronem TG.
Zalecam nie pożerać go na szybko a powoli smakować i rozłożyć na kilka dni.

mistrz_yon pisze: ↑10 sty 2021, 20:05 Co trzeba przeczytać, żeby w tym uniwersum czuć się dobrze i złapać klimat? Ktoś podrzuci sensowną czytelnicza listę arturiańską?

Polecam cykl avaloński Marion Zimmer Bradley .

Fyei pisze: ↑11 sty 2021, 09:02

mistrz_yon pisze: ↑10 sty 2021, 20:05 Co trzeba przeczytać, żeby w tym uniwersum czuć się dobrze i złapać klimat? Ktoś podrzuci sensowną czytelnicza listę arturiańską?

Polecam cykl avaloński Marion Zimmer Bradley .

Problem z tymi klasykami literackimi jest moim zdaniem taki, że proponowane tam ujęcia Avalonu mają się nijak do wizji z TG. Punkty zbieżności to zaledwie nazewnictwo i parafernalia. Powtórzę się - w kwestii wprowadzenia w estetykę świata TG to "Rogaty Bóg" Millisa i Bisleya nie ma sobie równych.

tommyray pisze: ↑11 sty 2021, 10:00

Fyei pisze: ↑11 sty 2021, 09:02

mistrz_yon pisze: ↑10 sty 2021, 20:05 Co trzeba przeczytać, żeby w tym uniwersum czuć się dobrze i złapać klimat? Ktoś podrzuci sensowną czytelnicza listę arturiańską?

Polecam cykl avaloński Marion Zimmer Bradley .

Problem z tymi klasykami literackimi jest moim zdaniem taki, że proponowane tam ujęcia Avalonu mają się nijak do wizji z TG. Punkty zbieżności to zaledwie nazewnictwo i parafernalia. Powtórzę się - w kwestii wprowadzenia w estetykę świata TG to "Rogaty Bóg" Millisa i Bisleya nie ma sobie równych.

Cóż nie twierdzę, że są zbieżne, ale w moim odczuciu Mgły Avalonu bardzo dobrze wprowadzają w świat legend arturiańskich i z tego co pamiętam (dawno to czytałam) nie są utrzymane w cukierkowym klimacie .

PS. I dzięki za polecenie "Rogatego Boga", sama chętnie przeczytam .

Fyei pisze: ↑11 sty 2021, 09:02

mistrz_yon pisze: ↑10 sty 2021, 20:05 Co trzeba przeczytać, żeby w tym uniwersum czuć się dobrze i złapać klimat? Ktoś podrzuci sensowną czytelnicza listę arturiańską?

Polecam cykl avaloński Marion Zimmer Bradley .

Do tanich ta pozycja nie należy, niestety.

Dorzucam, bo zapomniałem - "Skarby Brytanii" (!) również autorstwa Pata Millisa, tym razem ilustrowane przez Dermota Powera. I o ile Rogaty Bóg to era prearturiańska, celtycka i nawet choć trochę nie brytyjska bo dotyczy ery mitycznej, to Skarby Brytanii są arturiańskie, powiedzmy że na wskroś. Rozpoczynają się mordowaniem się Artura i jego syna Mordreda, a potem historia rozwija się równie miło i przyjemnie.

Skoro o tym mowa, to bardzo dobra jest też trylogia arturiańska Cornwella (Zimowy monarcha, Excalibur, Nieprzyjaciel Boga). Może bardziej "przyziemna", niż to, co się dzieje w TG, ale kontekst głównych postaci i wydarzeń pozwoli poznać tak samo dobrze, jak Bradley (którą też oczywiście gorąco polecam).

A na komiksy zerknę, chociaż niestety ta przykładowa strona jakoś mnie specjalnie nie zachęciła.

feniks_ciapek pisze: ↑11 sty 2021, 16:20 Skoro o tym mowa, to bardzo dobra jest też trylogia arturiańska Cornwella (Zimowy monarcha, Excalibur, Nieprzyjaciel Boga). Może bardziej "przyziemna", niż to, co się dzieje w TG, ale kontekst głównych postaci i wydarzeń pozwoli poznać tak samo dobrze, jak Bradley (którą też oczywiście gorąco polecam).

A na komiksy zerknę, chociaż niestety ta przykładowa strona jakoś mnie specjalnie nie zachęciła.

Cornwell cymes.
Przyznaję to jest dość specyficzny komiks, a kadr - de gustibus... Ale jako całość łączy nieźle i mroczność i lekkość, dostojeństwo i błazenadę. Okrutne, niezrozumiałe pogaństwo oraz uniwersalne wątki honoru i szlachetności. Jest to taki kociołek obfitości do którego z przyjemnością wracam. Traktuję to jako intrygujący esej obrazkowy, dobrze wymalowany, i wcale niegłupio opowiedziany. Dobra szkoła brytyjskiego komiksu - może nie przebija Alana Moore'a ale i nie jest poniżej.

Słyszałem, że w 3 scenariuszu są jakieś niedopowiedzenia i można grać w niego wiele godzin i się zablokować. W polskiej wersji występuje ten problem?

Nie do końca, używał dodanej mapy żebyś wiedział co gdzie jest. Ja dopiero w 7 rozdziale sprawdzilem podpowiedzi. Jedynie dlatego że niechcialo mi się latać po całej mapie.

jediwolf pisze: ↑11 sty 2021, 18:22 Słyszałem, że w 3 scenariuszu są jakieś niedopowiedzenia i można grać w niego wiele godzin i się zablokować. W polskiej wersji występuje ten problem?

To nie jest problem a poprostu w rozdziale 3 zaczyna sie open world, masz kilka rzeczy do zrobienia, wybor którym głównym questem bedziesz szedl dalej i kogo wesprzec. Do tego trzeba uwaznie czytac informacje gdzie dokladnie masz isc i co zrobić. Takze możesz walnac rozdział w 2 godziny a możesz sie błąkać po otwartym swiecie.

Bardzo dziękuję za wszystkie sugestie czytelnicze. No, będzie co czytać.
A przy okazji, znalazłem na naszym forum prawdziwe złoto --> viewtopic.php?f=64&t=63327

No cóż, ja z racji swojego wykształcenia, legendy arturiańskie poznawałem, czytając oryginalne romanse rycerskie, a w szczególności Le Morte d'Arthur. I choć to dzieła niezwykłe i niezmiernie ważne, z punktu widzenia literatury europejskiej, zwykłym śmiertelnikom ich nie polecam... szczególnie w średnioangielskim oryginale. Gdyby jednak ktoś chciał zapoznać się z materiałem źródłowym w wydaniu bardziej klasycznym, niż komiksy i dzisiejsze powieści dla młodzieży, to jest kilka pozycji, po które można sięgnąć.

Aby jak najbardziej zbliżyć się do źródła, ale wybrać coś bardziej przystępnego dla dzisiejszego odbiorcy, można cofnąć się do XIX w. i cyklu poematów Tennysona zatytułowanego „Idylle królewskie”. Jak niemal wszystkie pozycje w tym zestawieniu, jest to wersja wspomnianego wyżej dzieła Thomasa Malory'ego, unowocześniona dla odbiorców współczesnych autorowi. Część poematów można nawet znaleźć w j. polskim. Ostrzegam jednak, że są to utwory pisane wierszem białym, więc trzeba umieć to trawić. Najstarsza wersja pisana prozą, o jakiej mi wiadomo, to „King Arthur and His Knights”, Jamesa Knowlesa (też XIX w.), ale ta pozycja może być trudno dostępna w Polsce. Zdecydowanie nowszy, bardziej przystępny i dostępny będzie zbiór „The Once and Future King” T.H. White'a (Był sobie raz na zawsze król). Powieści wchodzące w skład tego cyklu można zdobyć zarówno w j. angielskim, jak i polskim. Najnowsze propozycje to „The Acts of King Arthur and His Noble Knights” („Czyny króla Artura i Rycerzy Okrągłego Stołu”), znacznie lepiej znanego z innych powieści Johna Steinbecka oraz The Merlin Trilogy autorstwa Mary Stewart. Ta ostatnia pozycja jako jedyna w zestawieniu nie bazuje ściśle na Le Morte d'Arthur, ale może zainteresować zwolenników żeńskiego pióra.

Zaczynam drugi raz kampanię i mam zamiar grać Niamh. Jaki kolor talii rozszerzeń polecacie do tej postaci. Beorem już przechodziłem i niebieska odpada.

Niamh ma swoją talie całą. Powinna być w pudełku.

Chaaber pisze: ↑14 sty 2021, 22:16 Niamh ma swoją talie całą. Powinna być w pudełku.

Ale tylko rozszerzeń. Podstawową nadal musisz wybrać.

Moja żona grała Niamh. Nie pamiętam czyją talię podstawową wzięła ale szczerze mówiąc oboje zgodnie stwierdziliśmy, że Niamh jest nudną postacią. Statystyki zbyt uniwersalne a karty rozszerzeń niczym ciekawym się nie wyróżniały przynajmniej w porównaniu z Beorem. Żałowaliśmy, że wybraliśmy Niamh jako jedną z naszych bohaterów.

Chaaber pisze: ↑14 sty 2021, 22:16 Niamh ma swoją talie całą. Powinna być w pudełku.

Poszedłbym w szarości - myślę, że ich uniwersalność powinna wzmocnić uniwersalność Niamh

Podstawową talię ma swoją po 15 kart dyplomacji i walki.
Karty rozwinięc wybiera z tych które zostaną po wyborze postaci przez innych graczy.
Sprawdzę jak będzie szło z szarą. Dziękuję za radę.

Fenrisek83 pisze: ↑15 sty 2021, 17:11 Podstawową talię ma swoją po 15 kart dyplomacji i walki.
Karty rozwinięc wybiera z tych które zostaną po wyborze postaci przez innych graczy.
Sprawdzę jak będzie szło z szarą. Dziękuję za radę.

Karta z imieniem postaci to nie jest podstawowa tylko to sa karty ulepszen. Niamh ma swoje ulepszenia ale nie ma kart podstawowych. Karty podstawowe maja numery 1-15

brazylianwisnia pisze: ↑15 sty 2021, 18:43

Fenrisek83 pisze: ↑15 sty 2021, 17:11 Podstawową talię ma swoją po 15 kart dyplomacji i walki.
Karty rozwinięc wybiera z tych które zostaną po wyborze postaci przez innych graczy.
Sprawdzę jak będzie szło z szarą. Dziękuję za radę.

Karta z imieniem postaci to nie jest podstawowa tylko to sa karty ulepszen. Niamh ma swoje ulepszenia ale nie ma kart podstawowych. Karty podstawowe maja numery 1-15

A dokładnie to karty z numeracją 1/25, 2/25, ... 15/25 to są karty podstawowe, czyli dostępne na początku gry.
Karty z numerami 16/25, 17/25, ... 25/25 to karty, które można pozyskać później.
Tak samo karty imienne z numeracją 1/15, 2/15, ... 15/15 to także karty do pozyskania w trakcie gry.