GRY-PLANSZOWE.pl

Kolejny Pax z całej serii gier spod ręki Enklundów.
Temat wydzielony z tematu zbiorczego na temat wszystkich Paxów. Link do dyskusji wcześniejszej w temacie zbiorczym: https://www.gry-planszowe.pl/forum/viewtopic.php?f=1&t=44580

Autorzy: Phil Eklund, Cole Wehrle
Rok pierwszego wydania: 2015
Wydawca: Sierra Madre Games

Linki do BGG:
Wydanie 2015
Wydanie 2019 - tu jako autorzy widnieją: Richard Wilkins, Cole Wehrle

Strona Galakty: Wydanie 2021
Link do pliku z kartą pomocy w wersji PL od warlocka: tutaj

Linki do polskich tłumaczeń

Wydanie 2015
Skrypt do nauki gry nowych graczy (autor misioooo): link
Spolszczona plansza (autor Jerrvix): link
Skrót zasad (autor Jerrvix): link

Wydanie 2019
Polskie tłumaczenie elementów dla graczy (autor Mathunter25): link

Kampania na KS dla drugiego wydania

Witam
To od razu wstawię, żeby wiadomo było wszem i wobec.

Post pod linkiem: viewtopic.php?f=61&t=70088

Ruszamy z tematem przetłumaczenia gry Pax Pamir 2nd na wersję polską.

W sieci dostępna jest angielska wersja PP2nd, więc postanowiliśmy przetłumaczyć tę świetną grę.

Jeśli komuś nie przeszkadza brak polskiego języka to proszę bardzo:
Link do dropbox:

Galakta wydaje Pax Pamir po polsku, koniec świata . Mamy w tym roku Paxa, Food Chain Magnate, Dominant Species - prawdziwa uczta dla graczy wagi ciężkiej .

Galakta wyda Pax Pamir 2nd ed. po Polsku!!!
Jestem w MEGA szoku!!!

Pozytywne zaskoczenie

Kupię

warlock pisze: ↑05 lut 2021, 11:06Mamy w tym roku Paxa, Food Chain Magnate, Dominant Species - prawdziwa uczta dla graczy wagi ciężkiej .

Let me fix that...

prawdziwa uczta dla graczy wagi ciężkiej, którzy z jakiegoś powodu nie kupili tych tytułów wcześniej (bo 2 z 3 były dostępne od lat)

Ale on topic:
Tak, naprawdę przyjemnie, że więcej osób pozna ten tytuł

Do tej pory gra nawet nie ocierała się o mój radar przez barierę - dużo tekstu na kartach + brak języka PL (problem dla małżonki) a teraz od ogłoszenia decyzji Galakty zaczynam się zastanawiać czy to jest gra której potrzebuje czy nie

Czy bardziej ograni "zaawansowani" forumowicze mogą coś miłego napisać o Pax Pamir, najlepiej w odniesieniu do jakichś innych gier dostępnych na rodzimym rynku? (wydaje się dużo bardziej złożonym kuzynem Inis'a ?)

KamradziejTomal pisze: ↑05 lut 2021, 11:50 (wydaje się dużo bardziej złożonym kuzynem Inis'a ?)

Oby nie. Na kartach widzę ściany tekstu, zastanawiam się czy to dobrze wróży...

Ta gra ani nie jest długa, ani złożona (przynajmniej jeśli chodzi o same zasady), daleko temu do Dominant Species.

Gierka jest spoko, ale wg mnie nie aż tak dobra, jak ją wszyscy malują. Po kilku rozgrywkach nie mam wrażenia, żeby mnie miała jeszcze czymś zaskoczyć.

Dr. Nikczemniuk pisze: ↑05 lut 2021, 12:01 Oby nie. Na kartach widzę ściany tekstu, zastanawiam się czy to dobrze wróży...

To zamiast wróżyć przeczytaj ten tekst i zauważ, że to w większości flavour - opis tego kim była dana postać albo jakiegoś miejsca / wydarzenia.
A Inis ma jeden z elegantszych designów, więc nie wiem skąd to "oby nie"

KamradziejTomal pisze: ↑05 lut 2021, 11:50dużo tekstu na kartach

W znakomitej większości kart jest to sam flavour text - mechanicznie gra opiera się na ikonach poszczególnych akcji (z wyjątkami niektórych kart, które mają jakieś zdolności i paru kart specjalnych).

KamradziejTomal pisze: ↑05 lut 2021, 11:50wydaje się dużo bardziej złożonym kuzynem Inis'a ?

Tak bardzo nie

Nie ma draftu - jest market row, budowanie swojego tableau i aktywowanie zagranych kart.
Nie ma eksploracji nowych terenów, układ mapy jest stały i w całości znany od początku.
Nie ma "Twoich" jednostek na planszy, są jednostki, na które wpływ mają sojusznicy danej frakcji, którymi może być każdy z graczy.
Nie ma różnych warunków zwycięstwa, wygrywasz tylko i wyłącznie na punkty.

Aczkolwiek fakt - uczucie przeciągania liny i próbowania podkurzyć przeciwników jakby znajome

Dr. Nikczemniuk pisze: ↑05 lut 2021, 12:01 Oby nie. Na kartach widzę ściany tekstu, zastanawiam się czy to dobrze wróży...

Ściany tekstu są w przeważającej mierze rysem historycznym. Same karty to głównie ikonografia.

OK wchodzi na radar

Galatolol pisze: ↑05 lut 2021, 12:03 Ta gra ani nie jest długa, ani złożona (przynajmniej jeśli chodzi o same zasady), daleko temu do Dominant Species.

Gierka jest spoko, ale wg mnie nie aż tak dobra, jak ją wszyscy malują. Po kilku rozgrywkach nie mam wrażenia, żeby mnie miała jeszcze czymś zaskoczyć.

Jedną z zalet PP to to, że tylko mała część kart wchodzi do rozgrywki.
Każda rozgrywka będzie więc wyglądać zupełnie inaczej nie tylko przez decyzje graczy, ale też przez fakt, że zwyczajnie gra w danym setupie odbiera pewne możliwości - wymuszając zupełnie inne zagrywki niż miało się w głowie od paru gier.
Akurat nie ma fioletowych kart z liderami i ciężko o kontrolę obszaru? Zabrakło szpiegów i trzeba zupełnie inaczej niż dotychczas podejść do tematu?
A może ciężko o jakiekolwiek akcje pozyskania pieniędzy, więc wszystko rozwija się nagle wolniej niż dotychczas?
Co ciekawe - jeśli ktoś potrafi, to każde takie okoliczności można dość łatwo wyobrazić sobie jako "tak w sumie mogło się to potoczyć podczas Wielkiej Gry"

I na tym w sumie polega główny ciężar - żeby przeanalizować to, co znajduje się na stole + markecie, umieć dostosować się i podjąć sensowne decyzje bazując na tych informacjach.
Bo fakt, mechanicznie to nie jest skomplikowane. Ale zależności i konsekwencje nie są łatwe do ogarnięcia po pierwszej (albo i drugiej) rozgrywce

Zdążyłem od zakupu ang wersji zagrać tylko 2 razy, i wydaje mi się że nie do końca świadomie grałem, więc o samej grze się nie wypowiem jeszcze. Tekst jak piszą wyżej to tylko rys historyczny. Na niewielu kartach jest odrobina tekstu który ma znaczenie. Instrukcja jest bardzo prostym językiem napisana. Sam byłem zdziwiony że tak mało musiałem zaglądać do słownika (a nie jestem zadowolony z mojej znajomości języka ang.)

Co do zachwytów, to dla mnie samo obcowanie z tą grą sprawia przyjemność. Przepiękne wydanie, stylowe, po prostu wow.
Ciekawe czy druk odbędzie się razem z oryginalnym wydawcą? I czy będzie tak samo wydane jak wersja ks.

Grałem tylko raz i wkręciłem się.
Gra wymagająca nieustannych reakcji, dostosowywania planów, kombinowania, ile wycisnąć z tego co jest tu teraz. Nie, że brak strategii, ale że trzeba oczekiwać pułapek i niespodzianek. Dokładnie tak, jak w w historycznej Wielkiej Grze o Azję Środkową, która jest tłem PP. Tematycznie podoba mi się tez to, że nie gramy europejskimi potęgami, tylko regionalnymi przywódcami, którzy kombinują w te i we wte, z kim się sprzymierzyć, a kogo zdradzić, żeby wywalczyć jak najwięcej dla siebie. Klimatycznie jakbyś grał w Grę o Tron nie Lannisterami czy Starkami, tylko Boltonami albo Tarlymi.
Wygrałem ten pierwszy raz i było to niezwykle satysfakcjonujące, bo zrobiłem to dzięki temu, że pod koniec partii podjąłem ryzyko spadnięcia nawet na ostatnie miejsce, żeby tylko mieć szanse na pierwsze. No i jedna zdrada sojuszników, druga, ostatni dominance check i YEAH!

Działa ta gra względnie na dwie osoby?
Czy minimum minimorum to trzy?

Mr_Fisq pisze: ↑05 lut 2021, 13:26 Działa ta gra względnie na dwie osoby?
Czy minimum minimorum to trzy?

Na dwie osoby dołożyłbym bota. Graliśmy kilka partii na dwóch graczy i wydaje mi się, że potrzebne jest to przeciąganie liny w trzy strony, bo inaczej gra się degeneruje i może się skończyć już po pierwszej dominacji albo obaj gracze będą współzawodniczyć o względy tylko jednej frakcji.

No kuuura mać. Już miałem zapomnieć o tej grze a wy tu wyjeżdżacie z tymi pozytywnymi opiniami. Razem z Glen More 2 wyjdzie około 500zl i sumienie kłuje w żebra

Dopiero ostatnio udało mi się zagrać pierwszy raz. Graliśmy 3 razy pod rząd w 4 osoby.
W skrócie. Wspaniałe uczucie jak po ponad 25 latach grania w najróżniejsze planszówki zdarza się trafić na taką perłę jak ta pozycja. Gra mnie kompletnie oczarowała.
Gameplay, klimat, wykonanie, jak dla mnie perfekcja. Ta gra to jedna wielka interakcja między graczami. Ogromna regrywalność. Każda partia inna. Cudo.
Pewnie zdecyduję się na dokupienie też wersji PL, mimo że mam angielską 2nd edition.

Ja jeszcze nie zagrałem w mój egzemplarz, ale nie sądziłem że ktoś zdecyduje się na wydanie w Polsce. Obok Dominant Species to największe zaskoczenie tegorocznych premier.

Wydanie jest przecudowne, chyba najładniejsza gra u mnie.

No to temat PnP, który został uruchomiony raczej padnie.
No ale nie żebym płakał z tego powodu.
Jeeeah.

Zawsze chcę napisać o Pamirze, że to taki "gorszy" Pax, ale potem w niego gram i za każdym razem tak mi się podoba, że nie potrafię.
Wykonanie jest rewelacyjne - jedyne do czego bym się przyczepił, to te diale, ale nie jestem fanem diali w żadnej grze, więc może nie jestem obiektywny. Jakoś w porównaniu do reszty elementów wydają mi się takie trochę na odwal.
Na dwóch gra jest moim zdaniem bardzo fajna, nie jest to może to samo co na większą liczbę graczy, ale jak dla mnie Pamir sprawia się dobrze jako gra "pojedynkowa" jeden na jeden, całkiem blisko mu pod tym względem do mojej ulubionej Porfiriany. I to, że może skończyć się już po pierwszej dominacji, nie jest dla mnie żadną wadą, a wręcz przeciwnie.
Gra jest łatwa w swoich założeniach, nauka jej zasad trwa tyle co nic, instrukcja jest napisana całkiem ok, nie pozostawia wielu wątpliwości. Obcowanie z elementami gry - nieporównywalne z niczym innym z czym miałem do czynienia w grach planszowych. Ścisły top i przyjemność sama w sobie. Dla wykonania warto mieć tę grę.
Karty niestety nie są aż tak różnorodne, żeby gra za każdym razem miała wyglądać inaczej. Tego się po prostu aż tak nie czuje. Szczególnie jak porówna się to z Porfirianą, gdzie w pierwszej rundzie wpada depresja i trwa do końca gry XD. Tekst na kartach to wyłącznie flavor, równie dobrze mogłoby go nie być. Istotna jest wyłącznie ikonografia, która ma tyle różnorodnych symboli co palców u jednej ręki. Generalnie to gra typu easy to learn hard to master, czyli najlepszy sort, plus stanowi fajne wejście do świata paxów, z którego wyjścia już nie ma.

612 pisze: ↑05 lut 2021, 18:01 Tekst na kartach to wyłącznie flavor, równie dobrze mogłoby go nie być.

Z tym bym się nie zgodził. Te teksty i ilustracje to dla mnie nieodłączny element zanurzenia się w epokę, poczucia klimatu Wielkiej Gry. Łatwiej zapomnieć, że w gruncie rzeczy grasz tylko o punkty zwycięstwa, a nie rządy w Afganistanie.

612 pisze: ↑05 lut 2021, 18:01 Generalnie to gra typu easy to learn hard to master, czyli najlepszy sort, plus stanowi fajne wejście do świata paxów, z którego wyjścia już nie ma.

Brzmi to naprawdę źle. Następna gra ma się znaleźć na moim radarze ?
Trochę za dużo tych ciekawych polskojęzycznych premier w tym roku.

Czy doświadczenia z gry w Pax Pamir da się porównać do jakiś innych gier nie-paxowych (np. FCM) ?