GRY-PLANSZOWE.pl

Świeżynka z KS, w którą miałem okazję zagrać wczoraj.
https://boardgamegeek.com/boardgame/313 ... nsmissions
Stosunkowo prosta, niezależna językowo gra w której każdy z graczy gra przeciwko innym ale nikt nie ma własnego pionka. Na planszy (schowanej w spoilerze wyżej) znajdują się cztery roboty jeden z nich jest wolny ale inteligentny; drugi szybki ale wręcz przeciwnie oraz dwa średniaki. Każdy z graczy ma taki sam deck 7 kart, z których na ręku ma trzy - po zagraniu karty nie tasuje się decku, a odkłada się zagraną kartę na spód - w ten sposób mamy w talii układ, który od biedy jesteśmy w stanie zapamiętać.

Plansza jest podzielona na obszary, z których każdy ma dwa pola - poruszamy sie po niej wyłącznie w kierunku wskazówek zegara. Ale - pole na którym stoi inny robot nie liczy się do wydawanych punktów ruchu - czyli ruch o dwa pola z których jedn jest zajęte liczy się jako 1.
Każdy obszar daje "coś" - albo kostki zasobów/energii (jak pokazane na planszy); albo możliwość kupienia przedmiotu (co daje nam na koniec gry punkty), albo możliwość zakupu idei (które dają dodatkowego boosta naszym robotom) albo karty lasu, które dają jednorazową dopałkę po ich aktywowaniu albo rury z których budujemy własną konstrukcję. Ruch odbywa sie poprzez zagranie karty która albo pozwala aktywować konkretnego robota albo pozwala aktywowac robota na jakimś obszarze.

Każdy gracz ma planszetkę na której do każdego robota przypisuje przedmioty i idee. Zapełnienie miejsca w całości na danym robocie daje nam dodatkowe punkty. Generalnie roboty średnie mają cztery miejsca (przedmiot zajmuje 2, idea 1), robot wolny ale mądry ma ich 5 a robot szybki 3
Przedmioty same w sobie nie mają znaczenia inego niż punkty; idee natomiast dają dodatkowe możliwości robotom - np. po aktywowaniu posiadającego je robota możemy go poruszyć w tył, zyskać energię, wymienić zasób/energię na inny zasób/energię - generalnie są to rzeczy mniej lub bardziej przydatne.

Gra kończy się w kilku przypadkach - wyczyścimy rynek, wyczyścimy jeden stack rur (jak widac na mapce przykładowej mamy cztery stacki), zapełnimy wszystkie miejsca na swojej planszetce robotów.

Sama gra jest dosyć prosta w tłumaczeniu i mimo ogromu możliwości nie miałem wrażenia jej nadmiernej komplikacji. Kilka drobnych wątpliwości wyjaśniliśmy sobie od razu.

Czego szkoda to to, że gra jest z KS i czort wie czy i kiedy pojawi sie w regularnej sprzedaży - a według mnie jest warta kupna - ja się przy niej mimo jej prostoty bawiłem świetnie.

My też podczas pierwszej rozgrywki bawiliśmy się świetnie. Bardzo przystępne zasady, spora sałatka punktowa - wszystko kusi i nęci, chociaż budowanie systemu rur daje chyba najłatwiejsze pewne punkty. Szybie tury - zagraj kartę, rusz robocika i wykonaj akcję z pola (ewentualnie odpal bonus lub stały boost robota). Wydawało mi się przed grą, że nie da się niczego zaplanować, bo roboty całe czas będą przestawiane, ale nie jest źle. Dzięki 4 robotom i 3 kartom na ręce jeden cel często można osiągnąć na 2-3 sposoby. Czasami się nie da, ale często da. Ciekawy myk jest z zakupami przedmiotów i boostów robotów. Jak kupuje się dany przedmiot to znika z rynku boost leżący w tej samej kolumnie co kupowany przedmiot i na odwrót. Zbieranie setów przedmiotów to ryzykowne zajęcie w tej grze jak obok ludzie lubiący dokuczać Jest na planszy trochę interakcji. Generalnie dużo prostego kombinowania, bez zbytniego przepalania zwojów. Przepięknie wydana gra rodzinna z plusem i eleganckim settingiem i rzadko spotykaną w grach rodzinnych mechaniką rondla.

W pełni popieram przedpiśców - Transmissions wzięło mnie z zaskoczenia.

Przyszła paczka z KS, mam sporo gier do ogrania w ramach prac Kapituły Planszowa Gra Roku, ale czasem człowiek chce się oderwać. I warto .

Sporo plusów:

1) Instrukcja jest doskonała. Nie dość, że reguły są naprawdę proste, to jeszcze wyłożono je w bardzo klarowny sposób. Czasem niektóre piktogramy są niejasne, ale to mija i gra się wyjątkowo płynnie.

2) Grafika i temat są dziwne, ale fajne. Taki lekko melancholijny świat robocików i ich codziennej pracy. Intryguje i zaciekawia. Dla mnie na plus, choć pudełko na pierwszy rzut oka było dziwaczne.

3) Kombosy, kombosy, kombosy. Dzięki łączeniu zdolności z pól, z robocików i z dodatku z KS (kafle na dwóch polach, dające dodatkowe zdolności), mamy w każdym ruchu co najmniej kilka sensownych możliwości. I można wykręcać je na tyle różnych sposobów, że aż dziw, ile mięska ukryto w tak prostej grze.

4) Czas rozgrywki. Ponieważ koniec gry można odpalić na kilka sposobów, trzeba cały czas pilnować, co się dzieje na planszy. Bo koniec nadchodzi szybciej, niż mogłoby nam się wydawać. 45 minut jest realne, a granie powyżej godziny jest raczej trudne.

5) Interakcja. Nie ma tradycyjnej negatywnej, ale można coś podebrać, można zablokować jakieś pole, można wreszcie odpalić koniec gry zanim przeciwnicy coś skończą. To zdecydowanie nie jest pasjans. I mimo, iż nie lubię gier ekonomicznych z silną interakcją, tutaj działa to dobrze. Być z może z powodu krótkiej rozgrywki.

6) Wypraska. Bardzo przemyślana, wygodna i funkcjonalna. Wszystko leży w niej na swoim miejscu i wygodnie dobiera się elementy podczas rozgrywki. Jest nawet zamykana tacka na żetony, która po prostu wystawiamy na stół.

Minusy:

1) Czasem liczba dostępnych opcji przytłacza i powoduje chwilowy zwis systemu. Nie ma tego wbrew pozorom dużo, ale można się na minutę zawiesić.

2) Nieco zagmatwany setup, który potrafi trwać nawet 10 minut.

Podsumowując - szybka gra, z bardzo niskim progiem wejścia, ale przyjemną głębią. Ładne grafiki, oryginalny temat i miłe odczucie z rozgrywki. No i ta myśl na koniec: "To już? Dawaj jeszcze raz!". Szczerze polecam spróbować. Nie każdemu się spodoba, ale na pewno warto Transmissions poznać. Dla mnie solidne 7/10, z tendencją zwyżkową.

Jak po dłuższym czasie? Zagraliście w nią więcej razy? Czy faktycznie rury są jedyną taktyką wygrywającą?

Zagraliśmy kilka razy, opinie były naprawdę pozytywne, gra dość prosta ale dająca sporo opcji przy ruchu. Co do punktacji to raz wygrała osoba, która zbierała rury, raz wygrała osoba, która zbierała sety przedmiotów - wszystko zależy jak podejdą kafelki. Imo rury i sety to raczej 2 główne drogi do wygranej, na środku skali są punkty za wypełnienie robotów a punkty za karty, umiejki i motylki to raczej dodatki.

kivu pisze: ↑02 gru 2022, 13:18 Zagraliśmy kilka razy, opinie były naprawdę pozytywne, gra dość prosta ale dająca sporo opcji przy ruchu. Co do punktacji to raz wygrała osoba, która zbierała rury, raz wygrała osoba, która zbierała sety przedmiotów - wszystko zależy jak podejdą kafelki. Imo rury i sety to raczej 2 główne drogi do wygranej, na środku skali są punkty za wypełnienie robotów a punkty za karty, umiejki i motylki to raczej dodatki.

Dość prosta mówisz. A mógłbyś ją do czegoś porównąć?

Poziom komplikacji reguł jest tylko o małe oczko wyższy niż w Splendorze.

Dzięki za pomoc. Strona artystyczna gry bardzo mnie przyciągnęła. Ale chyba gameplayowo mnie to nie usatysfakcjonuje.

Mysle ze mozesz się zdziwić

japanczyk pisze: ↑02 gru 2022, 21:06 Mysle ze mozesz się zdziwić

Na pewno może tak być. Ale już mam dramatyczny deficyt miejsca, a sprzedawanie mi nie idzie

Wg mnie mało która gra daje tak intensywna i satysfakcjonujaca rozgrywkę, w tak krótkim czasie (Ok 15-20 minut na gracza). Jedno z najbardziej pozytywnych zaskoczeń w tym roku jak dla mnie.

Gra jest super wydana, dobrze zaprojektowana, grałem z dziećmi 7 i 10 lat.
Sprzedałem ze względu na jedną wadę, która sprawiła, że jednak będziemy częściej sięgać po inne tytuły.

Bywało, że moje dzieci miały tu paraliż decyzyjny bo gra daje dużo różnych opcji, a do tego jest taktyczna bo dopiero w swoim ruchu widzisz gdzie stoi, który robot i nie można de facto zaplanować ruchu wcześniej. Pewnie przy starszych dzieciach problem nie występowałby. Wg mnie to powinna być gra na 1 godzinę, a u nas nie mogliśmy się zmieścić w takim czasie kilka razy więc pozbyłem się swojej kopii.

Jedna z najbardziej spokojnych i estetycznie przyjemnych gier jakich znam. Niestety ciężko znaleźć do kupienia. Może ktoś chciałby zwolnić trochę miejsca na półce?

Ja nie sprzedam.
Zakupiłem wbrew rozsądkowi i zagrałem na razie jeden raz.
Całkiem to nie głupie. Ale trzeba jeszcze pograć.

Jako ciekawostka, dwie osoby mi narzekały, że gra nie ma fabuły w właściwie nie wiadomo się się robi (jakby fabuła w eurasach miała jakiś sens...)