Planszówkowy sierpień w tym roku był syty i obfity. Zagrałem 51 partii w 25 tytułów - sporo nowości, kilka znakomitych klasyków i stałych bywalców.
Nowości:
Alhambra (-) - uch, dla mnie to kasztan, który się źle zestarzał. Albo inaczej - zakładałem, że jest to klasyczne niemieckie euro i w sumie tak, tylko że z obrzydliwą losowością. Jak przeciwnikowi akurat wyjdzie wystawka na zrobienie pięciu akcji z rzędu, bo tak się ułożą karty i kafelki, to trudno. Już wolałbym zagrać w zwykłe Carcassonne, niż to powtarzać.
Beyond Humanity: Colonies (+/-) - więcej napisałem w wątku poświęconym grze, bo mam wobec niej bardzo mieszane uczucia. W założeniach jest naprawdę super i budowanie poparcia ukrywane przez apkę dodaje emocji dość prostemu w sumie worker placementowi, ale... karty celów są absurdalnie rozchwiane, poczucie wpływu na swój wynik dość niewielkie no i przede wszystkim - dla mnie ta gra jest zepsuta. Rozumiem ideę semi-coopa, ale jeśli dochodzi do sytuacji, w której jawnie jestem jedynym graczem, który może się poświęcić i spieprzyć grę sobie LUB nie poświęcić i spieprzyć wszystkim, to coś jest niehalo.
Chipsy (+/-) - no nie jest to nic wielce odkrywczego, raczej arcyprosty push your luck, ale też od gry w torebce nie wymagałem za wiele. Mogę zagrać bez zgrzytania zębami.
IKI (b/o) - ciasne i zaskakująco mózgożerne euro z oryginalnym tematem. Rondlowate bieganie wokół planszy jest bardzo fajne, losowe pożary są dość głupie. Nie widziałem poprzedniej wersji, ale ta jest bardzo ładna!
Królestwo Królikow - (++) bardzo spoko draft, WCALE nie jest to miła gra rodzinna, bo hate-drafting jest silny wśród królików. Po zagraniu zrozumiałem natomiast (niestety), dlaczego do tej gry była sprzedawana osobna plansza. Na tej z pudełka pod koniec gry nie widać prawie nic. Tym niemniej jeszcze wróci na stół i zastanawiam się, czy nie wypchnie któregoś innego draftu z półki, bo po co mi to, Nowy Wspaniały Świat i Pomiędzy Dwoma Zamkami...
Lucky Numbers (+/-) - prosta układanka, nawet całkiem satysfakcjonująca, gdyby nie fakt, że zbyt często nie pozwala na podjęcie żadnej decyzji - ot, wylosowany żeton nie pasuje w żadne miejsce na planszy i tracę turę lub mam dokładnie jedną opcję do wybrania.
Mille Fiori (++) - tylko jedna partia, ale bardzo mi sie podobało. Knizia w najwyższej formie: mega proste zasady i sporo decyzji do podjęcia. Podobnie jak w Królestwie Królików, tak i tutaj hate-draft jest silny.
Nidavellir (++) - kolejne miłe zaskoczenie. Gra jest sucha jak wiór i mogłaby być o robieniu pizzy, ale przekuwanie monet jest cholernie satysfakcjonujące. Do tego to taka licytacja, która podoba się nawet antyfanom licytacji. Na plus również bardzo szybka rozgrywka.
Odmęty Grozy (+) - nie grałem w Battlestara, a od Odmętów odpychała mnie tematyka Cthulhu, ale dałem się namówić i było ok. Gra jest całkiem sprytnie pomyślana i w przeciwieństwie do np. granego tego samego dnia The Thing dość wyczyszczona jeśli chodzi o zasady, ale za to odrobinę zabrakło mi faktycznego elementu social deduction i wzajemnych oskarżeń. Tym bardziej, że chyba nikt mnie nie podejrzewał, a byłem hybrydą od początku i wygrałem - ale mam poczucie, że to nie dzięki mnie, a po prostu tak się ułożyły karty.
Tajniacy Duet (++) - baaardzo miłe zaskoczenie, zważywszy na fakt, że zwykłych Tajniaków niespecjalnie lubię. Duet jest o WIELE bardziej dynamiczny i genialny w swojej prostocie, a co najważniejsze - "kampania" spodobała się narzeczonej i gramy ostatnio prawie codziennie chociaż po partyjce.
Tapestry (-) - mogę zrozumieć, co ludzie lubią w tej grze, ale mi kompletnie nie siadła. Skoro akcje są super proste, to i sama gra powinna być łatwiejsza do wytłumaczenia, a mnóstwo ikonek, asymetryczne frakcje, przekombinowana faza dochodu i to wszystko okraszone bizantyjskim wydaniem - no nie, to nie dla mnie. Na dodatek graliśmy chyba niecałe 2h, a dłużyło mi się o wiele bardziej, niż niejedna kilkugodzinna partia w CoC, Ark Nova czy Brassa. Cieszę się że poznałem, miałem na liście "want to play", ale niniejszym z niej spadło.
The Thing (+) - bardzo lubię gry z ukrytym zdrajcą, zwłaszcza jak sam nim jestem 3:) The Thing jest dość ciekawe w założeniach, motyw rozprzestrzeniania się Obcego jest cłakiem ok i co najważniejsze - faza oskarżeń i poderzeń faktycznie wzbudziła sensowną dyskusję. Mój problem z tą grą jest taki, że ma fatalną instrukcję, jest przeładowana mikrozasadami i bardzo potrzebuje dobrego FAQ. Zagrałbym w drugą edycję albo pod czujnym okiem kogoś, kto zna grę na wylot.
Zwierzęcy Front (b/o) - w zasadzie niezbyt nowość, bo grałem już w Air, Land and Sea, ale teoretycznie jest to osobny wpis na BGG. Ja dalej bardzo doceniam, niestety w przeciwieństwie do Tajniaków Duet kompletnie nie siadło mojej partnerce. Ale ona w ogóle jest dość wybredna w kwestii gier...
Nienowości godne wzmianki:
Brass: Birmingham (++) - druga partia po dwuletniej przerwie i jestem w szoku, ale wygrałem i to z ludźmi, którzy grali już chyba kilkanaście razy. Odwróciła się zła passa, bo wcześniej z kolei przegrałem z nowymi osobami w sporo gier, które to ja znałem
wracając jednak do Brassa, grałem o WIELE bardziej świadomie niż poprzednio, a mimo to miałem poczucie, że mógłbym zagrać o wiele sensowniej. Bardzo mi się podoba mechanizm ustalania kolejności graczy i oczywiście silna interakcja na planszy. Zastanawiam się tylko, czy ta gra jest aż tak regrywalna, żebym chciał w nią grać często (częściej niż, dajmy na to, raz na 1-2 miesiące) - w końcu setup i mapa zawsze wyglądają tak samo - ale z całą pewnością do Brassa jeszcze wrócę. Teraz z kolei mnie kusi, żeby ponowić podejście do Barrage.Chaos w Starym Świecie (++) - uch, jaka to jest głupia, LOSOWA gra. Bawię się jednak przy niej znakomicie i mam nadzieję, że po długiej przerwie w końcu zacznie znowu trafiać częśćiej na stół. Tym bardziej, że na 30tkę dostałem Rogatego Szczura
Clash of Cultures (+++) - kolejne cztery partie i ugruntowana pozycja nr 4 na mojej osobistej topce. Za każdym razem bawię się znakomicie, mam już rozpisany pomysł na nowe fanowskie frakcje, polecam wszędzie gdzie się da.
Pan Am (+) - zagrałem tym razem już w pełnym, czteroosobowym składzie i zgodnie z oczekiwaniami było dużo lepiej. Bardzo elegancka i tematyczna gra rodzinna+.
Oprócz tego grane były jeszcze Ark Nova, Burgle Bros, Gorączka Podziemnej Mocy, Kartografowie, List Miłosny, Star Wars: Zewnętrzne Rubieże, Świat Dysku: Wiedźmy i Time's Up.
Gra miesiąca: Tajniacy Duet łamane przez Clash of Cultures
Unlock Legendary Adventure (8/10) - pożeram każdą nową część Unlocka i zawsze dobrze się przy tym bawię na dwie osoby. Tutaj, nie jest inaczej. Action Story trochę przeciętny, ale Robin Hood oraz Sherlock Holmes na wysokim poziomie. Podoba mi się, że każda część Unlocka, stara się zaoferować graczowi coś unikatowego. Mechanikę, przedmiot czy zagadkę, przez co seria nie jest powtarzalna. Obecnie rozglądam się za Unlock Game Adventure!
O dziwo komponuje się z mechaniką. Dość sympatyczny tytuł, w którym głównym daniem jest łapanie kotów i umieszczanie ich na podkładzie statku. Im więcej miejsca wypełnimy, tym więcej punktów zdobędziemy. Przypomina to Patchwork albo Ucztę dla Odyna. Gra sympatyczna.
Gra w Zielone (9/10) - czy jako filler, czy na imprezę bądź do baru - każdemu się podoba. Sprawdza się, aby wprowadzać niegrających do świata gier planszowych, a zarazem weterani też się dobrze przy tym bawią. Wymyślanie haseł oraz obserwowanie jak współgracze silą się dopasować kafelki jest najfajniejszym elementem tej gry. Chętnie widziałbym dodatki z nowymi tematycznymi hasłami!
, miejsce na elektronie 
i blokowanie przepływu rozwiały wątpliwości. Pomimo, że rozgrywka trochę trwa, to miałem pełną satysfakcję z rozgrywki. Mocno mi siadły cele punktowe i fajnie opracowałem sobie strategię na grę. Zamiast skupiać się na produkcji energii, poszedłem w budowę struktur i bonusy z planszy, które dawało mi samo-obracające się koło. Suma summarum, Barrage z dodatkiem, to moim zdaniem bardzo dobra gra. Każda decyzja się liczy, a błędy bolą. Nie ma losowości. Interakcji między graczami nie brakuje. Osobiście preferuję grę na podstawowej mapie + Projekt Leeghwatera na 4 osoby, ale gra na 5 nie jest taka zła jak sądziłem! W tej grze przeszkadza mi głównie oprawa graficzna. Design Barrage mógłby wyglądać znacznie lepiej, gdyby odpowiadał za nią O'Toole.
Nowość Miesiąca: Adventure Games Dungeon oraz Monochrome Inc
Rozgrywka Miesiąca: 1849 
Gra miesiąca: Barrage + Projekt Leeghwatera + rozszerzenie na 5 graczy
Ale sam fakt, że jestem w stanie sobie wymyślać cele i dążyć z lepszym lub gorszym skutkiem do ich wypełnienia, to mi daje zawsze daje dużo frajdy w tej grze.
.