Jeśli macie 3 i więcej osób i lubicie sobie pogadać, to prostą w zasadach grą mogą być Magnaci. Będzie interakcja i nie za długi czas rozgrywki. Fajne do piwka, co by się w klimat wczuć i cena w okolicach 130 PLN nówka, a używka z forum poniżej stówki. Tylko czy temat Wam podejdzie?

Lewis&Clark ma wariant solo i do tego fajny.
LaHavre na punkty, CO2, jak już wspominano Robinson kooperacje,
ale jest wiele gier z dosztukowanym wariantem solo np. Puerto Rico, tak żeby potrenować.

Ależ nęcicie. Chyba w końcu się jednak złamię i kupię Stawkę do grania z żoną, choć czas rozgrywki i ilość zasad mnie trochę odstrasza, bo wiem że żona może tego nie wytrzymać. Ale do grania z żoną przymierzam się też do Alchemików, a tu i czas i zasady na początek też nie przekonują.

1. Listy w Whitechapel w kategorii dedukcja 2. a. Martwa Zima w kategorii przygoda b. Robinson w kategorii przygoda 3. Lewis & Clark za całokształt 4. A Few Acres of Snow w kategorii tematyki wojennej 5. a. Le Havre w kategorii ekonomia b. Tzolkin jak wyżej c. Puerto Rico jak wyżej d. Brass e. W...

A czy któryś z wydawców wyda wreszcie Spartacusa po polsku?

Też zakochałem się w Akrach i choć wygrywającej strategii nie sprawdziłem, to gdzieś w świadomości mi przeszkadza. Gdyby nie ten fakt byłby to planszówkowy Święty Graal właśnie ze względu świetne połączenie mechaniki z klimatem i prawdą historyczną. Do tego świetne wydanie i klimatyczna okładka. Pók...

Kup może Rialto. Rodzinne euro, łatwe zasady, trochę trudniej wygrać, 2-5 osób i atrakcyjna cena, choć gra wizualnie nie powala.

Wesprzyj rodzimą produkcję i kup Stawkę większą niż życie. Na pewno znasz serial i odnajdziecie się w grze obydwoje. Niestety tytuł znam tylko z recenzji i opisów, ale mnie zaintrygował.

Nie znałem go osobiście, ale z postów wyłaniał się obraz człowieka życzliwego, pomocnego, oddanego pasji i przy tym merytorycznego. Po ludzku dobrego. Obszernie opisał mi wrażenia z gry Studium w Szmaragdzie, którą poniekąd dzięki temu zakupiłem, teraz będzie mi się już zawsze z nim kojarzyć, ale z ...

Po kilku kolejnych rozgrywkach zwracam grze honor. Dzięki losowości, błędom innych i własnej przebiegłości da się wygrać lojalistami, będąc w mniejszości. Lepiej dostrzegam zależności kart, choć nadal uważam, że miejsca pojawiania się potworów powinny by losowe. Natomiast tory mają znaczenie wyłączn...

Nie mówię, że to zły wybór, bo gra i mnie zainteresowała. Tyle, że ja wrócę do niej jak będzie za 140-150 pln max, bo gier w które bym chciał zagrać jest multum, a kołderka za krótka by mieć wszystko to, co by się chciało.

Zgodnie z postem wyżej sugeruję sprawdzić i przekonać się osobiście. Trwa krócej niż nazbieranie 15-20 kart i walka o jakieś bonusy.

Jeśli zagra w ten sposób, a inni nie będą tego świadomi wygraną ma w kieszeni. Gdy już wszyscy będą tak grać, splendor wchodzi w nowy wymiar rozgrywki .

Właśnie problem polega na tym, że bardzo trudno to zatrzymać. Spróbuj tak zagrać, a się przekonasz.

Kupisz co zechcesz, ale za 220 pln możesz mieć na przykład Rialto(Splendor), Lewisa&Clarka(Osadnicy-NE) i Mr.jack pocket. Każda inna, każda fajna i grywalna, więc ja bym się zastanowił. A jeśli bardzo chcesz worker plasement to w tej cenie kupisz np. Dungeons & Dragons Lords of Waterdeep i c...

Jak najbardziej jest to możliwe. Jest 20 kart punktujących wartych uwagi. Po pięć za 2, 3, 4 i 5 punktów, przy czym potrzeba na nie od pięciu do 10 żetonów. Nawet jeśli nie wyjdą te za 5 pkt. to i tak da się to zrobić 4 kartami, choć częściej 5-cioma lub nawet 6-cioma. Przy fajnym układzie dwie za 5...

Tyle, że Pokolenia to gra obecnie dostępna tylko z drugiego obiegu.

No, siadamy do niego czasami i jak kiedyś była to szybka i przyjemna gra, to teraz analizowanie korzyści potrafi grę trochę przymulić. Teraz karty z pierwszej "kupki" już tak nie chodzą i gra potrafi się skończyć z siedmioma kartami z czego sześć punktujących. Na bonusy nawet nie ma czasu....

Zerknij na Rialto. Po pierwsze na pograniczu gry rodzinnej i euro, łatwe przyjemne, dla dwojga i więcej osób i w świetnej aktualnie cenie. Może tylko z tym pięknem nie do końca.
Poza tym wspomniany Lewis&clark choć to moim zdaniem jest trudniejsza gra i Epoka kamienia jeśli gdzieś jest dostępna.

Uważam, że skoro agent nie żyje, to jego zwłok nie powinno się oddawać z powrotem, aby mógł być ponownie wykorzystany.

Może Tical ładniejszy, może łatwiej się wczuć w klimat (uwaga, mantra: klimat tworzą gracze), ale jednak Puerto to rasowe euro praktycznie pozbawione losowości, gra która wyznaczyła kierunek wielu współczesnym planszówkom i karciankom. Choć by takie Race for the Galaxy. Zdecydowanie Puerto, a późnie...

Nic mu nie grozi. W dotychczasowych rozgrywkach 3-osobowych, poza jedną sytuacją gdzie wylosowaliśmy wszyscy lojalistów zawsze układ był taki: 1 : 2 dla restauracji... Zawsze też grający lojalistą przegrywał. Gdzie tkwi problem? W balansie. Lojalista ma za mało kart morderstw, musi się uganiać za ka...

My eksperymentalnie wprowadziliśmy utrudnienie polegające na tym, że nie można przejąć karty bez agenta, samymi kostkami wpływu. Wynik to więcej kombinowania dłuższa i trudniejsza rozgrywka. Dotychczas większość partii została wygrana przez gracza, który po zdobyciu pierwszych kart wychodził na prow...

a zabijanie agentów przy pomocy bomb jest niezwykle trudne Zabijanie arystokracji zawsze jest trudniejsze na danym polu ;) Wiem, wiem, tu w domyśle przeciw 2 graczom. :) Na razie trudno mi wyrobić sobie zdanie o balansie, ale chyba jest nieco zachwiany - ale jak Ozy napisał: taka specyfika tego typ...

Pytanie techniczne. Po co na planszy są przy "gwiazdkach" z info o potrzebnych do zabicia agenta bombach, informacje z karty miasta o punktach neutralnych oraz przede wszystkim o ilości możliwych ruchów na belkach frakcji? Czy to tylko informacyjnie, czy ma jakiś ukryty sens?