GRY-PLANSZOWE.pl

W sieci widziałem mnóstwo skrajnych opinii na ten temat. Jak możecie to uszeregujcie gry Felda od Waszych ulubionych do tych lubianych najmniej. Wielu graczom, którzy chcą się przekonać na własnej skórze/stole na czym polega fenomen gier tego Pana (w tym mnie!), na pewno podobny wątek się przyda;)

Dla przypomnienia, listę gier Stefana Felda znaleźć można tu:
http://www.boardgamegeek.com/boardgamed ... tefan-feld

Oczywiście szeregujcie tylko te, w które graliście/macie/znacie.

1.Zamki Burgundii
2.W Roku Smoka
3.Notre Dame

W roku smoka, Zamki Burgundii, Strasbourg - każda inna, w każdej czuć Felda, każda świetna!

1. Trajan (oczywiście )
2. W Roku Smoka
3. Zamki Burgundii

Feld wzbudza strasznie skrajne emocje - ja nie grałem jeszcze w żadną jego grę, a znam kilka osób, i to takich, których planszówkowych rad zwykle słucham, którzy wręcz organicznie go nienawidzą. Skąd tak różne postawy?

1. W Roku Smoka - zdecydowanie

2. Zamki Burgundii
3. Strasbourg
4. Notre Dame
5. Macao
6. Trajan
7. Luna

W Roku Smoka - zdecydowanie
Trajan
Luna
Notre Dame/Macao

Ja Felda zawsze polecam

KubaP pisze:Feld wzbudza strasznie skrajne emocje - ja nie grałem jeszcze w żadną jego grę, a znam kilka osób, i to takich, których planszówkowych rad zwykle słucham, którzy wręcz organicznie go nienawidzą. Skąd tak różne postawy?

Ja również nie grałem, ale może tzw. suchość, tj, oderwanie od tematu tak niektórych boli?

To ja dodam do tego głos tzw. ogółu użytkowników BGG czyli 10 najwyżej notowanych gier Felda z rankingu:

1. Zamki Burgundii
2. Trajan
3. W roku smoka
4. Notre Dame
5. Macao
6. Luna
7. The Speicherstadt
8. Strasbourg
9. Roma
10.Arena: Roma II

KubaP pisze:znam kilka osób, i to takich, których planszówkowych rad zwykle słucham, którzy wręcz organicznie go nienawidzą. Skąd tak różne postawy?

Nie mam pojęcia, ale tym chętniej się wypowiem ;P

Gry Felda mają w sobie ogromny ładunek negatywnej interakcji. Wszystko co robisz odbija się wrednie na przeciwnikach. Dla mnie - mniut!
Do tego gry Felda są wrogie wobec graczy Zasady są tak skonstruowane, że cokolwiek zrobisz, gra może (i najczęściej korzysta z tej opcji) popsuć Twoje plany, dokopać Ci w jakiś sposób. Dla mnie - mniut!

W roku smoka zabieramy akcje przeciwnikom, gra wymusza na nas poświęcanie wcześniej zdobytych postaci.
Strasbourg - licytujesz zbyt małą liczbą kart (zawsze jest ich za mało) czasem o coś, co akurat nikogo nie interesowało...
itp. itd.

Te gry wredne są, ot co.
Jak ktoś ma anielski charakter, to nie zrozumie...

Mnie suchość nie rusza... Jeżeli gra ma ciekawą mechanikę, to mnie porwie. Natomiast nudna, wtórna mechanika będzie mnie odrzucać.

WRS pisze:

KubaP pisze:znam kilka osób, i to takich, których planszówkowych rad zwykle słucham, którzy wręcz organicznie go nienawidzą. Skąd tak różne postawy?

Nie mam pojęcia, ale tym chętniej się wypowiem ;P

Gry Felda mają w sobie ogromny ładunek negatywnej interakcji. Wszystko co robisz odbija się wrednie na przeciwnikach. Dla mnie - mniut!
Do tego gry Felda są wrogie wobec graczy Zasady są tak skonstruowane, że cokolwiek zrobisz, gra może (i najczęściej korzysta z tej opcji) popsuć Twoje plany, dokopać Ci w jakiś sposób. Dla mnie - mniut!

W roku smoka zabieramy akcje przeciwnikom, gra wymusza na nas poświęcanie wcześniej zdobytych postaci.
Strasbourg - licytujesz zbyt małą liczbą kart (zawsze jest ich za mało) czasem o coś, co akurat nikogo nie interesowało...
itp. itd.

Te gry wredne są, ot co.
Jak ktoś ma anielski charakter, to nie zrozumie...

Mnie suchość nie rusza... Jeżeli gra ma ciekawą mechanikę, to mnie porwie. Natomiast nudna, wtórna mechanika będzie mnie odrzucać.

Fajny opis - rzeczywiście musi budzić skrajne emocje

Dotąd myślałem raczej, że Feld to nabijanie punktów przez fajną, oryginalną mechanikę ale bez negatywnej interakcji, a tu proszę, taki fajny opis;) Czuję, że mogę dołączyć do zwolenników Pana Felda..

Znam tylko trzy, więc z kolejności:
1. W roku smoka
2. Notre Dame
3. Roma

Rzeczywiście WRS wymienił chyba wszystko, co ludzi irytuje w grach Felda. Są strasznie suche; mechanika gra przeciwko tobie; czasem nie dają poczucia rozbudowy, a celem jest relatywnie mało stracić. Nie wszystkim to pasuje. Duże kontrowersje budzi W roku smoka. Gracze często zarzucają, że mechanika wymusza na nich wykonywanie pewnych działań i nie daje swobody kształtowania strategii (coś jak żywienie u Rosenberga). To oczywiście totalna bzdura

KubaP pisze:Feld wzbudza strasznie skrajne emocje - ja nie grałem jeszcze w żadną jego grę, a znam kilka osób, i to takich, których planszówkowych rad zwykle słucham, którzy wręcz organicznie go nienawidzą. Skąd tak różne postawy?

Nienawidzą? Felda? Zrobił im coś osobiście?
A nawet jeśli nie chodzi o autora tylko o jego gry - jak można nienawidzić gry?
Jak w ogóle można uprzedzić się do czegoś/kogoś w sposób tak jednoznaczny i uogólniający?

Mam kumpla który z założenia nie ogląda filmów z DiCaprio bo mu się coś tam kiedyś nie spodobało...
Na szczęście nie mam kumpli, którzy z założenia nienawidzą jakichś autorów gier. Na szczęście

Kilka uwag i faktów o grach Felda z mojego punktu widzenia:

1. Gry Felda mają cała masę fantastycznych mechanicznych perełek, które można wymieniać w nieskończoność.
2. Gry Felda to idealnie działające zębatki - te perełki z pkt. 1 układają się w logiczne, spójne i fenomenalnie współpracujące mechaniki.
3. Gry Felda w sposób nowatorski i zaskakujący wykorzystują kości.
4. Gry Felda dają masę sposobów na osiąganie punktowych zdobyczy, a przez to - gwarantują różne strategie i drogi do zwycięstwa.
5. Gry Felda ograniczają graczy w ich "rozwoju" poprzez obowiązek wypełniania dodatkowych zadań (takie "żywienie").
6. Gry Felda działają na zasadzie "biorę coś i zabieram możliwość wzięcia tego innym" - jest to specyficzna interakcja, trudno ją nazwać czysto negatywną (tu nie mogę się zgodzić z WRS). Zdecydowanie lepiej wziąć coś co mi się przyda niż coś co pokrzyżuje plany przeciwnikom.
7. Gry Felda często mają mechanizm kolejności graczy w zależności od zajmowanej pozycji "na murze", czyli osobnej listwie kolejności.
8. Gry Felda są bardzo luźno powiązane z tematem - tak jak 80% wszystkich eurogier, ale u niego jest to widoczne nawet bardziej, niż u Knizii.
9. Gry Felda zdominowały jedną z najlepszych serii wydawniczych - alea big box.
10. Gry Felda mają intuicyjne i naprawdę proste reguły. Szkielet każdej z nich tłumaczy się w 2-3 minuty (Luna jest jedynym, za to masakrycznym wyjątkiem). Dopiero szczegóły (opisanie kolejnych akcji, możliwości, działania żetonów) zajmuje trochę więcej czasu.
11. Gry Felda ZNAKOMICIE działają na 2 osoby (niechlubny wyjątek - Strasbourg).
12.09 (godzina, o której to piszę) pora kończyć

I na koniec mój ranking. Trudny do ustalenia, bo (prawie) wszystkie gry są moim zdaniem świetne:

1. Macao
2. Zamki Burgundii
3. Trajan
4. Notre Dame
5. Luna
6. Filary Ziemi - pojedynek budowniczych
7. W roku smoka
reszta na równi, też bardzo wysoko na mojej osobistej liście

I miejsce szczególne - Troyes - najbardziej feldowska gra jaką znam, tylko zrobiona nie przez Felda. Pewno byłaby na szczycie rankingu

Hm, jestem wielkim i oddanym fanem Troyes. Przekonałeś mnie. Poliżę

Ja stosunkowo niedawno odkryłem tego autora. Najbardziej lubię w jego grach nowe i swieże mechaniki. Za to suchość feldowskich gier może skutecznie pozbawić chęci do zagrania przez rzadziej grających/nowych graczy.

Trajan/Zamki Burgundii
W Roku Smoka
Roma

We wszystkie chętnie zagram.

wc pisze:
I na koniec mój ranking. Trudny do ustalenia, bo (prawie) wszystkie gry są moim zdaniem świetne:

1. Macao
2. Zamki Burgundii
3. Trajan
4. Notre Dame
5. Luna
6. Filary Ziemi - pojedynek budowniczych
7. W roku smoka
reszta na równi, też bardzo wysoko na mojej osobistej liście

I miejsce szczególne - Troyes - najbardziej feldowska gra jaką znam, tylko zrobiona nie przez Felda. Pewno byłaby na szczycie rankingu

Ha i proszę tym razem się z wc w pełni zgadzam Waham się jedynie w przypadku miejsc 1 i 2 - chyba u mnie wypadają w odwrotnej kolejności.
Zdecydowanie w Roku Smoka najmniej przypadło nam do gustu (co nie znaczy, ze jest najsłabsze). Z pośród gier Felda ta w najbardziej wydatny sposób wymusza na nas pewne działania, a przy tym nie daje specjalnie pola do popisu w kwestii różnorodności kolejnych partii. Zazwyczaj grałem w ten tytuł, jak w rozbudowaną łamigłówkę.

Troyes również gorąco polecam, dla fanów Felda pozycja obowiązkowa. Masa regrywalności, estetyczna oprawa i niebanalne możliwości łączenia akcji w kombinacje.

Jaki piękny wątek
Moje Top Feld

1. Macao
2. Zamki Burgundii
3. Strasbourg
4. Trajan
5. W Roku Smoka
6. Notre Dame
----- w tym miejcu przepaść --------
7. Roma
8. Filary Ziemi - pojedynek
99. Całkowita kicha - Imię Róży...

Speicherstadt i Luna za mało grałam, aby wcisnąć w ranking.

wajwa pisze:1. Trajan (oczywiście )
2. W Roku Smoka
3. Zamki Burgundii

Kolega zdecydowanie ma 100% racji Tak samo bym poustawiał a na 4 pozycji (ze znanych mi gier Felda) wylądowałoby The Speicherstadt

gry Felda uwielbiam
ale nie wszystkie równo

Mój Ranking:

1. W roku smoka - bezdyskusyjnie
2. Zamki Burgundii
3. Notre Dame
4. Macao
5. Strassbourg
6. Miasto Spichrzów
7. Trajan
8. Pojedynek budowniczych

--- poniżej tel linii, nie polecam. Mimo, że to Feld--------------
9. Luna
10. Roma

Veridiana pisze:Jaki piękny wątek
Moje Top Feld

1. Macao
2. Zamki Burgundii
3. Strasbourg
4. Trajan
5. W Roku Smoka
6. Notre Dame
----- w tym miejcu przepaść --------
7. Roma
8. Filary Ziemi - pojedynek
99. Całkowita kicha - Imię Róży...

Speicherstadt i Luna za mało grałam, aby wcisnąć w ranking.

A gdzie Ty Veridiana upchnęłabyś w tym rankingu Troyes, gdyby to była gra Felda:) ?

Generalnie mogę się podpisać pod tezą, że gry Felda są suche jak pieprz (nie wszystkie o czym za moment) ale jednocześnie bardzo dobre. Co więcej zauważyłem, że wiele gier tego autora świetnie działa na 2 osoby. Ale nie mogę się zgodzić z tym co pisze większość umieszczając Romę na szarym końcu. Jest to bardzo fajna gierka 2 osobowa jest losowa ale tego wcale nie ukrywa jeśli ktoś potrzebuje szybkiej (nie zawsze) i prostej gry a jednocześnie losowość generowana kostkami mu nie straszna to gorąco polecam.
A na koniec gra której chyba jeszcze nikt nie wymienił Um Ru(h)m und Ehre gra o piratach "po fajrancie" według mnie świetna gra pełna uroku i o dziwo nie pozbawiona klimatu. Kto nie grał niech spróbuje ale pomimo tego, że jest to Alea Big Box nie oczekujcie ciężkiej kobyły to gra bardziej rodzinna niż geek-owa, mnie daje ona niezmiennie kupę zabawy.

a czy gry Felda mają wspólną wadę zwaną duży downtime? W sensie, że jego gry świetnie chodzą na 2 osoby a rozgrywki 4-osobowe też są świetne lecz oczekiwanie na własną turę pozwala grać w inne gry równolegle, czytanie książek lub krótkie drzemki?

gregvip pisze:A na koniec gra której chyba jeszcze nikt nie wymienił Um Ru(h)m und Ehre gra o piratach "po fajrancie" według mnie świetna gra pełna uroku i o dziwo nie pozbawiona klimatu. Kto nie grał niech spróbuje ale pomimo tego, że jest to Alea Big Box nie oczekujcie ciężkiej kobyły to gra bardziej rodzinna niż geek-owa, mnie daje ona niezmiennie kupę zabawy.

Przypuszczam, że mało kto zna tę grę, bo pojawiła się na rynku w roku 2006, kiedy liczba miłośników eurogier w Polsce nie była zbyt duża, a Stefan Feld nie był tak sławny jak teraz. Zresztą, tak jak napisałeś, nie jest to "ciężka kobyła". Byłem nawet zaskoczony, że tak lekka gra ukazała się nakładem alea-spiele. Chociaż może zaskoczenie nie było tak duże, bo na pudełku "Anspruch" czyli stopień trudności tej gry został w skali alea określony na 2, podczas gdy wcześniej mi znane gry z tego wydawnictwa miały przykładowo stopień 5 (Ludwik XIV) czy 6 (Puerto Rico).
Napisałem nawet recenzję tej gry, ale chyba zaginęła ona w trakcie łączenia strony gry-planszowe.pl z Games Fanatic. Na szczęście kopia tej recenzji ocalała w archiwum gildia.pl. Opis gry po polsku można też znaleźć na tej stronie

"W Roku Smoka" to chyba najbardziej kontrowersyjny tytuł Felda - albo podpasował i ląduje na górze rankingu, albo przepadł z kretesem i spada na sam dół.
Mój ranking:
1. Zamki Burgundii
2. Macao
3. Trajan
4. Notre Dame
5. W Roku Smoka - za żadne skarby nie mogła mnie do siebie ta gra przekonać... Może dlatego, że próbowałem tylko we 2 osoby?

Lothrain pisze:5. W Roku Smoka - za żadne skarby nie mogła mnie do siebie ta gra przekonać... Może dlatego, że próbowałem tylko we 2 osoby?

Ona działa bardzo dobrze w dwie osoby i jest strasznie wredna zarówno w relacji gracz-gracz jaki i gracze - gra.
O tej "własności" gier Felda pisano już wcześniej i oprócz wspominanych też "zębatek" to sprawia właśnie, że jego gry są bardzo dobre. Argumenty o suchości gier Felda do mnie nie przemawiają ponieważ mam więcej emocji grania np. właśnie w Smoka lub Trajana niż w niejedną grę uważaną za tematyczną.