Dune Imperium Powstanie (Paul Dennen)

[Gawlisz]

Dobra kilka gier zagranych, i czerwie nie robią roboty, aż tak jak sie wydawalo. Ogólnie nikt nie chce niszczyc muru bo każdy tyllo na to czeka. Można to zrobić tylko przy sztuczkach ze szpiegami albo na 2 wpływu na imperatorze. Inaczej niszczymy mur dla kogoś . Świetna gra, napięcie rosnie jak u hitchcocka.

[vader777]

Witam jestem po pierwszej rozrywce w Nową Diunę i gra mnie urzekła jeszcze bardziej niż Diuna Imperium.
Na +
-liderzy bardziej zbalansowani
-walka ma większe znaczenie
-karty bardziej zrównoważone
-intrygi podobnie
-graliśmy jakoś szybciej mimo że do 9 tury

- w ogóle w poprzedniej części była taka przepychanka tu jest taki wybór możliwości że zaczyna się blitzkrieg i wyścig zbrojeń kto szybciej zbuduje silniczek.

Na -
-może te czerwie trochę przekokszone, ale nie łatwo je tak wystawić.

Na razie podobnie jak pierwsza część mistrzostwo świata.

[vader777]

Mam pytanko gdzie można dostać tłumaczenie zasad pl. do drużynówki 3vs3?

[Koklusz]

Czy w przypadku rozgrywki dwuosobowej w DI:Powstanie jest jakaś frajda z gry czy czuć że to trochę na siłę / lepiej byłoby w 3 osoby?

[RADMAN]

Gram głównie w 2 osoby z partnerką i gra się fajnie. Automa chodzi dobrze, a jeszcze widzę, że jakby odpalić z komórki to jest jeszcze ciekawiej, bo automa potrafi wtedy czyścić karty rynku wykorzystując churn.
Co prawda w Powstanie grałem tylko raz w 3 osoby i nigdy w większą ilość, ale grywałem w 4 w zwykłą Diunę Imperium. Wiadomo im więcej tym weselej, ale nie odczuwam żeby gra jakoś kulała na tym, że gra się tylko we dwoje.

[probbi]

Grałęm 2 razy na 2 osoby. Automa jest tu dużo lepsza niż w pierwszej Diunie bo raz nas pojechała

[gordon_shumway]

Grałem w obie Diuny we 2, w Imperium dużo razy, w Powstanie kilka. Gra się dobrze, choć wiadomo w 3-4 jednak lepiej. Najlepiej grać z apką na tablecie/telefonie, na pewno jest szybciej.

Jak @probbi trafnie wspomniał, w Powstaniu bot jest ciekawszy, bo też zbiera punkty i może wygrać. Do tego ma różne poziomy trudności, te wyższe są naprawdę wymagające. Chociaż przez to wymagają trochę więcej ogarniania.

[sasquach]

Mam pytanko gdzie można dostać tłumaczenie zasad pl. do drużynówki 3vs3?

https://www.direwolfdigital.com/support/
wybierasz dune imperium, polski i na dole masz "Uprising Supplements"

[vader777]

Mam pytanie czy można grać Imperatorem beż potęgi IXi? Bo niby nie(instrukcja),dlaczego?
Za mocne zdolności?
Dzięki za stronkę z pdf-ami.

[feniks_ciapek]

Można. Khoam dotyczy modułu z kontraktami w tej grze, a nie z Potęgi

[vader777]

Czyli by móc grać imperatorem trzeba grać z kontraktami? Tylko to ograniczenie?

[tomp]

Czyli by móc grać imperatorem trzeba grać z kontraktami? Tylko to ograniczenie?

wg mnie nie trzeba. planszówkowa policja nie przyjedzie.
ale... grając imperatorem tracisz na jego pasywce dt. indywidualnych kontraktów. tutaj to raczej istotne.

[vader777]

Planszówkowa policja dobre.

[vader777]

Mam pytanie może i głupie zwłaszcza że już się trochę w tą grę gra,chodzi o zdolności imperatora by nie dorzucać w tej turze żołnierzy do konfliktu(czy jest to opcjonalne i tą wymianę solarisów niżej można bez tego),to chodzi o turę dokładnie tego agenta(np: pierwszego) czy do całej tury wszystkich agentów moich i innych?

[kurdzio]

Zagraliśmy raz na 2 osoby i wystarczy. Bardzo chciałem polubić tę grę (zwykłą Diunę też próbowaliśmy), ale obsługa bota zabija mi całą przyjemność z partii. Zdecydowanie wolałbym myśleć tylko o swoich ruchach, a nie zastanawiać się czy dobrze obsłużyliśmy gracza wirtualnego. Pewnie im dalej w las tym łatwiej by nam to przychodziło ale wciąż, ta gra najwięcej emocji musi stwarzać przy grze w 3-4 osobowej ekipie. Chętnie zagrałbym w takim składzie, ale dla gier 2 osobowych nie widzę jej miejsca w kolekcji.

Co do zmian Powstanie vs zwykła Diuna to dla osób celujących tylko w podstawki skłaniałbym się ku Powstaniu.

[tomp]

spróbuj pograć w 4 osoby, daj szanse tej grze. jest genialna.

jest alternatywa dla losowania kart bota tj. aplikacja.
może łatwiej będzie korzystać. "dotykasz" ekranu, w aplikacji masz wirtualną talię kart.

[Mrukar]

Bot jest szybki w obsludze i nie daje pola do interpretacji. Może to kwestia przyzwyczajenia. Sam przeszedłem z grania z aplikacją w zwykłej Diunie na obslugę analogową w Powstaniu, ze względu na brak pełnej lokalizacji i poszło to gładko.

[kurdzio]

spróbuj pograć w 4 osoby, daj szanse tej grze. jest genialna.

Zdecydowanie gdybym miał okazję to bardzo chętnie, wyobrażam sobie geniusz tej gry przy większej liczbie graczy.

Bot jest szybki w obsludze i nie daje pola do interpretacji. Może to kwestia przyzwyczajenia.

Myślę, że masz rację - kwestia przyzwyczajenia. Przy pierwszej partii te wątpliwości mogą się pojawić, później powinno być tylko łatwiej. Mimo wszystko sama instytucja bota jest dla mnie upierdliwa, czy to w kartach czy w aplikacji.

Co do samej gry - jej mechaniki, niuansów, zwrotów akcji - nie mam żadnych zastrzeżeń, gra daje dużo emocji

[sasquach]

Zagraliśmy raz na 2 osoby i wystarczy. Bardzo chciałem polubić tę grę (zwykłą Diunę też próbowaliśmy), ale obsługa bota zabija mi całą przyjemność z partii.

Niektórzy grają bez bota. Jest luźniej, ale może lepiej tak pozbywać się gry.

[Grzdyll]

Ja usiadłem do D:I trochę przez przypadek bo akurat znalazłem czas na przeczytanie książki (a bez tego wcześniej mnie w ogóle nie interesowała) i z miejsca mnie ujęła przede wszystkim idealnym miksem decyzji strategicznych oraz taktycznej konieczności dostosowywania swoich planów do tego co się dzieje na planszy - przy stosunkowo krótkim czasie gry i dużym emocjom w trakcie.

Właśnie mieliśmy okazję spróbować trybu 6-osobowego i to po prostu rewelacja. Gra nic nie traci ze swoich dotychczasowych atutów, a zyskuje dodatkową warstwę kombinowania co zrobić, by było to jak najkorzystniejsze dla drużyny oraz swoistą grę "nad stołem", czyli próby wspólnego ustalenia co kto będzie robić ale tak, by znowu za dużo przeciwnikom nie ujawnić i żeby tego nie zablokowali. Wśród nas byli gracze o różnym poziomie doświadczenia w D:I ale podobało się nam bardzo wszystkim i zdecydowanie polecam wypróbowanie tego trybu jeśli tylko ktoś będzie miał możliwość.

Jedyny potencjalny mankament w spoilerze:

Spoiler:

Asymetria wprowadzona przez zasady zgodne z lore (tylko Fremeni mają czerwie, a Imperator swój prywatny rynek kart) w pewnym sensie od początku narzuca plan strategiczny dla obu stron. Jest tam po drodze tyle taktycznych możliwości, że to za bardzo nie przeszkadza ale dla kogoś może jednak rzutować na regrywalność. Widzę tu potencjał dla jakiegoś dodatku w przyszłości, ciekawy jest też pomysł przeczytany gdzieś na BGG żeby zrezygnować z tych dwóch zasad frakcyjnych (kosztem zgodności z lore oczywiście) - podobno działa świetnie.

[Rustler69]

To ja się też pochwalę - od miesiąca mam Powstanie z obydwoma dodatkami, na pełnej playmacie, plus naklejki Meeple na tokeny, planszetki 3D (pozdrowienia dla 3DUPgrade), pełen insert 3D (pozdrowienia dla GamuPL) - słowem dopieszczona na max... No i MIÓD gram z dwoma synami bez rywali, więc potwierdzam - w 3 da się grać, bot nie jest wcale potrzebny, mechanika chodzi jak szwajcarski zegarek, a od K III emocje są takie, że trzeba robić przerwy na ochłonięcie 8-]

Gra jest genialna, pierwszy raz gram w karciankę, w której można mieć wszystko otwarcie wyłożone na stole, wszyscy widzą nawzajem swoje karty i zasoby, a i tak do momentu wykonania ruchu nie wiadomo, co przeciwnik planuje.

No i oczywiście czekam niecierpliwie na Q2'2025 na Linie Krwi

[Mrukar]

Bot jest w wariancie dwuosobowym, od 3 graczy gra się bez niego. No, ale gratuluję wypasu, sam wziąłem naklejki ze zbiórki na FB i samo to dużo dodaje estetycznie.

[warlock]

Nie jestem jakimś specem od poprzedniej Diuny, grałem w nią raptem trzy partyjki (w podstawkę) - bawiłem sie bardzo fajnie, ale kilka rzeczy mnie w tej grze uwierało. Po jednej partii Powstania nigdy nie wrócę do pierwowzoru - właśnie tak chciałem żeby ta gra wyglądała od samego początku! Szpiedzy i o wiele ciekawsza talia intryg robią tu robotę. Wszystko zdaje się tu zazębiać na większej liczbie płaszczyzn, można naprawdę konkretnie pokombinować. Jestem ZDECYDOWANIE na tak.

Pomijając wszystko inne - jedną z rzeczy które mnie bolały w pierwszej Diunie była mechanika przekazywania żetonu pierwszego gracza i konsekwencje, jakie miała dla planowania i wystawiania agentów. W tego typu grach nie lubię, gdy nie mogę walczyć o żeton pierwszego gracza, tylko gra MEGA POWOLI przekazuje go graczom coraz bliżej mnie. Jeśli wszystkim zależy na jakimś polu akcji, a ja jestem czwarty, to jest duża szansa że dostanę to pole akcji dopiero, gdy będę miał pierwszeństwo wystawiania. Powstanie nie zmienia tej mechaniki, ALE dzięki szpiegom w Powstaniu mogę próbować walczyć o dostęp do pewnych pól, na które normalnie nie miałbym szans pójść przez długi czas, bo gra sztucznie mi na to nie pozwala.

Worker placementy z interakcją i/lub konfliktem powinny mieć możliwość manipulacji kolejnością - Caylus, Empires: Age of Discovery, Dominant Species zrobiły to dobrze. Taki Projekt Gaja uzależnia kolejność w nowej rundzie od spasowania w poprzedniej. A w Diunie czekasz i nic z tym nie możesz zrobić. Dlatego szpiedzy to dla mnie gwarancja strategicznego planowania, a nie taktycznego reagowania na zasadzie "boże, mam nadzieję, ze nikt tam nie pójdzie". A przecież może być tak, że jak w końcu będę pierwszym graczem to nie dobiorę karty, która pozwala mi iść na pole, na które się czaję od 20 minut, bo nie zepną mi się symbole. Co jest jednym wielkim LOLem w tej grze i czymś, co mnie piekielnie frustrowało. Powstanie minimalizuje tę możliwość na tyle, na ile się da w ramach tego systemu.

[Grzdyll]

Nie jestem jakimś specem od poprzedniej Diuny, grałem w nią raptem trzy partyjki (w podstawkę) - bawiłem sie bardzo fajnie, ale kilka rzeczy mnie w tej grze uwierało. Po jednej partii Powstania nigdy nie wrócę do pierwowzoru - właśnie tak chciałem żeby ta gra wyglądała od samego początku! Szpiedzy i o wiele ciekawsza talia intryg robią tu robotę. Wszystko zdaje się tu zazębiać na większej liczbie płaszczyzn, można naprawdę konkretnie pokombinować. Jestem ZDECYDOWANIE na tak.

Pomijając wszystko inne - jedną z rzeczy które mnie bolały w pierwszej Diunie była mechanika przekazywania żetonu pierwszego gracza i konsekwencje, jakie miała dla planowania i wystawiania agentów. W tego typu grach nie lubię, gdy nie mogę walczyć o żeton pierwszego gracza, tylko gra MEGA POWOLI przekazuje go graczom coraz bliżej mnie. Jeśli wszystkim zależy na jakimś polu akcji, a ja jestem czwarty, to jest duża szansa że dostanę to pole akcji dopiero, gdy będę miał pierwszeństwo wystawiania. Powstanie nie zmienia tej mechaniki, ALE dzięki szpiegom w Powstaniu mogę próbować walczyć o dostęp do pewnych pól, na które normalnie nie miałbym szans pójść przez długi czas, bo gra sztucznie mi na to nie pozwala.

Worker placementy z interakcją i/lub konfliktem powinny mieć możliwość manipulacji kolejnością - Caylus, Empires: Age of Discovery, Dominant Species zrobiły to dobrze. Taki Projekt Gaja uzależnia kolejność w nowej rundzie od spasowania w poprzedniej. A w Diunie czekasz i nic z tym nie możesz zrobić. Dlatego szpiedzy to dla mnie gwarancja strategicznego planowania, a nie taktycznego reagowania na zasadzie "boże, mam nadzieję, ze nikt tam nie pójdzie". A przecież może być tak, że jak w końcu będę pierwszym graczem to nie dobiorę karty, która pozwala mi iść na pole, na które się czaję od 20 minut, bo nie zepną mi się symbole. Co jest jednym wielkim LOLem w tej grze i czymś, co mnie piekielnie frustrowało. Powstanie minimalizuje tę możliwość na tyle, na ile się da w ramach tego systemu.

Też nie jestem żadnym specem od jednej ani drugiej Diuny ale grałem w obie i odnośnie szpiegów mam bardzo podobne zdanie Dorzucę tylko, że jestem pod dużym wrażeniem tego, jak subtelnie ta mechanika została dodana - bo z jednej strony eliminuje sztuczne ograniczenia o których wspomniał @warlock, z drugiej zaś jest tylko dodatkową opcją, wcale nie obowiązkową. Można spokojnie próbować grać "po staremu" i w czasie całej gry nie wystawić ani jednego szpiega, można zabezpieczyć tylko strategiczne miejsca, przy odpowiednim zaś układzie postaci i kart można mocno w tę mechanikę inwestować i sporo na niej ugrać. Mam nadzieję, że zapowiedziany dodatek i nowi "głęboko ukryci szpiedzy" tego nie zaburzą.

Ciekawe jest przy okazji, że druga chyba najistotniejsza zmiana w Powstaniu, czyli podwajające nagrody czerwie mają mieszany odbiór. Sam za mało grałem, żeby mieć wyrobione zdanie ale w sieci można napotkać sporo przeciwstawnych opinii - z jednej strony głoszących, że czerwie psują rozgrywkę bo są na tyle mocne, że ich wykorzystywanie jest koniecznością (co silnie "spłaszcza" grę, bo wszyscy są zmuszeni w nie zainwestować), z drugiej strony wiele osób twierdzi, że "it's not a bug, it's a feature", czyli, że jest to po prostu cecha Powstania, z której trzeba zdawać sobie sprawę i się na to umieć przygotować.

[warlock]

Ja na czerwie patrzę też z innej perspektywy - w starej Diunie bywało tak że jak ktoś zostawał z tyłu na torze punktacji to często miał już pozamiatane i raczej nie był w stanie wygrać (chyba że są jakieś super zaawansowane deckbuildingowe strategie, które pozwalają atakować pierwsze miejsce z dużym opóźnieniem - pograłem w to tyle co nic, więc gdybam). A tutaj jest tak, ze nawet jak odstajesz o 4 punkty to zawsze możesz liczyć na to, że uda ci się zrobić "final push" i zarobić te 4 punkty w jednym konflikcie, bo postawisz wszystko na jedną kartę. Oczywiście, może być tak, że gracz który prowadzi "wygra bardziej", ale taka mechanika pozwala wszystkim być w grze, a w każdym razie mieć poczucie, że trzeba grać do końca, bo nigdy nie wiadomo jak ułoży się końcówka. Poza tym czerwie sprawiają też, że nie wszystkie konflikty są jednakowo istotne, niektóre są dużo ważniejsze do "wybronienia" od pozostałych.

Porównując do starej podstawki mam poczucie, że w grze pojawił się czwarty wymiar . Na razie ta Diuna to jest u mnie oczko wyżej od poprzedniczki, ale chyba z czasem zbiję ocenę starej do siódemki. Bo po prostu czuję tam pewne zgrzyty.