Co was wkurza we własnym graniu solo...

[farmer]

Mnie w graniu solo, najbardziej wkurza to, że:
1. większość gier w ktore chciałbym zagrać nie posiada trybu solo,
2. nie mam ochoty grać w większość gier z wbudowanym trybem solo - ZWŁASZCZA takich, w których chodzi tylko o zbieranie punktów. Pobijanie własnych rekordów punktowych jest niesłychanie nieciekawe.
Jeśli gra stawia jakiś fabularny cel, choćby w rodzaju: pokonaj przedwiecznego, sterraformuj Marsa etc (jak jest w większości kooperacji), to jeszcze jak cię mogę...

Kończy się więc tym, że:
a) dorabiam tryb solo do gier, które wcale nie były do tego stworzone,
b) gram sam przeciw sobie, prowadząc obie strony (zasadniczo robię tak wyłącznie z dwuosobowymi grami wojennymi),
c) oba powyższe .

pozdr,
farm

[kastration]

- konieczność gry na dwie ręce (dobry test dla rozdwojenia jaźni, ale jakoś sztywnie rozumiem termin "solo" i nie lubię mechanizmu gry na dwie ręce, by to było według instrukcji zbalansowane w rozgrywce solo)
- rozkładanie i składanie setek elementów (przed czyimś przyjściem, jak mamy grać w takie gry, to rozłożę to wcześniej - ekonomika i skupienie się później na esencji rozgrywki - grając samemu nikt tego za mnie nie zrobi, wiadomo)
- gry euro, w których rozpiętość punktowania solo idzie na przedziały punktowe 1-5 punktów i niczego nie możemy z tym zrobić, oprócz jakichś farciarskich ekstremów (wolę dlatego sandboxy, gdzie można mieć sporą rozpiętość punktów w poszczególnych rozgrywkach)
- śmierć postaci w ameri, z którą się utożsamiam w trakcie prowadzenia jej (wiadomo, normalny mechanizm, ale... jakoś mnie to wkurza, że trzeba losować nową, vide: Eldritch, Fortune and Glory, LNOE, itp. itd.)
- no i oczywiście cztery/pięć jedynek w rzutach odpowiednio czterema/pięcioma kostkami

[trance-atlantic]

To już tak nieco bardziej poważnie, w moim graniu solo najbardziej wkurza mnie to, że... muszę samemu zasiadać do gry. Nie jest to rzecz jasna jakieś ogromne wyrzeczenie, a i nadmiar turlanko-wykreślanek choć w jakimś stopniu rekompensuje brak współgraczy, ale jednak trochę człowieka w środku to kłuje. Aczkolwiek wycieczki do paczkomatu, otwieranie pudełek i segregowanie elementów są zarezerwowane tylko dla mnie.