Gra karciana z mechanikami podobnymi do Hearthstone

[sailehhh]

Szukam gry karcianej podobnej do Hearthstone. Najlepiej, żeby była to gra typu deck building, a nie z nieskończoną liczbą kolekcjonerskich kart.

Myślę, że takie podstawowe odczucie może dać Yu-Gi-Oh!, które teraz wydaje karty Speed Duel, które w praktyce może być traktowane jako gra typu deck building.

Ale najbardziej brakuje mi w nim tej mechaniki kryształków, których dostępność rośnie z tury na turę i są karty, które wpływają jakoś na to i pozwalają na różne combosy odwołujące się do tej mechaniki (np. więcej kart kosztem kryształów itp). Czy znacie jakieś gry karciane z taką mechaniką?

[sailehhh]

Poszukałem trochę więcej w internecie i wygląda na to, że to czego szukam to prawdopodobnie "Hero Realms".

Naprowadził mnie na nią ten wątek:
https://www.reddit.com/r/boardgames/com ... e_can_you/

[Torquemada666]

Poszukałem trochę więcej w internecie i wygląda na to, że to czego szukam to prawdopodobnie "Hero Realms".

Naprowadził mnie na nią ten wątek:
https://www.reddit.com/r/boardgames/com ... e_can_you/

Tak, combosy w HR przypominają Hearthstone jeśli masz zestawy bohaterów gra przypomina jeszcze bardziej Hearthstone.

[rattkin]

Epic.

[sailehhh]

Epic.

Wg tego co napisali w tamtym wątku, ma bardziej złożone zasady, ale większe podobieństwa do HS. Byłbyś może w stanie zarysować, w czym te podobieństwa przejawiają?

[Cyel]

Epic.

Wiem, że nie na temat, ale, och, gdyby ponownie wydano EPICa to brałbym... !


Ponoć jedyna faktycznie strategiczna gra GW a nie durna kostkologia Chciałbym móc się kiedyś sam przekonać ile w tym prawdy.

[rattkin]

Epic.

Wg tego co napisali w tamtym wątku, ma bardziej złożone zasady, ale większe podobieństwa do HS. Byłbyś może w stanie zarysować, w czym te podobieństwa przejawiają?

Właściwie to się pomyliłem, bo w Epicu ekonomia jest bardzo spłaszczona i kryształków nie przybywa (wydawało mi się, że tak jest). Chyba nie znam fizycznej gry karcianej z taką mechaniką (i w sumie wcale się nie dziwię, bo powiedzieć, że jest durna to nic nie powiedzieć).

HS jako klon MtG cechuje się standardowymi mechanikami card battlera - budowanie pozycji na stole, zarządzanie ekonomią, deckbuilding i decyzje czy atakować stół czy bezpośrednio przeciwnika. Do tego oczywiście masa statsów i keywordsów. Epic, jako kolejny klon, wszystko to ma. Hero Realms / Star Realms to gry z trochę innej kategorii i podobieństwa, choć są, to w efekcie składają się na zupełnie inną grę. HS przez rosnące kryształki i RNG otworzył się na grę casualową, ale to obosieczna broń (jak się z tego wyrasta, to gra już nie cieszy).

Jeśli więc iść do źródła, to zostaje po prostu Magic the Gathering (najbliżej jak się da, zważywszy, że to protoplasta, pospołu z WoW TCG). Alternatywami są Yomi, YuGiOh, Codex, Blue Moon Legends, Epic, Ashes i Keyforge, przy czym Keyforge i BML są najciekawsze (bo też i najbardziej inne). Gdzieś z boku jest jeszcze Summoner Wars / Mage Wars, czy gry pokroju Pixel Tactics i Sakura Arms.

Albo po prostu oszczędzić sobie straty czasu i od razu grać w najlepszą karciankę na tym łez padole (Android: Netrunner).

[sailehhh]

Chyba nie znam fizycznej gry karcianej z taką mechaniką (i w sumie wcale się nie dziwię, bo powiedzieć, że jest durna to nic nie powiedzieć).

Ona chyba w HS zmierza do tego, żeby nie dało się zagrać na samym początku silnego potwora albo zbyt wielu potworów na raz.
Z drugiej strony np. w Yu-Gi-Oh! uzyskuje się podobny efekt przez zasady, które nakazują poświęcić kilka potworów, jeśli chce się wezwać potwora wysokiego poziomu (przez to nie da się silnego potwora zagrać na początku), chociaż potwory niskiego poziomu można wzywać bez ograniczeń.

[rattkin]

Ona chyba w HS zmierza do tego, żeby nie dało się zagrać na samym początku silnego potwora albo zbyt wielu potworów na raz.

Zmierza do tego, żeby spłaszczyć skill gap pomiędzy graczami i jednocześnie zapewnić, że gry skończą się w określonym czasie/momencie i będą widowiskowe na końcu do oglądania. Chwalebne cele, ale kosztem zidiocenia rozgrywki, stety czy niestety.

[sailehhh]

Na pewno jest taka mechanika przyrostu co turę w "Allegiance: A Realm Divided", a ta gra ma dobre oceny w BGG.
Fragment z jej zasad:

[sailehhh]

Ona chyba w HS zmierza do tego, żeby nie dało się zagrać na samym początku silnego potwora albo zbyt wielu potworów na raz.

Zmierza do tego, żeby spłaszczyć skill gap pomiędzy graczami i jednocześnie zapewnić, że gry skończą się w określonym czasie/momencie i będą widowiskowe na końcu do oglądania. Chwalebne cele, ale kosztem zidiocenia rozgrywki, stety czy niestety.

W sumie to już nie wiem, do czego się odnosisz, czy do samego ograniczenia many czy do tego, że ona przyrasta co turę czy do tego, że sama przyrasta i nie trzeba jej pomagać. Przez to zupełnie nie da się zrozumieć twojego komentarza, bo nie wiadomo, o jakim aspekcie mówisz i jakie rozwiązania uważasz za bardziej inteligentne.

A co do "skończenia się w określonym czasie", w HS gra kończy się po maksymalnie kilku turach od momentu, gdy któremuś z graczy skończą się karty.

[rattkin]

W sumie to już nie wiem, do czego się odnosisz, czy do samego ograniczenia many czy do tego, że ona przyrasta co turę czy do tego, że sama przyrasta i nie trzeba jej pomagać.

To wszystko jedno i to samo, konsekwencja konkretnej jednej decyzji w designie. I to też siłą rzeczy nakłada przewidywalny koniec gry w okolicach konkretnej tury (plateau przyrostu, czyli 10) - gdy daje się graczom liniowy pasywny przyrost, wiadomo ze pod koniec odpalane będą najmocniejsze karty, generujące największy swing i tym zbliżające grę do zakonczenia - patrząc na statystyki, wychodzi, że w turze 8-12, a wiec efekt zamierzony. Karty kończą się średnio w 26, pomijając dodatkowy dociąg, wiec to warunek brzegowy, pomijalny.

Żeby nie było, ja lubię przesadzać, więc tak, oczywiście: HS to miła, sympatyczna, dobrze skrojona gra. Ale potem to już kwestia wieku i wymagań.

[sailehhh]

W sumie to już nie wiem, do czego się odnosisz, czy do samego ograniczenia many czy do tego, że ona przyrasta co turę czy do tego, że sama przyrasta i nie trzeba jej pomagać.

To wszystko jedno i to samo, konsekwencja konkretnej jednej decyzji w designie. I to też siłą rzeczy nakłada przewidywalny koniec gry w okolicach konkretnej tury (plateau przyrostu, czyli 10) - gdy daje się graczom liniowy pasywny przyrost, wiadomo ze pod koniec odpalane będą najmocniejsze karty, generujące największy swing i tym zbliżające grę do zakonczenia - patrząc na statystyki, wychodzi, że w turze 8-12, a wiec efekt zamierzony. Karty kończą się średnio w 26, pomijając dodatkowy dociąg, wiec to warunek brzegowy, pomijalny.

Żeby nie było, ja lubię przesadzać, więc tak, oczywiście: HS to miła, sympatyczna, dobrze skrojona gra. Ale potem to już kwestia wieku i wymagań.

Czaję. Myślałem kiedyś o graniu z Yu-Gi-Oh z zasadą analogiczną do HS (że wezwanie potwora kosztuje kryształy zależne od jego poziomu i że liczba dostępnych kryształów zwiększa się co turę).
To jest eksperyment myślowy, który pomaga mi zrozumieć Twoje zarzuty.
Po pierwsze w tym momencie czuję, że jest to dosyć nienaturalne - natywne rozwiązania Yu-Gi-Oh! wydają się lepsze, po drugie akurat w wypadku takiego rozwiązania trzeba specjalnie ułożyć talię pod taką grę, żeby były w niej potwory niskich poziomów.
No i poza powyższymi kwestiami jest trzecia związana z tym, że wprowadzenie takiego rozwiązania byłoby sztuczne - problemem jest akurat w tym wypadku też to, że nie ma żadnych kart, które by mogły modyfikować dostępność kryształów i urozmaicać strategię, tak jak istnieje to w HS.

[poooq]

Polecam powrót do korzeni.

[sailehhh]

Polecam powrót do korzeni.

Rozważyłbym, ale tylko gdyby była dostępna po polsku lub angielsku