Kolejny dylemat z trybem solo

[Haisenberg83]

Witam.
Jakiś czas temu przedstawiając się napisałem

Raczej się nie przekonam do kooperacji i gier solo, bo jednak rywalizacja z drugą osobą to jest to co według mnie jest najbardziej motywujące

Minęły niecałe dwa miesiące i nabrałem ochoty na solówkę
Głównym powodem jest to że czasami mógłbym sobie zagrać, ale akurat nie mam z kim, więc w pewnym sensie chciałbym się uniezależnić od innych graczy. Na pewno kupię "Nipożądani Goście" http://gry.nk.com.pl/niepozadani-goscie/ gdzie będzie tryb solo z aplikacją, jednak szukam jeszcze czegoś innego. Ostatnio trochę się pisze o solówkach na tym forum i przejrzałem kilka wątków, jednak nie końca jestem przekonany do jakiegoś konkretnego tytułu że "to jest to" dlatego prośba o pomoc i jakieś sugestie. Poniżej kilka założeń w kolejności chyba dla mnie najważniejszej, ale oczywiście nie wszystkie założenia muszą być spełnione.

1. Regrywalność
2. Możliwość przerwania i dokończenia np po kilku godzinach, bez utraty przyjemności z gry
3. Kombinowanie/główkowanie
4. Podejmowanie decyzji i wyborów ma spory wpływ na grę
5. Nie chciałbym żeby gra się skupiała na wykręcaniu jak najlepszych wyników w kolejnych grach
6. Stopień trudności i skomplikowania zasad raczej dla początkującego/średniozaawansowanego gracza niż starego wyjadacza

Na koniec dodam jeszcze że nie miałem okazji jak na razie grać solo w żadną planszówkę i poniżej kilka aspektów bez większego znaczenia.

1. To czy będzie to tylko tryb solo, czy tryb solo będzie jako jeden z kilku
2. Tematyka (choć jak pewnie każdy jakieś upodobania mam )
3. Z aplikacją czy bez
4. Planszowa czy karciana

Z góry Dziękuję za wszelkiego rodzaju sugestie i podpowiedzi.

[Cyel]

Aeon's End. "Delmat" rozwiązany

[vder]

poszukaj czegoś dla siebie tutaj: https://bgg.cc/geeklist/291071/2021-peo ... es-200-131
to ranking gier solo złożony z ponad 900 top20 różnych osób.

[Yuri]

Dawn of the Zeds, Fallen Land, Machina Arcana, Nemos War, Street Masters, Brook City to tak na szybko z mniej znanych i rzadziej polecanych.
Jak chcesz jakieś dc to mogę się rozpisać :p

[Mr_Fisq]

Aeon's End. Delmat rozwiązany

Dla mnie nudy. Zupełnie nie czuję tej gry... Więc wybór nie jest aż tak oczywisty.
Nie wiem jak w Aeons wygląda temat wracania do partii po kilkugodzinnej przerwie (dlaczego ja te karty ułożyłem w tej kolejności?).
Ja po przerwie nawet dziennej wracałem do partii w Horror w Arkham 3ed, ale byłby tu problem z regrywalnością...

Ja ze swojej strony polecę Spirit Island; recenzja Graniada:
https://www.youtube.com/watch?v=IPmwZQkwh_0
gdzie można usłyszeć różne spojrzenia na grę.

1. Regrywalność => jest.
2. Możliwość przerwania i dokończenia np po kilku godzinach, bez utraty przyjemności z gry => nie widzę problemu.
3. Kombinowanie/główkowanie => od groma.
4. Podejmowanie decyzji i wyborów ma spory wpływ na grę => czasami wybór jednej mniejszej mocy powoduje duże zmiany w rozgrywce.
5. Nie chciałbym żeby gra się skupiała na wykręcaniu jak najlepszych wyników w kolejnych grach => Do tego etapu można dojść, ale po wielu partiach.
6. Stopień trudności i skomplikowania zasad raczej dla początkującego/średniozaawansowanego gracza niż starego wyjadacza => można sterować poziomem trudności na parę sposobów. Skomplikowanie zasad nie jest straszne (acz instrukcja IMHO nie należy do najlepszych), za to bardzo duża jest niejednokrotnie przestrzeń decyzyjna.

[Yuri]

Aeon's End. Delmat rozwiązany

Dla mnie nudy. Zupełnie nie czuję tej gry... ...

+1 graliśmy w tą grę kiedyś na służbie przez 24h z przerwą na spanie oczywiście. Boże kochany, ależ to było cierpienie.... dawno w nic tak suchego nie grałem... Reasumując, zupełnie nie rozumiem również zachwytów nad nią. Niemniej nie skreślaj jej i sprawdź, może Tobie "usiądzie", ale dla mnie? No jak pisałem.

[Sloth]

Gram głównie solo.

Do szybkiej rozgrywki, jednakże z możliwością zostawienia i wrócenia Tiny Epic Mechs.

Karciana Space Hulk Anioł Śmierci. Szybka rozgrywka, mnóstwo emocji, dobra cena.

Przygodowa to Waste Knights II. Grałem po niej w kilka innych ale żadna nie dała mi tyle zabawy. Sprawdza się znakomicie solo jak i w kooperacji.

[tommyray]

Rzut okiem na moje skromne zbiory dedykowane solo:
Karciane Podziemia
Spire's End
Unsettled
X-ODUS
SH: Anioł Śmierci
Set a Watch
Mage Knight
Heroes of the Mists
Aeon's End
Gloom of Kilforth
This War of Mine
Shadows Of Malice

Plus tytuly których jeszcze nie mam ale są ograne lub doskonale poznane przez gameplaye:
Robinson Crusoe
Machina Arcana
Tainted Grail
oraz
Fallout z dodatkiem
Waste Knights
Hunters / Łowcy

[Beskid]

Pod wrogim niebem, Calico, Bonfire, Lamaland, Łąka, Kaskadia, Samotna Wyspa, Newton. Nawet Botanik też ma jakiś autorski tryb solo. Naprawdę jest teraz z czego wybierać.

[Mr_Fisq]

Pod wrogim niebem, Calico, Bonfire, Lamaland, Łąka, Kaskadia, Samotna Wyspa, Newton. Nawet Botanik też ma jakiś autorski tryb solo. Naprawdę jest teraz z czego wybierać.

Lamaland solo? Naprawdę? Mam tą grę i lubię sobie w nią pyknąć na rozluźnienie, ale ona nie ma w ogóle trybu solo.

5. Nie chciałbym żeby gra się skupiała na wykręcaniu jak najlepszych wyników w kolejnych grach

Na czym polega tryb solo w Calico, Kaskadii jeśli nie na kręceniu coraz wyższych wyników (no, są jeszcze jakieś osiągnięcia)...?

[Beskid]

Lamaland solo? Naprawdę? Mam tą grę i lubię sobie w nią pyknąć na rozluźnienie, ale ona nie ma w ogóle trybu solo.

nieoficjalny
https://boardgamegeek.com/thread/2707746/solo-variant

Na czym polega tryb solo w Calico, Kaskadii jeśli nie na kręceniu coraz wyższych wyników (no, są jeszcze jakieś osiągnięcia)...?

Spirt Island

[Mr_Fisq]

Na czym polega tryb solo w Calico, Kaskadii jeśli nie na kręceniu coraz wyższych wyników (no, są jeszcze jakieś osiągnięcia)...?

Spirt Island

W Spirit Island masz:
- poznawanie duchów
- poznawanie scenariuszy
- poznawanie najeźdźców
- poznawanie interakcji między tym wszystkim (duchy / scenariusze / najeźdźcy)

Jak już to ogarniesz, to być może zaczyna się kręcenie wyników. Nie doszedłem jeszcze do tego poziomu

[Beskid]

teraz widzę, że polecałeś wyżej

[Xoltro]

Spirit Island, choć moim zdaniem gra ma do solo pewien minus. Trochę ciężko się gra na dwie ręce, a gra true solo jednym duchem pozbawia jednak jakiegoś fajnego elementu "dopełniania się" pomiędzy różnymi duchami.

W mojej kolekcji pojawiło się do grania solo ostatnio aeon's end i spirit island i powiem tak: aeon's end dla mnie na true solo słabo to wygląda, ale da się grać na dwie ręce i nie ma z tym zbyt dużego problemu. Mimo to gra nie jest dla mnie wybitna ale warta zagrania i polecenia. Dobrze się bawię.

W spirit island bawiłem się przez 3 solo gry wyśmienicie, niemniej jednak i tak granie w duecie w tę grę sprawia dużo większą frajdę.

[Beskid]

wiele osób ceni sobie solówki w Newton

[Fyei]

Ja z kolei polecę Elekta i Tainted Grail. Nie są mechanicznie złożone, jako gracz początkujący na spokojnie sobie poradzisz. W obu podejmowane decyzje mają duże znaczenie.

Elekt to taktyczna gra karciana, takie połączenie zarządzania ręką i area control, choć bez planszy. W wersji solo będziesz grał przeciwko automie, w wyścigu do tronu. Najlepsza część zabawy zaczyna się gdy masz już za sobą kilkanaście partii i znasz połączenia między jednostkami. Grę w ogóle polecam nie tylko do solo .

Tainted Grail to gra kampanijna w klimacie dark fantasy. Prowadzisz i rozwijasz swojego bohatera wraz z poznawaniem historii świata przedstawionego. Niektórzy narzekają na grind, ale jest problematyczny tylko na początku.

[kinioo]

viewtopic.php?f=64&t=62536&p=1361704&hi ... o#p1361704

W co ja gram (co mam):

Marvel Champions LCG;
Xenoshyft Dreadmire
Legendary Encounters: Alien
Aeons End (jeszcze na polce);
Brzdek W Kosmosie (jeszcze na półce)
Wielka Pętla;
Hostage Negotiator;
Eldritch Horror
Zew Cthulhu: Samotnie przeciwko ciemności (RPG solo)

Co miałem:
Arkham Horror LCG (rozważam powrót do tego);
Mage Knight
This War of Mine
Gears of War
Baseball Highlights
LOTR LCG
Robinson Crusoe

Co bym chciał miec:
Nemesis
Friday
Gloom of Kilforth
Dawn of the Zeds 3ed
Posiadłośc Szaleństwa 2ed

K.

[Beskid]

Praga Caput

[Haisenberg83]

Dzięki za wszelkie sugestie i propozycje.
Przejrzałem i zapoznałem się z większością tytułów (Z jednymi bardziej z innymi mniej, jeśli już na początku wyczułem że to nie jest to co bym chciał)
Ostatecznie waham się pomiędzy dwoma tytułami, bo wydaje mi się że to jest to czego szukam:

1. Aeon's end
2. Spirit island

Bliżej mi trochę do Aeon's end pomimo kilku negatywnych opinii w przeciwieństwie do Spirit island. Jednak jeszcze poproszę o wasze opinie w poniższych sprawach.

1. Część graczy sugeruje grać w Aeon's end solo na dwóch magów, bo solo z jednym magiem jest mniej ciekawe. To prawda waszym zdaniem?
2. Część graczy odradza grać w Spirit island solo na dwóch duchów, bo to jest już za dużo do ogarnięcia. To prawda waszym zdaniem?
3. Jak wygląda regrywalność w Aeon's end podczas solówek?
4. Jak waszym zdaniem jest z powrotem do rozgrywki po kilkugodzinnej przerwie? Da się to w miarę ogarnąć bez utraty jakichś ważnych i istotnych aspektów? Zarówno w Aeon's end jak i w Spirit island. W Spirit island jest jedna opinia że raczej nie ma z tym problemu

A może przy wyborze tylko pomiędzy tymi dwoma tytułami wybór jest prosty i tylko jeden prawidłowy, chociaż wątpię

[Mr_Fisq]

Aeonsa nie lubię, więc się nie będę wypowiadał; co do Spirita:

2. Część graczy odradza grać w Spirit island solo na dwóch duchów, bo to jest już za dużo do ogarnięcia. To prawda waszym zdaniem?

Ja odradzam zaczynać od dwóch duchów solo. Najlepiej najpierw otrzaskać się z nimi pojedynczo (nie trzeba z wszystkimi), i jak gra z pojedynczym duchem będzie szła płynnie zacząć grać z dwoma które "najlepiej się czuje", albo dostrzega się między nimi potencjalną synergię.

Natomiast jest to do ogarnięcia, zwłaszcza że możesz sobie na początek ustawić trochę niżej poprzeczkę (czyli 2 duchy, ale bez scenariuszy i konkretnych przeciwników).

4. Jak waszym zdaniem jest z powrotem do rozgrywki po kilkugodzinnej przerwie? Da się to w miarę ogarnąć bez utraty jakichś ważnych i istotnych aspektów? Zarówno w Aeon's end jak i w Spirit island. W Spirit island jest jedna opinia że raczej nie ma z tym problemu

W Spirt island zawsze jest ryzyko, że wpadniesz na jakiś genialny pomysł, wychwycisz ciekawą inercję między kartami/mocami etc. a po dwóch godzinach ucieknie Ci ten pomysł, ale raczej nie jest to "wielki problem".

A może przy wyborze tylko pomiędzy tymi dwoma tytułami wybór jest prosty i tylko jeden prawidłowy, chociaż wątpię

Zapewne jest jeden prawidłowy pod konkretny gust
Polecam obejrzeć Gameplay'e:
- Spirit solo na dwa duchy: https://www.youtube.com/watch?v=BWS9sCpePYc

[Cyel]

Ja z kolei mam bardzo słaba opinie o Spirit Island. Dzieliłem się już nią, więc tylko zacytuję:

Ja rozegrałem ok 10 gier, żeby wypróbować wszystkie duchy z zestawu który kupiłem (z 4 promo-duchami) i różne poziomy trudności. Bardzo chciałem, żeby gra mi się podobała, ale miałem dokładnie te same wrażenia co Der :

...strasznie mozolnie jednostajny.
Brak efektu wow.

Chyba głównie przez to, że przeciwnik robi tylko 3 raczej nieciekawe rzeczy na okrągło przez całą grę i wszystkie gry. Dostaw pionek albo dostaw inny pionek. Żadnych zaskoczeń, zwrotów akcji, konieczności zrewidowania taktyki. Monotonia, monotonia, monotonia, ciągle to samo do porzygu. Nudne to było dla mnie okrutnie. Gra poszła na sprzedaż.

Ja jestem fanem AE który nie lubi SI i uważam, że duszki z wyspy nie mają startu w ogóle do magów i Nemesis. W SI najgorszą rzeczą, która po ok 10 rozgrywkach skłoniła mnie do sprzedaży gry była dojmująca monotonia. Najeźdźcy z którymi się walczy robią dosłownie 3 rzeczy na zmianę ad nauseum, niczym nie zaskakują, emocji zero. Po trzech turach w SI zobaczyłeś już wszystko czym gra będzie próbowała Cię zniszczyć kiedykolwiek (postawi ludka, postawi domek, postawi znacznik Blightu, tyle, koniec inwencji najeźdźców).

Nie ma porównania z Nemesis, które są różnorodne, zaskakujące, zmuszają do wychodzenia że strefy komfortu i ciągłego dostosowywania taktyki do coraz to bardziej wymyślnych sposobów jakie mają na zrobienie nam kuku. Losowa kolejność i losowy setup podkręcają emocje.

Najlepiej zobacz gameplaye do obu

[arturmarek]

Dzięki za wszelkie sugestie i propozycje.
Przejrzałem i zapoznałem się z większością tytułów (Z jednymi bardziej z innymi mniej, jeśli już na początku wyczułem że to nie jest to co bym chciał)
Ostatecznie waham się pomiędzy dwoma tytułami, bo wydaje mi się że to jest to czego szukam:

1. Aeon's end
2. Spirit island

Bliżej mi trochę do Aeon's end pomimo kilku negatywnych opinii w przeciwieństwie do Spirit island. Jednak jeszcze poproszę o wasze opinie w poniższych sprawach.

1. Część graczy sugeruje grać w Aeon's end solo na dwóch magów, bo solo z jednym magiem jest mniej ciekawe. To prawda waszym zdaniem?
2. Część graczy odradza grać w Spirit island solo na dwóch duchów, bo to jest już za dużo do ogarnięcia. To prawda waszym zdaniem?
3. Jak wygląda regrywalność w Aeon's end podczas solówek?
4. Jak waszym zdaniem jest z powrotem do rozgrywki po kilkugodzinnej przerwie? Da się to w miarę ogarnąć bez utraty jakichś ważnych i istotnych aspektów? Zarówno w Aeon's end jak i w Spirit island. W Spirit island jest jedna opinia że raczej nie ma z tym problemu

A może przy wyborze tylko pomiędzy tymi dwoma tytułami wybór jest prosty i tylko jeden prawidłowy, chociaż wątpię

Disclaimer: jestem zdecydowanie Team Spirit Island. W Aeons End zagrałem ok 10 rozgrywek solo na jednego maga, w SI zagrałem 2-3 gry solo na jednego ducha i ponad 30 rozgrywek 2-osobowych.

1. Nie próbowałem na dwóch magów, bezpośrednie interakcje między magami wydają się niezbyt silne, szczególnie w porównaniu z duchami ze SI.
2. Ja bym zdecydowanie odradzał granie pierwszej czy drugiej partii na dwa duchy. Dychy o niskiej złożoności, szczególnie błyskawica i kamień, spokojnie samotnie sobie poradzą na niskich poziomach trudności. W ten sposób można wyłapać flow gry. Potem możesz spróbować zagrać na dwa duchy, albo "po prostu" masterować grę jednym duchem. To chyba bardziej pytanie "co kto lubi". Gra na dwa duchy na pewno zajmie znacznie więcej czasu, przypuszczam, że blisko 2x.
3. Dla mnie to była gra do momentu jak pokonałem danego nemesis. Różni magowie nie dawali znacznie różnego odczucia. Ja ogólnie miałem poczucie układania pasjansa w AE.
4. Nie miałem takiej sytuacji. W SI to raczej bez problemu, w AE pewnie musiałbyś przejrzeć stos zużytych kart nemesis, żeby sobie przypomnieć na co się szykować.

A może przy wyborze tylko pomiędzy tymi dwoma tytułami wybór jest prosty i tylko jeden prawidłowy, chociaż wątpię

Oczywiście, że wybór jest prosty i tylko jeden prawidłowy: sprawdzić obie

[Mr_Fisq]

Ja z kolei mam bardzo słaba opinie o Spirit Island. Dzieliłem się już nią, więc tylko zacytuję:

Ja jestem fanem AE który nie lubi SI i uważam, że duszki z wyspy nie mają startu w ogóle do magów i Nemesis. W SI najgorszą rzeczą, która po ok 10 rozgrywkach skłoniła mnie do sprzedaży gry była dojmująca monotonia. Najeźdźcy z którymi się walczy robią dosłownie 3 rzeczy na zmianę ad nauseum, niczym nie zaskakują, emocji zero. Po trzech turach w SI zobaczyłeś już wszystko czym gra będzie próbowała Cię zniszczyć kiedykolwiek (postawi ludka, postawi domek, postawi znacznik Blightu, tyle, koniec inwencji najeźdźców).

Nie ma porównania z Nemesis, które są różnorodne, zaskakujące, zmuszają do wychodzenia że strefy komfortu i ciągłego dostosowywania taktyki do coraz to bardziej wymyślnych sposobów jakie mają na zrobienie nam kuku. Losowa kolejność i losowy setup podkręcają emocje.

Najlepiej zobacz gameplaye do obu

Nakreśliłeś w moim umyśle bardzo istotną różnicę między tymi grami:
- w AE zaskakuje Cię to, jak krzywdę robi Ci przeciwnik, podczas gdy Ty pozostajesz w sztywnych ramach rynku początkowego, od samego początku gry wiesz co będziesz mógł kupić
- w SI odwrotnie nacisk jest położony na to, co Ty możesz zrobić najeźdźcom, zaskakują Cię moce i synergie miedzy nimi w kontekście konkretnej sytuacji na planszy

W moim odczuciu różnorodność mocy i duchów w SI jest dużo większa niż Magów i kart którymi się posługują w AE. W SI widziałem przed sobą większą przestrzeń decyzyjną.

To tak jeszcze ode mnie

[trance-atlantic]

O SI trudno mi cokolwiek powiedzieć, bo gra póki co nie trafiła na mój stół, ale co do Aeon's End to trochę pograłem... i wcale nie jet tak źle, jak piszą tu niektórzy.

A mówi to ktoś, do kogo deckbuilding kompletnie nie przemawia.

Na pewno ciekawe są zdolności Nemezis, gdyż każde z nich działa na swój unikalny sposób, co powoduje, że nie ma w grze zawsze tej samej ścieżki do zwycięstwa. Należałoby się zresztą zastanowić, co potencjalnie może zachęcać do kolejnych rozgrywek:
- Nemezis - o tym już wspomniałem
- zdolności magów - odpalenie akcji za ładunki we właściwym momencie może być niezwykle cenne, ale najpierw trzeba się do tego przygotować
- zmienny rynek kart (ja lubię grać całkowicie losowo, ale są na pewno hardkorowi rozkminiacze, którzy pod każdego wroga dokładnie analizują zdolność każdej karty)
- kilka dróg do porażki a do tego Nemezis dokłada nam czasem kolejne
- istnieje tryb solo-solo (a nie solo-na-dwie-ręce), który jest dość wymagający
- jeśli rozważasz możliwość grania nie tylko w pojedynkę, to moim zdaniem najlepszą opcją jest rozgrywka na dwie osoby, gdzie każdy ma po dwie akcje i można rzeczywiście w swojej turze coś zaplanować (mieć większą kontrolę nad grą)


ps. czysto subiektywnie - gra jest dla mnie pewnego rodzaju łamigłówką, bo w sumie nie ma tam jakichś super ukrytych informacji, tzn. zawsze trzeba brać poprawkę na kolejność wykonywania akcji i trzeba być przygotowanym na to, że akurat za chwilę wypadnie tura Nemezis... albo nawet dwie pod rząd. Sama talia Nemezis to też nie jakiś wielki surprise, bowiem po kilku rozgrywkach wiemy dokładnie co tam może na nas czekać. Powiedziałbym zatem, że nie ma tam jakiejś wielkiej przygody, eksploracji nieznanych terenów czy też wielce nieszablonowych zagrań, ale jest mała (albo i trochę większa) rozkmina nad swoimi akcjami, by skutki tury Nemezis odczuć jak najmniej boleśnie. Mnie taka forma rozgrywki jeszcze nie znudziła a ostatnio nawet dokupiłem sobie podstawową podstawkę AE, wcześniej miałem tylko Wieczną Wojnę

[Cyel]

- w AE zaskakuje Cię to, jak krzywdę robi Ci przeciwnik, podczas gdy Ty pozostajesz w sztywnych ramach rynku początkowego, od samego początku gry wiesz co będziesz mógł kupić


W moim odczuciu różnorodność mocy i duchów w SI jest dużo większa niż Magów i kart którymi się posługują w AE. W SI widziałem przed sobą większą przestrzeń decyzyjną.

To tak jeszcze ode mnie

Rynek jest może sztywny, ale w każdej grze wylosuje się inny i kombinacja jego i aktualnie wylosowanej Nemesis zawsze zmusi do innej rozkminy. A kombinacji z tych 9 kart+ featy magów + unikalne karty magów+zwykłe akcje niezwiązane z kartami jest mnóstwo i droga do zwycięstwa wcale nie jest oczywista po pierwszym spojrzeniu na rynek. Mnóstwo razy podejście do tego samego setupu wymagało kilku prób ze zmianą strategii za każdym razem nim zakończyło się to zwycięstwem. No i tych kart rynku jest w grze (zwłaszcza jak masz dodatki) multum, z gigantyczną liczbą opcji i kombinacji, wcale nie ograniczających się do "zadaj obrażenia" i "zyskaj eter".

W SI owszem duch ma sporo opcji (i to dobieranych losowo!) ale czy naprawdę aż o tyle więcej? Za to opcje najeźdźców są żadne. Pisałem wcześniej, że robią w kółko 3 rzeczy ale tak naprawdę robią jedną rzecz w wymiarze wartości od 1 do 3. Czułem się trochę jakbym grał w grę komputerową, gdzie wprawdzie mój bohater ma kilka broni ale jest tylko jeden rodzaj przeciwników przez całą grę i ci przeciwnicy w kółko wykonują tylko jeden i ten sam ( skrajnie nudny i bazowy ) atak.