Dla mnie opus magnum to przede wszystkim taka gra która jest bardzo utożsamiana z danym autorem. To gra dzięki której autor stał się bardzo rozpoznawalny nie tylko w swoim środowisku ale i poza nim. To gra która zebrała dobre opinie i wprowadziła innowacyjność w tym hobby. Można by rzec, że planszówkowe opus magnum to gra która wywróciła do góry nogami wszystko co do tej pory było. Tym samym stała się indywidualnym bytem po który gracze chętnie sięgają nie zważając na lata powstania, cenę, dostępność, przystępność itd.
Chciałem jakoś spojrzeć szerzej na to zagadnienie ale ani się na sztuce nie znam ani za bardzo na planszówkach. Co nie zmienia faktu że podczas robienia swoich gier do szuflady sam się zastanawiam która moja gra jest dla mnie tym Wielkim dziełem. A może takie tytuły dopiero osiągają status Opus Magnum dopiero po śmierci danego autora? Jestem ciekaw co wy o tym myślicie.
Jedyne kryterium jakie sobie narzuciłem aby wyłonić dane opus magnum artysty to że na swoim koncie musi mieć min 3 samodzielnie stworzone gry (dlatego ja w tym zestawieniu się nie znalazłem
![Mr. Green :mrgreen:](./images/smilies/icon_mrgreen.gif)
Temat również może być nieco subiektywny i ludzie którzy dłużej siedzą w tym hobby na pewno będą mieli lepsze spojrzenie na to wszystko.
Na początek kilku moich autorów i ich dzieła które uważam za to najważniejsze (nie największe) w ich dorobku:
Bruno Cathala- Cyklady
Eric M. Lang- Chaos w Starym Świecie
Adam Kwapiński- Nemesis
Ignacy Trzewiczek- Robinson Crusoe
Michał Oracz- Neuroshima Hex
Przemysław Wojtkowiak-Kroniki Zamku Avel
Karol Madaj- Kolejka
Adam Kałuża- K2
Elizabeth Hargrave -Na Skrzydłach
Michael Kiesling - Azul
Isaac Childres -Gloomhaven
Filip Miłuński- Divinus
Richard Garfield-Magic: The Gathering
Wpisujcie swoich autorów i ich tytuły. Ciekawe czy nasze odczucia są podobne.