W przyszłym miesiącu stuknie mi 14 lat na forum, przez ten czas miałem okazję obserwować kilka fal przelewających się przez morze gier analogowych: od mody na worker placement, przez wejście deckbuldingu do ogólnej świadomości graczy, modę na gry legacy aż do aktualnych trendów których już jestem chyba coraz mniej świadomy
We wczesnym dzieciństwie rodzice zaszczepili we mnie miłość do czytania, fantastycznych historii, komiksów i warcab. W warcaby cięliśmy godzinami, często graliśmy też w karty, razem z dziadkami, pierwszy raz zobaczyłem jak mogą być pięknie ilustrowane, jak padało to graliśmy w okręty, był to czas mnóstwo niesamowitych zabaw które na długo zostają w dzieciaku. Pikuty, wyścigi pokoju, karbid, ścianka, dołek...
Warcaby zostały później przerobione na moją pierwszą grę bitewną (szachowe figury porozstawiane na książkach różnych grubości symulujących nierówność terenu). Kiedy dostałem komplet żołnierzyków (w małej skali) bierki wróciły do pudełka... A ja zainspirowany różnymi grami typu "Drabiny i węże" smarowałem plakatówkami dziesiątki eksperymentalnych planszy: w klimacie seriali „Był sobie kosmos” czy "Jazon z gwiezdnego patrolu", filmu „Neverending story” czy „Hobbita”, wielkie arkusze z polami i tajemniczymi miejscami, szkoda że gdzieś przepadły…
Pierwszą rasową planszówką którą kojarzę był „Supersam” niestety nie mogłem znaleźć żadnych reprodukcji tego dzieła. Zasady były proste: znacznik z koszykiem na zakupy krążył po sklepie w kształcie prostokąta, na każdym polu był żeton z produktem, kto po trzech okrążeniach miał najwięcej zakupów przy kasie wygrywał… Gra dla mnie wówczas abstrakcyjna: nie miałem pojęcia co oznaczają np. takie praliny… teraz trudno to sobie wyobrazić…
Aż w moje ręce wpadł „Władca Podziemi” dziwna gra z przerażającymi ilustracjami. Niewiele z niej pamiętam, oprócz tego, że grałem w nią tak długo i intensywnie że rozpadła się na strzępy… Wtedy wiedziałem że gry to jest to co lubię….
Kolejny kozun: „Magia i Miecz” czyli przygody w świecie fantasy: całe dniu spędzone w poszukiwaniu talizmanu i Korony Władzy, sąsiad miał wszystkie części, rozgrywka potrafiła trwać pięć dni, wakacje mieliśmy zajęte… W moim rodzinnym Chełmie udało mi się odnaleźć prywaciarza mającego w ofercie gry...
„Gwiezdny Kupiec”: najbardziej skomplikowana gra jaką widziałem za młodu, nie dane mi było nigdy w nią zagrać, ale przygotowałem ją do rozgrywki dziesiątki razy. Połowa instrukcji była opowiadaniem wprowadzającym w świat międzyplanetarnej ekonomii.
„Odkrywcy Nowych Światów”… gra genialna, ze względu na to, że zgodnie z zasadami mogła grać w nią tylko jedna osoba… Miałem pożyczony egzemplarz, po oddaniu go właścicielowi musiałem zrobić sobie własny, moja pierwsza samoróbka…
„Bogowie wikingów” uwiedli mnie mitologicznym klimatem i spowodowali że z wypiekami na twarzy pożarłem wszystkie opracowania dotyczące rozmaitych celtyckich i nordyckich legend z biblioteczki mojej mamy. Zmodyfikowałem jej zasady tak, że nadawała się dla jednego gracza.
"Troll Football" Aaaargh!!! To była masakra! Mecze, krew i flaki, sport w świecie warhammera, o tym dowiedziałem się już później, ale kilka Lig Bestii rozegraliśmy. Od czasu tej gry uwielbiam ezoteryczne słowo „denat”.
Kilka innych gier było bardziej okazjonalnie: wspaniały „Labirynt śmierci”, „Wampir”, „Robin Hood” czy „Miecze Albionu” lub „Bulba” czy jakoś tak… Kilka logicznych gier których nazw nie pamiętam…
Mniej więcej w tym okresie (5 czy 6 klasa) trafiłem w kiosku na gazetkę „Magia i Miecz” i od chwili kiedy ją kupiłem wsiąkłem w erpegi. Dzięki "Kryształom czasu" Artura Sz. Na długie kilkanaście lat, z małymi przerwami na partyjkę Magicznego Miecza czy lekturę Wojownika Autostrady pożegnałem się z planszówkami.
Aż pewnego dnia usłyszałem o planach na polską edycję Arkhama. Nadszedł czas na rewolucję.
Miałem też kilka epizodów społecznościowych: uruchomiłem
Manufakturę Arkham które przez krótki okres swojego działania udostępniło kilka pełnoprawnych fanowskich dodatków i tłumaczeń. Poznałem takie persony jak Palmer, Wagnard, Sirafin, Bryndzollo i Beti (pozdrowienia dla wszystkich z ekipy!), Manufaktura w ostatnim etapie swojej egzystencji została przyjęta przez forum
Gameekeper (pozdrowienia!) gdzie w spokoju skonała.
Udało mi się też zebrać kilka blogów i serwisów w formie
jednego agregatora, obecnie prawie zupełnie już zapomnianego...
Przez moment pomagałem przy projekcie
Przygodowego Młota Bojowego, gdzie wraz z Yoshim udostępnialiśmy jego tłumaczenia i materiały do WHQ. Przez 4 lata popchnęliśmy sporo materiału dla fanów print&play. Yoshi, najlepszego!
Kolejny port w którym udało mi się zacumować to
planszoholik i kolejne poznane osoby: kdsz, Mars, Kobra i Arturion.
Ostatnim jak do tej pory projektem był serwis dotyczący gier analogowych w szeroko rozumianej edukacji:
edugracja.pl , oraz
wyszukiwarka tytułów gier planszowych biorąca pod uwagę rozwijane w nich umiejętności: tutaj spotkałem się z wielką pomocą ze strony Pingwina i jej
strony-wyszukiwarki. Edugracja wymagała olbrzymich nakładów czasu i też niestety zasnęła w spokoju i jej domena poszła w świat
Przy okazji wspomnień chciałbym podziękować za pomoc Michałowi Stajszczakowi, Scheherezade, Veridianie, Natalii i Marcinowi oraz wszystkim dobrym duszom które zgodziły się na umieszczenie ich tekstów na jej łamach.
Więcej nie pamiętam, nie żałuję
Ba w 1995 roku to pierwszy katalog stron powstał w Polsce, a pierwszy silnik forum rok wcześniej. Najpopularniejsze phpBB powstało w 2002 roku, a najwiekszy boom święciło po polskim modzie Przema w naszym kraju, więc zaryzykowałbym stwierdzenie, że świetność for dyskusyjnych w Polsce to jakieś 2005-2010. Dziwi mnie strasznie jak młodsi znajomi na moim forum w ogóle myśleli że już fora nie istnieją i trafili przypadkiem przez wyszukiwarkę 
Wyjechaliśmy z dziewczyną na rok do Londynu w 2007 roku - tam znalazłem moje pierwsze nowoczesne gry: Guillotine, Backpacker, Loot (R.Knizi) i odkryliśmy na całego charity shops, w których planszówki kupowało się za maksymalnie kilka funtów - zaczęliśmy grać ze wszystkimi i zwieźliśmy do Polski dziesiątki gier. Guillotine zgraliśmy tak, że musieliśmy kupić jeszcze jedną. Do dziś ją mam.
). Z planszówkami to nigdy nie było mi po drodze wcześniej. Za łebka, w podstawówce, klasyka - MiM oraz Magiczny Miecz, Obcy, Eurobiznes, Fortuna, jakiś kosmiczny Monopol, Manewry morskie. Piekło na Pacyfiku, Lew morski. Monstrum, Komandosi itp. Potem nie grałem w nic do początków 2012 nie licząc jakiegoś Monopolu czy Scrabble od wielkiego dzwonu i jednej sesji MiMa na studiach, gdzie po 3 godzinach męczenia buły złoiliśmy się. Na początku 2012 kupiłem AH bo mnie naszło. Zagrałem 3 razy i się odbiłem od ilości zasad, reguł i wyjątków. Potem był GOW i coś tam jeszcze, ale wszystko sprzedałem i odpuściłem granie na 6 lat. W tym czasie operowałem na forum o Stalkerze, gdzie do dziś wiszą moje grafomanie post apo w klimacie romantyzmu magicznego. 
W 2019 wróciłem do planszówek i mam / gram do dziś, niestety solo, bo żona zakończyła przygodę na Carcassone a młoda na jakichś rybkach i terroryzowaniu mnie w Tappiego, gdzie wracam po naradzie budowy zmasakrowany jak żbik a tu zrób 3 przysiady i zakukaj jak sowa... No to sobie gram solo w to i owo, kolekcja się zmienia. Doszedłem do wniosku, że koło 7 tytułów mi starczy do ogrywania bo na tyle mam czasu, a i finansowo to nie jest kosmos. Zresztą to nie moje jedyne hobby, bo trochę czytam, głównie SF, oglądam sporo filmów i seriali, i macham szalem jak dziki osioł na meczach mojej drużyny piłkarskiej. Na razie przygoda z planszówkami trwa 4 rok ( " trwaj chwilo, jakże jesteś piękna! " - Johann Wolfgang von Goethe, Faust ). Co będzie dalej czas pokaże. Na razie skłaniam się do ogrywania tego, co posiadam. Kolejne zakupy jak wypatrzę coś naprawdę ciekawego i coś zluzuję z kolekcji. Przekonałem się, że nie ma sensu brać na zapas bo nie będzie, bo nie dokupię dodatków, bo KS, bo exclusive itp. Efekt jest taki, ze masa pudeł leży i się kurzy i tylko potem się szarpie z wyprzedawaniem.
Artykuł przeczytałem z zaciekawieniem, pogooglałem i zdziwiony szerokością tematu zainteresowałem się grami planszowymi. Wtedy poszło po kolei: do Wookiego na YouTube'a, przez Granie w Chmurach, rahdo, BGG, pomiędzy nimi jeszcze trochę czytania o grach na różnych blogach i portalach, filmików na yt i pojawiłem się tu, a dokładnie wczoraj pękło mi 5 lat w tym hobby 
kilka lat z RPG, trochę karcianek, koledzy poszli w magica i w komputery. A tak studia, praca i zaangażowanie w inne projekty. I minęło 20 lat 
a w 2016 całkiem kosmicznie przypadkowo spotkanie z kumplem z czasów szkolnych. Od słowa do słowa i... Co tygodniowe spotkania na wieczorach planszowkowych, od razu z grubej rury: Mage Knight, Twilight Imperium, Gloomhaven. Przepadliśmy na już prawie 400 sesji 
Jest nas w grupie do 6 sztuk, dzieci rosną i nas wzmocnią. 
