Horror w Arkham: Gra karciana / Arkham Horror: The Card Game LCG (N. French, M. Newman)

[staniach21]

Zaraz. Chwila moment. Czy dobrze rozumiem, że Galakta nie wyda w tej nowej edycji Przerwanego Kręgu?

Ale czemu mieliby nie wydać? Jak patrzę na ofertę sklepów to aktualnie mamy w nowym wydaniu podstawkę i 5 cykli. Masz już to wszystko ograne? No chyba, że całość trzeba przechodzić po kolei ale z tego co wiem, to nie ma takiej konieczności. Tak czy inaczej nie ma ze strony Galakty informacji, że czegoś nie wydadzą. Może dajmy im szansę, a w międzyczasie po prostu weźmy się za te cykle, które są dostępne?

Z jednej strony masz rację, a z drugiej czemu mam kupować mega narracyjne ostatnie 2 rozszerzenia, które dorzucają i nowe żetony i nowe key-wordy i multi-klasowe karty, gdy mam ochotę poznawać grę krok po kroku, więc dla jakieś części odbiorców, która ograła Dunwich + Carcosse na rynku jest zastój i oczekiwanie, bo kompletowanie tych małych mythosów z beznadziejnymi kartkami jako instrukcje to porażka... Niesamowite, że kiedyś był to jedyny sposób na zbieranie tej gry :p

[Parasek]

A jak to jest z tym poziomem trudnym? Często słyszę, że standard za łatwy i ekspert dopiero rozwija skrzydła, podczas gdy u siebie o ile w Marvelu/Lotrze lubię sobie utrudniać, tak w AH jest raczej bardziej ciężko niż lekko. Jak to interpretować? Jestem słaby, czy raczej siła mocno idzie z kolekcją i ten poziom trudny to raczej się bawić jak kolekcja się mocniej powiększy?

Zmiana poziomu trudności nie zmieni diametrialne odbioru gry (podnosi tylko poziom gwarantowanego sukcesu testu/zmiejsza na niego szansę - standardowy ziew, ale to dobrze). To będzie cały czas ta sama gra, z tymi samymi mechanikami.
Karty podnoszące za darmo wskazówkę/damage/deny existence, są już MVP na poziomie standardowym i ciężko jest nie zorientować się jakie one są przydatne/jak zwiększają tempo gry.

Wyższe poziomy gry zazwyczaj po prostu zmuszają cię do grania "mety", co czasami może przerodzić się w konieczność brania "op" kart zamiast tych głupkowatych/ciekawych/dla zabawy.
Nie mówiąc już, że wraz z kolejnymi dodatkami występuje zauważalny power creep (w zasadzie to pewnie w każdym dodatku jest przynajmniej kilka takich kart).

Powiedziałbym, że trudny poziom jest dla ludzi, którzy faktycznie rozgryźli tę grę, nie mają oporów przed masterowaniem i wyszukiwaniem na arkhamdb op decków/zależności kart i badaczy. Wtedy standard jest zwyczajnie za prosty, bo okazuje się że masz 10-12 umiejętności do większości testów, z żółtych robią odkurzacze do zasysania wskazówek a z niebieskich maszynki do mielenie mięsa.
Wystarczy przejrzeć decki na arkhamdb i zobaczysz jakie cuda tam wywijają z co mocniejszymi badaczami/odpowiednimi kartami.

Ja osobiście gram cały czas (zazwyczaj solo na 2 badaczy) na poziomie standardowym (chcociaż mam całą kolekcję), bo nie mam czasu by aż tak bardzo masterować tę grę. I nadal przy złym doborze kart gra porafi dać w kość (wszystkie bronie w w dolnej częsci talii/potwór w pierwszej fazie mitów:D).

[skiba]

Zmiana poziomu trudności nie zmieni diametrialne odbioru gry (podnosi tylko poziom gwarantowanego sukcesu testu/zmiejsza na niego szansę - standardowy ziew, ale to dobrze). To będzie cały czas ta sama gra, z tymi samymi mechanikami.

Mechaniki też się potrafią zmienić, patrz np. kartę scenariusza do Masek Północy: https://arkhamdb.com/card/01120. Nagle się okazuje, że zapieczętowanie jakiegoś żetonu chaosu robi dużą robotę

[Ayaram]

No dobra... podejście trzecie do Carcossy:

Spoiler:

Jak mniemam w tym scenariusza trzeba jak najbardziej opóźnić przejście do 3 tajemnicy. I jak również mniemam trafienie do 3 tajemnicy po 3 turach to dość przeciętny wynik

Gorzej, że nawet wiedząc co i jak nie mam pojęcia co mogłem zrobić inaczej... Jak mniemam najlepiej jest się czaić w około głównego korytarza, by być zawsze gotowym do kontrolowania i czyszczenia mapy z akolitów. Problemem jest tylko ten jeden startowy Poszukiwacz Carcossy, którego ciężko zdjąć nawet w 2ch turach na tym 3cim piętrze, a dopóki go nie sprzątniemy to ciężko mówić o kontroli. w 1wszej turze dobrałem kolejnego poszukiwacza Carcossy, 2 giej turze Tajemnicze pieśni i było pozamiatane. I za bardzo nie wiem jak cokolwiek zrobić z tym panem co wchodzi na 3ciej tajemnicy gdy my nawet nie jesteśmy w połowie 1wszego aktu...

Trochę wnerwiony, że już 2gi scenariusz kończy się właściwie bez gry, co tym bardziej boli przy 1wszym ogrywaniu kampanii - zdecydowałem się na rerun scenariusza. Poszedłem w 1 sposób na zdjęcie Poszukiwacza w 2giej turze jaki przyszedł mi do głowy, czyli Ruch > ruch > ruch z pieskiem Petem i w kolejnej turze wejście w zwarcie > atak z pieskiem > odświeżenie pieska > atak z pieskiem. No i... scenariusz z autolosa w 3ciej turze zrobił się już nagle totalnym spacerkiem, gdzie na końcu miałem czas, by pogonić za expem.

No nic. Co do samego scenariusza. Pod względem klimatu trochę powtórka z rozrywki z Muzeum, ale wykonanie zupełnie inne.
Najbardziej na plus twist z wywróceniem do góry nogami mechaniki z żetonami zagłady, bardzo fajnie się twórcy bawią mechanikami. Raz się gra przez to bardziej przyjemniej, raz mniej, ale fajnie, że się jednak bawią i mamy co chwilę co innego. Na plus motyw z przejściami

Jeszcze mnie zastanawia... Przy tych kultystach to chyba za bardzo sobie postaciami na unikach nie pogramy co? Na 2ch flexach to jakoś leci, ale z 1 postacią walczącą to trochę może być ciężko z bieganiem po całej mapie i czyszczeniem wszystkiego..

[Miszon]

Ten scenariusz już przy trzecim podejściu mnie nudził, zdecydowanie za bardzo czuć "remake" Muzeum. W dodatku w drugim runie trafiło mi się tak, że było prawie zero walki, co czyniło go jeszcze nudniejszym. Ogólnie - zdecydowanie słabszy, może najsłabszy nawet, moment Carcosy.

Co do wymyków: grałem tę kampanię 4 razy i niemal w ogóle nie wymykałem. Uciekanie owszem, jedna misja to istny berek po planszy, ale tak to raczej głównie siekanina, a nie wymykanina.

[ZygfrydDeLowe]

Ten scenariusz jest oceniany najniżej w rankingach dla Carcosy. Sam grałem go w zeszłym tygodniu i również nie mam najlepszych wrażeń.

Spoiler:

Faktycznie założenie ciekawe - ścigamy się przeszukującymi budynek kultystami. Ale dla mnie to zamieniło się trochę w slapstickowy skecz, gdzie kultyści wyskakują zza każdego regału prosto pod rewolwer głównego bohatera, który robi "bum bum" w przerwach od biegania po piętrach. Dołożyć do tego tylko muzykę z Benny Hilla i uzyskamy kompletne wrażenie.
Tak mi akurat talia spotkań siadła, że miałem prawie samych kultystów co rundę.

(Oczywiście tu Sefina dołożyła kilku zabitych poza kamerą)

[demiurg]

Przeglądałem karty z rozszerzenia kampanijnego szkarłatne klucze i napotkałem na takie kwiatki. Przykład kart tajemnic z zestawu spotkań zgromadzenie kluczy. Czy u Was też te karty mają takie dziwne znaki?

https://postimg.cc/XBrVZtZx
https://postimg.cc/JD6rzRhG
https://postimg.cc/kDGMhRj8

[Miszon]

Kampanii nie mam, ale wygląda to całkiem sensownie fabularnie i klimatycznie. Pewnie trzeba jakoś to odcyfrować, co można uzyskać w toku scenariusza.

[demiurg]

Właśnie się zastanawiam czy to celowe, czy jakiś błąd związany z czcionką.

[Miszon]

Nieee, błąd na pewno nie.
Już coś podobnego było w którejś z wczesnych kampanii.

[Arius]

Kampanii nie mam, ale wygląda to całkiem sensownie fabularnie i klimatycznie. Pewnie trzeba jakoś to odcyfrować, co można uzyskać w toku scenariusza.

Jest to po prostu specjalna czcionka.
Kiedyś to czytałem, ale już nie pamiętam szczerze mówiąc co tam było napisane.

[Pomnik]

Zdecydowanie celowo, w Eldritchu też były takie szyfry.

[Velsu]

Szybkie pytanko, moge taniutko nabyć rozszerzenia Dunwich i Carcosa, za wszystko wychodzi 2x taniej niz nowe wydania ze sklepu, one sa jeszcze grywalne i warto czy musze inwestować w te najnowsze? Oba są kompletne.

[Herman666]

Szybkie pytanko, moge taniutko nabyć rozszerzenia Dunwich i Carcosa, za wszystko wychodzi 2x taniej niz nowe wydania ze sklepu, one sa jeszcze grywalne i warto czy musze inwestować w te najnowsze? Oba są kompletne.

Imo - bierz. Grywalne jak najbardziej. Różnica jest w pudle - nowe wydanie można do czegoś użyć , ze starych nie bardzo. Druga sprawa to księgi kampanii - w starej masz luźne kartki do scenariuszy (z zestawów mitu), a w nowej księgę kampanii co jest fajną sprawą - ale bez problemu da się to ogarnąć podczas fanowskiej zbiórki i zamówieniu takowej. Ewentualnie rozważ upolowanie jeszcze większego zestawu w starej wersji ze zniżką, ale bladego pojęcia nie mam po ile to teraz chodzi i czy będzie możliwe

[Mr_Fisq]

Szybkie pytanko, moge taniutko nabyć rozszerzenia Dunwich i Carcosa, za wszystko wychodzi 2x taniej niz nowe wydania ze sklepu, one sa jeszcze grywalne i warto czy musze inwestować w te najnowsze? Oba są kompletne.

Nie musisz, głównym plusem jest bardziej elegancka forma scenariuszy (książeczka zamiast pojedynczych kartek) oraz pudełko w którym wygodnie możesz przechowywać karty.

[Velsu]

Szybkie pytanko, moge taniutko nabyć rozszerzenia Dunwich i Carcosa, za wszystko wychodzi 2x taniej niz nowe wydania ze sklepu, one sa jeszcze grywalne i warto czy musze inwestować w te najnowsze? Oba są kompletne.

Nie musisz, głównym plusem jest bardziej elegancka forma scenariuszy (książeczka zamiast pojedynczych kartek) oraz pudełko w którym wygodnie możesz przechowywać karty.

Dziękuje. O ile sie nie myle zestaw przyjdzie ze skrzynią i insertami wiec przechowywanie z głowy a karteczki jakoś przeżyje, bałem sie ze moze poprawili jakies rażące błędy w tłumaczeniu albo inne "problemy" i lepiej wsiadac w nowszą, jak tak to zostane przy tym co jest.

[Ayaram]

No dobra, w końcu skończyłem ogrywanie Carcossy (na poziomie łatwym) to czas na wrażenia.

Całość zaczęła się naprawdę nieźle. 1wszy scenariusz był zdecydowanie najlepszym doświadczeniem jaki zaserwowało mi Arkham do tej pory. Całkiem niezły scenariusz, plot twist, klimat - naprawdę nie miałem się do czego przyczepić, więc nahypowałem się na dalsze rozgrywki jak nie wiem. 2gi scenariusz to ten niefortunny scenariusz który mnie zmasakrował tabletami od pierwszych tur, także musiałem uciekać po kilku pierwszych turach zanim cokolwiek zdążyłem zrobić... 3ci scenariusz też był masakrą. Scenariusze 4-7 już poszły tak, jak się spodziewam ogrywanie scenariuszy na poziomie łatwym, chociaż w tym momencie cały hype mi już zdążył opaść. Ciężko mi powiedzieć czy to kwestia tych 2ch poprzednich scenariuszy, czy tego, że po 4tym scenariuszy już tempo fabuły trochę zwolniło i przez stało być tak wciągająco, nie wiem. Ostatni scenariusz... Cóż... na pierwsze 6 kart z talii spotkań dobrałem 5 przeciwników (a dość sporawi one są w tym scenariuszu), więc od początku była obrony Częstochowy i szybki wpierdziel tym samym przegrana całej kampanii.

Przechodząc do nowych mechanik:
Karty fabuły - cóż... ciężko mi cokolwiek powiedzieć, bo... grając na poziomie "chce poznać fabułę" tak się zdarzyło, że wpieprz ostry dostałem akurat w 2gim i ostatnim scenariuszu, więc... no tego... nie odkryłem żadnej karty fabuły. zero. nul.
żetony chaosy w worku zależące od wyborów fabularnych - tu też ciężko mi się wypowiedzieć. Wydawały mi się nie zbalansowane w sensie, że często (jak w tym feralnym 2gim scenariuszu) jedne były wyraźnie groźniejsze od 2gich, więc strzelam, że tak jest z założenia i jest jakiś klucz do nich, którego nie zauważyłem przy 1wszym ogrywaniu. Tak czy siak, ponownie ten tablet będzie mi się śnił jeszcze długo po nocach, więc nie powiem, żebym był fanem mechaniki
Powracające postacie - naprawdę spoko motyw. Przynajmniej przy pierwszych scenariuszach, potem już trochę się robił wtórny, ale ogólnie na plus.

Co do samych scenariuszy - na pewno na plus. Doceniam fakt, jak twórcy się bawią zasadami, wywracając większość scenariuszy do góry nogami. Z takich mocno standardowych były właściwie raptem dwa. Gorzej tylko, że większość wydaje mi się na zasadzie "fajnie, że są zupełnie inne, ale chyba nie koniecznie chcę do nich jako szczególnie wracać". Raczej żaden z scenariuszy jako takich nie trafi u mnie do mojego osobistego top 3.

Podsumowując. Mam straszny problem z oceną. Bawiłem się dość średnio, ale dużo z tego przez tego jak to wszystko się potoczyło. Mam na pewno problem z bawieniem się w AH jak wszystko idzie nie tak. W takim Marvel champions potrafię podchodzić do jednego scenariusza 10 razy, zanim go przejdę za każdym razem się świetnie bawiąc, tutaj jeden scenariusz gdzie idzie mocno źle i mi się odechciewa. Na pewno gra ma nie za dobry sposób na poziomy trudności (w przypadku tych scenariuszy gdzie gra mnie zmasakrowało, to właściwie tryb łatwy nie zmienił tutaj właściwie niczego). Sama kampania wydaje się ok, problem tylko taki, że to raptem 2ga kampania, a często słyszę, że jest tą najlepszą. Jeśli kolejna kampanie będą jeszcze lepsze to spoko, bo na pewno jest to kampania lepiej zaprojektowana od Dunwich, więc idziemy mimo wszystko w dobrym kierunku. Jeśli natomiast to faktycznie był peak tego co oferuje AH, no to już trochę gorzej...

[skiba]

Karty fabuły - cóż... ciężko mi cokolwiek powiedzieć, bo... grając na poziomie "chce poznać fabułę" tak się zdarzyło, że wpieprz ostry dostałem akurat w 2gim i ostatnim scenariuszu, więc... no tego... nie odkryłem żadnej karty fabuły. zero. nul.

Drobny spoiler dla tych, co nie grali:

Spoiler:

Może warto jakoś lepiej się ubrać na przyjęcie? Jakieś Eleganckie Ubranie, które po drugim scenariuszu można czymś lepszym zastąpić?

żetony chaosy w worku zależące od wyborów fabularnych - tu też ciężko mi się wypowiedzieć. Wydawały mi się nie zbalansowane w sensie, że często (jak w tym feralnym 2gim scenariuszu) jedne były wyraźnie groźniejsze od 2gich, więc strzelam, że tak jest z założenia i jest jakiś klucz do nich, którego nie zauważyłem przy 1wszym ogrywaniu. Tak czy siak, ponownie ten tablet będzie mi się śnił jeszcze długo po nocach, więc nie powiem, żebym był fanem mechaniki

Ogólna zasada jest taka, że jeżeli dostajesz jakieś karty do talii albo idziesz ścieżką, którą jest łatwiejsza to należałoby się spodziewać, że zostanie to zbalansowane workiem chaosu. Jedną z głównych rozkmin przy przechodzeniu gry na ekspercie jest to, jak zrobić, żeby worek nie miał za dużo bardzo złych rzeczy, nawet kosztem fajnej karty.

Mam na pewno problem z bawieniem się w AH jak wszystko idzie nie tak. W takim Marvel champions potrafię podchodzić do jednego scenariusza 10 razy, zanim go przejdę za każdym razem się świetnie bawiąc, tutaj jeden scenariusz gdzie idzie mocno źle i mi się odechciewa.

Na pewno gra ma nie za dobry sposób na poziomy trudności (w przypadku tych scenariuszy gdzie gra mnie zmasakrowało, to właściwie tryb łatwy nie zmienił tutaj właściwie niczego).

Pierwszy scenariusz Carcosy jest w mojej ocenie najtrudniejszym pierwszym scenariuszem ze wszystkich cykli. Grałem go jednego dnia dobre 10+ razy, aż się go nauczyłem rozgrywać perfekcyjnie przy okazji zgarniając maksymalną ilość doświadczenia.

Pisałeś, że grałeś na "łatwym" - to daj sobie też opcję na ponowne przejście scenariusza przy jakiś problemach. Ty będziesz mniej wkurzony i lepiej Ci pójdzie. Jak trochę postukasz to zaczniesz coraz lepiej konstruować talie oraz, co ważniejsze, lepiej danymi Ci taliami grać i podbijesz poziom trudności Myślę, że tego potrzebujesz, bo poziom "łatwy" jest poważnie łatwy, więc jeżeli masz problemy typu "scenariusz mnie zgniótł" to najprawdopodobniej oznacza problemy z pilotowaniem talii, ale to temat rzeka. Arkham Horror jest grą o bardzo wysokim maksymalnym progu umiejętności. Powodzenia!

Arkham Horror jest trochę jak Spirit Island pod tym względem - na początku lecimy na poziomie trudności 1 i ledwo dajemy radę. Jak z uporem pogramy trochę i wyciągniemy wnioski to ciśniemy na poziomie trudności 10 razy wyższym i się udaje Droga jest długa, ale satysfakcja na końcu ogromna.

Jeśli kolejna kampanie będą jeszcze lepsze to spoko, bo na pewno jest to kampania lepiej zaprojektowana od Dunwich, więc idziemy mimo wszystko w dobrym kierunku. Jeśli natomiast to faktycznie był peak tego co oferuje AH, no to już trochę gorzej...

W mojej ocenie każda kampania jest bardzo dobra, bo każda oferuje coś innego. Dosłownie nie ma 2 podobnych kampanii. W mojej topce jest "Zapomniana Era", która przez wielu graczy jest uważana za najgorszą kampanię. Sny też są w pytkę, ale mają problemy z solo i zarządzaniem stanem kampanii, czego niektórym nie chce się robić. Kwestia gustu. Na pewno każdy cykl oferuje coś unikatowego, a jeżeli jesteś fanem prozy Lovecrafta to wszędzie odnajdziesz tonę nawiązań do literatury

[Ayaram]

Pisałeś, że grałeś na "łatwym" - to daj sobie też opcję na ponowne przejście scenariusza przy jakiś problemach. Ty będziesz mniej wkurzony i lepiej Ci pójdzie. Jak trochę postukasz to zaczniesz coraz lepiej konstruować talie oraz, co ważniejsze, lepiej danymi Ci taliami grać i podbijesz poziom trudności Myślę, że tego potrzebujesz, bo poziom "łatwy" jest poważnie łatwy, więc jeżeli masz problemy typu "scenariusz mnie zgniótł" to najprawdopodobniej oznacza problemy z pilotowaniem talii, ale to temat rzeka. Arkham Horror jest grą o bardzo wysokim maksymalnym progu umiejętności. Powodzenia!

Arkham Horror jest trochę jak Spirit Island pod tym względem - na początku lecimy na poziomie trudności 1 i ledwo dajemy radę. Jak z uporem pogramy trochę i wyciągniemy wnioski to ciśniemy na poziomie trudności 10 razy wyższym i się udaje Droga jest długa, ale satysfakcja na końcu ogromna.

No nie wiem, czy to była akurat kwestia moich umiejętności...Tzn. może jestem słaby w AH, nie przeczę ale:
a) pozostałe scenariusze (1wszy, 4-7) były faktycznie "poważnie łatwe".
b) to by świadczyło, że te scenariusze na łatwym są znaaacznie trudniejsze niż Dunwich na standardzie, gdzie raczej nigdzie nie miałem aż porównywalnie dużych problemów
c) jak miałem wygrać ten scenariusz 2gi, który po prostu mnie zasypał od początku żetonami -4:



Najprościej by było grać w około -4. Tylko, że grając w około -4 to bym równie dobrze mógłbym grać i standard, na jedno by wyszło. A tak poza tym jedyny wniosek, to granie większej ilości rzeczy do pochłaniania przerażenia w postaciach co mają 5-6 poczytalności, ale jakbym ich nie dobrał w pierwszych 3-4 turach to, by na jedno wyszło..

Jak sobie poradzić z 5 przeciwnikami w 3 pierwszych turach też nie wiem. Może się da jakoś nawet bez dream-rozdania, ale zaryzykuje stwierdzenie, że standard z innym rozdaniem zazwyczaj byłby prostszy do przejścia niż taki poziom łatwy.

[arian]

Wydaje mi się, że solo w tej grze może być czasami ciężko i losowo i trzeba się z tym pogodzić. Nie wszyscy badacze nadają się do takiej gry. Mnie Carcosę jednym badaczem grało się dobrze Ashcan Petem, bo Diuk sporo pomagał. Ale i tak nie udało mi się wygrać. Grając we dwójkę przegraliśmy przedostatni scenariusz na normalnym poziomie. Ale dla mnie pierwsze przejścia to jest zawsze zabawa w fabułę. Nie przejmuje się, że coś mi nie poszło, tylko gra pisze dla mnie historię. Nawet jak w jednym scenariuszu Dunwich (Essex) zginąłem głupio i straciłem księgę, to nawet nie byłem zły, tylko mnie to bawiło.

[makaolk]

Chyba dojrzałem do wejścia w ten świat. W związku z tym mam pytanie czy do grania solo wystarczy stara podstawka czy wchodzić w edycję rozszerzona? Jeszcze raz podkreślam, że będzie granie jedynie solo.

[brazylianwisnia]

Chyba dojrzałem do wejścia w ten świat. W związku z tym mam pytanie czy do grania solo wystarczy stara podstawka czy wchodzić w edycję rozszerzona? Jeszcze raz podkreślam, że będzie granie jedynie solo.

Dwie stare lub jedna nowa. No i jakiś jeden cykl bo podstawka to demo.

[malef]

Chyba dojrzałem do wejścia w ten świat. W związku z tym mam pytanie czy do grania solo wystarczy stara podstawka czy wchodzić w edycję rozszerzona? Jeszcze raz podkreślam, że będzie granie jedynie solo.

Do solo wystarczy stara podstawka. Podejrzewam, że pod nazwą "edycja rozszerzona" masz na myśli nową podstawkę?
Ta nowa to są 2 stare w jednej żeby dało się w 4 osoby grać.
Jakiś cykl do tego, najlepiej Dunwich na start bo podstawka to raptem 3 scenariusze, takie demo.

[makaolk]

No i dwie odpowiedzi i każda inna. To że podstawka to "demo" to wiem i liczę się z tym że muszę dokupić jakieś rozszerzenia ale chodzi mi tylko o to czy liczba kart ze starej podstawki wystarczy do tworzenia ciekawym decków czy będzie brakować jakich kopii kart?

[Miszon]

Nie wystarczy.
Grać się da, ale jeśli gra się spodoba, to kupisz drugą starą podstawkę, bo to będzie wkurzające tak grać.
Także lepiej nową. No chyba że tanio wyrwiesz 2 stare.