Znaczenie settingu

[PytonZCatanu]

.
W euro wychodzę z założenia, że dobry setting to taki, który ułatwia tłumaczenie gry. Taki np. Woodcraft. Raz powiesz że piłą przecinasz kostkę na dwie czesci i już nikt nigdy nie zapyta o tę zasadę, z drugiej strony spektrum jest Golem, gdzie nic nie ma sensu i zrozumienie tej gry jest znacznie trudniejsze.

Tak, to mega ważny wątek.

[feniks_ciapek]

Dla mnie setting też jest ważny i w zasadzie prawie wszystko już o tej perspektywie napisano. Setting generuje emocje i może to albo współgrać z emocjami wynikającymi z gry, tudzież dodawać ich kolejną warstwę, albo przeszkadzać. Zombiaki, Lovecraft i Marvel należą u mnie do tej drugiej kategorii. Kiedyś Gwiezdne Wojny były automatycznie w pierwszej, ale ostatnio już mam przesyt. Tym niemniej dobry setting nie wystarczy jeszcze, żeby ocalić kiepską grę. Może się skuszę na jakiś zakup impulsowy, ale potem szybko pójdzie na sprzedaż.

Przy czym nie mam problemu z graniem w abstrakty, gdzie przede wszystkim liczy się dla mnie mechanika i są one tej dodatkowej warstwy emocjonalnej pozbawione. Taki Tash-Kalar w zasadzie mógłby nie mieć dla mnie żadnej "warstwy fabularnej", a i tak grałoby się w niego super.

[Bart Henry]

Wybierane przez nas settingi to zazwyczaj odbicie naszych zainteresowań. Tak, jak nie przepadam za komputerowymi grami s-f i tematyką kosmosu w ogóle, tak gry planszowe o takich tematach muszą być wybitne i krzyczeć pozytywnymi opiniami, by trafić na mój radar. Za to gry osadzone w starożytności, osadzone w antycznym Rzymie, czy Grecji, mają zazwyczaj modyfikator +100 do zainteresowania i często to wręcz insta-buy.

Ogólnie mógłbym powiedzieć, że im bardziej gra jest osadzona w przeszłości, tym większe moje zainteresowanie. A po zdobyciu takiego doświadczenia, jakie mam obecnie, szczególną uwagę przykładam do gier nietypowych. Chyba świetnym przykładem będzie pokręcone Wonderland's War - świat Alicji z Krainy Czarów jest rozpoznawalny globalnie, ale nie jest to hitowe IP. Jednak podejście do tego tematu tworzy coś zaskakującego, co każe się zatrzymać i sprawdzić. Tak samo Unconscious Mind - niespotykany temat robi swoje.
Uniwersalnym tematem wydają się być zwierzęta, co pokazały takie gry jak Ark Nova, czy Kaskadia.

Poza tym, musi być ładnie. Nawet najlepszy dla danej osoby temat może zostać zepchnięty na dalszy tor przy odpychającym wyglądzie. Ostatnio zwróciłem uwagę, że sporo komentarzy na FB pod postami o premierach nowych gier to coś w stylu "ale piękna, muszę ją mieć". I w sumie coś w tym jest, bo sam mając już sporą kolekcję chętniej kupię produkt interesujący mnie również pod względem wizualnym, a nie Frankensteina spod dłuta Klemensa F.

[Sirius_Black]

Ja do settingu nie przywiązuje większego znaczenia. Niektóre sa ciekawe i zachecają, a niektóre po prostu są i traktuję je neutralnie. Gram głównie w euro i jeśli gra jest dobra, to może być osadzona zarówno w przeszłości/przyszłości, settingu roliniczym czy kosmicznym. Jedyne co mi przeszkadza to jeśli setting wprowadza jakieś skomplikowane terminy/pojęcia i utrudnia to tłumaczenie i zrozumienie gry. Tu przychodzi mi do głowy Trismegistus, gdzie alchemiczne klimaty mi pasowały ale pamiętam, że terminologia utrudniała zrozumienie gry.

[rastula]

Mam tak samo jak Yuri i Curiosity. Setting to podstawa, mechanika to drugi plan.

szanuję...mam dokładnie odwrotnie

choć oczywiście mam pewne preferencje tematyczne (lubię historię i gry osadzone w historycznych tematach) ale, jak gra jest cienka to może być nawet w najlepszych "klimatach" a i tak szkoda mi czasu na nią...

gra / setting 1:0

[Szewa]

Ogromne znaczenie.
Jeśli gra znajduje się w settingu, który mnie interesuje to jestem w stanie wybaczyć niedociągnięcia mechaniczne.

Jeśli gra jest w klimacie zombie lub władcy pierścieni to biorę bez zastanowienia ;P

[Cyel]

Ba, dla mnie nawet mają znaczenie pod-aspekty settingu.

Np do gry fantasy zasiądę o wiele chętniej jeśli będę mógł kierować elfami lub orkami niż krasnoludami czy undeadami. Po prostu lubię elfy bardziej niż krasnoludy i rozgrywka przez to wydaje mi się atrakcyjniejsza.

Podobnie w settingach historycznych - perspektywa kierowania Brytyjczykami w grze o Drugiej Wojnie zdecydowanie bardziej zachęca mnie do rozgrywki niż postawienie mnie za sterami wojsk niemieckich czy japońskich.

[Snaki]

Ba, dla mnie nawet mają znaczenie pod-aspekty settingu.

To nie są pod aspekty settingu tylko nadal setting

Ogólnie czytając ten wątek jestem zdziwiony jak wiele osób stawia klimat ponad mechanikę nawet w euraskach, myślałem że będzie mniej więcej po równo

[Curiosity]

Ogólnie czytając ten wątek jestem zdziwiony jak wiele osób stawia klimat ponad mechanikę nawet w euraskach,

Na szczęście rynek się rozrasta. Kiedyś się grało w to co było, bo było. Teraz, skoro możesz sobie wybrać, to po co tracić czas na coś, co jest brzydkie i Cię nie kręci?

[Barbarzyńca]

Jeśli coś jest w starożytnej Mezopotamii natychmiast wskakuje w krąg zainteresowań, jeśli zaś ma jakikolwiek związek z Lovecraftem, Cthulhu dostaje bezwzględnego, dożywotniego bana. W zasadzie jakikolwiek horror oraz wiktoriański anturaż to minus.

Po namyśle dodam jeszcze, że stricte estetyczne walory też mają dla mnie znaczenie. Nie lubię jak jest milion kolorowych plamek, odpycha też estetyka typu Food Chain Magnate czy Sushi Go!

[Bart Henry]

Jeszcze zapomniałem o tym, że o ile lubię fantasy, to kolejne gry o pojedynku magów powodują u mnie odruch wymiotny. Nawet pomimo tego, że to zazwyczaj gry dwuosobowe, a ja około 3/4 gier rozgrywam w tym składzie.

[Cyel]

Jeśli coś jest w starożytnej Mezopotamii natychmiast wskakuje w krąg zainteresowań, jeśli zaś ma jakikolwiek związek z Lovecraftem, Cthulhu dostaje bezwzględnego, dożywotniego bana. W zasadzie jakikolwiek horror oraz wiktoriański anturaż to minus.

A gdyby zaproponowano Ci cosmic horror w starożytnej Mezopotamii?

[Barbarzyńca]

Pewnie zagrałbym. Ale bym się nie cieszył.

[Snaki]

Ogólnie czytając ten wątek jestem zdziwiony jak wiele osób stawia klimat ponad mechanikę nawet w euraskach,

Na szczęście rynek się rozrasta. Kiedyś się grało w to co było, bo było. Teraz, skoro możesz sobie wybrać, to po co tracić czas na coś, co jest brzydkie i Cię nie kręci?

No właśnie kwestia podejścia, po co grać w nudnego słabiaka bo jest ładnie ubrany

[Cyel]

Ogólnie czytając ten wątek jestem zdziwiony jak wiele osób stawia klimat ponad mechanikę nawet w euraskach,

Na szczęście rynek się rozrasta. Kiedyś się grało w to co było, bo było. Teraz, skoro możesz sobie wybrać, to po co tracić czas na coś, co jest brzydkie i Cię nie kręci?

No właśnie kwestia podejścia, po co grać w nudnego słabiaka bo jest ładnie ubrany

Ale wybór w wypowiedzi Curiosity (i na dzisiejszym rynku gier) nie jest pomiędzy grą dobrą lecz brzydką i złą lecz ładną tylko pomiędzy równie dobrymi grami, z których jedna jest ładna a druga paskudna.

[Snaki]

Jak często mamy taki wybór? Mimo wszystko nie ma każdej możliwej wariacji każdej mechaniki w każdym temacie

[Barbarzyńca]

Ale to chyba nie jest kwestia "muszę poznać wszystkie mechaniki świata" tylko "będę grał w grę która cieszy mnie zarówno mechanicznie jak i estetycznie/tematycznie (bo setting to nie tylko kwestia estetyki)". Zwłaszcza, że nie wszystkie mechaniki są dla każdego. Pewne rzeczy nam po prostu nie sprawiają frajdy, co nie znaczy, że te mechaniki są w jakiś sposób "zepsute" obiektywnie.

[mineralen]

A gdyby zaproponowano Ci cosmic horror w starożytnej Mezopotamii?

O jaaa, ale bym grał!!

No właśnie kwestia podejścia, po co grać w nudnego słabiaka bo jest ładnie ubrany

Czemu taka fałszywa alternatywa? Raczej mówimy o tym, że nawet jak gra jest mechanicznie ok (czy nawet bardzo ok) to nie zagramy jeżeli nie ma interesującego settingu.

Ja bym powiedział, że raczej mam tak:

Interesujący setting -> okazuje się dobra mechanicznie -> super
Interesujący setting -> okazuje się słaba mechanicznie -> więcej do niej nie wracam
Nieinteresujący setting -> nawet nie dam jej szansy

Na szczęście mam dość szerokie pola zainteresowań, więc mało jest takich tematów, które mnie odrzucają. Jednym z nich jest piłka nożna, dlatego Eleven nigdy nie spróbuję, niezależnie ile pan Ignacy będzie zachwalał.

https://m.facebook.com/story.php?story_ ... 5104459685

Pełen tekst w spoilerze

Spoiler:

“Nie interesuję się piłką,” mówią fani gier na wieść o Eleven. Z jednej strony serce mi pęka, z drugiej strony wściek wewnętrzny tarmosi mnie od środka, z trzeciej jednak strony duma i radość spływają na duszę i już mi dobrze. No bo zastanówcie się sami - czy ktokolwiek z graczy narzekał, że nie zagra w Lacrimosa, bo nie słucha muzyki klasycznej? Czy ktoś narzekał, że nie zagra w Messina, bo nie interesuje się plagą czarnej śmierci w Europie? Czy ktoś przy zdrowych zmysłach odmówiłby w Power Grid, bo boi się prądu?

A na Eleven i owszem, fani narzekają, że nie będą grać, bo nie intereują się piłką. Plaga OK, prąd OK, Mozart OK, ale piłka, nie.

I teraz jak mówiłem, serce mi pęka, że wielu z was nawet nie spróbuje, nie da jej szansy, że ominie szerokim łukiem jedną z najlepszych gier ostatnich miesięcy, kawał rewelacyjnego ekonomicznego tytułu o zarządzaniu klubem piłkarskim. I tak jak mówiłem, wściek wewnętrzny mną telepie, że w grę o pandemii zagrasz, że w grę o sadzeniu marchewki zagrasz, że w grę o rewolucji industrialnej w latach 1770-1870 zagrasz, ale sport to już nazbyt unikalny temat.

No i wreszcie najważniejsze - tak, duma i radość spływają na duszę, bo wiecie, że Portal Games to słynne Board Games That Tell Stories, wiecie, że to będzie przepełnione klimatem, tematyczne euro, że grając w Eleven będziecie czuć sport, że będziecie czuli się jak szefowie klubu piłkarskiego, że podskurnie wiecie, że w tej Lacrimosa to może tego Mozarta za wiele nie ma, że w tej Messinie to ta plaga to tylko pretekst, ale ż Eleven będzie inaczej. Eleven to Board Games That Tell Stories.

I macie racje. Eleven to kolejna w długiej linii naszych tytułów gra ociekająca klimatem. Jak Stronghold. Jak Robinson Crusoe. Jak Detektyw. Jak Pret-a-Porter. Jak Gutenberg. Jesteśmy tymi gośćmi od Board Games That Tell Stories.

Felieton Ignacego Trzewiczka

[Goldberg]

Wpisuje sie w klimaciarzy - jak bedzie cthulhu to kupie w ciemno, najwyżej potem sprzedam Ale generalnie setting dla mnie jest na pierwszym miejscu - moze dla tego (dzieki bogom) nie gram w euro bo tam tylko sie zoo buduje, miasta, czy inne dworce kolejowe

[Koshiash]

Interesujący setting -> okazuje się dobra mechanicznie -> super
Interesujący setting -> okazuje się słaba mechanicznie -> więcej do niej nie wracam
Nieinteresujący setting -> nawet nie dam jej szansy

Popieram, chociaż zważywszy m.in. na Portal* wypada uzupełnić:
Interesujący setting z niedopasowaną mechaniką -> nawet nie dam jej szansy
W tym przypadku niestety pojawił się problem "dopasowania mechaniki do settingu" vs "doklejenia settingu do mechaniki" - czyli tradycyjna granica między ameri/hybrydami a euro-abstrakcjami.

* Mam oczywiście na myśli Thorgala, bo nie interesuję się piłką.