Daimyo: Rebirth of the Empire (Jérémy Ducret)

[pvdel]

Ja grałem na cztery osoby, wiec niby w tym optymalnym składzie. To co piszesz o drafcie kości - ja tego nie czułem w ogóle. Często było tak, ze brałem po prostu kostkę danego koloru (a prawie zawsze jest każdy kolor do wyboru) żeby odpalić akcje, która chciałem. Cyferka na niej to było zwykle whatever, byle jak najwiecej żeby dobić do bonusu. W zasadzie miałem poczucie, ze nie bardzo jest nad czym myśleć. No i ja z natury nie jestem wielkim fanem area control (ale lubię draft kości) wiec to tez jakoś tam wpływa na percepcję gry. Może to tez wina grupy, bo nie ma u nas za dużo tej gry nad stołem i negocjacji, choć tu akurat uważam, ze gra ma tez problem z kingmakingiem, wiec trochę nie ma jak negocjować, co najwyżej kto ma wygrać skoro ja nie mogę.

I jeszcze jedna wada, która zauważyłem - pod koniec było mnóstwo uciążliwego liczenia, na zasadzie: mogę albo zastrzelić tu, albo tam, wtedy ja wygram na tym torze, a niebieski na tamtym, albo ew. wtedy wygram tam, ale tu z kolei zielony będzie pierwszy. I takie przeliczanie w kółko tych możliwości przez każdego gracza. Można to lubić, ale mnie meczylo.

[Gizmoo]

Cyferka na niej to było zwykle whatever, byle jak najwiecej żeby dobić do bonusu. W zasadzie miałem poczucie, ze nie bardzo jest nad czym myśleć.

Hmm... Zastanawiam się serio, czy graliśmy w tą samą grę , bo dla mnie tutaj dylematy potrafią spalić zwoje! Kolejność wykonywania akcji ma tu mega znaczenie i wybór kostek potrafi przyprawić o ból głowy. Jasne - kolor jest najważniejszy, bo definiuje akcje, które chcemy w rundzie wykonać. Ale jak znikną w pierwszej kolejności kostki z akcjami, które odłożyliśmy sobie na później - to musimy rzeźbić i pretensję możemy mieć wyłącznie do siebie, że nie wzięliśmy ich jako pierwszych. Bardzo łatwo tu o błąd. No i ja akurat takie gry uwielbiam, w których nasze błędnie podjęte decyzje mszczą się na naszym wyniku.

I jeszcze jedna rzecz mi się przypomniała przy okazji - sporo osób grających w Daimyo zapomina o zasadzie, że do odpalenia kart można łączyć ze sobą wartości na kostkach. My w pierwszej grze przeoczyliśmy tę zasadę, a ona zmienia... WSZYSTKO.

I jeszcze jedna wada, która zauważyłem - pod koniec było mnóstwo uciążliwego liczenia, na zasadzie: mogę albo zastrzelić tu, albo tam, wtedy ja wygram na tym torze, a niebieski na tamtym, albo ew. wtedy wygram tam, ale tu z kolei zielony będzie pierwszy.

O.K. Rozumiem. Dla mnie to nie wada, tylko zaleta. Ja uwielbiam takie liczenie i łamigłówkę przez to zaserwowaną. Jasne, pod koniec może to generować spory downtime, ale ja uwielbiam przeliczanie opcji i antycypowanie ruchów przeciwników. Co kto lubi. Rozumiem Wasze argumenty.

[kuleczka91]

Gizmoo No ja się właśnie też zastanawiam czy my graliśmy w inną grę niż Ty . Ja mam dokładnie te same odczucia do użytkownik pvdel odnośnie wyboru kości. Mnie tam też wybór kości nie przyprawiał o żaden ból głowy xD Jak już z zagraniem kart nie zawsze wychodziło tak jakbym tego chciała to chociaż starałam się odpalić zdolność z +13. Co do grania w nieoptymalnym składzie to co Ci powiem taki skład mam to w takim zagrałam. Co do samej mechaniki area control to się z Tobą zgadzam, że ona działa bardzo dobrze na większe składy, a nie na taki jak mój. Ogólnie to jeszcze w tej paczce miałam grę The King is dead i ta gra też nas wynudziła, bo dla nas to było suche przesuwanie kostek, więc chyba area control nie jest tym co lubimy w grach xD Po prostu nie jesteśmy targetem takich gier.

[Atk]

Nie no to lajtowa gra do piwka, a nie slalacz zwoi

Co by nie było, mi się grało miło!