Pola Arle / Fields of Arle (Uwe Rosenberg)

[Janusz_Wykidajlo]

Feuerlans Spiele podało na swojej stronie datę dodruku Pól Arle oraz dodatku Handel i Herbata na 23 listopada. Kto wie, może jakiś polski wydawca zaskoczy i tytuł wróci na rynek

Póki co nie ma szans na to. Dzisiaj dostałem taką odpowiedź z wydawnictwa:

until now, no Polish partner talked to us about a new Polish version for Fields of Arle, neither Rebel nor someone else. So no, there will be no Polish reprint at the moment.

[Coen]

Ech... szkoda, liczyłem, że Rebel się za to weźmie.

[poxi]

Wchodzenie wydawnictwa jednocześnie w Odyna i Pola Arle byłoby szaleństwem, zwłaszcza mając jeszcze Kawernę na magazynie.

[cichywiatr]

Ech... szkoda, liczyłem, że Rebel się za to weźmie.

Możesz popatrzeć olx nad używka, bo nie wiem czy przez dodruk Ucztę Odyna, ale ostatnio bardzo dużo ofert pojawiło się tej gry w niższej cenie. Jak kupowałem jakiś czas temu to były 0 - 1 ofert, a teraz jest ich kolo 10.

[Skywarden]

Czy to prosty dodruk czy coś zmienili ?

[bogas]

Ech... szkoda, liczyłem, że Rebel się za to weźmie.

Spokojnie. Właśnie zaoszczędziłeś minimum 2 stówy, które możesz wydać na inną, lepszą grę!
Nie wiem co jest nie tak z tymi Polami Arle, bo jako wielki fan gier Rosenberga (w Agri mamy blisko 150 partii na żywo, w LeHavra ponad 70, w Ora et Labora 30) powinno mi się podobać. Tymczasem miałem, zagraliśmy 2 razy i grę sprzedałem bez żalu. Raaany, jak przy tej grze nie było radochy i emocji przy kombinowaniu. Zero, null, nic. Tylko mozolna orka na ugorze

[Janusz_Wykidajlo]

Ech... szkoda, liczyłem, że Rebel się za to weźmie.

Możesz popatrzeć olx nad używka, bo nie wiem czy przez dodruk Ucztę Odyna, ale ostatnio bardzo dużo ofert pojawiło się tej gry w niższej cenie. Jak kupowałem jakiś czas temu to były 0 - 1 ofert, a teraz jest ich kolo 10.

Jak Rebelowi hajs się zgodzi za UdO, to potencjalnie jest szansa, ale raczej na jakiegoś innego Uwe.

Ostatnio na olx także więcej ofert Hallertau i Nusfjord się pojawia. Co prawda nic mi o dodruku tego pierwszego nie wiadomo, a Nusfjord ma być wydane jako Big Box.

[cichywiatr]

Ostatnio na olx także więcej ofert Hallertau i Nusfjord się pojawia. Co prawda nic mi o dodruku tego pierwszego nie wiadomo, a Nusfjord ma być wydane jako Big Box.

Chętnie bym kupił PL wersje jakby wyszła

Co do Pola Arle to również nie sądzę, że będzie dodruk tej gry w PL. Gra tylko dla 2 osób i według mnie autor posiada o wiele lepsze gry do wydania/dodruku.

Sam kupiłem z drugiej ręki podstawkę z dodatkiem i sprzedałem po 3 grach. O ile podstawka jeszcze daje jako tako radę to dodatek jest nieporozumieniem, szczególnie tryb dla 3 graczy (dawno nie grałem w grę, w której dodatkowy gracz był wymuszony tak na siłę).

[brazylianwisnia]

Ech... szkoda, liczyłem, że Rebel się za to weźmie.

Spokojnie. Właśnie zaoszczędziłeś minimum 2 stówy, które możesz wydać na inną, lepszą grę!
Nie wiem co jest nie tak z tymi Polami Arle, bo jako wielki fan gier Rosenberga (w Agri mamy blisko 150 partii na żywo, w LeHavra ponad 70, w Ora et Labora 30) powinno mi się podobać. Tymczasem miałem, zagraliśmy 2 razy i grę sprzedałem bez żalu. Raaany, jak przy tej grze nie było radochy i emocji przy kombinowaniu. Zero, null, nic. Tylko mozolna orka na ugorze

Dla mnie jest świetna. Szczególnie z dodatkiem. Uwielbiamy grać w Pola bo mają swój specyficzny klimat, luz, sandbox. Ciężko mi określić co dokładnie jest wyjątkowego w tej grze ale uważam, że Pola, Uczta i Agricola świetnie się uzupełniają jak 3 ramiona trójkąta. Każda ma swoje miejsce, daje inny feel.

[Abizaas]

Ech... szkoda, liczyłem, że Rebel się za to weźmie.

Spokojnie. Właśnie zaoszczędziłeś minimum 2 stówy, które możesz wydać na inną, lepszą grę!
Nie wiem co jest nie tak z tymi Polami Arle, bo jako wielki fan gier Rosenberga (w Agri mamy blisko 150 partii na żywo, w LeHavra ponad 70, w Ora et Labora 30) powinno mi się podobać. Tymczasem miałem, zagraliśmy 2 razy i grę sprzedałem bez żalu. Raaany, jak przy tej grze nie było radochy i emocji przy kombinowaniu. Zero, null, nic. Tylko mozolna orka na ugorze

My mieliśmy dokładnie to samo. Uwielbiamy Ucztę i Agricolę a Pola wyleciały po paru partiach, były po prostu mało przyjemne w rozgrywce.

[warlock]

Ja miałem to samo. Zagrałem w Pola Arle 8 partii, z czego 4 solo. Po każdej z nich mówiłem sobie "cholera, następnym razem na pewno pyknie". No i nie pykło, chociaż dawałem tej grze naprawdę wiele szans . Skończyło się na 6/10 i bazarku. Czegoś mi tu brakuje, o wiele więcej frajdy czerpię z Ora Et Labora, Kawerny czy takiego Hallertau (nie mówiąc już o ukochanej Agricoli).

[Apos]

Pola Arle to bardzo dobra i klimatyczna gra.
Mam z nią dwa problemy: jest tylko na 3 graczy (dodatek) i to tylko bardzo dobra gra. Do Uczty dla Odyna z dodatkiem Norwegowie usiądę chętniej. Tematyka wikingów też budzi większe zainteresowanie. Jedna gra Rosenberga w kolekcji mi wystarcza .

[tomb]

Też mam problem z Polami Arle. Denerwuję się, gdy czytam niezbyt entuzjastyczne opinie o tym wyśmienitym tytule, zwłaszcza gry z dodatkiem

[Coen]

Ech... szkoda, liczyłem, że Rebel się za to weźmie.

Spokojnie. Właśnie zaoszczędziłeś minimum 2 stówy, które możesz wydać na inną, lepszą grę!
Nie wiem co jest nie tak z tymi Polami Arle, bo jako wielki fan gier Rosenberga (w Agri mamy blisko 150 partii na żywo, w LeHavra ponad 70, w Ora et Labora 30) powinno mi się podobać. Tymczasem miałem, zagraliśmy 2 razy i grę sprzedałem bez żalu. Raaany, jak przy tej grze nie było radochy i emocji przy kombinowaniu. Zero, null, nic. Tylko mozolna orka na ugorze

Widzisz, kiedyś miałem Pola z dodatkiem i je sprzedałem, teraz żałuję. A miałem też i Loyanga, Le Havre i Ora et Labora, a tych jakoś mi nie żal
Z dużych gier Rosenberga została Agricola i Uczta, a teraz z chęcią wróciłbym do Pól.
Ale tak jak ktoś polecił zerknąłem na olxa i faktycznie jest tam wysyp ofert w dość dobrych cenach.
Poczekam, jak Rebel nic nie ogłosi, to skorzystam z olxa.

[cactusse]

Dla miłośników Pól Arle, tutaj pojawił się solidny fanowski dodatek do tej gry - Frisian Landscapes.

Dodatek zawiera 48 kart celów podzielonych na trzy zestawy, a do partii losujemy po jednej karcie z każdego zestawu. W zależności od zestawu cele premiują inne rzeczy, układy obiektów w gospodarstwie, stan posiadania różnych zasobów, poziomy rozwoju, itp. , mogąc ciekawie namieszać w naszych strategiach.

Dodatek jest kompatybilny z Tea&Trade, opublikowany został z błogosławieństwem Feuerland Spiele, i nawet Dennis Lohausen przyłożył rękę do jego projektu.

[warlock]

Na przestrzeni lat zagralem w to 9 partii i teraz ostatecznie już utwierdziłem się w przekonaniu, że ta gra nie jest dla mnie . Doceniam, szanuję, to jest bardzo porządnie zaprojektowane euro, ale zwyczajnie brakuje mi tu pierwiastka frajdy czy satysfakcji z tego co robię. Od stołu zawsze odchodzę z poczuciem, że pobawiłem się w tej piaskownicy, ale jakieś takie to wszystko bez większej myśli przewodniej . Ot porównujemy na koniec punkty, ale nie potrafię przypomnieć sobie żadnego ekscytujacego momentu czy sekwencji ruchów. Ja jednak lubię przede wszystkim te gry Rosenberga, które narzucają ograniczenia i ukierunkowują graczy (głównie przez karty). Lubię rozpychać się łokciami, a tutaj grzecznie robię swoje i nie czuję presji ani ze strony rywali, ani gry .

W sumie to ciekawe, bo Uczta dla Odyna i Pola Arle to dla wielu topowe gry Uwego, a do mnie taka filozofia sandboxa często kompletnie nie trafia i te dwa tytuły są na dole listy jego dużych gier. Moim ulubionym z "otwartych" Rosenbergów (bez grama losowości) niezmiennie pozostaje Ora et Labora . Walka o surowce ze wspólnego kieratu i możliwość odpalania akcji w wioskach rywali to jest to .

[wajwa]

Zgadzam się z przedmówcą.
Początkowo zachłystnąłem się tym tytułem, ale im dalej w las( czy raczej w groble ) tym entuzjazm zaczął opadać.
Owszem , jak to u Uwe, jest tu parę fajnych rzeczy, ale... wolę Agri, LH, Cavernę, te klimaty.
Po prostu. To był inny Uwe

[Bruno]

Zgadzam się z przedmówcą.
Początkowo zachłystnąłem się tym tytułem, ale im dalej w las( czy raczej w groble ) tym entuzjazm zaczął opadać.
Owszem , jak to u Uwe, jest tu parę fajnych rzeczy, ale... wolę Agri, LH, Cavernę, te klimaty.
Po prostu. To był inny Uwe

A czym Caverna tak bardzo różni się od Pól Arle? Dla mnie to bardzo podobne tytuły: każdy sobie planszetkę skrobie, żywienie - furda, interakcji brak (chyba tylko wyprawy w Cavernie miały jakiś jej element).

[warlock]

a) Kawerna dozuje pola akcji, przez co gra rozszerza się w czasie jej trwania (Pola są statyczne od początku, dostaje się "forntload informacyjny" i gramy).
b) W Kawernie jest większe poczucie celu, ekspansji i rozwoju (a w każdym razie tak to odczuwam) - jest rozwój rodziny, jest awansowanie krasnali (jak nie wiesz do czego dążyć, to zawsze masz jakieś punkty zaczepienia, mniej lub bardziej poboczne). Gra zaczyna się skromniej, ale gracze decydują o progresie. W Polach Arle jest niby rozwój narzędzi, ale on tylko pogłębia efektwność w ramach jakiejś specjalizacji. Mam tu o wiele większe poczucie sztucznego gromadzenia zasobów tylko po to, żeby je przerobić na punkty albo utopić w koszcie budynków.
c) Budynki w Kawernie są o wiele ciekawsze (mimo wszystko) i pozwalają rozkręcić jakiś silnik. Budynki w Arle to w większości jednorazowe efekty, tylko garść budynków daje okazjonalne pasywne zdolności, ale budynki jako takie są nieciekawe.
d) Karmienie w Kawernie mimo wszystko "trzyma za klejnoty" i jest DUŻO częstsze niż w Agricoli. Mówi się, że Kawerna jest o wiele luźniejsza - i faktycznie łatwiej się wykarmić - ale to karmienie jest prawie nieustanne. I trzeba je balansować. Karmienie w Arle to żart i bardziej upierdliwość niż realny problem.
e) Rozwój planszetki w Kawernie jest nieporównywalnie ciekawszy niż w Polach (szczególnie że jest podzielona na dwie sekcje).

Tak to czuję (co niekoniecznie jest obiektywną niepodważalną prawdą) . Nie wiem jak to opisać, ale Arle wydają mi się zimne i bezduszne. Takie ciułanie punktów bez poczucia rozwoju. Kawerna wymusza balansowanie obsiewania i zbierania plonów, hodowli, rozwoju rodziny, jaskini, pól. To wszystko jest IMO o wiele bardziej angażujące i nie daje aż takiego jawnego poczucia "ćwiczenia z efektywności". A Arle są dla mnie takim właśnie bezdusznym ćwiczeniem.

[wajwa]

@Bruno
Myślę, że Caverna jest przede wszystkim podobna do Agricoli, no ale każdy ma prawo do własnych odczuć.
Swego czasu wyczaiłem już i się teraz powtórzę: w starych grach Uwego podobało mi się to, że tytuł w pewien sposób mnie ogranicza, syndrom krótkiej kołderki wiadomo o co cho i to, że się muszę z tym zmierzyć było fajne.
Od pewnego momentu (Uczta, Pola, Glassroad) przestalem to po prostu odczuwać, nie było już tego bata nad głową wręcz poczułem, że mogę aż nadto.
Wiem, trąci masochizmem , ale myślę, że zainteresowani wiedzą o co chodzi

[warlock]

Żeby było śmieszniej, lata temu postrzegałem Kawernę trochę jak Pola czy Ucztę. Że to taki sam sandbox. Ale niedawno wróciłem do tej gry i miałem poczucie, że ona jest o wiele bardziej ograniczająca niż mi się wydawało (na plus!) i jest w połowie drogi między Agricolą a Arle. Ja już do końca będę w teamie Agricola, ale z Kawerną przeprosiłem się bardzo mocno. Natomiast zdania o Arle nie zmieniłem od 2016 roku...

[tomb]

Ja nie bardzo czuję porównania Pól z Ucztą. Owszem, obie są luźniejsze niż wcześniejsze gry Uwe, ale Pola to wcale nie jest sandbox.

[warlock]

Arle, runda pierwsza, tura pierwsza - jaki jest twój cel?

[tomb]

E, tak to możesz o wielu grach powiedzieć. W Polach start jest otwarty, ale sama rozrywka polega na finalnym wyczyszczeniu się z zasobów i optymalnym poprzerabianiu na punkty. Nie mam tu poczucia, że mogę wszystko i że cokolwiek zrobię, jakoś będzie. (W Uczcie czułem dużo większy luz.)

[Bruno]

Budynki w Arle to w większości jednorazowe efekty, tylko garść budynków daje okazjonalne pasywne zdolności, ale budynki jako takie są nieciekawe.

Z tym się zgadzam!
Tu został zmarnowany potencjał na ciekawsze zróżnicowanie kolejnych partii (bo budynki w zasadzie nie są osnową naszego "silnika").

Od pewnego momentu (Uczta, Pola, Glassroad) przestalem to po prostu odczuwać, nie było już tego bata nad głową wręcz poczułem, że mogę aż nadto.

Może już zbyt dawno nie grałem, ale ja właśnie nie pamiętam w Cavernie uczucia tego bata nad głową