Geko, najwyraźniej musisz przerzucić się na jeszcze bardziej familijne gry - w takich grach jak np. Shogun należy wykorzystywać dawane przez współgraczy okazje - nie bacząc na takie głupoty jak wcześniejsze ustaleniaGeko pisze:Jax, zawsze jak grałem w Shoguna, to ustalenia na daną rundę były wiążące. To nie GoT. Teraz było inaczej i zostałem tym zaskoczony. I tyle. Więc nie ma się co dziwić, że się zdziwiłem
Ustalenia są wiążące dopóki opłacają się obu graczom.Nawet zwrócę ci twoją Blue Moon City
(za godziwą zapłatę oczywiście) 
- tam nie da się raczej wbijać noża w plecy.
? Plisss
choroba mnie zdjęła 
W tego typu grze, jako osobnik z natury dość pokojowy, oczekuję minimum szlachetności (jeśli tylko gra nie zakłada zdrady jako podstawowej metody prowadzenia rozgrywki, przykładem chyba GoT), ale to "minimum" oznacza, że każdorazowo proszę o jednoznaczne zapewnienie, że nie będę w danym miejscu atakowany. Jeśli je dostaję, bacznie obserwuję mimikę przysięgającego... No i nie wierzę, że utrzymają się sojusze, które ewidentnie szkodzą jednej ze stron... Doprawiam to jęczeniem nad beznadziejnością swej sytuacji przez całą grę i uzyskuję sprawdzalność sojuszy na poziomie jakichś 70% 
