Gry, które z czasem zyskały/straciły w waszych oczach.

[FortArt]

na -
Monopol - w dzieciństwie grana przy każdej okazji we wszystkich dostępnych wariantach (cosmo/euro/monopoly/fortuna). Wyciągnięta z szafy po 20 latach już tak nie cieszyła.

na +
Fauna - po pierwszych partiach czułem zażenowanie, co fajnego w popisywaniu się wiedzą jak paw. A potem trafiły się rzadsze zwierzęta i gra pokazała pazur, a ja musiałem schować ogon pod siebie. A jak dotarło do mnie, że w sumie to ja w to przegrywam jak ostatni osioł to siedzę teraz i ryczę jak lew pałając żądzą rewanżu w tej doskonałej grze.

[Fiszu]

U nie chyba Carcassonne na minus.
Super gra do 3 dodatków, potem zaczęła tracić, im więcej dodatków ma być w partii tym mniej chce mi się grać.
Mam przesyt.

[Arkadiusz]

U nie chyba Carcassonne na minus.
Super gra do 3 dodatków, potem zaczęła tracić, im więcej dodatków ma być w partii tym mniej chce mi się grać.
Mam przesyt.

Ale sobie nakupowałeś tych dodatków. Ja po jednym spasowałem, rozumiem, że każdy coś tam dodaje jednak ilość potrzebnego miejsca, poziom skomplikowania i czas gry także się zwiększają a ja zupełnie nie tego oczekuję po Carcassonne.

[watman]

U nie chyba Carcassonne na minus.
Super gra do 3 dodatków, potem zaczęła tracić, im więcej dodatków ma być w partii tym mniej chce mi się grać.
Mam przesyt.

whoa!
jak dla mnie C dopiero z dodatkami daje odpowiednio duzo funu - mam wszystkie dodatki poza katapulta i mostami (ale te ostatnie ciagle sa na liscie 'do zakupu'), a gram ze wszystkimi poza jednym, a jest tym na zmiane 'wieza' i 'ksiezniczka...' - oba naraz chodza srednio, ale jeden lub drugi + wszystkie pozostale to jest wlasnei to, co najbardziej lubie w C

[Geko]

U mnie chyba największe rozczarowanie to Cytadela. Kiedyś wydawała mi się fajna i zabawna, choć czasem irytująca. Teraz - prosta jak budowa cepa, do tego straszliwie irytująca. Niby jakieś tam psychologiczne zgadywanki, a w praktyce czysta losowość. Ostatnio zagrałem i miałem pecha, bo byłem trzy razy okradziony i raz zabity. Na początku gry. Brrr, co za irytująca gra. Zasłużone 3/10.

[muker]

U mnie dużo stracił Ticket To Ride. Kiedyś bardzo lubiłem, potrafiłem w tydzień 20 partii rozegrać. Aż trafiła mi się seria 3 gier pod rząd, gdzie z dociąganych w trakcie gry biletów nic totalnie mi nie pasowało. Podczas, gdy ktoś inny ciągnął bilety i 3 odkładał jako gotowe lub prawie gotowe. Ehh nigdy przedtem losowość w tej grze mi tak nie przeszkadzała. Teraz jakoś nie chce mi się w to grać.


Na plus 51 stan, początkowo kicha, ale jak zacząłem dostrzegać już te mechanizmy i zacząłem na luzie osiągać 30 punktów w 4 turze, to nagle gra okazała się dużo ciekawsza i chyba obecnie mój faworyt.


Z kolei Small World, jako nowa całkiem fajna, potem już co raz gorzej, gdy każdy znający grę każdy ruch obliczał. A teraz znowu na plus, bo gramy rzadko i nikt już nie liczy ile jaka kombinacja mu da potencjalnych punktów i jest fajnie i szybko.

[tajemniczy_padalec]

U mnie z czasem najwięcej chyba zyskał Cosmic Encounter. Kiedyś uważałem ją za grę niezłą, ale niezbyt poważną i piekielnie losową. Potem zrozumiałem, że ta gra z losowości korzysta jak żadna inna, a z czasem okazało się, że we właściwym towarzystwie mogę grać i trzy razy pod rząd, bawiąc się doskonale.

Drugim tytułem, który poszybował u mnie w górę był Washington's War. Nie mogę powiedzieć, żeby gra mi się nie podobała na początku, ale dopiero z czasem doceniłem świetne wyważenie i mnóstwo arcysolidnych rozwiązań, które czynią z niej prawdziwy majstersztyk.

A gry, które najbardziej straciły w moich oczach? Age of Conan, Talizman, Arkham Horror, Alhambra i przede wszystkim, najbardziej ze wszystkich World of Warcraft: The Board Game. Każdy z tych tytułów miałem i sprzedałem lub oddałem (za wyjątkiem Talizmanu - wciąż mam starą Magię i Miecz oraz Alhambry, która na stałe mieszka u zachwyconej nią mojej Mamy).

PS Ostatnio grałem w cztery osoby w Horror w Arkham i myślę, że akurat ten tytuł może nagle poszybować w górę. Okazało się, że we właściwym towarzystwie i przy odpowiedniej muzyce, partia może być naprawdę klimatyczna. Co więcej, kiedyś w Arkham grałem z bandą leni, która nie zadała sobie trudu, by nauczyć się przepisów, więc sam zawsze musiałem przesuwać potwory po planszy, odpowiadać na setki pytań i co turę wykładać wszystkim, co mogą zrobić... sam nie wiem, czemu w ogóle chciało mi się tak męczyć...

[Arkadiusz]

Mam okazję wypowiedzieć się o grze Alhambra więc skwapliwie z niej skorzystam. Jest to jak dotąd najgorsza gra w jaką miałem (nie)przyjemność zagrać. Nic mnie w tej grze nie porwało, ma przeokropne wykonanie i zupełnie nieinteresujący mnie gameplay. Przyznam, że od tego momentu przestałem uważać nagrodę Spiel des Jahres za wyznacznik czegokolwiek (gra zwyciężyła w 2003r.). Wspomnę jeszcze o tzw. wersji PL - jedyne co zrobiono, to zastąpiono napisy na żetonach, gwiazdkami. Brawo G3.

[cezaras]

o gustach się nie dyskutuję, więc tylko napiszę, że moim zdaniem Alhambra to bardzo fajna giera, i znam wiele osób, które podzielają ten pogląd.
Jako gra rodzinna (a takie promuje nagroda Spiel des Jahres) jest świetna. Ma proste zasady i trochę wcale niebanalnych wyborów .

[Arkadiusz]

o gustach się nie dyskutuję, więc tylko napiszę, że moim zdaniem Alhambra to bardzo fajna giera, i znam wiele osób, które podzielają ten pogląd.
Jako gra rodzinna (a takie promuje nagroda Spiel des Jahres) jest świetna. Ma proste zasady i trochę wcale niebanalnych wyborów .

Oczywiście to tylko moje zdanie, nawet na BGG nie znalazłem wsparcia dla mojego twierdzenia. No cóż taki mam gust .

[BloodyBaron]

największe rozczarowanie to Cytadela.

masz rację uświadomiłem to sobie po przeczytaniu Twojego posta Próbowałem ją przerabiać na psychologiczne ćwiczenie umysłu, bardzo chciałem ją lubić i wierzyć w to, czym miała być, ale ona po prostu tak nie działa. I nie oferuje wiele w zamian za czas, który trzeba poświęcić.
postanowione: leci na następny Math Trade

Inne pozycje, jak się wydaje, mniej trafione to Tygrys i Eufrat (jednak zbyt abstrakcyjne) i Hansa (niby coś się dzieje, ale nic ciekawego - ot, przyzwoite euro).

z gier na +:
mimo próbie oparcia się hype'owi skusiłem się na Dominiona, to jest w tej chwili gra o najwyższym przeliczniku liczby partii na wydaną na nią złotówkę (wraz z Intrygą).

Z satysfakcją stwierdzam też, że zdecydowana większość gier, które mam spełniła oczekiwania w nich pokładane.

[folko]

Mam okazję wypowiedzieć się o grze Alhambra więc skwapliwie z niej skorzystam. Jest to jak dotąd najgorsza gra w jaką miałem (nie)przyjemność zagrać. Nic mnie w tej grze nie porwało, ma przeokropne wykonanie i zupełnie nieinteresujący mnie gameplay. Przyznam, że od tego momentu przestałem uważać nagrodę Spiel des Jahres za wyznacznik czegokolwiek (gra zwyciężyła w 2003r.). Wspomnę jeszcze o tzw. wersji PL - jedyne co zrobiono, to zastąpiono napisy na żetonach, gwiazdkami. Brawo G3.

Ja Alhambrę prawie bardzo lubię, podoba mi się pomysł na kilka walut itp. A co do gwiazdek to pomysł innojęzyczny nie PL... wydanie ang. też ma gwiazdki itp.

[Jervon]

U mnie gry raczej utrzymują swój poziom

Ale gdybym miał się upierać to pewnie na plus po wielu partiach wyszedłby Doom na lekki minusik TI 3ed

A teraz mały OT. Po co tutaj tyle OT właśnie? Ludzie temat prosty a wy prowadzicie niepotrzebne dyskusje. Na 37 postów 17 to typowy OT w dużej części karmiony przez założyciela tematu.

[staszek]

Naibardziej rozczarowało mnie Wysokie Napięcie-jedna z pierwszych gier w którą grałem,po kilku grach stała się nudnym przeliczaniem.
Na plus Boże Igrzysko-narzekałem na losowość,teraz doceniam klimat

[manislaw]

Na plus na pewno Wikingowie. Narzekałem, że losowe i ciężko na początku przewidzieć, co wypadnie i jak do tego podejść. Jednak później, głównie ze względu na szybkość rozgrywki i ciekawe karty dodatku, często pozwalałem sobie na szybką, wieczorną partię. Podobnie było z Il Principe, tutaj jednak wraz ze znajomymi rozkręcaliśmy się razem z grą, co przemogło pierwotną niechęć

Na minus póki co najbardziej Osadnicy, po 3-4 grach rozgrywka strasznie się dłuży, nie ma zbyt wielu chętnych do handlu i te irytujące fragmenty, kiedy 3 razy pod rząd na kostkach wypadają 2 lub 3 oczka :] Rozczarował też Justinian, bo choć pięknie wykonany, to rozgrywka nie przekonuje, z czasem coraz bardziej nie przekonuje

[Muttah]

Do gier które z czasem spadły u mnie z piedestału na pewno mogę zaliczyć Memoir '44. Początkowa maniana i ogromna wkrętka z czasem trochę opadły z powodu coraz słabiej akceptowanej losowości, a potem jeszcze pojawił się Tide of Iron - po tej grze Memoir wrócił na stół aż cały jeden raz (i wkrótce potem został sprzedany). Trochę też przejadł mi się uwielbiany kiedyś Vortex. Dalej uważam go rewelacyjną grę, ale może troszkę mi się już gust zmienił - nie wiem...

Natomiast bardzo mocną tendencją wzrostową może pochwalić się Horus Heresy. Kupiłem go tak odrobinkę bez przekonania, natomiast już po kilku pierwszych rozgrywkach skumałem że ta gra naprawdę ma w sobie COŚ. Poszło kilka kolejnych gier, zaczęliśmy grać w drugi scenariusz i... Horus jest obecnie najczęściej proponowaną grą i ulubioną planszówką mojej narzeczonej (serio ). Ja również w tej chwili wystawiam mu maksymalną możliwą notę, co więcej - z każdą kolejną rozgrywką bitwa układa nam się kompletnie inaczej i coraz ciekawiej! A to przecież dopiero drugi scenariusz...

[Arkadiusz]

Galaxy Trucker - gra znudziła mi się po 6 (zaznaczam- bardzo ciekawych) rozgrywkach , nie ciągnie mnie już by ją wyjmować na stół. Może to się kiedyś zmieni.

[yosz]

dodatek odświeża mocno GT. No i to nie jest gra którą można grać często - raz na 2-3 miesiące jest w sam raz.

[Arkadiusz]

Pisałem, że Galaxy Trucker i Pędzące żółwie mnie nieco rozczarowały, zagraliśmy dzisiaj po sporej przerwie i w obie te gry grało się bardzo przyjemnie. Myślę, że przesadą moją było nazwanie ich rozczarowaniami. Bardzo fajne tytuły do pogrania od czasu do czasu.

[farmer]

Na minus chyba K2.
Fajna gra, początkowo zachwycająca świeżością, innym tematem i prostotą przepisów.
Szybko jednak gra spowszedniała - temat jednak wybitnie nie dla mnie, więc początkowa frajda z nowatorskiej fabuły minęła.
Grę nadal uważam za fajną, lecz po prostu nie jest dla mnie.

Na plus z kolei chyba Race for the Galaxy.
Nie spodziewałem się zbyt wiele po karciance, w dodatku takiej z "milionem dziwnych ikonek"...
A jednak! Mam za sobą blisko 200 partii na Keldonie oraz około 30 in ril. Bardzo dobra gra i cieszę się, ze jednak zdecydowałem sie z nią zapoznać

pozdr,
farm

[killy9999]

Na minus: niestety Magia i Miecz. Grałem przez całą podstawówkę, w liceum w każde wakacje i trochę na początku studiów. Kilka miesięcy temu zagrałem ponownie i gra okazała się porażką. Właściwie zero podejmowania jakichkolwiek istotnych decyzji - najważniejsza to chyba to czy pójść w lewo czy w prawo a wszystkie inne są już raczej dosyć automatyczne. Niestety, jeśli nie wczuwa się w klimat to gra sprowadza się do ciągłego rzucania kostką i rozpatrywania wyników zdarzeń losowych.

[staszek]

Jeszcze coś dorzucę London (na minus) i Cuba(na plus)
Druga partia w obie te gry zmieniła mocno moje zdanie o nich.

[Arkadiusz]

Nie, no muszę to napisać - nie mogę już patrzeć na Carcassonne. Przed chwilą sobie zagraliśmy z synem przed przedszkolem. Mniej więcej w połowie rozgrywki spojrzałem z przerażeniem na ilość pozostałych do końca żetonów, byłem potwornie znudzony ale nie chciałem robić synowi przykrości. A wtedy on powiedział : "tato, nudna jest ta gra" , kamień spadł mi z serca. Ta gra jest o wiele za długa w stosunku do tego co oferuje. Nie dam się już nigdy namówić na rozgrywkę. Muszę ją komuś sprezentować.

[Fiszu]

Jak wyrzucisz trochę dodatków, to za jakiś czas jak ci przejdzie, będziesz mógł jeszcze zagrać w Carcassonne.
Do wprowadzania nowych graczy w nasz świat, gra jest dobra.

[Arkadiusz]

Do wprowadzania nowych graczy w nasz świat, gra jest dobra.

Pod tym się oczywiście podpisuję, chociaż sam raczej wolałbym być zachęcany Dominionem czy Memoir`44. Dodatek mam tylko 1, o jeden za dużo, choć zły nie jest. Pamiętam, że początkowo chwaliłem, polecałem grę.. bo nie znałem innych.

Swoją drogą - pierwszym moim zakupem było właśnie Carcassonne i Wikingowie (kupione po poradach w dziale Co kupić?) a obie te gry są zdecydowanie nie dla mnie. Jak widać nie można każdemu nowemu graczowi polecać tego samego "z automatu". Zapewniam też - Carcassonne nie działa na wszystkich, mój tata czy siostra byli srodze zawiedzeni.