Szukamy gry
1. O w miarę prostych zasadach (tak, żeby przyglądanie się jednej partii wystarczyło do rozegrania następnej)
2. Najlepiej bez miliarda różnych elementów
3. Przede wszystkim: definitywnie bez punktów zwycięstwa!
4. Z interakcją między graczami, tzn. z jakimś niszczeniem czy zabijaniem przeciwnika, a nie tylko z blokowaniem
5. Regrywalnej
6. Taką, żeby gracze nie zasypiali czekając na swoją kolej. Przynajmniej na początku.
7. Ilość osób - fajnie by było, żeby działało na 2, ale wolałbym 4-6, niż 2-3
Do tej pory mam takie doświadczenia:
- Ryzyko (graliśmy w wersję włoską, (jakby ktoś miał taką "na zbyciu", to chętnie odkupię!!!, być może uprościliśmy jakieś zasady, graliśmy chyba ze 3 lata non-stop, do porzygu) - sprawdzały się wszystkie punkty (te nowe ryzyka brzmią kiepsko, tam były tylko czołgi i chorągiewki i po 3 kości na obronę i atak), (2) też, bo wprawdzie było dużo elementów, ale tylko 2 rodzajów (czołgi i chorągiewki). W późnym etapie gry potyczki trwały pół dnia, więc (6) teoretycznie nie było spełnione, ale w praktyce wszyscy kibicowali. Poza tym, na początku i w środku nie było tego problemu. Generalnie ideał i nie szukałbym niczego innego, gdybym znalazł tę starą wersję.
- Dungeoneer - prawie fajny, tylko za bardzo opłaca się długo stać w miejscu. Zasady pozostawiają wiele niejasności nawet po kilkunastu rozgrywkach, ale większość jest intuicyjna i szybko się da ogarnąć
- Carson City - niezły, choć bez szału (kuleje (4), dużo blokowania - nieźle, ale poza tym w zasadzie tylko rzadko opłacalne okradanie), no i te punkty zwycięstwa...
- Pociągi i koleje - fajne przez pierwsze dziesięć minut, potem zabija je brak interakcji (nawet z blokowaniem różnie bywa...), a pod koniec nikomu nie chce się nawet liczyć tych punktów zwycięstwa.
- Shogun - znów punkty zwycięstwa, do tego nakomplikowane strasznie reguły, mało opłacalna wojna, czyli przez większość gry inni gracze co najwyżej zajmują teren i niewiele więcej mi przeszkadzają. Do tego od samego początku bardzo powolna. Naczytałem się wiele pozytywnych opinii i kupiłem nówkę-sztukę i chociaż wciąż mam takie resztki nadziei, że to nie jest taki fatalny tytuł, to wszyscy znajomi zrazili się po pierwszych dwóch grach (większość już po pierwszej) i teraz się ze mnie śmieją, że kupiłem taki shit i tak go reklamowałem
), ale mafia zależy od ekipy - ostatnie kilka gier trafiałem na takich ludzi, że aż mi się odechciało, w XXIw. chyba trzeba mieć farta, żeby trafić na dobrą ekipę do mafii. Ale ten tytuł wygląda mi na taką pozbawioną kilku "wad" (w cudzysłowie, bo to wady przy ludziach nie umiejących się wciągnąć w mafię) wersję mafii.
