Swoją droga, Jirian się wyrobiła i wysmakowała - co można poznać po często krytyczniejszych ocenach gier
Ja mam niestety takie sobie wspomnienia z wczoraj. - Najpierw, po długaśnych rozhoworach niezdecydowanych (lub nadto zdecydowanych) graczy, zasiadłem do Ra - nie żebym nie lubił tej gry, ale tym razem po prostu nie miałem wyboru. Partia była miła, ale czułem się wciąż głodny czegoś konkretniejszego...
Niestety, nie ruszyła żadna mięsista gra w stylu Cuby lub Dungeon Lords - ludzie woleli szybkie, lekkie pozycje...
Potem zacząłem się ze Szturmo rozkładać do C&CAncients, w które zawsze gram chętnie. Mieliśmy opóźnienie spowodowane tajemniczym zniknięciem instrukcji (ktokolwiek widział? ktokowliek wie?), ale Szturmo czekał, ponieważ nie miał innej opcji do gry. W końcu ruszyliśmy, pograliśmy jakieś pół godziny, byliśmy w połowie partii... i kiedy w kolejnej rundzie wybierałem cele do ataku, Szturmo zaczął tak marudzić (że gramy już 2,5 h - fizyczna niemożliwość z zegarkiem w ręku), że w końcu musiałem go zwolnić z dalszego grania
Bo przyszedł jego kumpel, z którym chciał pograć w coś lżejszego... Ja się nieraz męczę na partiach, ale odchodzenie w środku rozgrywki bez naprawdę ważnych powodów osobistych (ewentualnie bez wyraźnego wcześniejszego ostrzeżenia) to jest... rzecz, przed której skomentowaniem się powstrzymam. Nadmienię, że np. przy wcześniejszym Ra wielokrotnie znosiłem przestoje spowodowane przez Szturmo bez nijakiego narzekania.Bardzo miło było potem spotkać Siepu oraz zagrać (chwilerek) pierwszy raz od dawna z Keleno i Lotharem
Ten ostatni, stary karciarz, ładnie nas wykantował na pirackich jabłkach (I co, wyjadacze, jaka to gra? 
) Na marginesie - Siepu, Ty mogłeś mieć co najwyzej dwa punkty mniej, więc jednak zachowałbyś drugie miejsce też przy innym rozkładzie kart. A ja z Keleno graliśmy na podobnym poziomie, więc nie byłoby krzywdy w żadną stronę... Ale zgadzam się, że dla jako tako sprawiedliwego wyniku trzeba by grać kilka rund - myślę zarazem, że gra jest na tyle szybka i zabawna, że to umożliwia. Powiem herezję, ale wolę to, niż NetRunnera Zdążyłem jeszcze napędzić obroty Trutu - kiedy zapytał Piotrka, czy w TtA moze grać 13-latek, na całe gardło odparłem, że inteligentny tak... Potem zobaczyłem, że za moimi plecami stali owego trzynastolatka chyba rodzice, którym Trutu chciał grę sprzedać...
Myślę, że zasłużyłem na jakiś bonusik Pomijając Ra i niewypał, nie miałem w co grać - ludzi może i sporo, ale absolutna większość w hermetycznych parach cięła w karcianki albo "kobyły" pokroju Galaxy Truckera... I pierwszy raz, pomimo wcześniejszego wygłodzenia na gry, wyszedłem z Agresora w gorszym nastroju, niż przyszedłem...
