O-Zoo-le-mio! - pierwsze wrażenia

[Legun]

Dzisiaj w naszym "szpitalu na peryferiach", w miejsce odwołanej hucznej imprezy urodzinowej, odbyła się mini-uroczystość połączona z pierwszym testem prezentu - tytułowej gry. Jeszcze raz dzięki dla Don Simona za polecenie tegu tytułu! Wszystko się zgadza z zapowiedziami - pod pozorem dziecięcej gry kryje się mózgożerny potworek, w którym liczba elelemtów do ewentualnej optymalizacji przekraczałaby moje zdolności obliczeniowe nawet gdybym był już zupełnie zdrowy . Wszystkim bardzo się spodobała i na pewno będzie częstym gościem na stole. Polecam gorąco wszystkim ojcom dziewczynek!

[Legun]

Dziś przy śniadaniu, razem z 3,5-letnią Mają, zabawialiśmy się w uproszczoną wersję - bez pieniędzy i licytacji, tylko z losowym otrzymywaniem po jednej karcie na zmianę. W sumie także bardzo miła rozrywka.

[Legun]

Zarówno Szanowna Małżowinka, jak i ja, zostaliśmy wczoraj wyprzedzeni przez naszą młodszą córkę Maję (niecałe 4 lata). Wygrała 8-letnia Ola. To jest bardzo zabawne, że w grę można grać z 4-latkiem. Co prawda Maja nie planuje nic strategicznie - zazwyczaj wydaje wszystkie pieniądze w danej rundzie na jedną upatrzoną kartę - ale sprawia jej to radość i jest dla pozostałych zabawnym czynnikiem losowym. Jak widać, układ kolejności kart i licytacji daje szansę każdemu na przegraną z każdym .

[Andy]

Dotąd bałem się siadać do gry z Olą. Teraz dochodzi Maja.
Ale ostatecznie ktoś musi przegrywać, by wygrywać mógł ktoś!