Najbardziej męczące euro ;)

[gafik]

Ciekaw jestem czy macie/znacie/graliście w takie gry, które pomimo tego, że podobają wam się pod względem mechaniki/klimatu/artyzmu/itp..., nie cierpicie w nie grać bo was męczą?

Ja właśnie po zagraniu w Indonezję stwierdziłem, że mechanicznie i nawet klimatycznie ta gra jest rewelacyjna, ale liczenie podczas sprzedaży towarów mnie tak wymęczyło, że odrzuciło od niej, chyba na zawsze.

[Galatolol]

Podaj jakieś przykłady tych przeliczeń, żeby to sobie zobrazować, zawsze wtedy fajniej się czyta takie tematy

[asiok]

Ora et Labora.

Może to i dobra gra... Ale trwa i trwa i trwa.... I ten setup zajmujący dwa tygodnie.... A jeszcze niedorobiony tryb dwuosobowy - pozwalający na grę kompletnie bez końca..... Uaaaaaaaa..... Zieeeeeeewww...

A miało być tak pięknie!

Poszła na MT i niech jej będzie lepiej u nowego właściciela - u mnie nie znalazła sympatii

[jax]

Ten wątek przypomina nieco:
http://www.gry-planszowe.pl/forum/viewt ... ro#p459575

W każdym razie także tutaj zdecydowanie nominuję serię 18xx. Masakrycznie przeliczeniowa i przez to męcząca i nużąca. Każda gra dłuży się straszliwie i można zasnąć.

[berni]

Neuland - wymyślenie ciągu akcji i towarzyszący downtime mogą zdecydowanie wymęczyć i zniechęcić, chociaż gra całkiem dobra.

[Maceqq]

Ja dopiero od 2 miesiecy jestem w temacie planszowek i wszystkie, ktore kupilem sa na razie super ( duzo czasu spedzam na czytaniu recenzji i instrukcji przed zakupem ). Jednak na spotkaniu rodzinnym odpalilismy Agricole kuzynki. Dla mnie masakra siedzenie 2h zeby zaorac pare pol. zbudowac pare zagrod i wychodowac kilka zwierzaczkow . Widze w niej jakas tam ,,fajnosc", ale zupelnie mnie nie trafila.

[Bea]

Ora et Labora. Uaaaaaaaa..... Zieeeeeeewww...

Z gier w które grałam do tej pory najbardziej mi się obwody przegrzewały przy Nowej Erze, gdzie trzeba cały ciąg akcji z góry zaplanować, żeby najlepiej na tym wyjść. Ale ja to lubię. Zdecydowanie bardziej lubię długo i ciężko myśleć (nawet jak gra trwa długo) niż podejmować szybką decyzję z braku wyboru. A ta ostatnia sytuacja zdarzyła mi się już dwa razy przy grze w Eclipse, gdy przez pierwsze cztery rundy ciągnęłam kafle z obcymi i albo je odrzucałam, albo tylko kładłam i nie mogłam z początku zasiedlać, przez co przez pierwszą połowę gry w zasadzie nic nie dałam rady zrobić i się słabo rozwijałam. To dopiero był ziew.

[gafik]

Specjalnie dla Galatolola: Miałem 3 firmy (Ryż, Przyprawy, Olej), miałem w sumie 22 plantacje, te plantacje rozlokowane były 7-8 lokalizacjach na mapie, każda firma produkowała określoną ilość towaru (Ryż = 11, Przyprawy = 7, Olej = 4), na mapie było 13 miast (o różnym zapotrzebowaniu na towary), istniały 4 firmy transportowe należące do różnych graczy (o różnej ładowności statków)... Żeby rozwieźć te wszystkie towary trzeba było wybrać towar-lokalizację-firmę-statki-miasto (to wszystko ileś-naście razy tylko w jednej kolejce). Generowało to zysk dla mnie i dla właściciela linii transportowej w odpowiednich proporcjach. Ponieważ miałem 3 firmy, to 3 razy musiałem coś takiego zrobić. Teraz to wszystko trzeba pomnożyć razy 5 (ilość graczy)...
A to nie koniec... tylko już mi się nie chce rozpisywać. W spoilerze jest sytuacja uwidoczniona (ale ona nie oddaje męczącej fazy liczenia)

Spoiler:

[cezner]

Mnie dzisiaj zmęczył Nations. Jestem pierwszy w kolejce, mam do wyboru 21 kart i co tu wybrać ? CO WYBRAĆ??

W grach gdzie trzeba przeliczać np WN ruch staram się wybierać intuicyjnie, nie chce mi się po prostu przeliczać.

[SeeM]

W grach gdzie trzeba przeliczać np WN ruch staram się wybierać intuicyjnie, nie chce mi się po prostu przeliczać.

A mnie właśnie nie męczy suche przeliczenie. Nawet się cieszę, że od tego zależy następna tura, kiedy widzę że moja górka rośnie, pojawiają się nowe możliwości, jestem coraz wyraźniej do przodu. A w Wysokim Napięciu mi nie zależy i tak jak ty gram po prostu na oko. I nuży mnie to bardziej niż kalkulacje, bo właśnie wynik tej gry leży mi mniej niż wczorajsza herbata. Mechanika OK, nie ma się do czego przyczepić. Ale jedyne co sprawia mi radość, to licytowanie elektrowni na ściemę, kiedy wiem, że przeciwnikowi zależy i kupi drożej.

[Geko]

U mnie też Wysokie Napięcie. Przeliczanie opcji pod koniec jest strasznie nużące i po prostu mi się nie chce. Gram intuicyjnie i zazwyczaj przegrywam. Dlatego nie lubię WN

[romeck]

Ora et Labora.
A jeszcze niedorobiony tryb dwuosobowy - pozwalający na grę kompletnie bez końca.....

No z tym trybem dwuosobowym to się zdecydowanie zgadzam. Nie wiem co się stało, że wyszło to tak słabo. Przecierałem oczy ze zdumienia gdy zagrałem po raz pierwszy. Sądziłem, że czegoś nie doczytałem. A jednak - przeciągający się tryb dwuosobowy, bez wyraźnego końca, to smutny fakt. Ja również zastanawiam się nad pozbyciem się tej gry, jako że gra dwuosobowa to dla mnie podstawa.

Z moich typów będzie Carson City. Pomimo tego, że naprawdę lubię tę grę, to jednak ciągłe i uważne przeliczanie przychodu z budynków potrafi znużyć.

[FortArt]

Gry z mechaniką przydziału punktów ruchu (ileś tam punktów do zużycia w kolejce, a każda akcja kosztuje różną ilość), że szczególnym uwzględnieniem Javy. Uwielbiam tę grę. Ale jak ludzie zaczynają przeliczać na co wydać te swoje punkty ruchu tak, żeby wydać je co do grosza i jeszcze najlepszy efekt osiągnąć, próbują, cofają, znowu próbują to diabli biorą. Pamiętam jakąś partię po, której tak miałem serdecznie dość, że marzyłem tylko, żeby to się wreszcie skończyło, po czym gra wylądowała na półce na dobry rok. To samo występuje w Tikalu czy Torresie, choć tu sprawę trochę ratują możliwość wzięcia pezeta (Torres) czy wstawienia nowego piona (Tikal). Nie ma tego w Mexice gdzie - co za genialny wynalazek - punkt ruchu można zamienić na punkt do wydania później.

[maciejo]

Small World - ZDECYDOWANIE - tragiczna,nudna,0 klimatu - nigdy więcej

[Brylantino]

Small World - ZDECYDOWANIE - tragiczna,nudna,0 klimatu - nigdy więcej

Nie wiedziałem, że SW to euro.

[splocki]

Agricola - zajmuje bardzo dużo miejsca. Irytuje mnie w niej cykliczne i stałe dokładanie elementów na planszę.

[dgbm]

Ja niestety także będę musiał wskazać Agricolę; piszę "niestety", bo jest to niewątpliwie świetna gra, tylko że ja po prostu czegoś w niej nie rozumiem - męczę się, wybieram akcje, coś tam działam, a na koniec i tak mam 15 punktów.

Początkowo myślałem że jestem po prostu głupi, ale regularnie zdarza mi się wygrywać w Orę, Terre Mystice i Lewisa & Clarka, więc chyba nie jest aż tak źle - Agricola i ja po prostu nie jesteśmy sobie pisani.

No i słynne karmienie - w Orze można wybrać tańszą osadę i potem sobie zrekompensować, można tanią osadą obudować drogimi budynkami, itd.; w Le Havre można wziąć nawet kilka pożyczek i spłacić je sobie w przyszłości; Agricola za to w regularnych odstępach czasu sadza gracza na krześle, i bijąc go/ją pięścią w twarz, jednocześnie razi prądem z kabla (tak to subiektywnie odczuwam).

I czy komuś z Państwa zdarzyło się zakrzyknąć w trakcie rozgrywki: "Kurcze [tylko trochę wulgarniej], ile te nicponie [tylko dużo bardziej wulgarnie] żrą?!", mając na myśli własne pionki? Bo mi tak, i nie jestem z tego dumny, dlatego już w Agricolę nie grywam (powtarzam - nie krytykuję samej gry, uważam że jest obiektywnie świetna, tylko nie dla mnie).

[Veridiana]

Drugi głos na Neuland. Czekając na swoją turę można zrobić sobie kolację, zjeść ją i jeszcze po niej pozmywać...

[windziarz44]

Le Havre i Agricola - zbędne marnowanie czasu na maksymalną optymalizację w mojej opinii. Jakoś i temat i suchość nie przypadły mi do gustu.

[Galatolol]

Pojawia się zasadnicze pytanie czy w graniu casualowym należy za wszelką cenę wszystkie możliwości dokładnie przeliczyć. Ja zawsze wybieram spośród 2-3 opcji które mi pierwsze przyjdą do głowy i ruch szybko mija. Gorzej jak wszyscy pozostali gracze móżdżą i móżdżą, byleby wycisnąć jeden punkt więcej albo ostatecznie zrobić to, co i tak na początku kolejki chcieli. Też nie wszyscy zaczynają planować swój ruch zanim przyjdzie ich kolej
Odpowiadając na pytanie z tematu, mogę wskazać każde euro z megazamulaczami jako najbardziej męczące.

Pod względem mechanik to Area control i Point allowance są bardzo skuteczne w wymęczeniu graczy.

[rattkin]

Najbardziej męczące euro? Każde.

[maciejo]

Small World - ZDECYDOWANIE - tragiczna,nudna,0 klimatu - nigdy więcej

Nie wiedziałem, że SW to euro.

No to już wiesz
Dla mnie euro to zero tematyki i kompletny brak atmosfery w rozgrywce - czyli SW

[MichalStajszczak]

nominuję serię 18xx. (...) Każda gra dłuży się straszliwie i można zasnąć.

A jak w porównaniu z 18xx oceniasz Alba Longa?

[Malash]

Najbardziej ever zmęczyło mnie Dominant Species.
Możliwości jest dużo, a przy tym bardzo duża interakcja.
Po każdej kolejce, przeciwnicy krzyżowali zaplanowane działania, trzeba było myśleć od nowa by i tak znowu nic z tego nei wyszło.
Miałem wrażenie, że daję z siebie wszystko, by po ok. 3 godzinach wygrała przypadkowa osoba, która poszła na żywioł.
Bardzo, ale to bardzo męcząca gra.

[mig]

Zdecydowanie Agricola