Zawody w ktorych przydaja sie umiejetnosci z planszowek

[Bea]

Gra planszowa dla chcących zdać egzamin na prawo jazdy: http://www.reuters.com/article/2013/10/ ... TX20131018

(Reuters) - Sierra Leone has launched a new policy aimed at curbing road accidents that kill hundreds every year - a board game that anyone seeking a driving license must buy and play before being allowed on the roads.

[xelos80]

Ja stwierdzę że planszówki same w sobie raczej nie dają umiejętności potrzebnych w pracy. Planszówka nie nauczy kogoś kto pracuje np jako informatyk lepszego logicznego myślenia. Jak ktoś już pracuje w danym zawodzie znaczy ze potrzebne umiejętności już ma i sama praca powoduje większy jej rozwój niż planszówka. Nie przeczę ze planszówki rozwijają ale nie jest to poziom którym mozna się pochwalic ze gram w planszówki wiec jestem lepszym informatykiem.
Co innego dzieci czy nastolatki. U nich pewnie rozwój poprzez planszówki będzie większy.

[Kostaki]

Pomagają informatykom na przykład w sposobie znalezienia rozwiązania na postawiony problem, oraz podczas negocjacji z przełożonymi - ale to prócz planszówek także rpgi dochodzą

[rattkin]

Pomagają informatykom na przykład w sposobie znalezienia rozwiązania na postawiony problem

Pobożne życzenia. Nic takiego nie robią. Problemy informatyczne w 99% nie są problemami liczbowymi czy stricte kombinatorycznymi.

[Kostaki]

Zależy czy jesteś koderem, czy jesteś "wsparciem IT firmy" Informatyk to rozlazła szeroko pojmowana nazwa.

[kamron6]

Taki mały off-topic o uczeniu i inteligencji: człowiek rozwija się umysłowe głównie przez nowe bodźce / sytuacje / problemy / ogólnie rozumianą naukę nowych rzeczy. Dlatego szkoła rozwija pomimo tego, że nikt na co dzień nie korzysta z obliczania równań kwadratowych, nie interesuje się działaniem mitochondrium, nie interpretuje wierszy itd., dlatego poleca się wszelkiego rodzaju pracownikom np. żonglowanie jako ćwiczenie pobudzające różne partie mózgu, słuchanie (i naukę gry na jakimś instrumencie) muzyki dla osób ze słabą koordynacją ruchową lub czytanie wierszy dla matematyków ... A co to ma do planszówek? Nauka reguł, problemy, optymalizacja, analiza sytuacji, sprawności interpersonalne, dedukcja etc. Szczególnie, że nikt nie gra w jedną grę planszową, a w wiele, tak samo jak czyta się wiele książek, a nie jedną. Oczywiście nikt na samych grach planszowych nie zrobi się geniuszem, ale to i tak duży krok do przodu, zwłaszcza, że dość przyjemny. Ja na przykład zauważyłem, że ludzie grający w planszówki są praktycznie zawsze inteligentni i otwarci (choć w różnym stopniu, ale raczej mocno pozytywnie), co przydaje się w prawie każdym zawodzie (choć można powiedzieć, że to inteligentni i otwarci grają w gry planszowe, a nie się na nich kształcą, ale dla mnie to związek obustronny).

[vojtas]

Gry planszowe to bardzo pojemne hobby i niewątpliwie rozwija, co już wskazali przedmówcy, zarówno w kwestii umiejętności jak i cech charakteru. Przez planszówki można ćwiczyć np. wyobraźnię, cierpliwość, zdolność analizy, przewidywania, planowania, współpracy, negocjacji, kontroli, manipulacji, koordynacji, słuchania, skupienia itd. Aspektów jest mnóstwo i wszystkie one mają pozytywny wpływ na nasz umysł i usposobienie. Ponadto granie to świetny trening dla mózgu. Dziwię się nieco, że sceptycy tego nie zauważają.

Oczywiście nie ma róży bez kolców - planszówki potrafią też wyzwalać masę negatywnych emocji i ujawniać mroczne strony osobowości.

[sqb1978]

planszówki potrafią też wyzwalać masę negatywnych emocji i ujawniać mroczne strony osobowości.

Nawet to bym podpiął pod plusy Zawsze dobrze poćwiczyć kontrolę nad negatywnymi emocjami. No i wolę poznać mroczne strony osobowości zarówno cudzej jak i swojej przy planszówce niż w bardziej poważnych sytuacjach. Można zawczasu nad tym popracować lub poznać ludzi, z którymi się ma do czynienia.

Właściwie jedyny minus jaki widzę u siebie to coraz więcej gier na półkach, a coraz mniej czasu by w nie grać.

[xelos80]

Nikt nie mówi ze planszówki nie rozwijają. Jak każde zajęcie umysłowe będą rozwijać. Za to twierdzę ze gloryfikacja planszówek w taki sposób że jak będę w nie grał to będę lepszym informatykiem jest mocno na wyrost. Ktoś napisał wcześniej ze suburbia przyda się administarowi nieruchomości, no bez przesady. Tak jak napisałem wcześniej parę postów wyżej, osoba która pracuje na danym stanowisku ma duzo lepiej rozwinięte potrzebne umiejętności niż planszówka jest w stanie ich dostarczyć.

[sqb1978]

Toż to była ironia z tą Suburbią

[Kostaki]

Granie w planszówki pomaga wyłapać ironię

[lacki2000]

Granie w planszówki pomaga wyłapać ironię

E tam, w tym lepsze są książki i filmy.
Planszówki, w których trzeba samodzielnie naklejać naklejki na drewno, pomagają sklepowym równo naklejać etykiety cenowe na artykuły. Od razu widać, kto gra a kto nie

[sqb1978]

Pomaga też czytać instrukcje, bo wiadomo, że sporo ludzi ma z tym problem, a gdyby to było mało to czytać je ze zrozumieniem!

[Kostaki]

No faktycznie w przypadku ludzi grających w planszówki stwierdzenie (RTFM) Read The Fucking Manual nabiera nowego znaczenia

[schizofretka]

najlepiej podsumowałeś ten wątek...
Generalnie w planszówki (przynajmniej te poważniejsze) grają ludzie myślący, ale związek przyczynowo-skutkowy jest raczej w drugą stronę. Jedyna praktyczna umiejętność, którą można rozwijać, to czytanie ze zrozumieniem. Jak ktoś przeczyta kilka 20+ stronicowych instrukcji w miesiącu, to to niezły trening jest. Aha, także skupienia i przyswajania informacji z chaotycznego, godzinnego monologu tłumaczącego zasady, co generalnie przydaje mi się przy zbieraniu wymagań.


Sent from my awesome mobile I want to brag about. May contain trace elements of tpos.

[kwiatosz]

Akurat zarządzającemu nieruchomościami najbardziej przydaje się Landlord - bezkarne wysadzanie i ubijanie krnąbrnych lokatorów to lepsze niż dlugie godziny terapii

[kdsz]

Dzięki czytaniu instrukcji trochę inaczej zacząłem konstruować części opisowe do opracowań które robię w pracy. Z kolei moja żona twierdzi, że odkąd gra w planszówki to więcej wynosi z wszelkiego rodzaju szkoleń z programów komputerowych. Wcześniej siedziała jak na tureckim kazaniu
Na marginesie - na bardzo fajnym blogu http://ciekawegry.wordpress.com/ jest publikowany cykl "Ja, geek". Nadreprezentacja informatyków jest tam niesamowita. Macie pomysł dlaczego?

[kwiatosz]

Bo umieli wysłać maila z odpowiedziami

[Banan2]

Na marginesie - na bardzo fajnym blogu http://ciekawegry.wordpress.com/ jest publikowany cykl "Ja, geek". Nadreprezentacja informatyków jest tam niesamowita. Macie pomysł dlaczego?

Może po ośmiu lub więcej godzinach pracy przy komputerze mają go serdecznie dość i chcą robić coś, do czego nie jest on potrzebny (przynajmniej na razie ).
Pozdrawiam

[schizofretka]

Bo 'informatykami' (szerokie pojęcie, obejmuje naukowców, elektroników i panów sprzedających komputery) zostają generalnie ludzie, którym sprawia przyjemność rozwiązywanie bardziej lub mniej abstrakcyjnych problemów, a do tego mają wprawę w uczeniu się niemal codziennie nowych rzeczy. Do tego są przyzwyczajeni do roli nerda i przewracaniu oczami społeczeństwa oraz mają fundusze na planszówki


Sent from my awesome mobile I want to brag about. May contain trace elements of tpos.

[Olgierdd]

Samo granie nie ma żadnego bezpośredniego odzwierciedlenia w mojej pracy, natomiast przez to, że tłumaczę zasady do niemal wszytkich gier przy których siadam, nauczyłem się pomagać w interpretowaniu przepisów prawa ludziom zupełnie zielonym (z dziedziny, w której się poruszam).

Przede wszystkim zauważyłem bardzo dużą zmianę w pismach jakie sporządzam: Parę lat temu stosowałem typowy prawniczy bełkot, teraz ta sama wiadomość odchudzona jest z masy zupełnie niepotrzebnej treści. Dzięki ciągłemu ćwiczeniu tłumaczenia zasad nauczyłem się, że nadrzędne jest aby odbiorca po prostu zrozumiał co mu mam do przekazania, a nie sam fakt mówienia/pisania do niego. Brzmi nieco jak truizm, ale doszedłem do tego głównie dzięki planszówkom.

Tak na marginesie, sądzę, że brak zdolności zejścia poniżej poziomu swojej wiedzy fachowej i wczucia się w sytuację laika jest dość powszechnym problemem. Niewiele osób w takich kontaktach zeruje swoje poczucie "oczywistości".

[MichalStajszczak]

Kilka osób przytoczyło przykład tłumaczenia współgraczom zasad planszówek jako metody na doskonalenie przekazywania innym różnych innych zagadnień. Skojarzyło mi się to z czyimś zdaniem chyba na temat Richarda Feynmana, że prowadzi wykład nie w stylu "Patrzcie, jaki ja jestem mądry" tylko "Patrzcie, jakie to proste".
Wyobraźmy sobie, że ktoś tłumaczy zasady gry w stylu "Patrzcie, jaki ja jestem mądry". Jaki bedzie tego efekt? Być może zyska wśród (niedoszłych) współgraczy miano osoby, która posiadła znane tylko nielicznemu gronu wtajemniczonych arkana wiedzy o zasadach gry X, ale gra albo nie zostanie rozegrana, bo słuchacze już podczas tłumaczenia reguł zrezygnują z udziału, albo rozgrywka będzie chaotyczna i pełna przestojów, bo gracze się w jej trakcie pogubią. Jak ktoś chce mieć satysfakcję nie tylko z tego, że tłumaczy przepisy, ale z samej rozgrywki, to musi tłumaczyć przepisy w sposób zrozumiały. Jeżeli tę zasadę przeniesie na inne obszary swojej aktywności, to tym lepiej dla jego kontaktów interpersonalnych.

[Legun]

Świetna obserwacja, Michale - i bardzo przekonująco przedstawiona .
Do wszystkich tak cennych uwag dorzucę swoje trzy grosze. Gry jako kondensatory rzeczywistości mają jedną wielką przewagę nad opowieściami (książkami czy filmami) - nieprzewidywalność wyniku. Używam tego ostatnio częściej, gdy w ramach obowiązków zawodowych muszę odpowiadać na pytania o spodziewane rezultaty. Tłumaczę to tak: To gra, a nie powieść - nie wiadomo jak się skończy.

[SeeM]

Jak dla mnie granie w planszówki rozwija przede wszystkim umiejętność grania w planszówki. Można jakieś umiejętności społeczne pod nie podciągnąć, ale planszówki to sztuka dla sztuki.

+