[Warszawa] OKO
-
Geko
- Posty: 6491
- Rejestracja: 18 mar 2006, 22:29
- Lokalizacja: Warszawa
- Has thanked: 1 time
- Been thanked: 4 times
Ja mam zapowiedzianego Louisa XIV oraz Meuterera (pewnie i tak nikt nie będzie chciał grać ale co tam, w sumie to talia kart, więc nie ma problemu z noszeniem). Powinieniem być ok. 17tej.
Moje blogowanie na ZnadPlanszy.pl
Na BGG jako GekoPL. Ja tu tylko moderuję, żaden ze mnie administrator.
Na BGG jako GekoPL. Ja tu tylko moderuję, żaden ze mnie administrator.
-
Anomander Rake
- Posty: 53
- Rejestracja: 02 lis 2006, 08:25
Jestem chory i leżę w łóżeczku.
Spotkania są otwarte dla wszystkich, niezależnie od wieku (poniżej pewnej granicy wskazana jest jednak asysta rodziców).
Z waszych propozycji chętnie zagram w:
1. Duel in the Dark
2. Tichu
3. Louis XIV
4. Książęta Florencji
Oczywiście nie we wszystko się uda
Wilk - już z 2 tygodnie temu mieliśmy zagrać w Twilight Struggle, masz jeszcze może grę, czy już oddałeś?
Z waszych propozycji chętnie zagram w:
1. Duel in the Dark
2. Tichu
3. Louis XIV
4. Książęta Florencji
Oczywiście nie we wszystko się uda
Wilk - już z 2 tygodnie temu mieliśmy zagrać w Twilight Struggle, masz jeszcze może grę, czy już oddałeś?
-
Anomander Rake
- Posty: 53
- Rejestracja: 02 lis 2006, 08:25
-
Anomander Rake
- Posty: 53
- Rejestracja: 02 lis 2006, 08:25
Jest wiele możliwości:Polaros pisze:Wilku ma mi ją oddać dziziaj koło 20 wiec pewnie nie bedziecie mieli okazji zagrac :/melee pisze: Wilk - już z 2 tygodnie temu mieliśmy zagrać w Twilight Struggle, masz jeszcze może grę, czy już oddałeś?
- skończymy do 20
- zagramy po 20
- przywiążemy Cię do kaloryfera, zabierzemy grę i oddamy za tydzień
-
Geko
- Posty: 6491
- Rejestracja: 18 mar 2006, 22:29
- Lokalizacja: Warszawa
- Has thanked: 1 time
- Been thanked: 4 times
Kolejna wizyta w OKO przeszła do historii, trzeba więc spełnić swój kronikarski obowiązek.
Miałem dziś przyjemność zagrać w:
Labirynt Mistrzów
Nie, to nie żadna nowość z Eurolandu. Ot stara gierka wydana przez Ravensburger. Tytuł po niemiecku, podaję tłumacznie polskie, co będę przekręcał. Z resztą Lim-Dul pewnie dopisze. Ot, sympatyczna gra, gdzie przesuwamy rząd labiryntu, po czym ruszamy swojego ludka, żeby zbierać żetony z liczbami, z tym, że trzeba je zbierać po kolei. Na koniec dodajemy liczby na zdobytych żetonach, plus ewentulne punkty dodatkowe za zebranie trzech określonych na karcie żetonów i nieużyte różdżki (każdy ma w ciągu gry trzy różdżki, można ich używać, żeby wykonać dodatkową akcję). Może być jako przerywnik i fajna gimnastyka dla wyobraźni przestrzennej. Ale kingaking straszny, w dodatku ukryty Dlaczego? Bo wygrałem a wydaje mi się, że Lim-Dul i Polaros grali dużo lepiej. Hmmm.
Louis XIV
Udało mi się zebrać zacne towarzystwo do Ludwika i w końcu mogłem zagrać drugi raz. Zacne towarzystwo to: Koneko (przyniosła cudne ciastka a la sezamki, mniam, czyżby nowa świecka tradycja?), Ragozd (zwany też tym, który ma (prawie) zawsze Razzię) i Lim-Dul (można by tu dużo napisać). Tłumaczenie zasad poszło całkiem sprawnie (Michał Stajszczak upewnił mnie w kilku kwestiach). Tak więc, nie bójcie się reguł Ludwika, bo w cale nie są takie skomplikowane! Rozgrywka utwierdziła mnie w przekonaniu, że gra jest bardzo dobra. Wbrew pozorom nie czułem wcale, że jest jakaś bardzo ciężka (jakby chcieć wszystko kontrolować to może byłoby ciężko ale ja aż tak na wszystko nie zwracam uwagi). Losowość w doborze misji też mi specjalnie nie przeszkadza. Generalnie wszyscy byli zadowoleni i stwierdzili, że gra im się podoba. Z obowiązku kronikarskiego wspomnę, że znowu miałem najwięcej herbów różnych rodzajów, które dały mi kilka kolejnych herbów. Ostatecznie wyszło na to, że znów byłem ostatni od końca
Hazienda
Zasiadłem do tej gry razem z Ragozdem, Damianem, Dasilwą i Safarim. Niestety telefon żony zmusił mnie do porzucenia gry po kilku turach i udania się do domu. Tak, że chłopaki, wybaczcie ale czasem trzeba nagle wracać, jak ktoś się źle czuje
Na szczęście gra była w fazie początkowej i została ponownie rozpoczęta. Swoją drogą, ciekawe kto wygrał. Mam nadzieję, że uda mi się jeszcze zagrać w Haziendę w niedalekiej przyszłości, bo to bardzo dobra gra, zaryzykuję nawet stwierdzenie, że dla mnie to najlepsza gra Kramera.
Podsumowując, znowu bardzo sympatyczne spotkanie, mimo, że krótsze niż planowałem.
Miałem dziś przyjemność zagrać w:
Labirynt Mistrzów
Nie, to nie żadna nowość z Eurolandu. Ot stara gierka wydana przez Ravensburger. Tytuł po niemiecku, podaję tłumacznie polskie, co będę przekręcał. Z resztą Lim-Dul pewnie dopisze. Ot, sympatyczna gra, gdzie przesuwamy rząd labiryntu, po czym ruszamy swojego ludka, żeby zbierać żetony z liczbami, z tym, że trzeba je zbierać po kolei. Na koniec dodajemy liczby na zdobytych żetonach, plus ewentulne punkty dodatkowe za zebranie trzech określonych na karcie żetonów i nieużyte różdżki (każdy ma w ciągu gry trzy różdżki, można ich używać, żeby wykonać dodatkową akcję). Może być jako przerywnik i fajna gimnastyka dla wyobraźni przestrzennej. Ale kingaking straszny, w dodatku ukryty
Dlaczego? Bo wygrałem a wydaje mi się, że Lim-Dul i Polaros grali dużo lepiej. Hmmm.Louis XIV
Udało mi się zebrać zacne towarzystwo do Ludwika i w końcu mogłem zagrać drugi raz. Zacne towarzystwo to: Koneko (przyniosła cudne ciastka a la sezamki, mniam, czyżby nowa świecka tradycja?), Ragozd (zwany też tym, który ma (prawie) zawsze Razzię) i Lim-Dul (można by tu dużo napisać). Tłumaczenie zasad poszło całkiem sprawnie (Michał Stajszczak upewnił mnie w kilku kwestiach). Tak więc, nie bójcie się reguł Ludwika, bo w cale nie są takie skomplikowane! Rozgrywka utwierdziła mnie w przekonaniu, że gra jest bardzo dobra. Wbrew pozorom nie czułem wcale, że jest jakaś bardzo ciężka (jakby chcieć wszystko kontrolować to może byłoby ciężko ale ja aż tak na wszystko nie zwracam uwagi). Losowość w doborze misji też mi specjalnie nie przeszkadza. Generalnie wszyscy byli zadowoleni i stwierdzili, że gra im się podoba. Z obowiązku kronikarskiego wspomnę, że znowu miałem najwięcej herbów różnych rodzajów, które dały mi kilka kolejnych herbów. Ostatecznie wyszło na to, że znów byłem ostatni od końca
Hazienda
Zasiadłem do tej gry razem z Ragozdem, Damianem, Dasilwą i Safarim. Niestety telefon żony zmusił mnie do porzucenia gry po kilku turach i udania się do domu. Tak, że chłopaki, wybaczcie ale czasem trzeba nagle wracać, jak ktoś się źle czuje
Na szczęście gra była w fazie początkowej i została ponownie rozpoczęta. Swoją drogą, ciekawe kto wygrał. Mam nadzieję, że uda mi się jeszcze zagrać w Haziendę w niedalekiej przyszłości, bo to bardzo dobra gra, zaryzykuję nawet stwierdzenie, że dla mnie to najlepsza gra Kramera.
Podsumowując, znowu bardzo sympatyczne spotkanie, mimo, że krótsze niż planowałem.
Moje blogowanie na ZnadPlanszy.pl
Na BGG jako GekoPL. Ja tu tylko moderuję, żaden ze mnie administrator.
Na BGG jako GekoPL. Ja tu tylko moderuję, żaden ze mnie administrator.
-
MichalStajszczak
- Posty: 9479
- Rejestracja: 31 sty 2005, 19:42
- Lokalizacja: Warszawa
- Has thanked: 511 times
- Been thanked: 1449 times
- Kontakt:
Off topic
Geko napisał:
Do elganckiego klubu w Londynie dzwoni kobieta i mówi, że chciałaby pilnie porozmawiac z mężem. Pracownik klubu, który odebrał telefon, mówi na to:
- "Bardzo mi przykro, ale mąż pani nie jest członkiem naszego klubu".
- "Skąd pan wie, przecież nawet nie podałam nazwiska" - pyta dama
- "Do dżentelmenów w naszym klubie nigdy żony nie dzwonią"
Geko napisał:
Dowcip z epoki, gdy nie było telefonów komórkowychNiestety telefon żony zmusił mnie do porzucenia gry po kilku turach
Do elganckiego klubu w Londynie dzwoni kobieta i mówi, że chciałaby pilnie porozmawiac z mężem. Pracownik klubu, który odebrał telefon, mówi na to:
- "Bardzo mi przykro, ale mąż pani nie jest członkiem naszego klubu".
- "Skąd pan wie, przecież nawet nie podałam nazwiska" - pyta dama
- "Do dżentelmenów w naszym klubie nigdy żony nie dzwonią"
Wypraszam sobie - ja zawsze mam Razzie A Hacjende z wynikiem 116 pkt skończyliśmy razem z Damianem, Safari mial 115 pkt a Dasilwa kiepska mine Niałem do wyboru położyć jezioro tylko 3 pkt dla mnie, albo 5 pkt dla mnie i 2 dla Damiana. Safari namawial na te pierwsza opcje, na szczescie nie posluchalem. Damian niepotrzebnie zamiast koncetrowac sie na swoim mega klocku poszedl w liczbe hacjend - wiele nie osiagnal a klocka zaniedbal - jedyne co to przeszkodzil Safari
Jest kilka strategii do przetestowania - to lubie
A zaczalem od 6 Nimit(?) - sympatyczna gra ale nie umywa sie do Razzia! Potem Ludwik IV - bardzo symatyczna Udało mi się pokonać Lim-Dula i zobaczyć w co warto inwestować Na koniec zaś blef - bylo ostro - majac 5 kosci przeciw dwum z 6 koscmi, zostalem sam na sam z 3 kosci ostrego. No ale ostry pokazał pazur i po 3 typowaniach zostały i 2 kości. I to był już koniec mych strat - wygralem blefa po raz pierwszy
Na sam koniec sympatyczna godzinna pogawedka przed OKO, mając Lim-Dula z lewej strony a jaxa mocno z prawej
PS
Ja otrzymałem SMSa - 1:0 dla nas superwieczór
A Hacjende z wynikiem 116 pkt skończyliśmy razem z Damianem, Safari mial 115 pkt a Dasilwa kiepska mine Niałem do wyboru położyć jezioro tylko 3 pkt dla mnie, albo 5 pkt dla mnie i 2 dla Damiana. Safari namawial na te pierwsza opcje, na szczescie nie posluchalem. Damian niepotrzebnie zamiast koncetrowac sie na swoim mega klocku poszedl w liczbe hacjend - wiele nie osiagnal a klocka zaniedbal - jedyne co to przeszkodzil Safari Jest kilka strategii do przetestowania - to lubie
A zaczalem od 6 Nimit(?) - sympatyczna gra ale nie umywa sie do Razzia!
Potem Ludwik IV - bardzo symatyczna Udało mi się pokonać Lim-Dula i zobaczyć w co warto inwestować Na koniec zaś blef - bylo ostro - majac 5 kosci przeciw dwum z 6 koscmi, zostalem sam na sam z 3 kosci ostrego. No ale ostry pokazał pazur i po 3 typowaniach zostały i 2 kości. I to był już koniec mych strat - wygralem blefa po raz pierwszy Na sam koniec sympatyczna godzinna pogawedka przed OKO, mając Lim-Dula z lewej strony a jaxa mocno z prawej
PS
Ja otrzymałem SMSa - 1:0 dla nas
superwieczór -
Geko
- Posty: 6491
- Rejestracja: 18 mar 2006, 22:29
- Lokalizacja: Warszawa
- Has thanked: 1 time
- Been thanked: 4 times
Co można przetłumaczyć na polski jako Nimm Dwadraco pisze:6 nimmt!ragozd pisze: 6 Nimit(?)
Moje blogowanie na ZnadPlanszy.pl
Na BGG jako GekoPL. Ja tu tylko moderuję, żaden ze mnie administrator.
Na BGG jako GekoPL. Ja tu tylko moderuję, żaden ze mnie administrator.
-
Franek Strzała
- Posty: 353
- Rejestracja: 06 lip 2007, 21:40
- Lokalizacja: Warszawa
Ostatni piątek musze zaliczyć do bardzo bardzo udanych!
Grałem w 2 gry:
-BANG- grałem pierwszy raz i bardzo mi się spodobała. Szybka dynamiczna i przyjemna. Bardzo fajny klimat gry. Chyba nabędę do własnej kolekcji. Zastanawiam się nad wersja czeska. Może być naprawdę śmiesznie
-Revolution: The Dutch Revolt- mój numer jeden od dłuższego czasu. Musze powiedzieć ze gra po raz kolejny mnie nie zawiodła. Grałem 4 raz i za każdym razem gra mnie zaskakuje. Tym razem wygrali Habsburgowie chyba o dziwo wszystkich graczy. Habsburgowie mieli bardzo słabą pozycje w 3 i 4 turze. W 5 wysunęli się na prowadzenie dzięki sprytnym fortelom i trochę nieuwadze reformatorów ( mam tu na myśli oddanie jednego miasta przez nieuwagę)
Na początku rozwoju rewolucji mieszczanie i protestanci mieli żelazny sojusz i bez problemu rozciągali swoje wpływy na północy wprowadzając lad, porządek, kaganek oświaty zakładając nowe uniwersytety i rozwijając handel. Na południu nie było już tak spokojnie i o wpływy walczyli ze sobą katolicy Habsburgowie i szlachta. Oczywiście do czasu, w końcu stabilizacja na północy zaczęła niepokoić front habsbursko-arystokratyczny. Został zawarty pakt o nieagresji miedzy Habsburgami i szlachta którego konsekwencja miała być miedzy innymi inwazja militarna na północ. Nawałnica z południa została odparta przez powołana za grube pieniądze armie mieszczan chroniących swoje handlowe wpływy na połnocnym- wschodzie.
Aby stało się zadość reformatorzy za wszelka cenę chcieli odbić prowincje Utrecht od katolików i założyć w mieście uniwersytet. Katolicy dzielnie bronili swojego jedynego północnego bastionu. Używali wszystkich wpływów aby nie utracić tego biskupstwa, używali nawet potężnych wpływów jezuitów ale niestety rewolucja religijna była zbyt mocno zaawansowana i Utrecht został ostatecznie przejęty przez protestantów.
Po opanowaniu północy dla mieszczan i reformatorów zaczęło być ciasno na północy wiec pozostały dwa wyjścia: albo wojna o wpływy na północy albo wspólna ekspansja na południe. Stało się: inwazja na południe dokonała się. Mieszczanie uderzyli na Flandrie Habsburska a protestanci na Brabancje należąca do katolików. Niestety krótkotrwały sukces inwazji na południu ostatecznie się skończył poprzez kontrofensywę Habsburga.
W ostaniej turze w koncu polnoc opanował wielki niepokój. Stare układy i wpływy zostaly zachwiane i wojna mieszczańsko-protestancka stała sie faktem(zreszta i tak wisiala na włosku bo nagle na połnocy zrobiło się mało miejsca ). Amsterdam zostal odebrany mieszczanom!
Na samym koncu gry Habsburg jako jedyny zgromadził zapasy złota i mógł bez problemu przekonać mieszkańców miast do „słusznej racji” i w ten sposób zdobył 2 miasta(jedno niestety przez nieuwagę protestantów ale zagranie ze strony Habsburga i tak było bardzo sprytne wiec niczego to nie ujmuje Habsburgom).
Rozgrywkę ostatecznie wygrał Habsburg 11pkt a zaraz po nim nie mając pełnych 11 pkt. był Szlachcic.
BRAWO dla Habsburga!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Starałem się opisać jak najwierniej relacje z rozgrywki. Na pewno wiele aspektów pominąłem czekam wiec na jakieś dopełnienia i sprostowania
Rozgrywka w składzie:
KATOLIK- Marcin
HABSBURG- Kuba
SZLACHTA- Sasie
MIESZCZANIE- Leo
PROTESTANCI- Franek Strzała czyli ja
Winien jestem jeszcze specjalne podziękowania dla Marcina za prowadzenie calej gry dzieki któremu gra przebiegała szybko, sprawnie i przyjemnie.
Pozdrawiam i dzięki za grę Panowie!!!!!
Grałem w 2 gry:
-BANG- grałem pierwszy raz i bardzo mi się spodobała. Szybka dynamiczna i przyjemna. Bardzo fajny klimat gry. Chyba nabędę do własnej kolekcji. Zastanawiam się nad wersja czeska. Może być naprawdę śmiesznie
-Revolution: The Dutch Revolt- mój numer jeden od dłuższego czasu. Musze powiedzieć ze gra po raz kolejny mnie nie zawiodła. Grałem 4 raz i za każdym razem gra mnie zaskakuje. Tym razem wygrali Habsburgowie chyba o dziwo wszystkich graczy. Habsburgowie mieli bardzo słabą pozycje w 3 i 4 turze. W 5 wysunęli się na prowadzenie dzięki sprytnym fortelom i trochę nieuwadze reformatorów ( mam tu na myśli oddanie jednego miasta przez nieuwagę)
Na początku rozwoju rewolucji mieszczanie i protestanci mieli żelazny sojusz i bez problemu rozciągali swoje wpływy na północy wprowadzając lad, porządek, kaganek oświaty zakładając nowe uniwersytety i rozwijając handel. Na południu nie było już tak spokojnie i o wpływy walczyli ze sobą katolicy Habsburgowie i szlachta. Oczywiście do czasu, w końcu stabilizacja na północy zaczęła niepokoić front habsbursko-arystokratyczny. Został zawarty pakt o nieagresji miedzy Habsburgami i szlachta którego konsekwencja miała być miedzy innymi inwazja militarna na północ. Nawałnica z południa została odparta przez powołana za grube pieniądze armie mieszczan chroniących swoje handlowe wpływy na połnocnym- wschodzie.
Aby stało się zadość reformatorzy za wszelka cenę chcieli odbić prowincje Utrecht od katolików i założyć w mieście uniwersytet. Katolicy dzielnie bronili swojego jedynego północnego bastionu. Używali wszystkich wpływów aby nie utracić tego biskupstwa, używali nawet potężnych wpływów jezuitów ale niestety rewolucja religijna była zbyt mocno zaawansowana i Utrecht został ostatecznie przejęty przez protestantów.
Po opanowaniu północy dla mieszczan i reformatorów zaczęło być ciasno na północy wiec pozostały dwa wyjścia: albo wojna o wpływy na północy albo wspólna ekspansja na południe. Stało się: inwazja na południe dokonała się. Mieszczanie uderzyli na Flandrie Habsburska a protestanci na Brabancje należąca do katolików. Niestety krótkotrwały sukces inwazji na południu ostatecznie się skończył poprzez kontrofensywę Habsburga.
W ostaniej turze w koncu polnoc opanował wielki niepokój. Stare układy i wpływy zostaly zachwiane i wojna mieszczańsko-protestancka stała sie faktem(zreszta i tak wisiala na włosku bo nagle na połnocy zrobiło się mało miejsca
). Amsterdam zostal odebrany mieszczanom!Na samym koncu gry Habsburg jako jedyny zgromadził zapasy złota i mógł bez problemu przekonać mieszkańców miast do „słusznej racji” i w ten sposób zdobył 2 miasta(jedno niestety przez nieuwagę protestantów ale zagranie ze strony Habsburga i tak było bardzo sprytne wiec niczego to nie ujmuje Habsburgom).
Rozgrywkę ostatecznie wygrał Habsburg 11pkt a zaraz po nim nie mając pełnych 11 pkt. był Szlachcic.
BRAWO dla Habsburga!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Starałem się opisać jak najwierniej relacje z rozgrywki. Na pewno wiele aspektów pominąłem czekam wiec na jakieś dopełnienia i sprostowania
Rozgrywka w składzie:
KATOLIK- Marcin
HABSBURG- Kuba
SZLACHTA- Sasie
MIESZCZANIE- Leo
PROTESTANCI- Franek Strzała czyli ja
Winien jestem jeszcze specjalne podziękowania dla Marcina za prowadzenie calej gry dzieki któremu gra przebiegała szybko, sprawnie i przyjemnie.
Pozdrawiam i dzięki za grę Panowie!!!!!
Bardzo mnie ucieszyla ta relacja, jako ze do tej pory (na podstawie naszej gry sprzed paru tygodni) bylem raczej zwolennikiem pogladu, ze Habsburg i katolik potrzebuja do zwyciestwa b. scislego sojuszu w poczatkowej fazie - jak sie okazuje, wcale nie musi tak byc, co dowodzi, ze gra oferuje sporo mozliwosci, wiecej w kazdym razie, niz poczatkowo sadzilem.
Relacja Franka jest zacna, takoż było. Ja (Szlachta) i Kuba (Habsburgowie) byliśmy mocno początkującymi (czyt. graliśmy po raz pierwszy) i z początku nie wiedzieliśmy, co się dzieje na planszy - dużo żetonów, kilogram faz, po prostu chaos. Ale już od 2/3 rundy pojęliśmy wszystkie zasady rozgrywki i mogliśmy się spokojnie zanurzyć w odmęty rewolucji. Gra była niesamowicie pasjonująca - pozwolę ją sobie pokrótce opisać z mojego, neutralnie szlacheckiego punktu widzenia.
Pierwsze rundy rewolucji przebiegały wyjątkowo pokojowo: Mieszczanie i Reformaci dzielili północ, Habsburgowie i Katolicy zdobywali południe. Ewentualne konflikty były pokojowe i opierały się na przelewaniu wpływów - tutaj nastąpiła walka pomiędzy Katolikami a Szlachtą o panowanie w centralno-wschodnich Niderlandach, w ostatecznym rozrachunku przynosząc korzyć Szlachcie... głównie z tego powodu, iż Katolicy przestali się interesować terenami o które pretensje zgłaszała Szlachta. Habsburg w międzyczasie popełnił kilka błędów które prawie całkowicie zmiotły go z planszy.
Jednakowoż, dzięki tej z pozoru niekorzystnej sytuacji, w ostatniej rundzie gry uzyskał ogromną przewagę w żetonach które mógł spożytkować na wiele zyskownych sposobów, co też uczynił. Gdy toczył się bój o Flandrię, żelazny sojusz Reformatów i Mieszczan zaczął podupadać - obie frakcje kreowały siły zbrojne i groziły sobie palcami. Katolicy również nie pozostali bez wojsk, jednak jeden ruch Habsburgów błyskawicznie pozbawił Katolików armii - nóż w plecy, który przy niekorzystnej pozycji finansowej Kościoła, był niesamowicie wręcz dotkliwy. Szlachta starała się grać raczej defensywnie, nikomu nie wchodząc w drogę i obejmując coraz szersze wpływy w pomniejszych prowincjach, na które nikt nie zwracał uwagi - co się zdecydowanie opłaciło. Co prawda powstał solidny impas pomiędzy licznymi wojskami Habsburskimi a armią Szlachecką, który został ostatecznie rozwiązany przez ruchy wojsk i druzgoczący atak Habsburgów. Na szczęście dla Arystokracji, Habsburg nie miał już czasu na skorzystanie z tej jakże korzystnej sytuacji - odbił jedynie jedno miasto z rąk wysoko urodzonych, co nie było żadną stratą, gdyż wojska Arystokracji również przejęły jedno miasto z rąk Habsburskich.
W ostatecznym rozrachunku Habsburgowie wykorzystali wszystkie swoje zasoby by wykorzystać nieuwagę i niemoc Reformatów na południu kraju, dzięki czemu w ciągu jeden rundy zdobyli dwa miasta, co było gwarantem zwycięstwa. Wielkie gratulacje dla "kierowcy" Habsburgów Szlachcie zabrakło 0,2 punktów by sięgnąć po laur, ale cóż - jeszcze nie raz nadejdzie czas na Rewolucje 
Słowem - Doskonała gra. Wielkie dzięki współgraczom za kilka kapitalnie spędzonych godzin!
TO NIE wszystko Już 4 osoby (Safari, Franek_Strzała, Ja i niejaki Paywong) zapisały się na partię w Struggle of Empires w przyszły piątek - tak więc mamy jeszcze trzy wolne miejsca! Zapraszamy!
Pierwsze rundy rewolucji przebiegały wyjątkowo pokojowo: Mieszczanie i Reformaci dzielili północ, Habsburgowie i Katolicy zdobywali południe. Ewentualne konflikty były pokojowe i opierały się na przelewaniu wpływów - tutaj nastąpiła walka pomiędzy Katolikami a Szlachtą o panowanie w centralno-wschodnich Niderlandach, w ostatecznym rozrachunku przynosząc korzyć Szlachcie... głównie z tego powodu, iż Katolicy przestali się interesować terenami o które pretensje zgłaszała Szlachta. Habsburg w międzyczasie popełnił kilka błędów które prawie całkowicie zmiotły go z planszy.
Jednakowoż, dzięki tej z pozoru niekorzystnej sytuacji, w ostatniej rundzie gry uzyskał ogromną przewagę w żetonach które mógł spożytkować na wiele zyskownych sposobów, co też uczynił. Gdy toczył się bój o Flandrię, żelazny sojusz Reformatów i Mieszczan zaczął podupadać - obie frakcje kreowały siły zbrojne i groziły sobie palcami. Katolicy również nie pozostali bez wojsk, jednak jeden ruch Habsburgów błyskawicznie pozbawił Katolików armii - nóż w plecy, który przy niekorzystnej pozycji finansowej Kościoła, był niesamowicie wręcz dotkliwy. Szlachta starała się grać raczej defensywnie, nikomu nie wchodząc w drogę i obejmując coraz szersze wpływy w pomniejszych prowincjach, na które nikt nie zwracał uwagi - co się zdecydowanie opłaciło. Co prawda powstał solidny impas pomiędzy licznymi wojskami Habsburskimi a armią Szlachecką, który został ostatecznie rozwiązany przez ruchy wojsk i druzgoczący atak Habsburgów. Na szczęście dla Arystokracji, Habsburg nie miał już czasu na skorzystanie z tej jakże korzystnej sytuacji - odbił jedynie jedno miasto z rąk wysoko urodzonych, co nie było żadną stratą, gdyż wojska Arystokracji również przejęły jedno miasto z rąk Habsburskich.
W ostatecznym rozrachunku Habsburgowie wykorzystali wszystkie swoje zasoby by wykorzystać nieuwagę i niemoc Reformatów na południu kraju, dzięki czemu w ciągu jeden rundy zdobyli dwa miasta, co było gwarantem zwycięstwa. Wielkie gratulacje dla "kierowcy" Habsburgów
Szlachcie zabrakło 0,2 punktów by sięgnąć po laur, ale cóż - jeszcze nie raz nadejdzie czas na Rewolucje Słowem - Doskonała gra. Wielkie dzięki współgraczom za kilka kapitalnie spędzonych godzin!
TO NIE wszystko
Już 4 osoby (Safari, Franek_Strzała, Ja i niejaki Paywong) zapisały się na partię w Struggle of Empires w przyszły piątek - tak więc mamy jeszcze trzy wolne miejsca! Zapraszamy!-- Hubert 'Saise' Spala --
http://grasuch.blogspot.com - reaktywowany blog o planszówkach!
Poziom -1 | Blue City Warszawa | Sklep z grami towarzyskimi Graal
http://grasuch.blogspot.com - reaktywowany blog o planszówkach!
Poziom -1 | Blue City Warszawa | Sklep z grami towarzyskimi Graal
Ja miałem imprezowy piątek. Po 4 partiach Banga były jeszcze Fasolki (dla mnie pierwsza gra po dłuższej przerwie).
Następnie Draco zwerbował mnie na Fiese Freunde Fette Feten. Gra dosyć specyficzna. Ma swój klimat, choć nie każdemu musi się podobać (zresztą jeden gracz już podczas tłumaczenia zasad stwiedził, że mu się nie podoba i rezygnuję). Gra jest z jedenj strony dosyć lekka, ot zbieramy karty, by zwiększać współczynniki potrzebne do realizowania kolejnych misji. Te współczynniki, to jednak nasze życiowe charakterystyki - palenie, pijaństwo, narkomania, bogactwo, zdrowie, otyłość, nieszczęście, wiara i mądrość. Licytacja z jedenj strony standardowa, z drugiej strony często możemy zyskać nawet jak nie zdobyliśmy karty (przy niektórych kartach zabieramy przyjaciela, któremu wzrosną te same współczynniki). Osoba, która wypełni pięc celów życiowych (czy to własnych tajnych, czy ogólnych) wygra.
FFFF ma generalnie klimat party game, jak na taką jest jednak zbyt długi. No i momentami mamy przestoje. Jak nie ma już ciekawej dla nas karty, to czekamy aż do nas dojdzie kolejka po to by spasować, a potem aż spasują inni gracze. No i dosyć długo zajmuje setup i tłumaczenie reguł.
Wygrał Lim-Dul, który już po fazie dojrzewania spełnił trzy misję, a potem szybko i czwartą. Ja zrealizowałem tylko dwa cele, ale za to żyłem - pod koniec gry miałem używki na maxa (papierochy, alk i dragi), kasa, wiara i mądrość na minimum szczupłu, trochę chorowałem i byłem mocno nieszczęśliwy. W sensie miałem wysoki współczynnik nieszczęścia w grze, bo sama gra dostarczyła frajdy
Ogólnie pozycja do zagrania. Nie jest to na pewno sucha abstrakcyjna gra. Mimo niespecjalnie odkrywczej mechaniki gra nadrabia (specyficznym) klimatem. Chętnie jeszcze zagram, jak dla mnie nie jest to jednak pozycja must have.
Następnie Draco zwerbował mnie na Fiese Freunde Fette Feten. Gra dosyć specyficzna. Ma swój klimat, choć nie każdemu musi się podobać (zresztą jeden gracz już podczas tłumaczenia zasad stwiedził, że mu się nie podoba i rezygnuję). Gra jest z jedenj strony dosyć lekka, ot zbieramy karty, by zwiększać współczynniki potrzebne do realizowania kolejnych misji. Te współczynniki, to jednak nasze życiowe charakterystyki - palenie, pijaństwo, narkomania, bogactwo, zdrowie, otyłość, nieszczęście, wiara i mądrość. Licytacja z jedenj strony standardowa, z drugiej strony często możemy zyskać nawet jak nie zdobyliśmy karty (przy niektórych kartach zabieramy przyjaciela, któremu wzrosną te same współczynniki). Osoba, która wypełni pięc celów życiowych (czy to własnych tajnych, czy ogólnych) wygra.
FFFF ma generalnie klimat party game, jak na taką jest jednak zbyt długi. No i momentami mamy przestoje. Jak nie ma już ciekawej dla nas karty, to czekamy aż do nas dojdzie kolejka po to by spasować, a potem aż spasują inni gracze. No i dosyć długo zajmuje setup i tłumaczenie reguł.
Wygrał Lim-Dul, który już po fazie dojrzewania spełnił trzy misję, a potem szybko i czwartą. Ja zrealizowałem tylko dwa cele, ale za to żyłem - pod koniec gry miałem używki na maxa (papierochy, alk i dragi), kasa, wiara i mądrość na minimum
szczupłu, trochę chorowałem i byłem mocno nieszczęśliwy. W sensie miałem wysoki współczynnik nieszczęścia w grze, bo sama gra dostarczyła frajdy Ogólnie pozycja do zagrania. Nie jest to na pewno sucha abstrakcyjna gra. Mimo niespecjalnie odkrywczej mechaniki gra nadrabia (specyficznym) klimatem. Chętnie jeszcze zagram, jak dla mnie nie jest to jednak pozycja must have.