Jak gry video zmieniają podejście do gier planszowych

[Ink]

przykro mi, ale zmierzch gatunku mordobić jest faktem i żadne myślenie życzeniowe tego nie odmieni.

Jest faktem, ale twierdzić z pewnością, że nic tego nie odmieni? Odważne. Według moich obserwacji większość trendów jest prędzej czy później przełamywanych. Był zalew tasiemcowych produkcji-klonów AAA? Pojawił się wysyp oryginalnych indyków, czasem nawet zbyt oryginalnych. Jest tendencja do upraszczania rozgrywki i prowadzenia za rączkę? Pojawiają się Dark Soulsy i ich pochodne, które gracza masakrują i początkowo nie mówią nawet, za co.

[BartP]

Muttah raczej chodziło o to, że nic nie odmieni tego, że ów zmierzch jest faktem. A nie że nie odmieni zmierzchu. Jezu, tyle razy "zmierzch" napisałem, że aż mi głupio :/

[mat_eyo]

Muttah raczej chodziło o to, że nic nie odmieni tego, że ów zmierzch jest faktem. A nie że nie odmieni zmierzchu. Jezu, tyle razy "zmierzch" napisałem, że aż mi głupio :/

Nie martw się, Twój post był sto razy bardziej wciągający, niż fabuła Zmierzchu

[vojtas]

przykro mi, ale zmierzch gatunku mordobić jest faktem i żadne myślenie życzeniowe tego nie odmieni. Kiedyś nowa konsola praktycznie nie miałaby prawa bytu, [...]

Możliwe. Nie znam się na tym gatunku w ogóle, a po drugie jestem zatwardziałym pecetowcem. Na komputerach pojawiają się mordobicia, ale to oględnie mówiąc margines. Pamiętam, że Angry Joe był wściekły numerami, jakie odstawiano z DLC. No cóż, zobaczymy, co będzie dalej - przyszłość w ruchu jest.

[kamilkaze]

Straciłem młodość przez gry na PC.Człowiek siedział przed kompem ,inni chodzili na balety.Żebym mógł cofnąć czas to granie bym odrzucił i zamieniał na planszowki/karcianki.Już nie mam czasu na walenie Niemców w kaski,ściganiu się samochodzikami.Teraz tylko kombinuje żeby umówić sie do baru na piwko ze znajomymi i wziąść jakąś karciankę chociaż trudno niektórych namówić na takie coś bo większość od razu jak słyszy planszówki/karciankę to wie ,że trzeba myśleć(a to niektórych odstrasza).Z wiekiem moge śmiało powiedzieć że jak w coś grać to w planszówki/karcianki ze znajomymi,a nie zamknąć się w pokoju i grać z wirtualnymi ludzikami.

[Daywalker]

Straciłem młodość przez gry na PC.Człowiek siedział przed kompem ,inni chodzili na balety.Żebym mógł cofnąć czas to granie bym odrzucił i zamieniał na planszowki/karcianki.Już nie mam czasu na walenie Niemców w kaski,ściganiu się samochodzikami.Teraz tylko kombinuje żeby umówić sie do baru na piwko ze znajomymi i wziąść jakąś karciankę chociaż trudno niektórych namówić na takie coś bo większość od razu jak słyszy planszówki/karciankę to wie ,że trzeba myśleć(a to niektórych odstrasza).Z wiekiem moge śmiało powiedzieć że jak w coś grać to w planszówki/karcianki ze znajomymi,a nie zamknąć się w pokoju i grać z wirtualnymi ludzikami.

Podpisuje się pod tym całkowicie.

[Figas]

A rodzice mówili, że z grania nic nie będzie....

Ja do gry na kompie nie usiadłem juz od wieków, znajomi grają w jakieś Diablo, LoLe czy inne WoWy.

[Błysk]

Powiem tak, od jakiś 15 lat gram na komputerze. We własne planszówki zacząłem się zaopatrywać w zeszłym roku, wcześniej grałem w RPGi, bitewniaki, planszówki znajomych i na konwentach.

Dla mnie wybór w co chcę grać jest uzależniony od dwóch czynników- jak bardzo chce mi się wychodzić z mieszkania/ czy jest ktoś z kim mogę zagrać, czy bardzo jestem zmęczony. Jeśli mam z kim grać i nie jestem zmęczony to wybiorę planszówki, chociaż czasem trzeba przejechać pół miasta. Kiedy natomiast jestem zmęczony, albo nie chce mi się po prostu ruszyć tyłka to wolę pograć na komputerze.

Ogólnie rzecz biorąc chyba jestem jedną z niewielu osób tutaj, które uważają, że gry planszowe są mniej skomplikowane od komputerowych. Wiele tutaj zależy od gatunku, ale opanowanie Europy Universalis czy stworzenie uber postaci w jakimś RPG czy dojście do porządnego poziomu gry w CoH (1 i 2), DoW (1 i 2) wymaga więcej czasu niż wykombinowanie sposobu na grę w planszówce, która ma przypominać dany gatunek na komputerze. Co nie zmienia faktu, że znaleźć grę komputerową, która czegoś od gracza wymaga jest ciężko, natomiast planszówek wymagających myślenia jest sporo. Jednocześnie w wielu grach liczy się aspekt zręcznościowy, może dlatego ciężej je opanować- trzeba decydować szybko i jeszcze trafiać gdzie trzeba w takim RTSie, w planszówce zazwyczaj mogę siedzieć do południa i myśleć jak by się tu nie ruszyć. Może jeszcze za mało znam się na planszówkach, ale takie odnoszę wrażenie, bo od małego siedziałem w grach komputerowych.

Nie zmienia to faktu, że gry planszowe dają bardzo wiele możliwości zagrania partii unikatowych, tak jak praktycznie wyszystkie gry komputerowe multiplayer. Dają tą możliwość przy mniejszej ilości rzeczy do ogarnięcia, a jednocześnie większym wysiłku tylko i wyłącznie umysłowym, gdzie czas rzadko gra jakąś rolę. Gry planszowe wymagają podjęcia kilku decyzji w długim czasie, gry komputerowe (przynajmniej RTSy, o nich głównie tutaj piszę) wielu decyzji w krótkim czasie. Ciężko porównywać ogólnie oba rodzaje tego hobby. Natomiast faktem jest, że gry komputerowe na przestrzeni tych kilkunastu lat często są uproszczone, jeśli mówimy o grach segmentu AAA- tyle, że wszystko ma być prostsze w dzisiejszym świecie, ludzie myślący dużo i sprawnie nie są nikomu potrzebni No i sami ludzie nie chcą myśleć i wysilać się gdy są już zmęczeni po dniu pracy, o ile w ogóle mają czas na jakiś relaks, to wybiorą prostą rozrywkę.

Gry planszowe są dla mnie okazją do spotkania się z innymi ludźmi, spędzenia czasu w świetny sposób, bo samo gadanie i picie jakoś często mnie po prostu nudzi. Także dzięki grom planszowym nie jestem totalnie odizolowany od innych! No i nie wiem, jak patrzysz na przeciwnika przy Neuroshimie, Tezeuszu czy jakiejś karciance, to jednak o wiele lepiej się człowiek czuję jak gra przez sieć, widać jak kombinuje, myśli się co by się zrobiło na jego miejscu, można o tym później pogadać- to jest fajne. W grach, w których nie chodzi o skopanie innym tyłka też jest świetnie, można razem planować, pogadać przy tym. To trochę inne świat niż gry komputerowe.

Co do zmierzchu bijatyk, nie siedzę w temacie, ale wychodzi tego chyba całkiem sporo- nie wiem jak z jakością, ale w ostatnie co grałem to "nowy" Mortal Kombat i jakaś gra z superbohaterami (pamiętam że był jakiś kolo z łukiem) i obie były całkiem spoko, chociaż MK o wiele lepszy.

Co do zmierzchu RTSów- fakt, że urodzaju nie mamy, fakt, że jak już coś zrobią to bugów ma masę, ale SC 2 i CoH 2 jeszcze się starają bronić. Chociaż fenomenu SC 2 nie rozumiem, 1 podobała mi się bardziej, a 2 to 1 z gorszym klimatem i równie przestarzałą mechaniką.

LUDZIE, KTÓRZY TĘSKNIĄ ZA STARYMI RPGami I DZISIAJ JUŻ TAKICH NIE ROBIOM I BE, I BASTA- jeśli czekacie na Pillars of Eternity, polecam przyjrzeć się DIVINITY: ORIGINAL SIN- to nowy RPG, ale na staroszkolnych zasadach- polecam. (Uwielbiam RPGi, ale nigdy ich nie kończę, taka moja przypadłość. Kiedy mają otwarty świat, to go zwiedzam i robię mocną postać i masę questów pobocznych, kiedy go nie mają to jakoś w połowie fabuły mi się nudzi, bo wolę RPGa papierowego lub książkę, jeśli chodzi o tworzenie historii).

Rozpisałem się jak nigdy, ale i tak czuję, że nie oddałem tego co chciałem przekazać. Jednak coraz mniejszy kontakt z ludźmi rodzi problem z artykułowaniem myśli

PS. nie zamieniłbym hobby z młodości na inne- lubię gry komputerowe i chyba zawsze będę lubił. Nawet poznałem dzięki nim trochę ciekawych osób. A i na piwo i wódkę też zawsze było z kim iść, mimo że potrafiłem grać po 8h dziennie (nadal zresztą potrafię). A imprez gdzie jest więcej niż 10 osób z natury nie lubię. Taki już jestem.

[Bea]

Ogólnie rzecz biorąc chyba jestem jedną z niewielu osób tutaj, które uważają, że gry planszowe są mniej skomplikowane od komputerowych. Wiele tutaj zależy od gatunku, ale opanowanie Europy Universalis czy stworzenie uber postaci w jakimś RPG czy dojście do porządnego poziomu gry w CoH (1 i 2), DoW (1 i 2) wymaga więcej czasu niż wykombinowanie sposobu na grę w planszówce, która ma przypominać dany gatunek na komputerze.

A od kiedy to poziom trudności gry mierzy się ilością czasu spędzonej przy niej? Przecież można spędzić mnóstwo czasu wykonując proste a czasochłonne rzeczy w grach komputerowych.

[Błysk]

Piszę też o ilościach podejmowanych decyzji w czasie. Ocena skomplikowania może przebiegać na wielu płaszczyznach i moim zdaniem czas też może być jakimś kryterium oceny stopnia skomplikowania. Dosyć rozsądnym założeniem jest, że nauczenie się czynności skomplikowanej zajmie więcej czasu niż opanowanie czynności prostej. Z drugiej strony jest to na ten moment niczym niepoparta opinia, nie chcę projektować badania, mającego sprawdzić stopień skomplikowania czegoś o 23:50 w piątek. Poza tym stworzenie takiego narzędzia badawczego byłoby skomplikowane.

EDIT: Na pewno nie jedynym i na pewno nie wystarczającym kryterium. Akurat o nim napisałem, bo tak mnie poniosło w czasie pisania i rozmyślania nad postem.

[kamilkaze]

Ogólnie rzecz biorąc chyba jestem jedną z niewielu osób tutaj, które uważają, że gry planszowe są mniej skomplikowane od komputerowych.

Ja uważam że jest odwrotnie.

(Uwielbiam RPGi, ale nigdy ich nie kończę, taka moja przypadłość. Kiedy mają otwarty świat, to go zwiedzam i robię mocną postać i masę questów pobocznych, kiedy go nie mają to jakoś w połowie fabuły mi się nudzi, bo wolę RPGa papierowego lub książkę, jeśli chodzi o tworzenie historii).

HEHE mam to samo .Przeważnie jak musiałem zrobić format to zapominałem o save-ach na dysku c i już mi się odechciewało grać.
Dobrze że człowiek nie ma konta na NK i Facebooku bo bym chyba warzywem sie stał.Jak zachodze do znajomych i widzę te dzieciaki przed kompem wcinające chipsy to już wiem że to będą warzywka.Takie pokolenie.Ciemnym ludem łatwo manipulować.Damy wam Facebooka i to będzie wasz cały świat nasze marionetki.Dobra styka bo na polityke zaczynam wjeżdżać

[ahrian]

@kamikaze: może cofnijmy się do XIX wieku, tak będzie chyba lepiej, z tego co piszesz. wyrzuć komputer przez okno, bo zaczynają Ci jakieś kiełki rosnąć, czy coś... ;] wszystko jest dla ludzi, byle z umiarem. jeśli chcesz bardzo pisać o manipulacji i otępieniu, to zajmij się tematem religii i Boga.

mogę się z Tobą zgodzić jedynie co do poziomu skomplikowania gier komputerowych - rzeczywiście, są co raz prostsze i prostsze. taki WoW - w wersji vanilla wszędzie trzeba było dojść samemu, zrobić samemu. później zrobiono automatyczne kolejkowania do instancji, później owe instancje ułatwiono, później ułatwiono rozwój postaci itp. itd. teraz za hajs można nawet wylevelować postać. a to tylko jeden z przykładów. koszmar.

zresztą, głównym problemem są pieniądze właśnie. target ma być duży i ma kupić - a czy będzie grał? kogo to obchodzi.

[Rocy7]

DIVINITY: ORIGINAL SIN- to nowy RPG, ale na staroszkolnych zasadach- polecam. (Uwielbiam RPGi, ale nigdy ich nie kończę, taka moja przypadłość. Kiedy mają otwarty świat, to go zwiedzam i robię mocną postać i masę questów pobocznych, kiedy go nie mają to jakoś w połowie fabuły mi się nudzi, bo wolę RPGa papierowego lub książkę, jeśli chodzi o tworzenie historii).

grałem, niestety właśnie tutaj wyszło z worka moje rozleniwienie, po pewnym czasie zaczęło mnie irytować, że gra nie pokazuje, gdzie iść by zrobić questa. A nie mam już teraz tyle czasu na granie by zapamiętywać, gdzie jest każda z osób, która zleca questa i poświęcać sporo czasu na błądzenie po świecie gry. Jest to jednak kwestia mojego podejścia, bo ja z kolei wolę rpg z linią kampanii fabularnej - otwarty świat dość szybko mnie nudzi.

A od kiedy to poziom trudności gry mierzy się ilością czasu spędzonej przy niej? Przecież można spędzić mnóstwo czasu wykonując proste a czasochłonne rzeczy w grach komputerowych.

zgadzam się.

Dodatkowo, oprócz planszówek, w których istnieje strategia wygrywająca, to, że odkryjesz jeden ze sposobów jak wygrać, nie sprawi, że zawszę będziesz wygrywał. Ktoś zawsze może odkryć efektywniejszy sposób wygrywania. Choć zgodzę się, że sporo strategii jest bardziej złożonych niż gry planszowe - wszystko jednak zależy od tego, co zestawisz ze sobą - takie Twilight Empire 3 bije na głowę złożonością wszystkie tzw. casual games .

[kamilkaze]

@kamikaze: może cofnijmy się do XIX wieku, tak będzie chyba lepiej, z tego co piszesz. wyrzuć komputer przez okno, bo zaczynają Ci jakieś kiełki rosnąć, czy coś... ;] wszystko jest dla ludzi, byle z umiarem. jeśli chcesz bardzo pisać o manipulacji i otępieniu, to zajmij się tematem religii i Boga.

Widzisz ja znam umiar ,ty znasz ,ale już dzieciaki nie.To ze religia też jest manipulacją to fakt.

Pamiętam jak dostałem Monopol pod choinkę .Dwa dni łupałem z sąsiadem,od rana do wieczora.Nigdy na gre komputerową nie straciłem tyle czasu.Czyli zabawa z ludźmi bardziej mnie wciągła.
Niektórzy napisali że teraz gry są prostsze ,toporniejsze i moim zdaniem tak jest.Większy fun miałem z gier na commodore 64,amidze lub pegazusie.Teraz przeważnie wszyscy patrzą na grafike.Jeśli grafika kiepska to gra kiepska.Ale ile ludzi tyle opinii będzie.

[ahrian]

@kamikaze: wszystko zależy od rodziców, tak naprawdę. nasi jak widać dali radę

jak widzę 3, 4-letnie dzieciaki, które ogarniają obsługę iPada lepiej ode mnie, to aż mnie ciarki przechodzą.

[costi]

O, na C64 czy Atari to gry były skomplikowane że hoho... chyba czas zdjąć różowe retro-okulary.

Mówienie, że gry komputerowe są coraz prostsze, jest IMHO nadmierną generalizacją. Są gry proste, tłuczone taśmowo, są też tytuły wymagające i rozbudowane.

[kamilkaze]

O, na C64 czy Atari to gry były skomplikowane że hoho... chyba czas zdjąć różowe retro-okulary.

Za dziecka dla mnie były trudne więc tak na to patrze.Taka technologia była.Nie wiele ich przeszedłem

Mówienie, że gry komputerowe są coraz prostsze, jest IMHO nadmierną generalizacją. Są gry proste, tłuczone taśmowo, są też tytuły wymagające i rozbudowane.

10/10 .Ale pokaż teraz pokoleniu grę o słabej grafice ,a super grywalności.Od razu ją odrzucą przez grafike.

[Ink]

Ale pokaż teraz pokoleniu grę o słabej grafice ,a super grywalności.Od razu ją odrzucą przez grafike.

I pewnie stąd szalona popularność Minecrafta.

[vojtas]

I pewnie stąd szalona popularność Minecrafta.

Heh, otóż to. Wiele zależy od tego, jak się zaczynało - jeśli początkowo tłukło się produkcje z oprawą wysokiej jakości, to później faktycznie może być trudno z akceptacją gorszej grafiki. Ale jeśli ktoś zaczynał od skromnych wizualnie gier, to nie będzie miał żadnego problemu z pixel art. Zbyt daleko idące uogólnienia to nie najlepszy sposób na opisywanie tego niezwykle zróżnicowanego rynku. To samo zresztą tyczy planszówek - wybór przyprawia o zawrót głowy.

[Dreadnought]

Jedyny trend obecnie w grach z prądem to multiplayer wszechobecny. Rozrywka ta jest jednak tak popularna i masowa, że uchwycenie jakiejś cechy dominującej jest imho bardzo trudne. to tak jak z filmami czy książkami produkowane są dla każdego odbiorcy. Z grami planszowych od paru lat tez juz robi się to sam, choć jeszcze nie w takim stopniu.

[kwiatosz]

Takie mnie naszło spostrzeżenie, że mając do wyboru coopa na konsoli (kanapowego) i coopa planszowego to praktycznie zawsze wygra konsola. Erpeg zawsze wygra papierowy, wyścigi też jakoś wolę z kartonu. Mordobicia fajnego chyba nie widziałem planszowego, a planszowy platformowy widziałem Jar Jar coś tam, ale nie grałem.

[sirwei]

A jaką wyścigową grę planszową polecacie?

[szczudel]

Nikt mnie nie przekona ze MP jest lepszy online. Nikt.
Zręcznościowy aspekt jest niepodważalne po stronie gier video ale wszystko inne po stronie planszowek.

Gra video wiele miesiecy po premierze jest nie do wejscia dla swiezaka. Plansze rozpracowane (strzelaniny), 100% taktyki znane (sportowki). Jesli nowej gry nie bierze sie na premiere i nie gra codziennie to tylko przypadkiem mozna wygrac z jakims gimbusem co cale dnie gra.

Planszowki maja ta przewage, ze, o ile gra jest zbalansowana swiezak/doświadczony , to ktos po 1/2 rozgrywkach mozna nawiazac walke z kims kto szarpie w pozycje od lat.
Poza tym nikt nie odchodzi od gry, oszukuje - a jesli juz to przynajmniej mozemy wybrac czy chcemy z nim grac ponownie. W czasach auto matchmakingu nie mamy takiej kontroli.

Najwiekszy minus planszowki to wtornosc. Jesli chcemy przez 2 tygodnie poszarpac codziennie to nie ma sily - przeje sie nam. To tak jakby miec MP z tylko jedna mapa w strzelance. Czy ktos by w to gral dluzej niz tydzien? Dodatkowo warto wspomniec o ciezarze planszowki - czesto gra sie przez ponad godzine i jeden blad moze ten caly czas przekreslic. Czy ktos by gral online w tryb gdzie mecz trwa godzine i mamy tylko jedno zycie? Ktos napewno, ale nie masy.
W tym aspekcie gry wideo i ich natychmiastowość i różnorodność maja przewage. Jednakze gdy mam ochote na prawdziwa rywalizację to siegam po planszowke. Tam to ja decyduje a nie lag lub to ze serwer jest w USA i moj pakiet leci do niego dluzej niz Johna z Baltimore.

Na koniec pragne nadmienic iz grywam/lem baaardzo duzo na konsoli i w zadnym wypadku nie hejtuje gier wideo. 24 poziom na Playstation Network poświadczy.

Reasumując nie wiem czy zasadne jest porównywanie obu "gier".

[Gambit]

Mordobicia fajnego chyba nie widziałem planszowego

Yomi i BattleCON War/Devastation of Indines. To są fajne planszowe mordobicia

[Karit]

Mordobicia fajnego chyba nie widziałem planszowego

Yomi i BattleCON War/Devastation of Indines. To są fajne planszowe mordobicia

Przyłączam się, ostatnio jak grałem w BattleCON War/Devastation of Indines czułem się jak bym w Mortala X grał z kumplem

Zauważyłem taką zależność - jak znajomy jest u mnie fizycznie w domu to zawsze gramy w planszówki, jak jest u siebie to (no logiczne) gramy na konsoli. Nie zdarzyło mi się jeszcze aby ktoś do mnie wpadł młóciliśmy i na konsoli. Dzięki funkcjom online jak nas najdzie ochota to i o 24 w niedziele można pograć, planszówki to projekt bardziej zaplanowany, umawiamy sie na konkretne spotkania.