Gry, które chcecie, ale z jakiegoś powodu ich nie kupicie

[Nadis]

Pret a porter. Tematyka mnie interesuje, niestety współgraczy mniej, cena wysoka i poziom też podobno wysoki, także pewnie w połowie zgłębiania instrukcji towarzystwo się podda...

[sztafeta18]

Spartacus! Ze względu na wygodę i komfort ekipy unikam gier anglojęzycznych/zależnych językowo. A coś wersji PL tego tytułu nie widać

PS. o co chodzi z tym streamlinem/lingiem? XD ja to znam tylko z architektury i nie do końca kminie o czym mowa

[rastula]

Spartacus! Ze względu na wygodę i komfort ekipy unikam gier anglojęzycznych/zależnych językowo. A coś wersji PL tego tytułu nie widać

PS. o co chodzi z tym streamlinem/lingiem? XD ja to znam tylko z architektury i nie do końca kminie o czym mowa

streamlining rozgrywki - to mówiąc krótko uproszczenie / usprawnienie rozgrywki

usunięcie zbędnych, bądź mało wnoszących działań, obliczeń, akcji na ogół zmierzające do skrócenia rozgrywki bądź poszczególnych tur graczy

[8janek8]

Czyli syndrom gier niedotestowanych.

[uocie]

Chcę Boże Igrzysko, a nie kupię z takiego powodu że nikt mi go nie sprzeda za normalną cenę. Chyba że ktoś chce, to piszcie!

[aryann]

Warhammer Inwazja: ujdzie, ale taka... dyktująca co ma się dziać. Stać mnie na jednostkę? To zagrywam. Tu mi się pali? To tu bronię. Mam korumpować elfami? OK. Orków ma być dużo? Proszę bardzo. Chaos ma spaczać? Dobrze. Dziękuję za wytyczne do gry (jak w większości, gdzie jest "variable player powers" w ich przypadku. To nie Puerto Rico gdzie idę w strategię, której CHCĘ).

Nie. Po prostu nie.
Inwazja, Podbój, Netrunner, LCG czy w ogóle wiele gier od FFG (gra o tron, chaos w starym świecie) to niejako definicja gier asymetrycznych, które ubóstwiam od najmłodszych lat. O TO W NICH chodzi, że każdą rasą/frakcją/postacią gra się inaczej. Dlatego też nie przepadam za grami euro gdzie każdy gra tak samo i graczy rozróżnia tylko kolor pionka. To założenie gry, tak w przypadku Ameritrashów jak i Euro gier, ale w żadnym wypadku nie jakiś błąd w projektowaniu tytułu.
I donośnie karcianek FFG to też nie jest tak że orkami grasz zawsze na liczebność a chaosem na spaczanie. Łatwiej mi zdecydowanie wytłumaczyć to na przykładzie Podboju, z którym mam styczność na codzień: po zaledwie 3 dodatkach możesz grać Chaosem na wystawianie silnych demonów redukując ich koszt kultystami, możesz grać pod Zarathura na złożenie talii z jednostek silnie bijących i eventów z obrażeniami bezpośrednimi, możesz zrobić talię nurgla nastawioną na przenoszenie obrażeń i leczenie własnych jednostek. Jak zmieszasz z Dark Eldarami to zrobisz talię kontroli, jak z orkami to zrobisz rushową talię nastawioną na kaleczenie jednocześnie własnych i przeciwnika jednostek. Na szybko podałem 5 strategii grania JEDNĄ z SIEDMIU na razie dostępnych ras. Nawet przy tej puli dostępnych kart na pewno nie wszystkie strategie zostały odkryte a za rok od dzisiaj będziesz miał po 10 rodzajów talii na rasę.
To czy stać Cię na jednostkę za 5 surowca też nie znaczy że ją zagrasz. Możesz trzymać te surowce na bitwę żeby wystawić słabszą jednostkę, ale z umiejętnością zasadzka (było też w inwazji) albo zagrać mocny event w trkacie bitwy. A może zamiast jednej silnej jednostki na jedną planetę/strefę lepiej wystawić dwie słabe ale po jednej w każdą strefę żeby wzmocnić ekonomię? A zamiast zagrać tą kartę może lepiej użyć jej jako tarczę/development? LCG to definicja wyborów.
Tak samo w Chaos w Starym Świecie. Każdą rasą możesz grać na punkty zwycięstwa albo na cele rasy.
A w takim Siedem Cudów mimo że dróg do zwycięstwa jest kilka (punkty za wojny, za technologie, za budynki publiczne, za gildie, za ekonomie) to tak naprawdę strategia jest nam wyznaczana przez to jakie dostaniemy karty. Nie ma tak, że założyliśmy sobie że chcemy osiągnąć zwycięstwo technologiczne. Jak nie dostaniemy takich kart to gramy tak jak możemy. I pod koniec mamy kilka punktów za to, kilka za tamto - tak jak nas gra zmusiła. Taki iluzoryczny wybór.

[Gabriel]

Przyznaję rację. To bym chciał odkryć w Inwazji (to ma kolega)