Ora et Labora (Uwe Rosenberg)

[Bea]

Mnie Ora wyleczyła z chęci posiadania Caverny. Tam też ponoć wszystko można

Tu bym się z Tobą nie zgodziła. W Cavernie wprawdzie można więcej niż w Agricoli, to fakt, ale nie wszystko! Jest po prostu więcej możliwości na wyjście z głodowej opresji. Więcej możliwości = więcej kombinowania. Ale co kto lubi...

[GrzeL]

OeL czy Le Havre?

Le Havre

[pan_satyros]

OeL czy Le Havre?

Le Havre

Zdecydowanie Le Havre.
Wolę regrywalność generowaną losowym układem specjalnych budynków od własnej chęci kombinowania w obrębie stałego układu.

[ixi24]

tylko grał na pełnoprawnym długim wariancie.

Irlandzkim, czy francuskim?

OeL czy Le Havre?

Moim zdaniem jest tak, że świat się skończy, a kwestia, czy lepsza jest Agri, czy LH, pozostanie nierozwiązana.
A Ora powstała dla tych, którzy biadolili, że nie lubią A i LH, bo jest tam to okropne (czytaj: wymagające) żywienie.

Wariant gry różni się chyba tylko budynkami. Więc raz w ten raz w ten bym grał

A co do wyższości jednej gry na drugą to racja każdy znajdzie coś dla siebie A ja pewnie kiedyś będę miał obydwie te gry w swojej kolekcji

[romeck]

Wolę regrywalność generowaną losowym układem specjalnych budynków od własnej chęci kombinowania w obrębie stałego układu.

Dobrze powiedziane.

I nie tylko budynków specjalnych, ale budynków w ogóle.

[pan_satyros]

Wolę regrywalność generowaną losowym układem specjalnych budynków od własnej chęci kombinowania w obrębie stałego układu.

Dobrze powiedziane.

I nie tylko budynków specjalnych, ale budynków w ogóle.

tak tak, jakoś skojarzyłem budynku jako całość pod nazwą specjalnych, a to naturalnie nieprawda.

[pabula]

W Ora et Labora żywienie jest ukryte.
Nie jest wymagane, ale jak nie zbudujesz osady to tracisz sporo punktów, więc trzeba budować.

I nie powiedziałbym żeby w OeL było wszystko ustawione i każda partia taka sama.
Tak samo można powiedzieć o LH. To że budynki pojawiają się w różnej kolejności nic nie znaczy.
I tak jest zawsze bój o Colliery i Shipping Line.

Obie gry są dobre.
Polecam je mieć w kolekcji.
jestem graczem który woli grać we 4 więc na tej podstawie się wypowiadam
chyba na 2 osoby gram zmodyfikowane reguły OeL. (dawno już nie grałem we 2)

[mazylek]

Ktoś kupował grube plansze graczy w sklepie Lookout Spiele:
http://shop.lookout-spiele.de/produkte/1234/ ?

tak to wygląda

Spoiler:

w zestawie 4 plansze startowe, 9 planszy morze/wybrzeże, 9 pogórze/góry

Można to gdzieś w Polsce kupić?

[prohibic]

Polecam zalaminować, na prawdę się sprawdza.

[TV3]

Pytanko - czy fakt lubienia komputerowych Settlersów oraz Anno może przełożyć się na polubienie Ory?
Radosne budowanie, rozwijanie etc?

I kolejne - czy jest tu pewne podobieństwo (ewentualnie zachowując proporcje ciężaru) do Suburbii, gdzie stawianie pewnych budynków daje nam profity z racji budynków już istniejących i powiązanych z tym właśnie postawionym?

[zioombel]

W Suburbie nie grałem, więc się nie wypowiem. Natomiast Ora et Labora zdecydowanie nie jest o radosnym budowaniu. O stresującym budowaniu zdecydowanie. Zwłaszcza jak ktoś Ci jakiś budynek zwędzi. Ta gra jest do móżdżenia. I jako taka jest bardzo dobra. Partię raczej kończy się z poczuciem zmęczenia intelektualnego i satysfakcji. Także jeszcze raz podkreślę. To w moim odczuciu nie jest gra o radosnym budowaniu.

[tomb]

O stresującym budowaniu zdecydowanie.

Jeśli tu czujesz stres, to co sądzisz o Agricoli lub Le Havre?

[zioombel]

O stresującym budowaniu zdecydowanie.

Jeśli tu czujesz stres, to co sądzisz o Agricoli lub Le Havre?

W Le Havre nie grałem.
Agricolę natomiast bardzo lubię. I moim zdaniem rownież jest stresująca, ale w inny sposób. Bardziej skondensowany - może dlatego, że krótsza.

[TV3]

Ora et Labora zdecydowanie nie jest o radosnym budowaniu. O stresującym budowaniu zdecydowanie.

Stresujące powiadasz ...
A gdzie tu stres, skoro (o ile zdążyłem się zorientować) wszystkiego mamy w bród? Nic, tylko budować...
Stresujące są Listy z Whitechapel, gdy Kuba ryzykując ociera się o pionki policji

[zioombel]

Ora et Labora zdecydowanie nie jest o radosnym budowaniu. O stresującym budowaniu zdecydowanie.

Stresujące powiadasz ...
A gdzie tu stres, skoro (o ile zdążyłem się zorientować) wszystkiego mamy w bród? Nic, tylko budować...
Stresujące są Listy z Whitechapel, gdy Kuba ryzykując ociera się o pionki policji

Jeśli budujesz dla budowania to tak. Jeśli budujesz, żeby wygrać to moim zdaniem jest stresująco.

[TV3]

Dopytam może i w tym dziale o kilka kwestii, tu oczywiście w kontekście tylko tego tytułu:
1. Jak z komplikacją/ilością zasad, szczegółów? (jeśli można - niech Robinson będzie bazą wyjściową)
2. Czy tryb solo jest w pełni zadowalający?
3. Czy negatywna interakcja (choćby wspomniane "zwędzenie budynku") może co wrażliwsze osoby doprowadzić do szału?
4. Instrukcja - bez dziur, niedomówień, bałaganu?
5. Klimat wyczuwalny? Przyjemna gra bez ciągłego, suchego liczenia czy wielkiej optymalizacji?

ad 3. - na to właściwie odpowiedź padła powyżej
ad. 4. - w zasadzie to, że bałagan, zdążyłem przeczytać w dużej ilości postów. Czy mimo tego wyczerpująco przedstawia zasady?
ad. 5 - ... z postu wyżej wnioskuję, że przyjemnie nieprzyjemna )... ale czy klimat jest?

[tomb]

1 i 4. Zasady nie są zbyt skomplikowane. Ale instrukcja jest. A przynajmniej można ją nazwać przegadaną.
2. Zależy co kto lubi. W Orze gra nakazuje zrobić 500 pkt. Potem można śrubować wynik, a możliwości wydaje się być sporo. Ja wolę Agri - tam podciągnąć się o 1 punkt to dużo.
3. Moim zdaniem akurat w tej grze wykupienie budynku przez rywala boli najmniej (w porównaniu z A i LH).
5. Tak, grasz i od razu czujesz jak po Twoim opasłym mnisim brzuszysku spływa pianka z przelewającego się kufla... .... .... ... Nooooot! Akurat tutaj liczenia jest tyle, że na klimat już nie ma miejsca. W Agri to chociaż można wyjść przed chatę i powdychać zapachy żywiny i świeżego siana, a tu? Tu przerabiasz czasami po kilkanaście (-dziesiąt) żetonów w jednej akcji, by za chwilę przerobić je w co innego. I jeszcze patrzysz, czy masz odpowiednie komplety obrazków, jak pokazali na karcie, albo czy karty łączą ci się dobrymi kolorami.

[TV3]

Dziękuję. Sam punkt 5 wystarcza. Szukam zatem dalej.

[Kin@a]

Ale tu cicho. Nikt nie gra w OeL?

Ja mam pytanie ile było polskich dodruków (czy wydanie z 2011 było jedyne?)

Przymierzam się do zakupu bo gra mi się spodobała i wolę ją nabyć zanim zniknie z półek.

[Galatolol]

O każdej grze tu jest cicho, jeśli nie ma żadnych aktualności z nią powiązanych.

[Kin@a]

Jedyną aktualnością są dedykowane grze koszulki:

[FortArt]

Na co są te koszulki? Na planszetki?

[Kin@a]

Chyba tak, ale liczba mi nie pasuje.
Ciekawe czy do polskiego wydania z 2011r będą pasować

[kmd7]

Mam mały problem - poszukuję czerwonego pionka mnicha. Na Meplu nie widziałem, Lacerty pytałem - nie ma. Czy ktoś wie, gdzie można go zdobyć?

[DarkSide]

Odkopuję temat z takim zapytaniem: pojawiła się okazja zakupu tej gry po dosyć okazyjnej cenie, jednakże jest pewien problem: nazywa się Uwe Rosenberg
Jestem uczulony wręcz organicznie na Agricolę, odbiłem się dwukrotnie od instrukcji Le Havre, a z kolei Pola Arle po 5 partyjkach zwyczajnie się znudziły i przejadły. Loyanga nawet lubię, ale swój egzemplarz sprzedałem, gdyż nie było szans by wyjechał na stół w najbliższym dziesięcioleciu.
Czy jest sens pakować się w OeL? Ja naprawdę staram się nie być uprzedzonym do UR, ale póki co wychodzi, że nie jest mi z nim po drodze.