Gry już nie są tak dobre jak dawniej (wg BGG)

[wrzesien]

Znalazłem na reddit, oryginalny link http://www.bestplay.co/board-games-getting-worse/ nie działa w czasie pisania tego postu, tutaj strona z cache http://webcache.googleusercontent.com/s ... clnk&gl=us

W skrócie w 2012 był największy odsetek gier o wysokich ocenach na BGG i jeśli dobrze odczytuję wykres to i najwięcej gier o ocenie 7+ - przy czym z roku na rok wydaje się więcej gier. Jednym z prawdopodobnych wytłumaczeń jest coraz niższa średnia jakość gier, rzecz jasna mogła też się zmienić społeczność na BGG.

[Omnibus]

Nie ma co się tym przejmować. Pomijając specyfikę liczenia tych średnich, eliminację ekstremalnych ocen, to co dla wielu osób znaczy poszczególny numerek, i zwykłą matematyczną prawidłowość, że ciężko, żeby średnia rosła wraz z takim postepem ilości, to oceny i komentarze na BGG są pełne ludzi, którzy zagrali raz i polecieli opinię wystawiać.
Ani to miarodajne, ani nic z tym nie można zrobić.

[Ayaram]

A nie jest tak, że im więcej gier tym jesteśmy bardziej wybredni? I jakbyśmy mieli ponownie ocenić stare gry to średnia ocen im by też pewnie spadła?

[sqb1978]

BGG się myli, wg mnie gry są coraz lepsze

[Trolliszcze]

Z drugiej strony, to właśnie w ostatnich latach nowe gry szturmem zdobywały topkę rankingu BGG: Pandemic: Legacy, Kawerna, nowa Cywilizacja, Imperial Assault, Star Wars: Rebellion, Tajniacy, Blood Rage... Dość powiedzieć, że połowa gier z pierwszej dwudziestki została wydana w latach 2013-2016.

[Rocy7]

A nie jest tak, że im więcej gier tym jesteśmy bardziej wybredni? I jakbyśmy mieli ponownie ocenić stare gry to średnia ocen im by też pewnie spadła?

+ 1

[Haloon]

Też mi się tak wydaje. Stary dobry Talisman / Magia i Mecz / Magiczny miecz kiedyś dla mnie ideałem gry przygodowej. Teraz jak miałbym go oceniać to przyjemny ale średniak, na pewno bym go nie kupił. Z czasem każdy z nas poznaje coraz więcej gier i nie zachwycamy się kolejnymi premierami tylko zaczynamy patrzeć surowym okiem. Pamiętam jak kilka lat temu, gdy wchodziłem w świat gier planszowych, każda nowo poznana gra była czymś niesamowitym. Teraz, gdy szukam czegoś nowego co mnie wciągnie, to zazwyczaj trwa to miesiącami. - "tego nie kupię bo powiela mechanikę tamtej gry", "tamtego nie kupię bo ile można wałkować jedną tematykę", "to wygląda na bezczelnym wykorzystaniu marki", itp. itd. Może dlatego oceny lecą w dół...

[Wincenty Jan]

Pewnie mam mniejsze doświadczenie niż wielkość z Was. W planszówki gram od pięciu lat. Uzależniony jestem od trzech lat. Zagrałem w dokładnie 126 tytułów. Na poczatku każda gra była czymś genialnym. Pierwszą grą był Catan i byłem pewien, że jest to jedyna gra planszowa warta uwagi. Byłem pewien , że nie znajdę nigdy lepszej gry niż Osadnicy. Aż zagrałem w Carcassone. Sytuacja się powtórzyła do momentu kiedy nie zagrałem w Cytadele. Poźniej to samo z Robinsonem. Teraz po pięciu latach już co raz rzadziej mam efekt WOW! Czasem gram w jakiś tytuł i wiem, że to bardzo dobra gra... Tylko już gdzieś widziałem takie rozwiązania i nie robi to na mnie takiego wrażenia. Czy gry są słabsze? Na tyle tytułów ile rozegrałem nie zgodzę się z tym stwierdzeniem. z wilelką chęcią gram/kupuję "stare" jak i nowe gry. Uważam, że w mechanice planszówek jest jeszcze mnustwo do odkrycia czy ulepszenia.

[Trolliszcze]

A nie jest tak, że im więcej gier tym jesteśmy bardziej wybredni? I jakbyśmy mieli ponownie ocenić stare gry to średnia ocen im by też pewnie spadła?

Dla statystyki i rankingów to nie ma większego znaczenia. Miałoby przy założeniu, że od X lat na BGG nie pojawiają się nowi użytkownicy - wtedy, owszem, coraz niższe oceny świadczyłyby o tym, że coraz trudniej graczy zaskoczyć. Ale na BGG regularnie pojawiają się nowi ludzie (w ostatnich latach przybywa ich znacznie szybciej, bo się rynek rozwija), dla których każda nowa, dobra gra ma efekt WOW!

Z osobistego punktu widzenia z pewnością ma to znaczenie, ale w przypadku dużej grupy (a o tym jest temat, o rankingu BGG) ten efekt się IMO rozmywa - na każdego zramolałego tetryka, który twierdzi, że "kiedyś to były planszówki", przypada nowy użytkownik, któremu Splendor urywa cztery litery.

[dizzit]

Pewnie mam mniejsze doświadczenie niż wielkość z Was. W planszówki gram od pięciu lat. Uzależniony jestem od trzech lat. Zagrałem w dokładnie 126 tytułów. Na poczatku każda gra była czymś genialnym. Pierwszą grą był Catan i byłem pewien, że jest to jedyna gra planszowa warta uwagi. Byłem pewien , że nie znajdę nigdy lepszej gry niż Osadnicy. Aż zagrałem w Carcassone. Sytuacja się powtórzyła do momentu kiedy nie zagrałem w Cytadele. Poźniej to samo z Robinsonem. Teraz po pięciu latach już co raz rzadziej mam efekt WOW! Czasem gram w jakiś tytuł i wiem, że to bardzo dobra gra... Tylko już gdzieś widziałem takie rozwiązania i nie robi to na mnie takiego wrażenia. Czy gry są słabsze? Na tyle tytułów ile rozegrałem nie zgodzę się z tym stwierdzeniem. z wilelką chęcią gram/kupuję "stare" jak i nowe gry. Uważam, że w mechanice planszówek jest jeszcze mnustwo do odkrycia czy ulepszenia.

+1
Mam dokładnie tak samo, podoba ilośc ogranych gier, podobny droga, zaczeło się od osadników i talismana, potem postanowiłem sprawdzić gry ze szczytu tj: Puerto Rico, Agricola, TS (w chwili obecnej tylko PR zostało na półce) - ale niezmiennie czy to nowe czy stare nic sie nie podskoczyć do poziomu AoE III

[rattkin]

Uważam, że w mechanice planszówek jest jeszcze mnustwo do odkrycia czy ulepszenia.

Chyba jednak "mnustwa" nie ma. Widać na rynku pewnego rodzaju stagnację. Coraz trudniej mówić o grze "nowatorska". Dobre tytuły z poprzedniego roku są raczej mixem starego i dobrego. Jeśli jest coś nowatorskiego, to chyba większy nacisk na unikalność rozgrywki, z czym wiąże się nieuchronnie niska lub zerowa regrywalność. Hity z tamtego roku (Pandemic, Time Stories) to pokazują. Ale same w sobie te gry nie wnoszą nowych mechanik. Zmienia się jedynie podejście, czy sposób opakowania. Pewną niemoc przy szukaniu nowych mechanik obrazuje też coraz częstsze uciekanie w pomoc elektroniki i aplikacje towarzyszące. Zresztą, druga sprawa, to pewna innercja odbiorców. Rynek masowy niechętnie przyjmuje nowości i udziwnienia, a przynajmniej nie od razu. Dlatego wciąż się opłaca robić wariacje nt deckbuildingu, czy kolejnego worker placementa. Bo lubi się te gry, które się zna.

Jeśli chodzi o standardowe komponenty typu kości, markery, karty, mam wrażenie że dobijamy powoli do sufitu. Kolejne gry planszowe będą wprowadzać w pudełku własne, nowe komponenty, być może także częściowo elektroniczne, ale wciąz fizyczne. Chyba pierwszym takim zwiastunem jest Mystic Vale, gdzie składa się (fizycznie) własne "karty" z pomniejszych "mini kart".