Tekst o grach w TP - znalezione w sieci ;-)

[Legun]

Rozumiem, że na tym forum to nic odkrywczego, lecz może ktoś przekonując znajomych chciałby się podeprzeć jakimś (mimo wszystko) medium głównego nurtu :
http://tygodnik.onet.pl/37,0,12630,1,artykul.html

W wersji papierowej jest konkurs dla czytelników z nagrodami w postaci "Tajemnic Opactwa", "Banga", "Niagary" i "Owczego Pędu" .

[Filippos]

Miało być jak nigdy wyszło jak zwykle Kolejny artykuł pt" pobaw się z dzieciakami przy planszówkach. Jest kapitalizm i mamy więcej wersji monopoly"
Definicja eurogry wnosi powiew świeżości do dyskusji. Ktoś powinien przetłumaczyć i podpiąć na BGG.

[mst]

W artykule jest mnóstwo uogólnień prawdziwych tylko w przypadku niektórych gier (np. zdanie, że szansa zwycięstwa nie zależy zwykle od doświadczenia ). Ale mimo to myślę, że artykuł nie jest zły i fajnie, że w kolejnych mediach pojawiają się informacje o planszówkach. Wśród moich znajomych zdecydowanie dominujące jest zadziwienie, że w ogóle coś takiego jak nowoczesne planszówki istnieje więc IMHO im więcej działań rozpowszechniających ten sekret tym lepiej.

[Legun]

Miało być jak nigdy wyszło jak zwykle Kolejny artykuł pt" pobaw się z dzieciakami przy planszówkach. Jest kapitalizm i mamy więcej wersji monopoly"

Kurcze - jak masz jakieś głębsze przemyślenia na temat planszówek, to musisz się koniecznie nimi podzielić, bo do mnie jeszcze nie dotarły. Swoją drogą - w tekście nie ma ani słowa o dzieciach (pomijając narzeczonego nastoletniej córki - u moich znajomych to jest brodaty młodzieniec 1.90 wzrostu - i granie przez rodziców po położeniu rzeczonych spać).

[max_star]

artykuł jest dobrze napisany; fajnie ze autor wspomnial Pandemic czy Mystery of the Abbey, Bang! - pamietam kilka tekstow o planszowkach w ktorych byla informacja ze Monopoly to nowoczesna gra.

[Filippos]

Nie chciałem być niesprawiedliwy. Artykuł faktycznie jest lepszy od wielu poprzedników, niemniej uogólnienia i ogólny wydźwięk, że gry to rozrywka dla rodziny są irytujące. Ja wciąż oczekuję tekstów które opiszą, że to może być wspaniała pasja dla dorosłych, inteligentnych osób, a nie tylko (aż) fun dla rodzinki.

Kurcze - jak masz jakieś głębsze przemyślenia na temat planszówek, to musisz się koniecznie nimi podzielić, bo do mnie jeszcze nie dotarły.

To jest jak rozumiem żart, lub przytyk. Nie mówisz chyba poważnie?

[eazydoor]

Całkiem niezły artykuł, przynajmniej porusza trochę inne gry niż Niagara, Superfarmer i inne skierowane do dzieci i ewentualnie rodziców. Na tle informacji z pism w stylu "Dziecko" i podobne, to jest naprawdę klasa sama w sobie, a taki tekst ma trafić do ogólnego odbiorcy, a nie planszomaniaka.

[Odi]

Faktycznie, jeden z najlepszych textów o planszówkach do tej pory. Zresztą i autor nieprzypadkowy....

Osobiście ciągle brakuje mi jednak w publicystyce nt planszówek dwóch rzeczy:
- zwrócenia uwagi czytelnika na powiązania planszówek z kulturą masową, np poprzez wskazanie gier opartych na motywach gier komputerowych (Starcraft, Warcraft), gier komputerowych na motywach planszówek (Osadnicy będą na XBOXa), czy gierek nawiązujących do literatury popularnej (Gra o Tron, Arkham Horror, LOTR)
- pokazania aspektu biznesowego całego rynku, przedstawienia konkretnych (i wysokich ) liczb, np sprzedanych egzemplarzy Osadników, rosnących nakładów gier wydawanych w Polsce, nowych wydawnictw, sukcesu Neuroshimy etc etc

[eazydoor]

Ja wciąż oczekuję tekstów które opiszą, że to może być wspaniała pasja dla dorosłych, inteligentnych osób, a nie tylko (aż) fun dla rodzinki.

Pamietaj, że głównym kupującym są rodzice dla dzieci (mam na myśli przepływ gotówki), pomijam ludzi zafascynowanych planszówkami, ewentualnie zakupy dla dzieci brata, siostry. Musisz zacząć w takim piśmie od ogólnego potraktowania tematu, aby wprowadzić czytelnika choć trochę w świat planszówek. Jeżeli autor będzie dalej drążył, to może trafi na forum i zacznie zgłębiać temat. Skoro pracuje w katedrze socjologii to wyśmienita pożywka do pracy naukowej, itd, itp

[MichalStajszczak]

Odi napisał:

- pokazania aspektu biznesowego całego rynku, przedstawienia konkretnych (i wysokich ) liczb, np sprzedanych egzemplarzy Osadników, rosnących nakładów gier wydawanych w Polsce, nowych wydawnictw, sukcesu Neuroshimy etc etc

Gdyby w artykule były podane konkretne liczby, dotyczące polskiego rynku, to nie wiem, czy byś się z tego cieszył. Bo widać było by przepaść między sprzedażą chińczyka, monopoly czy scrabbla, w stosunku do gier Galakty albo Lacerty.

[bazik]

filippos - popularyzujac przekonanie ze planszowki to gra dla 30 latkow co beda zostawiac zony w domu zeby sobie pograc w klubie z innymi 30latkami nie pomozesz popularnosci planszowek. zeby bylo duzo geekow musi byc bardzo bardzo duzo graczy rodzinnych. a zeby ktos nowy zaczal raczej musi widziec cos co moze porobic z mama/tata/dziewczyna/znajomymi. proba popularyzacji 'chodz do nas do klubu w piatek wieczor pogramy z ziomalami w cos co nie przypomina monopolu... nie wiem jak ty, ja bym nigdy nie zaczal grac jakbym mial takie wyobrazenie o tym hobby.

[mst]

Osobiście ciągle brakuje mi jednak w publicystyce nt planszówek [...] gierek nawiązujących do literatury popularnej (Gra o Tron, Arkham Horror, LOTR)

W artykule jest mowa o Tajemnicach Opactwa zainspirowanych Imieniem Róży więc dobry początek zrobiony.

[Odi]

Michale, można pokazać liczby bezwzględne (I tu faktycznie - jesteśmy w tyle za chińczykiem) , ale można też pokazać liczby względne (np dynamikę sprzedaży Osadników), porównując to z sytuacją sprzed lat kilku.

[MichalStajszczak]

W kwestii formalnej - moim zdaniem ten wątek powinien trafić do kategorii "Ciekawe linki - media o planszówkach". Proszę moderatorów o przesunięcie.

[Legun]

Kurcze - jak masz jakieś głębsze przemyślenia na temat planszówek, to musisz się koniecznie nimi podzielić, bo do mnie jeszcze nie dotarły.

To jest jak rozumiem żart, lub przytyk. Nie mówisz chyba poważnie?

Zapomniałem jakiegoś wyraźnego emotikona . To oczywiście przytyk . Strywializować można wszystko - natomiast nie bardzo zrozumiałem, czego byś się spodziewał od tekstu w medium przeznaczonym dla niezorientowanego odbiorcy.

niemniej uogólnienia i ogólny wydźwięk, że gry to rozrywka dla rodziny są irytujące. Ja wciąż oczekuję tekstów które opiszą, że to może być wspaniała pasja dla dorosłych, inteligentnych osób, a nie tylko (aż) fun dla rodzinki.

Może nieporozumienie wynika z tego, co się komu kojarzy z hasłem "rodzina". Mimo wszystko, choć sam mam małe dzieci, traktuję to pojęcie znacznie szerzej. Uważam, że wspólna rozrywka dla rodziców i dorosłych dzieci, czy dla rodzeństwa z małżonkami, jest jak najbardziej wartościową rzeczą i zbyt ścisłe łączenie tego z "Farmerem" jest mniej adekwatne od łączenia z wieczorem przy brydżu czy wyjściem do teatru (a to są społecznie uznane pasje-rozrywki dla inteligentnych dorosłych). Po takim uściśleniu można sformułować problem, który zdaje się, widzimy podobnie - czemu "gra planszowa" kojarzy się bardziej z rowerem wodnym i komiksem, nie zaś z raftingiem i powieścią?
Co do pasji, to wydaje mi się, że na ten temat w tekście jest dość sporo - zwróć uwagę na fragmenty o internetowych dyskusjach, rankingach i testach.

[Filippos]

Bazik chodzi mi o to żeby komunikować fakt, że planszówki to też intelektualna rozrywka. Jeśli chodzi o propagowanie planszówek przez te wartości i aspekty które są mniej lub bardziej masowe to pełna zgoda, że to będzie najbardziej skuteczna droga. Sprzeciwiam się natomiast takiemu aspektowi tego podejścia który planszówki trywializuje i sprowadza tylko (aż) do "rodzinnej zabawy". Piszę tylko (aż) bo uwielbiam grać z rodziną w prostsze gry i uważam że to ma wielką wartość, ale gry planszowe to jest coś więcej.

[Harun]

Artykuł może nie jest idealny, ale jest zdecydowanie dobry, chwała tym którzy piszą artykuły, a nie tylko krytykują. Na tle innych artykułów wyróżnia się bardzo pozytywnie.

[Andy]

Jeżeli autor będzie dalej drążył, to może trafi na forum i zacznie zgłębiać temat.

Zawołajmy chórem: "Autorze, przybywaj na forum. Zacznij zgłębiać!"

[mst]

Oprócz zgłębiania (planszówkowych dylematów), na które za bardzo nie mam czasu, Forum nadaje się także znakomicie do poszerzania (planszówkowych horyzontów), co robię z wielką ochotą.

[Legun]

Bazik chodzi mi o to żeby komunikować fakt, że planszówki to też intelektualna rozrywka. Jeśli chodzi o propagowanie planszówek przez te wartości i aspekty które są mniej lub bardziej masowe to pełna zgoda, że to będzie najbardziej skuteczna droga. Sprzeciwiam się natomiast takiemu aspektowi tego podejścia który planszówki trywializuje i sprowadza tylko (aż) do "rodzinnej zabawy". Piszę tylko (aż) bo uwielbiam grać z rodziną w prostsze gry i uważam że to ma wielką wartość, ale gry planszowe to jest coś więcej.

Gdyby ktoś mnie przekonywał, że eurogry to coś jak sudoku, to mógłby mnie zniechęcić na amen . Przed 5 laty, na majowym wyjeździe z przyjaciółmi, próbowaliśmy zagrać w Scrabble. Efektem był "lepiej":
Lepiej nogę zgnieść w imadle, niż wieczorem grywać w Scrabble.
Dwa lata później cieszyliśmy się, że przez pierwsze dni Długiego Łikędu lało, bo mogliśmy w spokoju siedzieć w domu i grać w Osadników . W tym czasie, w pokoju na górze, nasze dzieci grały sobie w Carcassonne.
Choć oczywiście rozumiem, że są tacy, którzy wolą grać w EiT. Nie polecałbym jednak nikomu, by zaczynał swój kontakt z grami od tej pozycji.
Tym niemniej, można kiedyś pokusić się o poważniejszy tekst dla miłośników historii o poważniejszych grach - Fryderyk, Perykles, Ścieżki Chwały, 1960-MTP itd. Może to zaspokoi Twoje potrzeby.

[Filippos]

Zostałem całkowicie źle zrozumiany. Mi w ogóle nie chodzi o propagowanie gier logicznych, czy historycznych strategii, czy też propagowanie grania w planszówki ciężkie i ciężkimi środkami. Mi chodzi o eurogry, ale opisywane również jako coś więcej niż "rozrywka dla rodziny". Chodzi mi o zwalczanie (mylnego i niesprawiedliwego) stereotypu planszówki jako zabawki. I piszę to abstrahując od powyższego artykułu. Tyle mojego głosu w tej dyskusji.

[Legun]

Zostałem całkowicie źle zrozumiany. Mi w ogóle nie chodzi o propagowanie gier logicznych, czy historycznych strategii, czy też propagowanie grania w planszówki ciężkie i ciężkimi środkami. Mi chodzi o eurogry, ale opisywane również jako coś więcej niż "rozrywka dla rodziny". Chodzi mi o zwalczanie (mylnego i niesprawiedliwego) stereotypu planszówki jako zabawki. I piszę to abstrahując od powyższego artykułu. Tyle mojego głosu w tej dyskusji.

OK - w nowych grach ciekawe jest przede wszystkim to, że trzeba myśleć (w odróżnieniu od "Chińczyka"). Masz rację, choć nie jestem pewien, czy to służy pozyskiwaniu nowych graczy . Na mój gust ludzie lubią pomyśleć, choć o tym nie wiedzą. Powiedzenie - "chodźcie, pogłówkujemy" - dla większości nie jest zachęcające .

[mst]

Nie tylko w Polsce atrakcyjność grania w planszówki z dziećmi jest wykorzystywana do rozpowszechniania wiedzy o naszym niszowym hobby:
Some families play a different kind of board game

[westwood]

Po takim uściśleniu można sformułować problem, który zdaje się, widzimy podobnie - czemu "gra planszowa" kojarzy się bardziej z rowerem wodnym i komiksem, nie zaś z raftingiem i powieścią?

IMO formułując pytanie w taki sposób, sam sobie odpowiedziałeś. Konkretnie chodzi mi o to przeciwstawienie: komiks - powieść. Jak rozumiem pierwszy z wymienionych postrzegasz jako coś gorszego (wnioskuje z kontekstu). Zaryzykuje hipotezę, że w tym temacie orientujesz się raczej niespecjalnie - stąd sięgasz po popularny stereotyp: komiksy są prymitywne. No właśnie. Jak ktoś czegoś nie zna (a tak jest w wypadku większości ludzi z "nowoczesnymi planszówkami") to jedyne do czego sie może odwołać, to właśnie stereotyp. Nie piszę tego, by Cię atakować - IMO człowiek potrzebuje jakiegoś punktu zaczepienia i nieraz tylko stereotyp mu zostaje. Dlatego dla większości ludzi komiksy są dla głąbów, gry planszowe dla dzieci, a kolorowe skarpetki dla pedałów.

[Geko]

Po takim uściśleniu można sformułować problem, który zdaje się, widzimy podobnie - czemu "gra planszowa" kojarzy się bardziej z rowerem wodnym i komiksem, nie zaś z raftingiem i powieścią?

IMO formułując pytanie w taki sposób, sam sobie odpowiedziałeś. Konkretnie chodzi mi o to przeciwstawienie: komiks - powieść. Jak rozumiem pierwszy z wymienionych postrzegasz jako coś gorszego (wnioskuje z kontekstu). Zaryzykuje hipotezę, że w tym temacie orientujesz się raczej niespecjalnie - stąd sięgasz po popularny stereotyp: komiksy są prymitywne.

Ha, też pomyślałem, że przykład komiksu to taki sam stereotyp, jak z planszówkami dla dzieci.