GRY-PLANSZOWE.pl

donmakaron pisze:... mam nadzieję, że chociaż Marcy Case będzie u nas dostępne bez większych problemów.

A nie jest?

Jest.

Gdy pisałem tamtego posta, Marcy Case kupić można było w dwóch sklepach z dostępnością dwa tygodnie do miesiąca. W mojej książce to nie jest bez problemów Tak jak pisał poprzednik sytuacja jest już lepsza.

Moja recenzja gry: http://marcinkrupinski.znadplanszy.pl/2 ... e-zagadki/

Nie będę się powtarzał bo są tam wszystkie moje przemyślenia po ograniu Asylum i połowicznie The Marcy Case. O systemie, jego problemach i zaletach i wszystko bez spoilerów (trochę zdjęć z setupu obu scenariuszy ale nic poza tym). I też odpowiedzi na pojawiające się tutaj pytania Ale tak krótko to powiem, że gra mi bardzo, bardzo, bardzo podeszła.

Damn you, yosz, damn you ....

Nie chcę spoilerować, ale nikt nie napisał, że gra bywa wymagająca, przynajmniej nie w tym wątku. Dla mnie to akurat zaleta, choć może niektórych to lekko sfrustruje... Nas delikatnie "zmęczyło", ale też zmotywowało do kombinowania.
Zatem BEZ SPOILERA informuję, że my utknęliśmy w jednym miejscu w Asylum po prawie 4 godzinach gry. Poświęcając kolejne pół godziny na główkowanie postanowiliśmy odłożyć sesję na później. Trzeba będzie wrócić i jeszcze raz przyjrzeć się różnym wskazówkom.

elayeth pisze:Zatem BEZ SPOILERA informuję, że my utknęliśmy w jednym miejscu w tej grze po prawie 4 godzinach gry. Poświęcając kolejne pół godziny na główkowanie postanowiliśmy odłożyć sesję na później. Trzeba będzie wrócić i jeszcze raz przyjrzeć się różnym wskazówkom.

Tak - jedna z zagadek w Asylum jest b.wymagająca i wtedy przydało się moje ogranie w przygodówki komputerowe - wiedziałem jak myśleć, ale i reszta graczy dobrze kombinowała i od początku szliśmy w dobrym kierunku. Ale i tak znalezienie rozwiązania zajęło nam dobre 10 minut. I wcale nie dziwię się, że ktoś może nie wymyśleć tego po 4h gry bo wtedy zmęczenie może już dawać znać o sobie

Nie wiem jeszcze jak w The Marcy Case, ale mam przeczucie że nie jest tak hardcorodowo, ale w tym scenariuszu jest więcej różnych mechanik i rodzajów kart, które ubogacają rozgrywkę.

Tez tak mielismy. Marcy wydaje mi sie mniej wagajace, ale tez sprawia duzo frajdy

elayeth pisze:Nie chcę spoilerować, ale nikt nie napisał, że gra bywa wymagająca, przynajmniej nie w tym wątku. Dla mnie to akuratmyśląc a, choć może niektórych to lekko sfru.. Nas delikatnie "zmęczyło", ale też zmotywowało do kombinowania.
Zatem BEZ SPOILERA informuję, że my utknęliśmy w jednym miejscu w Asylum po prawie 4 godzinach gry. Poświęcając kolejne pół godziny na główkowanie postanowiliśmy odłożyć sesję na później. Trzeba będzie wrócić i jeszcze raz przyjrzeć się różnym wskazówkom.

U nas to samo. Po 5,5 godziny grania bez przerwy (godziny nocne) nie zrozumieliśmy o co tam chodzi. Przebieglismy wszystkie pokoje myśląc ze zgubilismy jakis klucz. Mogli troszkę lepiej zaznaczyć że "tak można". Zostala nam koncoweczka Asylum, Marcy Case kupione. Gra genialna.

pan_satyros pisze:Damn you, yosz, damn you .... [emoji14]

Jesteś okrutny Całkiem dobrze mi szło apelowanie do swojego tzw. zdrowego rozsądku, a tu taka recenzja...

yosz pisze:Moja recenzja gry: http://marcinkrupinski.znadplanszy.pl/2 ... e-zagadki/

Nie będę się powtarzał bo są tam wszystkie moje przemyślenia po ograniu Asylum i połowicznie The Marcy Case. O systemie, jego problemach i zaletach i wszystko bez spoilerów (trochę zdjęć z setupu obu scenariuszy ale nic poza tym). I też odpowiedzi na pojawiające się tutaj pytania Ale tak krótko to powiem, że gra mi bardzo, bardzo, bardzo podeszła.

Yosz, chciałem z pewną taką nieśmiałością nadmienić, że trafiłeś na moją listę ludzi, których nienawidzę.

Gambit pisze:Yosz, chciałem z pewną taką nieśmiałością nadmienić, że trafiłeś na moją listę ludzi, których nienawidzę.

Ja się tylko odwdzięczam za Impulse

yosz pisze:

Gambit pisze:Yosz, chciałem z pewną taką nieśmiałością nadmienić, że trafiłeś na moją listę ludzi, których nienawidzę.

Ja się tylko odwdzięczam za Impulse

No dobra...jesteśmy kwita

Ale Pandemic Legacy nadal lepszy? Czy TIME Stories go rozkłada na łopatki?

Jeżeli chodzi o mechanikę i ilość decyzji w grze to Pandemic Legacy jest górą. Jeżeli chodzi o samą fabułę i historię to TIME Stories jest lepsze (chociaż fabule w Pandemic Legacy nie mam nic do zarzucenia). To mimo wszystko różne gry, chociaż łączy je "jednorazowość". Obie gry mam w kolekcji.

Osobiście jestem arcyzachwycony.

Moja druga, po Robinsonie, 10-ka na BGG.

Od razu mówię, że od najmłodszych lat (ciepłe pozdrowienia dla Yosza - myślałem, że tylko ja na świecie całym miałem taki gust dotyczący gier komputerowych..) byłem megafanem gier przygodowych. Szacuję, że na jakieś około 100 komputerowych gier, w jakie w życiu grałem, grubo ponad 60 to przygodówki (moje opus magnum to "The Longest Jurney").

T.I.M.E Stories to jakby dodać do przygodówek tryb "MMO" i przenieść to na planszę.

Czy jest to droga zabawa ? TAK
Czy da się grać w scenariusz więcej niż raz? NIE BARDZO
Czy dodatki też będą drogie? TAK

Czy wszystko powyższe jest istotne w kontekście jakości doznań, jakie ta gra oferuje? NIE !!

Specjalnie odczekałem tydzień, po skończeniu pierwszego scenariusza, żeby nie wyrażać opinii "na gorąco" i sobie to na spokojnie przemyśleć. Z satysfakcją stwierdzam, że moja opinia się nie zmieniła i uważam sesję w T.I.M.E Stories za najwspanialszą, najbardziej wciągającą oraz wyzwalającą najwięcej emocji (we mnie i w mojej paczce) w historii mojego zainteresowania grami planszowymi! Nad planszą nie było żadnych tematów "z naszego świata" , a środek nocy zrobił się tak szybko i niespodziewanie, że zaczynam wierzyć w te całe podróże w czasie...

Z recenzją Yosza zgadzam się niemal we wszystkich aspektach, oprócz kwestii dostępu do większej liczby kart i postaci (aka gra w 2 osoby, którą tym samym odradzam). W naszym przypadku ten element "parafrazowania fabuły" z poszczególnych kart stanowił olbrzymi atut. Powodował długie dyskusje, wręcz przesłuchania na temat pewnych sytuacji, czy lokacji, Mechanizm pozwala również uniknąć syndromu "przeskanowania" kolejnych lokacji, bo zostawia furtkę pod tytułem "A nóż coś tam przeoczyliśmy? Coś nam może tam umknęło? " I faktycznie. Mieliśmy co najmniej dwie takie sytuacje, w której ważne wskazówki nam uciekały, bo ktoś tłumacząc opis na własne słowa nie zwrócił uwagi na jakiś smaczek czy grę słów.

Nie pamiętam, żebym przez tyle dni po jakiejkolwiek rozgrywce tak obsesyjnie rozmyślał na jej temat. Mijając moją kolekcję gier w pokoju, muszę po kilka razy dziennie Marcy Case pomacać, podotykać, pooglądać, za każdym razem pisząc smsy do ekipy czy na pewno zarezerwowali już czas na następną sesję:D

Szkoda, że tak mało tych scenariuszy będzie wychodzić. Chętnie widziałbym nowości co miesiąc, w wykonaniu różnych autorów, a aspekt finansowy rozwiązać np.w ten sposób, że dogadałbym się z kimś z Krakowa, że będziemy kupować co drugi/co trzeci i się wymieniać po przejściu

Osobiście dzielę gry planszowe na trzy kategorie: te imprezowe, mające dostarczać śmiechu i integrować, strategiczne mające stanowić wyzwanie dla szarych komórek oraz przygodowe, czyli te, które mają przenieść nas graczy w jakieś inne miejsce, pozwolić zapomnieć o Bożym świecie i dać się wciągnąć w historię bez reszty,

W tej ostatniej grupie, nie znam gry, którą mógłbym rekomendować bardziej. Jeśli czujecie, ze to nie Wasz klimat, to nie kupujcie. Zagrajcie jednak u kolegi, bo tego po prostu trzeba doświadczyć i wyrobić sobie swoje zdanie

P.S. Wiem, że grałem w tylko jeden scenariusz. Ale jakoś nie sądzę, żeby później miało mi się mniej podobać, bo tak naprawdę to wolę Egipskich Faraonów, czy Magię i Smoki znacznie bardziej od klimatu psychologicznych horrorów ...

Jeśli kolejne scenariusze będą dawać tyle samo frajdy, to gra w pełni zasłuży na miano "przełomu", o którym mówiło się w kontekście T.I.M.E Stories już od jakiegoś czasu.

prz22 pisze:ciepłe pozdrowienia dla Yosza - myślałem, że tylko ja na świecie całym miałem taki gust dotyczący gier komputerowych..

Pozdrawiam również

Z recenzją Yosza zgadzam się niemal we wszystkich aspektach, oprócz kwestii dostępu do większej liczby kart i postaci (aka gra w 2 osoby, którą tym samym odradzam). W naszym przypadku ten element "parafrazowania fabuły" z poszczególnych kart stanowił olbrzymi atut.

Mi to nie przeszkadzało, bo nie graliśmy z takim parafrazowaniem fabuły: raz, że mieliśmy jedną osobę, która słabiej znała angielski więc potrzebna była czasami pomoc w tłumaczeniu karty, dwa: słaby ze mnie rpgowiec Ale wiem, że wiele osób na to narzeka dlatego o tym wspomniałem.

yosz pisze:

elayeth pisze:Zatem BEZ SPOILERA informuję, że my utknęliśmy w jednym miejscu w tej grze po prawie 4 godzinach gry. Poświęcając kolejne pół godziny na główkowanie postanowiliśmy odłożyć sesję na później. Trzeba będzie wrócić i jeszcze raz przyjrzeć się różnym wskazówkom.

Tak - jedna z zagadek w Asylum jest b.wymagająca i wtedy przydało się moje ogranie w przygodówki komputerowe - wiedziałem jak myśleć, ale i reszta graczy dobrze kombinowała i od początku szliśmy w dobrym kierunku. Ale i tak znalezienie rozwiązania zajęło nam dobre 10 minut. I wcale nie dziwię się, że ktoś może nie wymyśleć tego po 4h gry bo wtedy zmęczenie może już dawać znać o sobie

No i udało się. Faktycznie, wcześniej o 2 w nocy, po kilku drinkach myślenie nad zagadką nie jest dobrym pomysłem, a Asylum wymaga skupienia. Wczoraj wszystko ułożyło się ładnie w jedną całość i muszę przyznać, że i zagadka i jej poziom są na wysokim, ale odpowiednim poziomie. Niestety na samym końcu zginęliśmy i skończyło się na 4 "runie", który nota bene nie do końca został przewidziany...

yosz pisze: Mi to nie przeszkadzało, bo nie graliśmy z takim parafrazowaniem fabuły: raz, że mieliśmy jedną osobę, która słabiej znała angielski więc potrzebna była czasami pomoc w tłumaczeniu karty, dwa: słaby ze mnie rpgowiec Ale wiem, że wiele osób na to narzeka dlatego o tym wspomniałem.

My też nie jesteśmy super w RPG, ale ja uważam, że tego typu gry zyskują, gdy jednak staramy się choć trochę odgrywać te role. Niestety angielski tego nie ułatwia.

Podsumowując:
Moim zdaniem gra jest bardzo dobra. Nie dam jej 10, choć uważam, że ma to bardzo rzadkie "coś" co wciąga... do tego stopnia, że dwa razy mi się śniła!

Na koniec napiszę o jednym minusie, który dla mnie akurat jest istotny. Jeśli ktoś nastawiony jest na realizację celu (a ja taki często bywam), to narastająca frustracja, może trochę uwierać. Z jednej strony główkujemy by rozwiązać zagadkę, z drugiej chcemy by w końcu się udało. Do tego, gra potrafi nam dowalić, tak, że trzeba zacząć od nowa. Ja w ostatnim (4tym) runie byłem już zniecierpliwiony do tego stopnia (zginęliśmy na samym końcu), że współgracze narzekali, że stałem się nieznośnym graczem alfa... robimy, to, tamto, idziemy tędy, szybko.... byle wrócić do końcowej sceny. Także gra ma potencjał uwolnienia Twojego ukrytego alfa (w kolejnych runach)... niestety. Co gorsza, nie bywam graczem alfa w innych grach kooperacyjnych.

elayeth pisze:Niestety na samym końcu zginęliśmy i skończyło się na 4 "runie", który nota bene nie do końca został przewidziany...

A jeden z ludzi z Asmodee na BGG odpowiedział na pytanie że gdy umierają wszyscy to nie ma Mission Failed a odejmujemy 7 jednostek czasu i wracamy do pomieszczenia (czy tam ustawiamy pionek na torze czasu 7 jednostek w dół, a znacznik czasu przesuwamy do najbliższego martwego). Wiem że w instrukcji jest co innego, ale to bardziej się kupy trzyma z kartami Mission Failed (T.U.) które teoretycznie są tylko wtedy gdy skończy nam się czas, a nie kiedy wszyscy zginą. W The Marcy Case myślę że będę proponował grać właśnie tak.

-- edit --
Link: https://boardgamegeek.com/article/20940837#20940837

yosz pisze:

elayeth pisze:Niestety na samym końcu zginęliśmy i skończyło się na 4 "runie", który nota bene nie do końca został przewidziany...

A jeden z ludzi z Asmodee na BGG odpowiedział na pytanie że gdy umierają wszyscy to nie ma Mission Failed a odejmujemy 7 jednostek czasu i wracamy do pomieszczenia (czy tam ustawiamy pionek na torze czasu 7 jednostek w dół, a znacznik czasu przesuwamy do najbliższego martwego). Wiem że w instrukcji jest co innego, ale to bardziej się kupy trzyma z kartami Mission Failed (T.U.) które teoretycznie są tylko wtedy gdy skończy nam się czas, a nie kiedy wszyscy zginą. W The Marcy Case myślę że będę proponował grać właśnie tak.

-- edit --
Link: https://boardgamegeek.com/article/20940837#20940837

Dla mnie to było logiczne ze tracimy czas i tyle. Na bgg jeden człowiek wprowadzał w błąd.

Ale w instrukcji jest napisane, że jeżeli wszyscy umierają to jest Mission Failed

Precezyjniej: jeśli wszyscy są martwi w danym momencie czasu.

Gdzieś tam czytałem, że parę tygodni temu "za parę dni" mieli wypuścić poprawioną instrukcję, ale to się chyba nie stało.

yosz pisze:Ale w instrukcji jest napisane, że jeżeli wszyscy umierają to jest Mission Failed

W instrukcji dokładnie to jest napisane.
Nie wiem zatem skąd miałbym wiedzieć, że ma być inaczej. Może stąd, że faktycznie nie ma karty Mission Failed (killed).
Ale skoro jest wersja alternatywna to chyba z niej skorzystam, gdyż wydaje się lepsza niż powtarzanie wszystkiego od nowa...
Gra przemyślana idealnie jeśli chodzi o scenariusz i zagadki, a słabo jeśli chodzi o zasady.

drugi dodatek ma być dostępny 11 grudnia!

Czy jeżeli znam dobrze angielski, a reszta graczy przecietnie to warto zainwestowac w te gre?