Fascynaci planszówek - łączcie się!
https://www.gry-planszowe.pl/
Osobiście uważam, że każda z jego gier ma swoje zalety i świetnie się sprawdza w konkretnym gronie, konkretnej sytuacji itd. Po sukcesie Zamków i Trajana powstała przedziwna fraza "typowy Feld", zaś każda kolejna gra tego autora otrzymywała łatkę "to nie jest typowa gra Pana Stefana". Bo taka jest prawda - będąc autorem około trzydziestu tytułów, Feld ani razu nie poszedł na łatwiznę, wciąż próbując czegoś nowego i oryginalnego. Nie ma w jego dorobku dwóch podobnych tytułów, ogranie każdego wymaga nieco innego podejścia i otwartego umysłu. Doskonale rozumiem, że ludzie, którzy zakochali się w Trajanie, niekoniecznie odnajdą się w mitologicznym wyścigu po greckich wyspach ("Wyrocznia Delficka"), a fani Zamków Burgundii niekoniecznie będą zafascynowani kolejkowaniem Wikingów po wełnę czy smołę ("Jorvik"). Dodajmy, że sporo tytułów rzeczywiście ma problem z tematem czy opracowaniem graficznym, przez co wiele genialnych mechanik przepada i nie dociera do szerszego grona.
No już tam bez przesady.
No dobra, z tymi kolejnymi wersjami Zamków to jest trochę racji, ale ja też nie traktuję tych tytułów jako osobne gry. To jak u Uwego: jest "duża" i "mała" Kawerna, podobnie Agricola, i one mają prawo być do siebie podobne. Bez wątpienia jednak między kolejnymi "dużymi" Feldami jest znacznie większa różnorodność, niż między "dużymi" Rosenbergami. Dlatego uważam, że nie warto skreślać Stefana po jednym, dwóch czy nawet trzech tytułach, które nam nie podeszły, bo gdzieś w jego dorobku na pewno jest coś, co może kliknąć. Warto próbować!BartP pisze: ↑29 mar 2021, 15:44No już tam bez przesady.
Zamki Burgundii
Zamki Burgundii karciane
Zamki Burgundii kościane
Zamki Toskanii
Wyroczni delfickiej też blisko mechanicznie do Zamków.
Albo Roma i Roma 2.
Niemniej w ogólności się zgadzam, gry Felda są od siebie dość różne. Kiedyś jeszcze mówiono, że Feld lubi w ciekawy sposób dodawać kości do swych gier, co było prawdą przy 5 czy 6 tytułach ;].
. To jest dobra gra z ładną oprawą graficzną przyciągającą oko (tzw. orange & teal). Wydawnictwo dobrze promowało ten tytuł, bo reklamy często mi się wyświetlały na fb i yt. Niemniej nakład okazał się niedoszacowany skoro w momencie oglądania recenzji Gambita ciężko z jego dostępnością, a nie minął nawet tydzień od premiery 
. Pandemia sprzyja dodrukom więc mam nadzieję, że i ten się pojawi.IrasArgor pisze: ↑29 mar 2021, 14:34 Też się bardo cieszę bo o Feldzie było ostatnio trochę cicho. Jasne, mówiło się, że to "Pan od klasyków", wszyscy znajdą Zamki Burgundii, niekoniecznie w nie grając. Oczywiście podniósł sobie poprzeczkę bardzo wysoko, a poprzednie tytułu niekoniecznie były udanymi produkcjami. Bonfire, a właściwie jej sukces to bardzo duża niespodzianka, pozytywne recenzje i pochwały wręcz wylewają się w Polsce i zagranicą, jest mowa o ścisłej topce. Też byłem z tych którzy jak widzą nową grę Felda to kiwają głową z uznaniem do nazwiska ale sami z siebie, nawet z ciekawości po nią nie sięgnęli (z wyjątkiem Trajana który jest moim osobisty best of). Ognisko było zgaszone ale teraz płonie w pełnym blasku i chyba muszę włożyć do niego rękę by sprawdzić czy się nie sparzę.
A bo to kolejny mit na temat gier łysego Niemca
Można się zgodzić, że wszystkie są suche i bez klimatu (choć Wyrocznia czy Amerigo trochę łamią tę regułę), że często brzydkie i z fatalnie dobranymi kolorami (choć to często kwestia gustu), że niejednokrotnie ich setup to istna droga krzyżowa... ale żadnej z jego gier nie nazwałbym "ciężką", może poza Trajanem, gdzie faktycznie czas trwania, obsługa gry i stopień mózgożerności potrafią kojarzyć się z dźwiganiem hantli na kacu. Ale cała reszta to cwane łamigłówki, wygładzone na tyle, by płynąć żwawo niczym VW Passat 1.9 TDI. Bonfire nie jest wyjątkiem, na co z resztą zwracają uwagę wszyscy recenzenci.Z jednym się nie zgodzę. Zarówno Gambit, Grek factor z jego gościem sugerowali delikatnie, jakoby ta gra zmierzała w kierunku średnio ciężkich. Nie, ta gra nie leży w pobliżu ciężkich, zlozonych gier euro.Stephan pisze: ↑29 mar 2021, 18:34A bo to kolejny mit na temat gier łysego NiemcaMożna się zgodzić, że wszystkie są suche i bez klimatu (choć Wyrocznia czy Amerigo trochę łamią tę regułę), że często brzydkie i z fatalnie dobranymi kolorami (choć to często kwestia gustu), że niejednokrotnie ich setup to istna droga krzyżowa... ale żadnej z jego gier nie nazwałbym "ciężką", może poza Trajanem, gdzie faktycznie czas trwania, obsługa gry i stopień mózgożerności potrafią kojarzyć się z dźwiganiem hantli na kacu. Ale cała reszta to cwane łamigłówki, wygładzone na tyle, by płynąć żwawo niczym VW Passat 1.9 TDI. Bonfire nie jest wyjątkiem, na co z resztą zwracają uwagę wszyscy recenzenci.
Nie wiem co mówił Paweł. Ja powiedziałem, że mechanicznie gra jest prosta i jest "pozornie trudna". Jak się ją pierwszy raz widzi, można się lekko skonfudować, ale szybko się okazuje, że nie jest tak straszno. Jest sporo kombinowania i krótka kołderka, ale to co robimy nie jest skomplikowane.
Dokładnie. Jeszcze dodam, że nas bardzo irytowało to, że te premie trzeba robić poprzez akcje, które nam nic nie dają np. zebranie 6 kart gdy użyjemy tylko max 3. Te bonusy są jednak tak mocne, że ciężko je odpuszczać więc zbieraliśmy te 6 kart, 6 rozszerzeń itd tylko po nie.magnetfix pisze: ↑29 mar 2021, 22:13 Dograłem dzisiaj jeszcze 2 partie Bonfire i zidentyfikowalem mój problem z tą grą. Otóż Wysoka Rada i premie które można tam otrzymać są tak silne, że umożliwiają pod koniec gry nadrobienie wszystkich błędów, które gracz popełnil do końcowego odliczania rund.
A to oznacza że nie czuje presji na szukanie jakiejś taktyki w tej grze, bo mam pewność że prędzej czy później wchodzac na premie z Wysokiej Rady i z zadań wspólnych i tak nadrobię masę punktów. Koniec końców ta euro gra bardziej przypomina zabawę niż mozgożerną grę.
To jest gra która w pewnym momencie chcąc nie chcąc pomaga graczowi naprawiać jego błędy. Gra gra za mnie.
Duże rozczarowanie. Duży hype na tą grę, za którym moim zdaniem nie idzie pełnokrwiste euro. Potencjał fajnych mechanik nie został dobrze wykorzystany.
Pozdrawiam jednocześnie Gambita którego recenzje zawsze uważnie oglądam i szanuję. Tym razem jednak troszkę się różnie w ocenie. Dla mnie Bonfire to najwyżej 7 a nie 9 na 10.
Jak to? Ktoś śmiał mieć inne zdanie o grze, niż ja? Do czego to już doszło? Przecież wiadomo, że to co ja powiem, jest święte...A nie, czekaj...
Przecież gry planszowe to takie coś, co będzie różnie odbierane przez różne osoby. Tak swoją drogą, z jednej strony to miłe, ale z drugiej zastanawiam się czemu niektórzy kiedy nie zgadzają się z moją oceną, muszą dopisać, że mnie oglądają i szanują Przecież odmienna opinia o grze nie ma z tym nic wspólnego. Parafrazując stary dowcip:
Wogole zdziwiło mnie to, że przy Barrage narzekałeś na krótką kołderkę, a w Bonfire mimo jej występowania, bardzo Ci się gra spodobała.Gambit pisze: ↑30 mar 2021, 08:19Jak to? Ktoś śmiał mieć inne zdanie o grze, niż ja? Do czego to już doszło? Przecież wiadomo, że to co ja powiem, jest święte...A nie, czekaj...
Swoją drogą nigdy nie poczułem, żeby Bonfire naprawiał za mnie błędy. Ale może to dlatego, że jestem tak do dupy w tę grę, że nawet ona sama stwierdza "Walić to, niech se sam radzi. Ja tu już nic nie zdziałam"
W Barrage miałem wrażenie, że ta krótka kołderka jest bardziej uwalająca niż ta w Bonfire. Nadal jednak Barrage też bardzo mi się podoba.
Zwykle jak ogarniam samą podstawkę w grze, której dodatki są na rynku, to jasno mówię o tym, że moja opinia dotyczy gry bez dodatków. Bo inaczej faktycznie mogą być spore nieporozumienia.Atk pisze: ↑30 mar 2021, 10:21 Ostatnio też wpadłem na to, że dużo osób może mieć inne zdanie, bo sprawdzasz same podstawki, a jak wiemy często zdarza się, że dodatek to wykrojona część podstawki bez której, nie powinno się siadać do gry (np Viticulture czy właśnie Barrage). Przy ocenie tych gier nie zgadzam się do końca z Twoją oceną, ale Twoje recenzje oglądam i szanuję!
Z tym jest właśnie najtrudniej, dlatego stawiam głównie na gry z dobrym trybem solo, żebym mógł się chociaż ja nią nacieszyćale co z tego jak w domu nie siadło? Taka robota
Z opinią się zgadzam, bo z grami jak z kobietami - dopóki z nią nie zamieszkasz, to trudno ocenić, czy jest warta zachodu .I tu sie nie zgadzam gdyz podczas swojej tury przy grze solo robisz dokladnie to samo w swojej turze co przy rozgrywce na wielu graczy. Dochodzi tylko obsluga Toma. Chyba, ze nie zrozumialem to prosze popraw mnie
To chyba ja czegoś nie rozumiem, bo gram w tę samą grę w innym gronie i w jednym gra sie wyśmienicie, a w drugim kiepsko i nie wiem jak to ma automata niby załatwiać
. Gra w planszówkę to nie tylko optymalizacja zagadnienia matematycznego.Pisales o graniu solo i do tego sie odnioslem. Nie wspominales wczesniej o dwoch gronach tylko o tym, ze nie grasz solo.Blue pisze: ↑30 mar 2021, 14:37To chyba ja czegoś nie rozumiem, bo gram w tę samą grę w innym gronie i w jednym gra sie wyśmienicie, a w drugim kiepsko i nie wiem jak to ma automata niby załatwiać
więc może jest szansa na dodruk raczej szybciej niż później.Planowany dodruk , przybliżona data wznowienia: 2 kwartał 2021
Gdy tylko dystrybutor poda konkretną datę to umieścimy ją tutaj.
Jakby to się okazało prawdą, to byłby to chyba najszybszy dodruk w historii gier planszowychwięc może jest szansa na dodruk raczej szybciej niż później
Chciałbym, żeby dodruki wszystkich gier pojawiały się tak szybko, bo przynajmniej skończyłoby się spekulowanie cenami Zadziwiające jak różne odczucia mogą płynąć z rozgrywek w tą samą grę. Cały czas wydaje mi się, że premie z Wysokiej Rady nie dostaję za błędy lecz za to, że właśnie udało mi się wykonać dobrze pewną sekwencję ruchów doprowadzając do rozpalenia ogniska. Premie są znaczące, ale na pewno nie są przegięte.
.