Wasze Top 10 gier

[konradstpn]

I wiem, że Uwe zrobił lepsze gry, ale muszę w nie zagrać i może ten top się zmieni na rzecz Kawerny czy Uczty. Ale na pewno nie na Le Havre.

Nie spotkałem się jeszcze z graczami uwielbiającymi Agricolę, którzy równie wielką miłością darzyliby Kawernę czy Ucztę. Preferujesz jajecznicę mocno albo słabo ściętą Agricola to napięcie i presja natomiast te pozostałe to luz i swoboda.

[megrim]

To prawda. Ale też traktuje to jako top 10 wszech czasów jak dla mnie. I bardziej też chodzi o świeże nowatorski pomysły, które coś wprowadzały i robiły woow na twarzy. Teraz jest chyba tego trochę mniej. Każdy robi mieszankę czegoś co już była. Ale faku, muszę skupić się bardziej na nowych grach, może coś wpadnie ciekawego co zmieni mi trochę topkę

A co do Agricoli, lubię tą presję, bo to dostarcza mi właśnie emocji no i jest spina. Ale Ucztę będę miał, to sobie sprawdzę jak to wypada na tle właśnie Agri. Chyba aż tak bardzo bym tego nie kanibalizował.

[Abizaas]

[PytonZCatanu]

Agricola jest jednym z najsłabiej ogranych przeze mnie klasyków (przecież to wieloletni top1 Bgg!).

Raz czy dwa grałem na żywo, coś próbowałem na BGA ale też nie za dużo. Chętnie bym to poprawił grając kilka razy z jakimś miłośnikiem tej gry Czuję w niej duży potencjał dla mnie.

[alex_dp88]

Czas na aktualizację. Ostatnia topka była opisana w grudniu 2023, a od tego czasu zaskakująco dużo się działo. Kryteria jakimi się kieruję to jak bardzo gra mi się podoba, jak często ląduje na stole oraz spora dawka sentymentu, którymi darzę niektóre tytuły:

1. Zaginiona Wyspa Arnak (+1) - dodatki wprowadzają regrywalność tej gry na niebotyczny poziom. Mnogość różnych możliwości zabawy dzięki zdolnościom poszczególnych postaci bawi mnie nieustannie.
2. Diuna: Imperium (-1) - wciąż uwielbiam w nią grać, ale w ostatnich miesiącach po prostu nie było zbyt wielu okazji, stąd minimalny spadek.
3. Grand Austria Hotel (+10) - z każdą kolejną partią doceniam ją coraz bardziej. Jest to idealne średniej ciężkości euro, które pali szare komórki, ale przy tym partia nie trwa wieczności. Szczytowe osiągnięcie włoskiego designu.
4. The Godfather: Imperium Corleone (+4) - niezwykle elegancka, wykastrowana z wszelkich niepotrzebnych mechanizmów, mocno konfrontacyjna, wzbudzająca wiele emocji. Wprowadziła do hobby planszówkowego wielu moich znajomych, moje oczko w głowie.
5. Blood Rage (+2) - casus bardzo podobny do Godfathera, czyli dynamika, prostota, elegancja i konfrontacja. Draft kart ociera się o geniusz, figurki są świetnej jakości, i była to pierwsza gra, która robiła efekt wow na stole.
6. Zamki Burgundii (+9) - klasyk, ciężko napisać o tej grze coś nowego, więc nawet nie będę próbował.
7. Rising Sun (+4) - w moim mniemaniu świetna alternatywa dla Blood Ragę. Gra jest dużo bardziej rozbudowana, i jeszcze lepiej wydana. Ludzie psioczą na to, że gdzieniegdzie balans jest zachwiany, że czasem na mapie bywa statycznie, że mechanizm walki polega bardziej na pokerowym odczytywaniu nastrojów i ruchów przeciwnika, co nie każdemu przypadnie do gustu. Ja z żadnym z tych argumentów się nie zgadzam.
8. Viticulture: Essential Edition (+24) - sam nie wiem skąd tak duży awans, może dlatego, że wraz z narzeczoną ograliśmy tę grę na wszystkie możliwe sposoby, mamy wszystkie dodatki, gra jest prosta w swych zasadach, a karty wprowadzają ogrom nieprzewidywalności i różnorodności. No i kolejna gra, która pięknie wygląda.
9. SCOUT (NOWOŚĆ) - hit ostatnich miesięcy, który regularnie trafia na stół. Szybka gra o zbieraniu lew, o bardzo prostych zasadach, którą można schować do kieszeni. Pewnie nie zostanie wydana w Polsce ze względu na jej wysoką cenę w stosunku do zawartości, ale ja jako fan gier wziątkowych nie mogłem przejść obok tego tytułu obojętnie.
10. Terraformacja Marsa (+2) - słyszysz "engine building", myślisz "Terraformacja Marsa". Nie bez powodu jest tak popularna. Mimo jej dosyć sporego ciężaru gatunkowego można w nią zagrać nawet z osobami początkującymi. Sam nie rozumiem tego fenomenu, chyba po prostu zasady są napisane tak, że po prostu wszystko klika. Gdyby tylko rozgrywka była o połowę krótsza, to pewnie byłaby jeszcze wyżej.

Miejsca 11-50:

Spoiler:

11. Tiletum (+9)
12. Tichu (-7)
13. Brass: Birmingham (-7)
14. Woodcraft (+5)
15. Spartakus: Krew i Zdrada (+2)
16. Era Innowacji (NOWOŚĆ)
17. Scythe (-3)
18. Nucleum (NOWOŚĆ)
19. Cyklady (-3)
20. Revive (NOWOŚĆ)
21. Concordia (+20)
22. Wyprawa Darwina (-13)
23. Lacrimosa (-)
24. Trekking przez Historię (NOWOŚĆ)
25. Paladyni Zachodniego Królestwa (+1)
26. Great Western Trail: Nowa Zelandia (NOWOŚĆ)
27. Everdell (+1)
28. Marvel Champions (-25)
29. Cat in the Box (NOWOŚĆ)
30. Marco Polo (NOWOŚĆ)
31. Carnegie (NOWOŚĆ)
32. Inis (-11)
33. Brzdęk: Nie Drażnij Smoka (-4)
34. Karczma pod Pękatym Kuflem (+5)
35. Kutna Hora: Miasto Srebra (NOWOŚĆ)
36. Łąka (+11)
37. Duże Sumy (-6)
38. Terraformacja Marsa: Gra Kościana (NOWOŚĆ)
39. Misja: Czerwona Planeta (-12)
40. Wielce Imponujące Budowle (NOWOŚĆ)
41. Szarlatani z Pasikurowic. (-11)
42. Ethnos (-20)
43. Orlean (+1)
44. Abyss (-19)
45. Wsiąść do Pociągu: Europa (NOWOŚĆ)
46. Obsesje (-28)
47. Pięć Klanów (-13)
48. 7 Cudów Świata (-8)
49. Terraformacja Marsa: Ekspedycja Ares (NOWOŚĆ)
50. List Miłosny (NOWOŚĆ)

[Lynx]

To moja topka. Może być trochę dziwna, bo miałem ponaddziesięcioletnią przerwę od grania i nie jestem na bieżąco z całym dobrem, które było w tym czasie wydane. Może, na podstawie tych list, ktoś napisałby mi jakieś polecanki gier, które warto żebym nadrobił.

Lekkie:

• Wsiąść do pociągu (seria)
• Dixit
• Diamenty
• 7 cudów świata
• Ciężarówką przez galaktykę
• Rumms

Pojedynki:

• Magic: The Gathering (cube draft)
• Neuroshima Hex
• X-Wing
• Mindbug

Area control:

• Gra o tron
• El Grande
• Rattus

Ekonomiczne:

• Le Havre
• Wysokie Napiecie
• Race for the Galaxy + The Gathering storm

[agt]

Może, na podstawie tych list, ktoś napisałby mi jakieś polecanki gier, które warto żebym nadrobił.

Jeśli nie jesteś uczulony na deckbuilding to możesz sprawdzić czy zainteresuje Ciebie Wyprawa do El Dorado. Jeśli mam dzielić na kategorie, które podałeś, to to będzie z tych lekkich.

[Pablosz]

Czesc,

Moje top 10. Kolejnosc przypadkowa choc moze wcale niekoniecznie:

1. Clash of Cultures Monumentalna Edycja – uwielbiam ta cywilizacyjna gre za to, ze kazda rozgrywka to oddzielna historia. W mojej ekipie duzo gadania, negocjacji, napuszczania jednych na drugich, kluczowych potyczek i robienia ogólnego dymu. Choc walka jest losowa, to mi bardzo lezy, dzieki emocjom ktore podkręca. Z kazdym mijanym wiekiem w grze przesladuje mnie mysl: „kurde juz tylko tyle nam zostało do konca...” , a ja nie chce by ta gra zbyt szybko sie konczyla...

2. Empires Age of Discovery – stary ale jary workerplacment polączony z area control. Nigdy nie sadziłem ze rozstawianie workerow moze byc takie emocjonujące. Specjalisci i delkiatna asymetrycznosc we frakcjach robią robote. Zagram zawsze i wszędzie.

3. Tzolikn (z dodatkiem Plemiona i przepowiednie) - O raju, co roku wychodza nowe gry a Tzolkin jest od lat w sprzedazy i starzeje sie godnie. Mechanika kół zębatych nie do podrobienia. Moja ulubiona gra na literke T z tych w które gralem

4. Spartakus Krew i Zdrada - Mam druga edycje czyli ta nieserialowa i bez dodatkow. Mimo to bawie sie i tak zawsze swietnie. Swinstwo, hamstwo i zrywane obietnice. Walka na arenie, ktora angazuje wszystich dzieki elementowi hazardu. Kosci w walce, ktore faworyzowanego gladiatora moga pozbawic głowy. Moj scisły top. Licze ze moze kiedys, jakims cudem pojawia sie dodatki do drugiej edycji.

5. The Last Kingdom Board game - Jako fan serialu (ksiazki nie czytalem) musialem ta gre miec. Myslalem ze dostane jakis szajs na licencji, a ta gra jest naprawde dobra. Karty oddaja kilmat tego co działo sie w serialu i to jak zachowywali sie jego bohaterzy. Wredna, angazujaca i zaskakujaco dobra. Az dziw, ze u nas o niej tak cicho.

6. Rising Sun – pierwsza z dwoch gier na liscie, której nie mam w kolekcji.. Musiala sie jednak tutaj znalezc. Gralem wiele razy i doceniam. Asymetryczne frakcje, emocjonujaca walka i piekne wykonanie. Bardzo polecam, bo choc sam nie posiadam swojej kopii, to musialem to zacne area control umiescic na tej liście. Nigdy nie odmowie partyjki w RS przy dobrej herbatce.

7. Zakazane Gwiazdy – gdy ją poznałem było juz za poźno. Cena jest juz dla mnie zaporowa, a to jednak tylko planszowka. Musze więc odpuscic ta pozycje ale poczucie starty jest ogromne... bo ta gra to miód, ambrozja, anansy i arbuzy i wogole palce lizac. Ponoc ma powstac cos podobnego ale boje sie ze to juz nie bedzie to, jesli wogole powstanie... Ech ile dałbym aby cofnąć czas i miec ją w swojej kolekcji, aby czesciej ustawiac zetony akcji jedne na drugich.

8. Rurik dawn of Kiev (z dodatkiem Stone and Blade) – kolejna z tych gier, ktore jakos przechodza bez echa. W grze wlaczymy o wladze w rozbitej sredniowiecznej Rusi. Gra posiada ciekawie rozwiązany mechanizm programowania akcji. Silniejsi workrzy sprawiaja, że wykonamy mocniejszą akcje ale pozniej. Słabsi workerzy zazwyczaj beda pierwsi w działaniu ale nie beda tak skuteczni, z tym że no własnie, to Ruś wiec korumpowanie urzędników moze sporo namieszac w tym schemacie. O ile oczywiscie nas na to stać

9. Kemet - Co tu duzo mowic gra powszechnie znana. Ten kto lubi nawalanki, potwory, area control i szybkosc rozgrywki bedzie usatysfakcjonowany tak jak ja

10. Inis ( z dodatkiem pory roku) – Jak widac po liscie. Jestem fanem area control. Inis musialo sie znalezc w pierwszej 10. Nieoczywisty system walki gdzie kazdy z obecnych na terenie konfliktu graczy jest zaangazowany, asy z rekawa w postaci Kart Eposu, piekne grafiki (niektórzy uważaja zupelnie odwrotnie ) i draft kart sprawiają ze gra niesie duzy ladunek emocjonalny a to jest to co w grach lubie najbardziej.

Honorowe wzmianki ale jednak poza 10, choc kto wie moze kiedys wypra kogos z pierwszej dychy: Cyklady/Barrage/Scythe/Diuna Imperium/Wielki Mur/Godfather

[PytonZCatanu]

Wiem, został jeszcze jeden miesiąc do końca roku, ale ja już teraz sobie swoja coroczną topkę. Dlaczego? Wiekszość dużych okazji do pogrania już za mną, a dodatkowo nie zrobiłem topki w połowie roku i jakoś tak brakowało mi tej czynności w życiu. Lubię ją, bo jest pomocna dla uporządkowania swoich własnych myśli wokół naszego hobby.

Nudny kontekst:

Spoiler:

Ogólny kontekst: Na moment pisania tego posta zagrałem łącznie w 769 gier (91 nowości w tym roku), w tym 73 z top100 BGG i 182 z top300 BGG. W gry z mojej TOP10 zagrałem łącznie na zywo 182 partie (a w niektóre z nich cisnę online) – nie ma tam przypadku. Coś tam w życiu liznąłem, mam więc nadzieję, że topka (a raczej topki) będą dla kogoś inspiracją.
Oprócz ogólnej TOP100 (z szczególnym wyróżnieniem pierwszych 30) zrobiłem podtopki różnymi kategoriami, które wydały mi się ciekawe.

Do każdej podtopki starałem się dodać kilka zdań komentarza, więc zachęcam do otwierania spoilerów.

I będę wdzięczny za krytykę, komentarze i polecajki

TOP100 WSZECHCZASÓW
*oznacza grę z uwzględnieniem dodatku lub dodatków


1 Gaia Project*
2 Underwater Cities*
3 Food Chain Magnate*
4 Star Wars: Rebellion*
5 War of the Ring: The Card Game
6 The Castles of Burgundy*
7 The Quest for El Dorado*
8 Ark Nova*
9 A Game of Thrones: The Board Game (Second Edition)*
10 Tigris & Euphrates

miejsca 10-30:

Spoiler:

11 Dominant Species
12 The Godfather: Corleone's Empire
13 Imperial 2030
14 Cosmic Encounter*
15 Concordia*
16 The Search for Planet X
17 Sniper Elite: The Board Game*
18 Ra
19 Cyclades*
20 Hive*
21 Star Wars: The Deckbuilding Game / Clone Wars
22 Gloomhaven: Jaws of the Lion
23 The Manhattan Project 2: Minutes to Midnight
24 General Orders: World War II
25 Skull King
26 Inis
27 Blood Rage*
28 RoboRally
29 War of the Ring: Second Edition*
30 The Artemis Project

miejsca 31-100:

Spoiler:

31 SCOUT
32 Clash of Cultures: Monumental Edition
33 Survive: Escape from Atlantis!
34 Heat: Pedal to the Metal*
35 Faraway
36 Lord of the Rings: The Confrontation
37 Pax Pamir: Second Edition
38 Dune: Imperium – Uprising
39 Libertalia
40 7 Wonders Duel*
41 Archipelago
42 Beyond the Sun
43 Stationfall
44 Clank! In! Space!: A Deck-Building Adventure*
45 Air, Land & Sea / Spy, Lies & Supplies
46 Tikal
47 Pulsar 2849
48 Age of Innovation
49 Kanban EV
50 Thief's Market
51 Amun Re
52 Puerto Rico
53 K2*
54 Railroad Ink: Deep Blue Edition
55 El Grande
56 Automania
57 Carcassonne: The Castle*
58 The Duke
59 MLEM
60 Captain Flip
61 Cascadero
62 Praga Caput Regni
63 Through the Ages: A New Story of Civilization
64 Deception: Murder in Hong Kong
65 Luxor
66 Lord of the Rings: Duel for Middle-earth
67 Decrypto
68 Cat in the Box: Deluxe Edition
69 Mall of Horror
70 Pursuit Of Happiness
71 Snowblind
72 SmallWorld
73 CATAN
74 Alien Frontiers
75 Modern Art
76 For Sale
77 Ryki Afryki
78 Snow Tails
79 Memoir 44
80 Voidfall
81 Codenames
82 Destinies
83 Winners Circle
84 Mosaic: A Story of Civilization
85 Shogun
86 The Witcher: Old World
87 Sea of Legends
88 Star Trek: Ascendancy
90 Wampir Maskarada Vendetta
91 Schotten Totten / Schotten Totten 2
92 Set & Match
93 That's not a hat
94 Yellow & Yangtze
95 Top Ten
96 Terra Mystica
97 Nightmare Productions
98 Sky Team
99 Twilight Struggle
100 Brazil

TOP15 NOWOŚCI 2024

Spoiler:

Łącznie w całym roku zagrałem w 91 nowości, przy czym nie mam namyśli koniecznie nowości wydawniczych, bo jest też kilka starszych gier w zestawieniu. 15 nowości załapało się do głównej topki, więc myślę, że warto jest też wyróżnić. Z tych najcięższych gier wyróżniłem dwa „falle”: Stationfall i Voidfall. Ciężkie, długie gry o wysokim progi wejścia, ALE obie w mojej opinii warte spróbowania. Poza tym genialny tricktaking czyli Skull King oraz masa lekkich (leciutkich) gier, jak Faraway, MLEM czy Kapitan Flip. Ze starszych tytułów zaprzyjaźniłem się z kniziowym Amun Re (nowe, ładne wydanie z odświeżoną grafiką), TTA (wstyd się przyznać, że w tą kultową grę zagrałem dopiero teraz – weszła partia na żywo, a potem od razu kilka online) oraz Artemis Project (mało znane u nas euro, również diceplacement z negatywną interakcją, stara szkoła euro, gdzie interakcja międzygraczami ma znaczenie na równi z budowaniem silniczka).

1. General Orders: World War II
2. Skull King
3. RoboRally
4. The Artemis Project
5. Faraway
6. Amun Re
7. Stationfall
8. Thief's Market
9. MLEM
10. Captain Flip
11. Cascadero
12. Through the Ages: A New Story of Civilization
13. Lord of the Rings: Duel for Middle-Earth
14. Voidfall
15. Sky Team

TOP15 GIER (wyłącznie) DWUOSOBOWYCH:

Spoiler:

Zdarza mi się dość często grywać 1vs1 i myślę, że zebrałem tutaj naprawdę dobre gry w tej kategorii. Poza SW Rebelią i dużą WOP wszystkie te gry są z przedziału 30-60 minut, wiec jeśli ktoś szuka inspiracji „gry dla pary”, to śmiało polecam Mamy więc abstrakty jak Hive i The Duke (dorzuciłbym tutaj niektóre GIPFY, ale one mi się w zestawieniu nie zmieściły), dla fanów słynnych IP 3 gry ze świata LOTR i 2 gry ze świata SW, 3 gry „wojenne” (General Orders, Memoir, Air, Land & Sea), 7CP (obowiązkowo z dodatkami) i genialny Zamek (polecam do grania z żoną). Set & Match to z kolei jedna z najlepszych pstrykanek, świetnie imitująca mecz tenisa ziemnego. Sky Team to jedyna prawdziwa nowość w tym zestawieniu i jedyna kooperacja.

1. Star Wars: Rebellion*
2. Hive*
3. Star Wars: The Deckbuilding Game / Clone Wars
4. General Orders: World War II
5. War of the Ring: Second Edition*
6. Lord of the Rings: The Confrontation
7. 7 Wonders Duel*
8. Air, Land & Sea / Spy, Lies & Supplies
9. Carcassonne: The Castle*
10. The Duke
11. Lord of the Rings: Duel for Middle-earth
12. Memoir 44
13. Schotten Totten / Schotten Totten 2
14. Set & Match
15. Sky Team

TOP20 EUROGIER:

Spoiler:

Osobiście uważam się bardziej za eurogracza (tak w 2/3), więc ta kategoria jest dla mnie szczególnie ważna. TOP5 gier w tej kategorii nie zmienia się (ani nie zmienia kolejności) od ok 2 lat. No nie jestem w stanie znaleźć czegoś, co którąś z gier z tej Wielkiej Piątki byłoby w stanie wypchnąć niżej. Wielka Piątka to dla mnie absolutny szczyt w tej kategorii i koniec i kropka Nie będę się o niej rozpisywać, bo na forum udzielam się w każdym z tych tematów i nachwaliłem je już ile się dało. Na szczęście dalej jest ciekawiej. Mamy wielki powrót gier Maca Gerdtsa, które kiedyś lubiłem, potem przestałem w nie grać, a w tym roku udało mi się je odżwieżyć i odkryć…że nadal je lubie. To gry euro, ale w przeciwieństwie do tych współczesnych kolosów moją optymalną liczbę zasad i interakcja między graczami stanowi ich istotny element. Z mniej znanych gier polecam The Manhattan Project 2 – to jest samodzielna gra w uniwersum „tego” Projektu Manhattan, który wszyscy w Polsce znają, ale cięższa i dłuższa od orginału. Świetnie oddaje atmosferę Zimnej Wojny (pozostając grą euro, bo w grze wbrew pozorom nie ma gorącej wojny). Udało mi się w tym roku zagrać (na żywo i online) w TTA i ten staruszek na pewno zasługuje na wyróżnienie. Mamy też najlepszego Lacerdę, czyli Kanban, a z nowości Voidfall (nie wiem jednak czy ze względów logistycznych będę wracał do tej w sumie niezłej gry). Wreszcie Archipelago – bardzo orginalna gra, której celem (według słow samego autora) było połączenie wody i ognia, czyli przygody i gry euro. Mamy więc tutaj zarpowno zdobywanie i zarządzanie surowcami, jak i eksplorację, a nasz los nie zależy tylko od nas, ale także od losu całego archipelagu (gramy przeciwko sobie, ale cały archipelag może upaść). Orginalne, warto sprawdzić.

1. Gaia Project*
2. Underwater Cities*
3. Food Chain Magnate*
4. The Castles of Burgundy*
5. Ark Nova*

6. Imperial 2030
7. Concordia*
8. The Manhattan Project 2: Minutes to Midnight
9. The Artemis Project
10. Archipelago
11. Beyond the Sun
12. Pulsar 2849
13. Age of Innovation
14. Kanban EV
15. Puerto Rico
16. Amun Re
17. Praga Caput Regni
18. Through the Ages: A New Story of Civilization
19. Pursuit Of Happiness
20. Voidfall

TOP20 GIER KONFRONTACYJNYCH:

Spoiler:

Dwie najważniejsze zmiany to duży skok do góry karcianej Wojny o Pierścień. Epicka 9 partia dała mi tutaj dużo do myślenia. Czekam na dodatek. Drugą zmianą to wielki powrót Gry o Tron. Jeszcze w 2019 roku wskazywałem ją jako moją ulubioną grę, potem miałem coraz mniej okazji aby zagrać (dzieci, pandemia). Teraz wróciłem, poznałem nowy dodatek Matka Smoków i gra znowu dowiozła u mnie epickie emocje do samego końca. Drugim powrotem, ale mniejszym, są Cyklady (bardzo dobra gra z instrukcją na 4 strony – kto dzisiaj takie robi?). Dalej szereg moich klasyków i nowość, Stationfall. Ta gra dla mnie wypycha Nemesis w kategorii wesołej przygody. Świetnie się bawie, nawet jak przegrywam jest o czym potem opowiedzieć.

1. Star Wars: Rebellion*
2. War of the Ring: The Card Game
3. A Game of Thrones: The Board Game (Second Edition)*
4. Dominant Species
5. Tigris & Euphrates
6. The Godfather: Corleone's Empire
7. Cosmic Encounter*
8. Cyclades*
9. Inis
10. Blood Rage*
11. War of the Ring: Second Edition*
12. Survive: Escape from Atlantis!
13. Clash of Cultures: Monumental Edition
14. Pax Pamir: Second Edition
15. Dune: Imperium – Uprising
16. Libertalia
17. Stationfall
18. El Grande
19. Smallworld
20. Shogun

TOP10 MAŁYCH I SZYBKICH (~30 min) GIER WIELOSOBOWYCH:

Spoiler:

W tej kategorii zmieściłem 3 okołotricktakingowe gry (Skull, SCOUT i Kot), 2 szybkie karcianki (Faraway, Ryki), 3 głupkowate gry (MLEM, Kapelusz i Flip) oraz jedyny, najlepszy w tej kategorii roll&writre (które zazwyczaj średnio lubię) – Kolejowy Szlak. Bardzo polecam mało znanego w PL Króla Złodziei (kiedyś wydanego przez BARD). Draft kości (łupów) z negatywną interkacją. Prosty, zgrabny i emocjonujący.

1. Skull King
2. SCOUT
3. Faraway
4. Thief's Market
5. Railroad Ink: Deep Blue Edition
6. MLEM
7. Captain Flip
8. Cat in the Box: Deluxe Edition
9. Ryki Afryki
10. That's not a hat

 
TOP8 GIER WYŚCIGOWYCH:

Spoiler:

Wyróżniam tę kategorię, bo po prostu lubię ten typ gier. Pierwszej trójki przedstawiać nie muszę (kosmiczny Clank jest najlepszy!). K2 to klimatyczna gra polskiego autora, dostępna w sklepach, świetnie oddająca dylematy himalaistów. Luxor także czasem się pojawia w dobrych cenach, świetny rodzinny wyścig do grobowca mumii (ale nie lubię dodatku). Pozostałe ciężko dostać w PL.

1. The Quest for El Dorado*
2. Heat: Pedal to the Metal*
3. Clank! In! Space!: A Deck-Building Adventure* / Clank*
4. K2*
5. Luxor
6. Snowblind: Race for the Pole
7. Snow Tails
8. Winners Circle

TOP10 LEKKICH (~1h) GIER RODZINNYCH:

Spoiler:

Co my tu mamy? Aż 3 gry „dedukcyjne”. Najlepsza rodzinna gra dedukcyjna, czyli Planeta X i zaraz obok Sniper, w pewnym sensie również gra dedykcyjna, bo mamy tutaj hidden movement, który trzeba u przeciwnika „przeczytać” i wykorzystać. Jeśli ktoś grał w Commandosa na PC, to ta gra jest jego świetnym planszowym odpowiednikiem. Trzecią jest Deception, wydane jako Dochodzenie (najlepszy klon Mafii!). Mamy też głupokowate gry pełne negatywnej interkacji – RobboRally i Survive (tylko, jeśli rodzina akceptuje taką interakcję). Surive wyszło ostatnio w nowym wydaniu PL w świetnej cenie. Automania to świetne lekkie euro zastępujące Kanbana – mamy własną fabrykę aut i próbujemy zaskopoić potrzeby rynku. Lekko i bez zadęcia. Cascadero to nowy Knizia. Bardzo kniziowy i fajny tytuł, ciekawszy moim zdaniem od trochę podobnego tytułu tego autora z tego roku, czyli Rebirth. Tikala i Catana nie przedstawiam, bo tych rodzinnych klasyków nie trzeba. Mnie one wciąż bawią i lubię przy nich odpocząć.

1. The Search for Planet X
2. Sniper Elite: The Board Game*
3. RoboRally
4. Survive: Escape from Atlantis!
5. Tikal
6. Automania
7. Cascadero
8. Deception: Murder in Hong Kong
9. Decrypto
10. CATAN

Mało popularne, trudno dostępne albo zapomniane gry pojawiające się w zestawieniu (dla planszówkowych hipsterów):

Spoiler:

Nightmare Productions, Sea of Legends, Winners Circle, Snow Tails, Snowblind, Alien Frontiers, Cascadero, Automania, Archipelago, Thief's Market, The Artemis Project, RoboRally, Skull King, The Manhattan Project 2: Minutes to Midnight, Cosmic Encounter*

[samuraj1369]

@PytonZCatanu WOW! Cóż za post, szanuję.

A piszę z pytaniem, czemu w twoim Topie jest taka różnica miejsc pomiędzy karcianym a planszowym WoPem? Czym jest to spowodowane?

[PytonZCatanu]

A piszę z pytaniem, czemu w twoim Topie jest taka różnica miejsc pomiędzy karcianym a planszowym WoPem? Czym jest to spowodowane?

Dobre pytanie. Odpowiedź jest chyba natury logistycznej. W górnej części topki dawałem raczej gry, które nie tylko lubię, ale też mocni ograłem i dobrze je "czuję". A w karcianego Wopa zagrałem 9 partii w ciągu 14 miesięcy od zakupu.

Natomiast w dużego Wopa mam tylko 2 partie (i prawie 3, bo byłem już gotowy ale w ostatniej chwili kolega odwołał). Bardzo doceniam tę grę, ale też nie czuję że poznałem ją na tyle dobrze, aby uczciwie umieścić ją wyżej. Star Wars Rebelia jest tak o 20% łatwiejsza w zasadach, w czasie setupu i rozgrywki i w nią dla odmiany dotarłem do 10 partii w ostatnich 2 latach.

Poza tym karciany WOP też jest bardzo klimatyczny, a czas setupu, partii i tłumaczenia jest dużo, dużo szybszy. To też trzeba docenić samo w sobie

[tommyray]

Weszło nowe i dobre, czas zaktualizować, dodać i wyciąć.
Było

Spoiler:

Triumwirat 10/10
01. Aeon Trespass: Odyssey - nie wierzyłem w ten tytuł. A teraz jestem pełnym religijnego żaru neofitą. Genialne.
02. Pax Renaissance - tu bez żaru serca ale za to z pełnym racjonalnym przekonaniem, że to najlepszy symulator konfliktów, zdrad i szachrajstw.
03. Go - ta gra zjada na śniadanie złożonością i głębią oba powyższe tytuły. Ale żeby to czuć i rozumieć trzeba lat, wielu lat, praktyki.

I dalej w kolejności losowej:
04. HexploreIt
05. O Tym Nie Rozmawiamy
06. X-ODUS Rise of the Corruption
07. Pax Pamir
08. Unsettled
09. Shadows Of Malice
10. Gloom of Kilforth

Pozycje 1-3 niezmiennie te same
ATO
Go
Pax Ren

Dalej tniemy, i druga Triada której nigdy nie porzucę wygląda tak:
HexploreIt
Unsettled
Shadows Of Malice

Nic nowego z dużych Ameri nie zagrało, jest to dla mnie martwy kierunek, szukać trzeba indyków. Euro nie sprawdzają się w moim przypadku… ale mam swoje wyjątki.

I teraz trzecia triada, raczej niszowe indyczki:

Spire’s End - odświeżyłem sobie ten tytuł ostatnio, i to jest bardzo dobry karciany CYOA maskowany że jest tematycznie niby dungeon crawlerem.

Yokohama - nie indyk, a euras! Ja gry euro to mam naprawdę gdzieś, grywam ale nie kupuję, jak widzę jakieś tory, gonienie za punktami, stawianie budynków to często mam poczucie marnowania czasu. Grywam, nawet doceniam pewne mechaniki, ale mało kiedy raduje mnie rozgrywka jako całość. Wyjątki tylko 3: The Gallerist, Architekci Zachodniego Królestwa, i ostatnio właśnie Yokohama. Wykładanie pracowników będących jednocześnie naszymi drogami, aspekt ilości vs siły akcji, prostota surowcowa, technologie i kontrakty, minimalizm wizualny - spina mi się to i tematycznie i gameplayowo w bardzo dobrze skrojony tytuł do którego z chęcią będę siadał. Euro skrojone pode mnie, dwie rozgrywki na dwóch graczy były bardzo satysfakcjonujące.

Doom Pilgrim - odkrycie tego roku. Może nawet coś więcej. Wizualnie perła. Narracyjnie zaskakująco dobrze. Gameplay loop - nie znam szybszego i lepiej przemyślanego solo rpg w planszowkach. Zero RNG poza takim, który pochodzi z przetasowania kart. Nie ma testów. Są wybory i konsekwencje wyboru. Każda karta z własną unikalną ilustracją na rewersie, która służy jako podpowiedź i lub sugestia co może to być.
Już przy Lands of Evershade o tym pisałem więc skopiuję swoje słowa:
Prosta a genialna mechanika- weź trzy karty ale widzisz tylko rewersy. I teraz - jedną odrzucasz, drugą wrzucasz na spód decku (lub wariantywnie na stos przyszłego Losu) a jedną realizujesz. Jedyny wstępny input pod decyzyjność jaki masz to grafika oraz w późniejszych grach - twoja pamięć. Na drugiej stronie danej karty masz całą małą historię i listę wyborów które realizujesz deterministycznie, bez randomowości, po prostu wybierasz ścieżkę i ponosisz konsekwencje. Tyle. Mamy do tego oczywiście kartę postaci jak w rpg, keywordy, staty, gold itp - po prostu erpeg. Deterministyczny i oparty na wyborach system konsekwencji - otworzyło mi to oczy, że przecież tak też można, i jest to mega szybkie rozwiązanie bez potrzeby cholernych testów...

Wizualia i narracja - bardzo dark fantasy, może trochę soulsy, może jakiś grim dark a generalnie sztos.

W zapasie jako potencjał na pozycję 10 zostawiam sobie innego wizualnie odjechanego indyka czyli:
Dark Venture: Battle of the Ancients - skirmish post-apo fantasy gdzie gramy dziwacznymi abominacjami a walki swoją epickością i zażartością przypominają kocie starcia o supremację nad śmietnikiem, muszę ograć więcej ale koncept takiego super low post apo fantasy bardzo ale to bardzo do mnie przemawia.

[scraber]

W zapasie jako potencjał na pozycję 10 zostawiam sobie innego wizualnie odjechanego indyka czyli:
Dark Venture: Battle of the Ancients - skirmish post-apo fantasy gdzie gramy dziwacznymi abominacjami a walki swoją epickością i zażartością przypominają kocie starcia o supremację nad śmietnikiem, muszę ograć więcej ale koncept takiego super low post apo fantasy bardzo ale to bardzo do mnie przemawia.

Mój egzemplarz leży zakurzony, jedynie rozfoliowany.
Nie wiem co mnie tam odstrasza, ale myślę że swoje zrobiła instrukcja w postaci ulotki z przychodni, bez żadnych grafik odnośnie komponentów oraz domniemane wydobywanie zasobów - czy te kamyki na planszy to już surowiec czy jednak ten o 2mm większy.

Ale z chęcią usłyszałbym jakąś opinie o grze bo tych praktycznie nie ma

[jacobPL]

1. MEZO – Dla mnie absolutnie najlepsze area control pod słońcem.
2. D.E.I. DIVIDE ET IMPERA – Oryginalne podejście do AC, bowiem punkty nie dostajemy tutaj za kontrolę obszarów a za wykonywanie misji. Mamy tu lekki deckbuilding, a w zasadzie action building, w trakcie gry nasze lekko asymetryczne frakcje zyskują umiejętności, dzięki czemu stają się jeszcze bardziej asymetryczne. Dużo fajnej interakcji, super ciekawe decyzje i fajne emocje. Gdyby nie upierdliwy setup - to byłaby gra idealna!

Na liście "do zagrania". Mezo jakoś przeszło koło nosa, a swego czasu było tanie jak barszcz Zaciekawiłeś mnie. DEI absolutnie do poznania.

6. GODFATHER: IMPERIUM CORLEONE – Znakomite, pełne wrednej interakcji euro. Mnóstwo ciekawych decyzji, pełno emocji i endorfin, gdy uda się wykonać plan. Zagrałem niedawno i przypomniałem sobie jak genialnie jest to skrojona gra.
9. STUDIUM W SZMARAGDZIE 2ND ED – Znakomite połączenie deckbuildingu, area control, oraz gry dedukcyjnej z ukrytą tożsamością. Niebywałe jest, ile głębi udało się wycisnąć w dość prostej mechanice. Niestety gra ma poważną wadę – nie działa poniżej czwórki graczy, a pełne skrzydła rozwija dopiero przy pięciu osobach przy planszy.

Obie wysoko na liście "chciałbym jak najszybciej poznać tę grę", ale się nie udało jeszcze.

14. CRY HAVOC + AFTERMATH – Zdecydowanie najbardziej niedoceniona „popularna” gra w tym zestawieniu. Spadła na dalszą pozycję wyłącznie z dwóch powodów. Gram w to zdecydowanie za rzadko to raz. Dwa – zagrałem ostatnio bez Aftermath, no i muszę przyznać, że ten dodatek robi OGROMNĄ różnicę. W zasadzie bez budyneczków i umiejętności z Aftermath, sama podstawka to w zasadzie „demo”. Gra rozwija skrzydła przy czterech, ogranych graczach i wyłącznie z dodatkiem! Kapitalna zabawa, ale pełna niuansów, więc wymaga stałej ekipy.

Brawo. Nic dodać, nic ująć. Cudowna gra, którą można wziąć za psie pieniądze. Gdyby nie asymetria i potrzeba stałej ekipy, to byłaby u mnie nie top 3 area a #1. Z tego względu udaje się w nią zagrać raz na kwartał, a plany są, aby tak co 6 tyg.

[Bart Henry]

Rzutem na taśmę podtrzymuję styczniową tradycję podsumowywania mojej topki gier. Co prawda znowu wyjdę poza top 10, ale trudno mi nie wspomnieć w ogóle o tylu dobrych grach. Jak zwykle listę sporządzam na świetnym geekgroup, gdzie zostawiam też komentarze.

Archiwum:

Spoiler:

• TOP 10 za rok 2021
• TOP 32 za rok 2022
• TOP 32 za rok 2023

TOP 32 2024

Fakty:

• 2024 oceniam bardzo dobrze, więc...
• prawie 1/3 listy to nowe gry, a co za tym idzie...
• stali bywalcy w najlepszym razie utrzymali swoje pozycje z poprzedniego rankingu, ale...
• mamy tez bardzo dużo spadków.

Lista TOP 32 w GeekGroup z krótkimi komentarzami: klik. W aplikacji możecie się przełączać pomiędzy poprzednimi latami, macie też odnotowane zmiany pozycji gier względem poprzedniego roku.

Podrzucam też listę w wersji tekstowej:

1. Super Fantasy Brawl
2. Tzolk'in
3. Concordia
4. Chinatown
5. Pętla
6. Zaginiona wyspa Arnak
7. Biały Zamek
8. Wiedźma Skała
9. Ostoja
10. Scape Goat
11. Projekt L
12. Kaskadia
13. Klany Kaledonii
14. Decrypto
15. Terrorscape
16. Merv: The Heart of the Silk Road
17. El Grande
18. Wilki
19. Odkrywcy Nocnego Nieba
20. Wyprawa do El Dorado
21. Art Society
22. Hegemony: Lead Your Class to Victory
23. Turbo
24. Park Niedźwiedzi
25. Kryptyda
26. Ślimaki
27. Hansa Teutonica
28. Stockpile
29. Paladyni Zachodniego Królestwa
30. Poszukiwanie Planety X
31. Załoga: Wyprawa w głębiny
32. Adrenalina

Z listy wyleciały:

• Ganges
• Suburbia
• Alchemicy
• 7 Cudów Świata: Pojedynek
• Mind MGMT: The Psychic Espionage “Game.”
• Jekyll vs. Hyde
• Podwodne Miasta (sprzedane)
• Botanik
• Century: Cuda Wschodu
• Great Western Trail (sprzedane)

[sociu]

Stan na dziś. Dziwna lista mi wyszła . Ciężko tak wybrać, jest dużo wybitnych gier. Jednak w poniższe mogę grać do odcięcia przez całą noc

1. Roll for the Galaxy
2. Legendary encounters Alien
3. Maracaibo
4. Orleans
5. Architekci zachodniego królestwa
6. Tzolkin
7. Władca pierścieni lcg
8. Descent 2 ed
9. Pagan
10. Puerto Rico

[Poochacz]

Minął niemal rok od zeszłorocznej topki ale tyle nowości się pojawiło że nie ma na co czekać. Przez ostatnie 12 miesięcy na stole pojawiło się sporo świetnych tytułów. Po raz pierwszy z czystym sumieniem mogę podać nawet 20 do których z radością siadam.

Wypadły kompletnie: Turbo, Folklore: The Affliction

11-20:

Spoiler:

20. Wiedźmin: Stary Świat
19. Clash of Cultures: Edycja Monumentalna
18. Wiedeński Łącznik
17. Wsiąść do Pociągu: Europa
16. Halo wieża
15. Posiadłość Szaleństwa 2 edycja
14. Monster Hunter World
13. This War of Mine
12. Star Wars: Rebelia
11. Viticulture

10. Tainted Grail: Upadek Avalonu (-2)
9. Assassin's Creed: Brotherhood of Venice (N)
8. Kupcy i Korsarze (-4)
7. Łowcy A.D. 1492 (N)
6. Horror w Arkham LCG (-4)
5. Nova Aetas: Renesans (N)
4. Arydia: The Path We Dare Tread (N)
3. Middara: Unintentional Malum Act 1 (N)
2. Gra o Tron 2 edycja (+1)
1. Oathsworn: Into The Deepwood (-)

[Jez_Anaszpan]

OMG! Pierwsza dziesiątka to totalne ziobro dopasowania z moim gustem
Ale szanuję, choć przy stole się niedogadamy

Minął niemal rok od zeszłorocznej topki ale tyle nowości się pojawiło że nie ma na co czekać. Przez ostatnie 12 miesięcy na stole pojawiło się sporo świetnych tytułów. Po raz pierwszy z czystym sumieniem mogę podać nawet 20 do których z radością siadam.

Wypadły kompletnie: Turbo, Folklore: The Affliction

11-20:

Spoiler:

20. Wiedźmin: Stary Świat
19. Clash of Cultures: Edycja Monumentalna
18. Wiedeński Łącznik
17. Wsiąść do Pociągu: Europa
16. Halo wieża
15. Posiadłość Szaleństwa 2 edycja
14. Monster Hunter World
13. This War of Mine
12. Star Wars: Rebelia
11. Viticulture

10. Tainted Grail: Upadek Avalonu (-2)
9. Assassin's Creed: Brotherhood of Venice (N)
8. Kupcy i Korsarze (-4)
7. Łowcy A.D. 1492 (N)
6. Horror w Arkham LCG (-4)
5. Nova Aetas: Renesans (N)
4. Arydia: The Path We Dare Tread (N)
3. Middara: Unintentional Malum Act 1 (N)
2. Gra o Tron 2 edycja (+1)
1. Oathsworn: Into The Deepwood (-)

[Poochacz]

OMG! Pierwsza dziesiątka to totalne ziobro dopasowania z moim gustem
Ale szanuję, choć przy stole się niedogadamy

A sądziłem że już wszyscy wiedzą że prędzej można ze mną porozmawiać o balecie mongolskim niż grach euro

[Ardel12]

OMG! Pierwsza dziesiątka to totalne ziobro dopasowania z moim gustem
Ale szanuję, choć przy stole się niedogadamy

A sądziłem że już wszyscy wiedzą że prędzej można ze mną porozmawiać o balecie mongolskim niż grach euro

Mnie dziwi, że wrzuciłeś w top10 Arydię, którą dopiero zacząłeś grać według tego co napisałeś w jej wątku.
Większość zacne tytuły. Wielki plus za Kupców i Korsarzy. Świetny tytuł jak ma się ekipę.

[Poochacz]

Mnie dziwi, że wrzuciłeś w top10 Arydię, którą dopiero zacząłeś grać według tego co napisałeś w jej wątku.
Większość zacne tytuły. Wielki plus za Kupców i Korsarzy. Świetny tytuł jak ma się ekipę.

Układam topkę nieco zero-jedynkowo - mianowicie wybieram dwa tytuły i decyduję który z nich pierwszy wjechałby na stół gdybym miał czas na jedną partię. Potem porównuję z kolejnym.

A Arydia? Z okazji wolnego weekendu grałem niemal całą sobotę i kawałek niedzieli. Udało mi się już nabić 5 poziom i jest to gra rewelacyjna. Plusem jest że bardzo szybko pokazuje swoje mocne strony, nie czeka z otwarciem na połowę rozgrywki. To jest prawdziwy RPG na planszy. To że wybierzesz postaci cechę "the Clumsy" nie jest wyłącznie zabiegiem artystycznym tylko może mieć wpływ w grze. Nową umiejętność przed użyciem musisz najpierw zmasterować. Każda karta NPCa ma nawet opis jego nastroju więc rolplejowanie możemy przenieść również nad stół. System load/save, walka, wykonanie, lokacje - sam miód. Miałem po samouczku odstawić Arydię na półkę i poprzechodzić najpierw rozbabrane kampanie ale nie chcę czekać na kolejne partie bo wciągnęło mnie z kapciami Zatem w pełni uprawnione miejsce - Cody odwalił naprawdę kawał dobrej roboty.

[Gizmoo]

Zwykle nie mam za dużej motywacji, by siadać do układania listy Top 10 na nowo i pewnie gdyby nie ostatnia dyskusja ze znajomymi o ulubionych grach, oraz odświeżenie sobie znakomitego Cry Havoca, to pewnie nie zebrałbym się do tego. I właśnie ta ostatnia partia uświadomiła mi, że w niektóre gry gram zdecydowanie za rzadko i zapominam o tym, jak bardzo są dobre i jak bardzo je lubię. Ostatni raz grałem w Cry Havoc aż CZTERY lata temu! Obstawiałem, że minęły góra dwa. Zerkając na mój ostatni ranking zrozumiałem, że niektóre tytuły spadają w moim rankingu tylko dlatego, że w nie nie gram.

Aktualna lista również nie będzie ideałem, bo w sporo pozycji nie grałem od dłuższego czasu. Jest to więc kompromis pomiędzy świeżym zachwytem nowych pozycji i starą, nie zardzewiałą miłością, która jest niestety po części ulotnym wspomnieniem...

Jedna tendencja się nie zmieniła – coraz mniej przepadam za „klasycznym euro”. Suche europasjanse zostały w zasadzie całkowicie wyparte przez wszelkiego rodzaju gry konfrontacyjne, z dużą zawartością negatywnej interakcji. Wyjątkiem na liście są „terraformacjopodobne” wyścigi z budowaniem silniczka, które póki co dzielnie się trzymają.

Postanowiłem też poszerzyć listę i rozbudować ją do top 30, bo trudno mi nie wspomnieć o grach, które autentycznie kocham. I w każdą z nich zagrałbym bez mrugnięcia okiem o każdej porze dnia i nocy.


1. MEZO – Dla mnie absolutnie najlepsza gra pod słońcem! To area majority rozbudowuje pomysły z El Grande i wywraca je na drugą stronę. Wspaniała, głęboka, pełna pięknych przetasowań na planszy. Takie gry lubię najbardziej, w których każdy ruch może zadecydować o wyrwaniu kilku punktów. Gra jest mocno taktyczna, mocno asymetryczna, deterministyczna, a dylematy rozrywają serce i mózg. Arcydzieło.

2. D.E.I. DIVIDE ET IMPERA – Oryginalne podejście do AC, bowiem punkty nie dostajemy tutaj za kontrolę obszarów a za wykonywanie misji. Mamy tu lekki deckbuilding, a w zasadzie action building, bo w trakcie gry nasze frakcje zyskują nowe karty umiejętności, dzięki czemu stają się jeszcze bardziej asymetryczne. Dużo interakcji, super ciekawe decyzje i fajne emocje. Gdyby nie upierdliwy setup to byłaby gra idealna!

3. LEGENDS OF VOID – Niemal kalka Terraformacji Marsa, ale dużo bardziej złożona, z większym narzutem zasad, ciekawsza, głębsza, bardziej emocjonująca. Kocham w tej grze niemal wszystkie elementy, a jedynymi jej wadami jest duży próg wejścia i czas rozgrywki, który do najkrótszych nie należy. Cała reszta do doskonała zabawa w bardzo oryginalnym świecie fantasy.

4. TERRAFORMACJA MARSA – Kompletnie nie rozumiem, czemu Terraformacja Marsa podoba mi się aż tak bardzo. Serio. Niby brzydkie, niby mało interakcji, a grałbym w to na okrągło! No zwyczajnie ta gra nie chce mi się znudzić. Najbardziej ograna gra w mojej kolekcji i przy każdym innym tytule miałbym już pewnie jej po dziurki w nosie. A tutaj – zawsze mam ochotę. Jedna z najprzyjemniejszych gier na świecie.

5. THE GODFATHER: IMPERIUM CORLEONE – Najbardziej emocjonujący worker placement zmiksowany z Area control. Mnóstwo trudnych decyzji, mnóstwo wrednych zagrań, a jednak rozgrywka dostarcza samych endorfin. Doskonale ociosana gra, w której nie ma zbędnego elementu, ani dziwnie wymyślonych zasad.

6. ANUNNAKI: DAWN OF THE GODS – Znakomite 4X Danilo Sabii, który połączył tym razem siły z Simone Lucianim. podobnie jak w Wendake – główne skrzypce gra tu super ciekawy system wyboru akcji. Znakomita mechanicznie gra! Z każdą kolejną partią wspina się wyżej. Czasami przy tej grze cierpię, bo ten tytuł jak żaden inny udowadnia mi, że jestem słabym graczem.

7. STUDIUM W SZMARAGDZIE 2ND ED – Znakomite połączenie deckbuildingu, area control, oraz gry dedukcyjnej z ukrytą tożsamością. Niebywałe jest ile głębi udało się wycisnąć w dość prostej mechanice. Niestety gra ma poważną wadę – nie działa poniżej czwórki graczy, a w zasadzie ostatnio uznałem, że nie będę już w to grał, gdy do stolika usiądzie mniej niż pięciu graczy. W każdym razie świetna gra, w której doskonale się bawię, bo jak żadna inna nie dostarcza takiej frajdy z gry nad stołem. Uwielbiam tutaj wzajemne podjudzanie i trashtalk. Byłaby zdecydowanie wyżej, gdybym nie miał problemu z zebraniem do niej pięcioosobowego składu. Aha- to jedyna gra ilustrowana przez O'Toola, która autentycznie podoba mi się wizualnie.

8. CRY HAVOC + AFTERMATH – Rany boskie!!! Za każdym razem, jak w to zagram zadaję sobie pytanie – dlaczego gram w to tak rzadko!? Rewelacyjne Area Control z super oryginalnymi pomysłami. Ta gra poległa na polskim rynku, bo była prekursorem asymetryczności, a gracze nie byli wówczas na nią przygotowani. Dziś, w czasach gry ludki zagrywają się w Roota zrozumienie, że każda frakcja gra w „trochę inną grę” nie byłoby problemem. Niestety żeby w to grać, trzeba zrozumieć jak działa każda z frakcji. Ta gra wymaga stałej ekipy, bo kompletnie zieloni gracze nie tylko mogą popełniać błędy, ale przede wszystkim – nie kontrując niektórych zagrań – mogą wypaczyć rozgrywkę innym. Dla mnie to 10/10.

9. CITY OF IRON 2ND ED – Super oryginalny miks mechanik, w którym punkty głównie robimy na dominacji na kołach surowców. A tą z kolei możemy uzyskać na wiele sposobów. Jakby area majority było mało, to mamy tutaj przedziwny deckbuilding, a w zasadzie action building, bo po pierwsze karty kupujemy z własnej, nieco asymetrycznej puli. A po drugie - naszej "talii" nie tasujemy. Po wyczerpaniu kart odwracamy discard, więc niebywałe znaczenie ma kolejność zagrywanych wcześniej kart. Czasami gramy sub-optymalnie w jednej rundzie, by w kolejnej – dzięki perfekcyjnemu ułożeniu wcześniej kart, wykręcić srogie combo. Wspaniała gra, pełna emocji, interakcji i satysfakcji. I do tego przepiękna. Pali jednak zwoje jak jasna cholera, więc czasami rozgrywka bywa męcząca. Ostatnio zaznaczyłem sobie, by "nie grać w to, jak nie jesteś wyspany i wypoczęty".

10. NEW DAWN – Rewelacyjne 4X w kosmosie. Uwielbiam gry, które są bardzo proste w zasadach, a diabeł tkwi w szczegółach, czyli w tym przypadku – w zagrywanych kartach. Mnóstwo świetnego kombinowania, a czasami dzięki właściwemu ułożeniu kolejności akcji – możemy zrobić uber epicki ruch. Bardzo podoba mi się też lekka asymetryczność frakcji, dzięki której każdy z graczy, gra nieco inaczej i w innych obszarach usiłuje uciułać punkty. No i zdecydowanie to, co podoba mi się najbardziej, to dramaturgia rozgrywki. Na początku gra się pokojowo, rozbudowując się swobodnie na planszy. Z każdą kolejną rundą robi się coraz ciaśniej i coraz bardziej konfrontacyjnie. Ostatnia runda to już totalna napierdalanka, by wyrwać choćby punkcik z rąk przeciwników. Rewelacja!

11. GALACTIC RENAISSANCE – Nowość na liście i być może trochę pozycja "na wyrost", ale aktualnie jestem w fazie zakochania i jeszcze nie wiem, czy to tylko zauroczenie, czy będzie z tego głęboka miłość. Bardzo śmiechowe i zabawne area majority. Super oryginalny system punktacji i bardzo ciekawy system zagrywania kart i budowania swojej talii. Dla mnie to niemal gra imprezowa, bo tyle jest w niej przepychanek i śmiechu. Uznaliśmy ostatnio, że jest to taki Cosmic Encounter, ale bardziej zaawansowany i przeznaczony dla graczy. Przefantastyczna zabawa i nie mogę się doczekać kolejnej rozgrywki!

12. CLOCKWORK WARS – Głębokie 3.5X z fenomenalnym systemem wydawania rozkazów. Najbardziej oryginalna mechanicznie gra, bo rozkazy... Zapisujemy na kartce papieru. Następnie wszyscy odsłaniają swoje rozkazy i przesuwają jednostki. Musimy więc antycypować ruchy przeciwników i niejako wejść w ich skórę. Rewelacyjna zabawa i pewnie gdybym znowu w to zagrał, to gra poszybowałaby w rankingu wyżej. Niestety gram w to zdecydowanie za rzadko.

13. EL GRANDE – Ojciec wszelkiego rodzaju area majority i niedościgniony wzór jeżeli chodzi o stosunek zasad do satysfakcji. Powinien być w sumie wyżej na tej liście, bo absolutnie kocham tą grę i zagram o każdej porze dnia i nocy, ale nie da się też nie zauważyć, że współczesne gry trochę rozwinęły pomysły z El Grande i zapewniają trochę większą gimnastykę umysłową. Niemniej – Arcydzieło i jak sobie pomyślę, jak bardzo lubię w to grać, to aż żałuję, że nie mogę tego umieścić wyżej.

14. WILDLANDS – Znakomity hand managment i lekki skirmish na planszy. Doskonała zabawa dla wszystkich, którzy lubią szybką zadymę na planszy. Do niedawna była to ulubiona gra moich przyjaciół, ale ostatnio nie wychodzi nam umawianie się na wspólne granie.

15. TYTANI – Mocno konfrontacyjne area control z nieustającymi potyczkami. Jedna z niewielu gier, w których konflikt rozstrzygany na kostkach nie wydaje się być czystym fartem. W zasadzie to gra stoi konfliktem i jak ktoś nie lubi bitki, to będzie się bardzo źle bawił. W tej grze TRZEBA atakować. W każdym razie jest tu coś, co bardzo lubię, czyli moc fajnego kombinowania, ostre przetasowania na planszy i kapitalne emocje.

16. WENDAKE – Wojny bobrowe na terenie wielkich jezior. Połączenie eurasa z area control i grą wojenną, napędzane bardzo sprytnym, acz totalnie abstrakcyjnym mechanizmem wyboru akcji. Kocham tematykę, zresztą tło historyczne oddane jest tu z szacunkiem i powagą, oraz absolutnie fascynuje mnie tu przestrzenny puzzelek. Danilo Sabia jest geniuszem!

17. PAX PAMIR 2ND ED – Uwielbiam Pamira! To nie tylko gra. To doznanie. I wspaniała podróż przez karty w sumie nieznanej w naszym kręgu kulturowym historii. Nie jest to gra dla każdego, bo chociaż jest to najmniej abstrakcyjny moim zdaniem PAX (obok „PAX Viking’), to nadal jest to mocno suche przestawianie znaczników na planszy. Kocham i gram zdecydowanie za rzadko. Mam w planach lekturę poleconych w instrukcji książek, ale jakoś nie mam ostatnio czasu.

18. TORTUGA 2199 – Rewelacyjny deckbuilder z planszą i kontrolą obszarów. Dla mnie w ogóle to jest chyba najlepszy deckbuilder ever. Ponownie – nie dla każdego. Dużo tutaj negatywnej interakcji i bardzo dużo przeciągania liny. Jak ktoś tego nie lubi, to będzie się przy Tortudze źle bawił. No i niestety to kolejna gra w mojej kolekcji, która w zasadzie wymaga pełnego składu. Na trzech da się grać, ale jest trochę za luźno. Zagrałbym w to kiedyś w piątkę!

19. DAIMYO: REBIRTH OF THE EMPIRE – Zaskakująco ciekawa mechanicznie gra. Niby jest to tylko wyścig by być wyżej nad innymi na suwaczkach, ale osiągnąć można to na kilka sposobów. Całość napędza kościany draft i obok Grand Austria Hotel, jest to moim zdaniem najciekawsza gra, która używa tej mechaniki. Jest tu jednak mnóstwo negatywnej interakcji, sporo przetasowań, więc raczej wielbiciele klasycznego euro dostaną tutaj gonga w nos i pójdą gdzie indziej. Dla mnie to rewelacyjny miks mechanik i chociaż jest tutaj wymieszane absolutnie wszystko ze wszystkim, to bardzo fajnie to działa, a decyzje potrafią palić zwoje.

20. GUGONG – Mój ulubiony cięższy euras. Każda partia to fajna gimnastyka intelektualna i sporo emocji. Największy spadek na liście obok ZSKL, ale fakt jest taki, że ostatni raz grałem w to ze trzy lata temu, a i ostatnio preferuję gry z większą dozą negatywnej interakcji nad suchym euro. Pewnie, jak w to zagram, to znowu trafi do ścisłej topki.

21. EVERDELL – Wszyscy znają, więc nie będę się tu rozpisywał. Cudowna gra! Po ostatnich rozgrywkach nawet zastanawiałem się, czy nie umieścić Everdella wyżej, no ale to jest jedna z tych gier, w które jak gram to bawię się znakomicie, ale nie dostarcza niestety aż takich emocji, ani tak ciekawych decyzji, by znaleźć się w top 20.

22. RUINATION – Postapokaliptyczne area control, mocno inspirowane rozwiązaniami z Kemeta, w którym punkty zdobywa się głównie za walkę. Podobnie, jak w przypadku Tytanów – świetnie rozwiązana walka na kościach. Obydwie gry mają zresztą sporo punktów styku, ale o ile w Tytanach pozycja na planszy ma znaczenie, o tyle w Ruination gracze mogą się napierdzielać bez względu na odległość. To w zasadzie wojna na noże w ciasnej windzie. Dotarły właśnie do mnie najnowsze dodatki z Kickstartera, które mocno rozbudowują dosyć prosty trzon rozgrywki, poprawiono w wielu miejscach balans, więc jest duża szansa, że Ruination ostatecznie wbije się do drugiej dwudziestki.

23. ZAMKI SZALONEGO KRÓLA LUDWIKA – Przez wiele lat mój numer 1. Nadal uwielbiam, kocham i szanuję. Niestety obecnie to dla mnie trochę za lajtowy tytuł. Nie generuje takich emocji, ani nie dostarcza takiego zastrzyku adrenaliny, jak dowolne area control. To świetna gra i pewnie powinna być wyżej, ale dzisiaj jednak wolę przy planszówkach siedzieć na krawędzi fotela i doświadczać większych emocji.

24. YEDO DELUXE MASTER SET – Uwielbiam Lords of Waterdeep! Yedo jest w zasadzie sukcesorem LOW. Więc dlaczego preferuję je bardziej? Powodów jest kilka. Po pierwsze – Kołderka jest tutaj zdecydowanie krótsza. Dużo więcej tu głębi, dużo więcej trudnych decyzji i fajnej antycypacji ruchów przeciwników. Sam worker placement, szczególnie ze specjalistami, jest dużo ciekawszy. Po drugie - dużo więcej tu emocji, a to dzięki rozbudowanej interakcji i to na różnych obszarach. Mega podoba mi się część licytacyjna, bardzo ciekawie rozwiązano handel pomiędzy graczami i do tego dużo więcej wrednych zagrań. I wreszcie po trzecie – można tutaj skroić rozgrywkę pod preferencje grupy. Chcemy grać pokojowo – wybieramy konkretne pakiety kart. Chcemy sobie podrzynać gardła i gwałcić chomiki – wybieramy pakiety z negatywną interakcja i obserwujemy jak przyjaźń i stosunki towarzyskie płoną w ogniu piekielnym. Świetna gra, przy której zawsze bawię się doskonale, chociaż unikam jednak najostrzejszego pakietu kart z totalnym „Take That”.

25. AUZTRALIA – Wypadła z pierwszej dwudziestki, bo powtórzyłem sobie gry, w które dawno nie grałem i jakoś uznałem, że są jednak ciutek lepsze. To nadal absolutnie przegenialna gra kolejowa Wallace’a, z kapitalnie wykreowanym klimatem Cthulhu. Nadal nie zagrałem w wariant One vs Many i mam nadzieję, że on spowoduje, że gra trafi do ścisłego top 10.

26. ARK NOVA – W sumie to sam się sobie dziwię, że nie umieściłem jej wyżej, bo bardzo lubię i cenię. Ba! Nawet uważam, że jest ciekawiej skrojoną grą niż taka Terraformacja i dostarcza dużo cięższych decyzji. A jednak... Nie sprawia mi takich samych pokładów przyjemności co TM, czy LoV. Ta gra po prostu jest za długa, do tego łatwo tutaj o zamulanie i nawet przy trzech graczach, czas oczekiwania na swoją kolejkę potrafi być gigantyczny. Zawsze chętnie zagram, bardzo lubię, doceniam, ale nie jest to materiał na pozycję w pierwszej dwudziestce.

27. ENDEAVOR: WIEK ŻAGLI – Bardzo dobry miks mechanik z doskonałym stosunkiem narzutu zasad do głębi. Szybka, dynamiczna, emocjonująca rozgrywka z bardzo fajną dramaturgią. Nowa wersja niestety nie posiada tak fajnej interakcji i równie emocjonującego wyścigu. Gram zdecydowanie za rzadko, bo pewnie byłaby wyżej.

28. GRAND AUSTRIA HOTEL – Do momentu wyjścia Daimyo to był mój ukochany draft kościany. GAH byłaby zdecydowanie wyżej na liście, gdyby nie paskudna, tak totalnie paskudna oprawa Klemensa Franza. I chociaż bardzo odpicowałem swój egzemplarz, to będę pierwszym, który kliknie „kup”, jak pojawi się nowa edycja na wypasie. Jak zamiast Franza będzie Menzel, to gra poszybuje do góry na mojej liście. Cóż... To jedyny przypadek, w którym wygląd przegrywa z mechaniką, a gra cierpi na tym mocno.

29. PODWODNE MIASTA – Z tą grą mam bardzo dziwne przygody. Mam za sobą rozgrywki, po których wychwalałem PM pod niebiosa i twierdziłem, że to najlepszy euras wszech czasów, a mam i takie, po których chciałbym wyrzucić pudło z grą za okno. Wiem, że doświadczeni gracze twierdzą, że w tej grze losowy dobór kart jest bez znaczenia i można wygrać dobierając straszną kupę i to nie pod kolor, ale ja jestem żywym przykładem, że jest inaczej. Mam za sobą partie, w których dosłownie wszystko idzie jak po grudzie, a mam i takie, gdzie wszystko się ładnie zazębia i kombi, a cała rozgrywka jest niczym letnia, morska bryza. No i przez tak szeroki wachlarz doświadczeń, nie jestem w stanie umieścić Podwodnych Miast wyżej. Wiem, ta gra tak ma, że rzeźbi się z tego, co podejdzie, ale co zrobić, jak czasem wszystko idzie pod górkę? I z tego samego powodu boję się też Arcs.

30. FRESCO: BIG BOX – O ostatnie miejsce w zestawieniu walczyło kilka tytułów. I po głębszym zastanowieniu stwierdziłem, że najlepiej bawię się przy Fresco, bo jest w nim najwięcej emocji, a i interakcja jest na dużo ciekawszym poziomie. Kapitalny euras, ze świetnym systemem wysyłania pracowników o określonej godzinie. Polecam każdemu, kto twierdzi, że starsze worker placementy są mniej pomysłowe!


Na sam koniec podsumowania kilka tytułów, już bez opisów, których jeszcze nie ma w moim zestawieniu, ale mają bardzo duże szanse się w nim pojawić. Po postu liczba rozgrywek jest jak na razie zbyt mała, bym z absolutną pewnością potrafił przyznać im konkretne miejsce na liście wszech czasów..

Potencjał na top 10:

FALL OF LUMEN
MYSTHEA
DOMINARE

Potencjał na top 20:

CHANTS FOR THE OLD ONES
TAWANTINSUYU
THE LAST KINGDOM

Potencjał na top 30:

ICAION
PAX VIKING

[E2MD]

@Gizmoo - fanastyczna lista.
Gdyby nie Pax i Auztralia (dwóch gier których nietrawię) to pomyślałbym, że jesteś nieodnalezionym jeszcze moim doppelgangerem


Szybkie pytania:

1. MEZO – Dla mnie absolutnie najlepsza gra pod słońcem!

Gracie podstawkę czy z dodatkami?

MYSTEHA i ICAION

Łaczyliście? Jeżeli tak jak wrażenia?

5. THE GODFATHER: IMPERIUM CORLEONE

Czuję, że spodobało by Ci się -> Omerta: The Five Families. Zobacz

10. NEW DAWN

Rekomendujesz samą podstawkę czy z dodatkami?

[Gizmoo]

Gracie podstawkę czy z dodatkami?

Wstyd się przyznać, ale nie grałem jeszcze z dodatkowymi modułami, a to dlatego, że zawsze kogoś wprowadzam, tłumaczę zasady i nie chcę dorzucać "na start" niczego więcej. Natomiast bóstw używam absolutnie wszystkich, dostępnych z całej puli. Zresztą jestem zdania, że bogowie z dodatków są zdecydowanie ciekawsi od tych z podstawki.

Łaczyliście? Jeżeli tak jak wrażenia?

Jeszcze nie było okazji. Na razie chcę dobrze ograć i jeden i drugi tytuł. Jest szansa, że to będzie petarda, chociaż narzut zasad trochę mnie przeraża.

Rekomendujesz samą podstawkę czy z dodatkami?

Dodatków jako takich nie ma. Są różnego rodzaju promo. I ja gram ze wszystkim. Natomiast sama podstawka, to gra kompletna, której absolutnie nic nie brakuje i w której jest tyle różnorodności, że starczy na lata. Promki dodają dwie dodatkowe rasy i dorzucają trochę więcej kart. Ja po prostu kocham New Dawn tak bardzo, że kupiłem drugi egzemplarz tylko po to, by dorwać brakujące rzeczy i mieć do gry absolutnie wszystko, co wyszło. To bardziej chorobliwe, niż racjonalne.

[arturmarek]

Dawno nie robiłem swojej listy. Postanowiłem zaciągnąć do Ranking Engine kolekcję z BGG. Trochę pozycji pousuwałem, które były dublami i niemal-dublami. Widzę, że sporo gier, w które grałem jakoś się nie załapało, ale niech będzie. To moje TOP147
Celowo nie wypisuję numerków, a dzielę na kategorię, Starałem się napisać jedno zdanie podsumowania przy każdej grze.
Oczywiście ocena jeden-do-jeden niektórych tytułów jest bardzo ciężka, ale starałem się oceniać gry "w swojej kategorii". Forowałem również gry, w które mam zagrane dużo partii oraz dyskryminowałem gry, które wyleciały z kolekcji. Chociaż zdecydowana większość wciąż w kolekcji jest.
Oceniam jedynie gry, w które grałem fizycznie oraz jedynie pod kątem tego jak je oceniam jako gry fizyczne, staram się nie brać pod uwagę BGA ani żadnych cyfrowych implementacji.
Gry 10/10. S Tier.

Spoiler:

Cywilizacja: Poprzez Wieki - najlepsza gra pojedynkowa. Gram tylko 1vs1.
A Feast for Odin - kwintesencja euro.
Patchwork - najlepszy współczynnik głębi rozgrywki do trudności zasad wśród gier planszowych.
The Crew: The Quest for Planet Nine - syndrom następnej partii, "scrath the itch" emerytowanego brydżysty.
Terraformacja Marsa - zagrane dzięsiątki partii, super zabawa w zagrywanie dziesiątek kart do tableau.
Ticket to Ride: Germany - wprowadziłem w pociągi bardzo dużo niedzielnych graczy, a Niemcy to moja ulubiona podstawka.
Bohnanza - fasolki to geniusz, niepowtarzalna gra, która działa fenomenalnie.
Detektyw: Kryminalna gra planszowa - najlepsza fabuła w grach planszowych.
Azul - najbardziej lubię 1v1, ale w większym gronie też solindy abstrakt, dodatkowo świetnie się prezentuje.
Wingspan - nie wiem co w tej grze jest takiego, że zagrałem ponad 100 partii... mechanicznie żadne arcydzieło, ale gra się świetnie.
Spór o Bór - do zagrania w 5min, duże emocje.
Zwierzak na zwierzaku - dziesiątki partii zagrane z dziećmi, można grać z niegrającymi dorosłymi. Zawsze super zabawa i pozytywne emocje.
Cartographers - miejsce trochę "za zasługi", po przesiadce na Herosów trochę się zaczyna "przejadać", ale wykorzystane kilka arkuszy punktacji zasługuje na wysokie miejsce.
Spirit Island - najlepszy "optymalizacyjny koop".
Lord of the Rings: The Confrontation - szybka, oryginalna, emocjonująca, tematyczna, nieskończenie regrywalna.
Robinson Crusoe: Przygoda na przeklętej wyspie - miejsce za zasługi. Setki godzin spędzone na umieraniu na wyspie.
Tajniacy - jakbym ręcznie układał to byłaby wyżej. Działa w każdym towarzystwie, jedna z niewielu gier drużynowych.
Avalon: Rycerze Króla Artura - niestety rzadko jest okazja pograć. Jednak jak jest odpowiednie towarzystwo to gram na stojąco.

Gry 9/10. A tier.

Spoiler:

The Castles of Burgundy - bardzo skomplikowany abstrak udający grę euro, liczba różnych kafelków i nienajlepszy UI nie pozwala jej wejść wyżej.
Ribbit - można wytłumaczyć i zagrać między zupą, a drugim daniem u cioci na imieninach i wszyscy będą zadowoleni.
Ticket to Ride: Nordic Countries - zostawiłem tę wersję jako osobną pozycję, najleprzy TTR do grania na 3, jednak dla mnie TTR błyszczy na 5(4).
Mice and Mystics - świetnie się bawiłem grając z synem kampanię, problemem są dość skomplikowane reguły i długie scenariusze.
Welcome to... Miasteczko marzeń - świetny flip&write z mega prostymi regułami.
Kroniki zbrodni - ciekawy pomysł, sama fabuła "tylko" bardzo dobra, dodatek Noir to ideał.
Chronicles of Crime: 1400, 1900, 2400 - wylądowało razem z oryginałem, dla mnie najciekawsza część 2400.
The Lord of the Rings: Duel for Middle-earth - trochę "cult of the new", bo ostatnio sporo gram z synem. Zbieram się do napisania głębszych przemyśleń w wątku gry, stay tuned....
Star Wars: The Deckbuilding Game - deckbuilding to nie moja ulubiona mechanika, ale tutaj dobrze klika, szczególnie, że tematyka bardzo siedzi synowi.
Brass: Lancashire - rzadko się udaje zagrać, w związku z tym trzeba się mocno skupiać na obsłudze. Potencjał na S Tier.
Escape Tales - najlepsza seria gier Escape Roomowych, a zagrałem w wiele. Moją ulubioną częścią było "Low Memory", ale wszystkie 3 świetne.
Harmonies - gdyby nie to, że ta gra jest do bólu nieoryginalna, to by pewnie wylądowała wyżej, bo gra się z jakiegoś powody znakomicie. Niby wszystko już było, ale tutaj działa super.
Sagrada - swego czasu ścisły top, ale jakoś rzadziej gram ostatnio, inne lekkie gry częściej lądują na stole. Muszę wrócić...
Stuffed Fables - ogrywam po raz drugi, tym razem w składzie 3(4) osobowym z córką lvl5. Jak dogramy do końca to może wyląduje wyżej, na razie sesje zaczynają się super, ale końcówki są trochę "na siłę".
Zombie Teenz Evolution - bardzo dobre legacy do grania z dziećmi. Zagrane z synem.
Awkward Guests: The Walton Case - nie mam za wiele okazji do grania w gry dedukcyjne, ale ta działa świetnie na 2 graczy, więc sporo ogrywałem z żoną.
Food Chain Magnate - mało grane, brak ekipy. Tutaj widze potencjał na TOP1 przy zaangażowanej, zgranej ekipie.
Rhino Hero: Super Battle - "Domek z kart: the game" on steroids.
Rhino Hero - "Domek z kart: the game"
Agricola - nostalgia. Kiedyś absolutny TOP1. Dawno nie grałem, nie wiem czy bym chciał się przekonywać jak się zestarzała...
Ark Nova - niby nic mi się nie podoba w tej grze, a jednak gra się bardzo przyjemnie...
Power Grid - lubię ten stary niemiecki design, bardzo dobra gra ekonomiczna.
Sheriff of Nottingham - bardzo dobra zabawa w "oszukiwanie" współgraczy.
New York Zoo - "gorszy Patchwork", ale dobrze się skaluje i przyjemny temat.
Puerto Rico - podobnie jak Power Grid - solidny stary design, zawsze miło zagrać.
Pandemic Legacy: Sezon 1 - grałem lata temu, ale pamiętam, że to było pozytywne przeżycie, mimo chłodnych uczuć do oryginału.
Onitama - "ciekawsze" szachy.
Kingdomino - wyjątkowo przyjemna rozgrywka, proste zasady.

Gry 8/10. B Tier.

Spoiler:

Dobble - na granicy wyższej oceny, bardzo dużo gram z dziećmi w różne odmiany.
ICECOOL2 - bardzo przyjemna pstrykanka.
Sherlock Holmes: Detektyw doradczy - gra jest świetna, ale trochę czuję się jak w pracy grając w to...
Gloomhaven: Jaws of the Lion - niby bardzo dobre, ale jakoś nie możemy dograć kampanii z synem, zawsze coś innego nam wypada.
Sushi Go Party! - dla mnie "lepsze 7 cudów"
MicroMacro: Crime City - ciekawe przeżycie, ciężko to nazwać grą.
Cascadia - poprawna gra, ale nie wzbudza we mnie żadnych emocji.
Zombie Kidz Evolution - proste legacy dla dzieci.
Crime Zoom -seria - nie wiem czemu aż tak wysoko - w sumie to nie pamiętam dokładnie rozgrywki, pamiętam, że była "ciekawa".
Treasure Island - bardzo oryginalna mechanika, dobrze się przy tym rodzinnie bawimy.
The Battle of Five Armies - kupiłem, bo syn chciał, ale jeszcze go to trochę przerasta. Zbyt łatwo wygrywam.
My City - zagrałem 2 razy kampanię... chyba powinna być wyżej. Jak na legacy to mało oryginalnie i zaskakująco.
7 Cudów Świata: Pojedynek - swego czasu bardzo dużo grałem, ale w pewnym momencie większość decyzji była oczywista, a dodatek zrobił z tego już za dużą grę na to czym jest.
Memoir '44 - duży walor edukacyjny, mechanicznie raczej słabo.
Tajniacy: Duet - mechanicznie bardzo dobre, jednak do grania 2-osobowego ma ogromną konkurencję u mnie w kolekcji i rzadko ląduje na stole.
Sherlock - seria - mega niedoceniana seria małych karcianek. Świetna mechanika zachowywania kart. Mam ochotę oszukać i przesunąć do grupy A tier....
Queendomino - poprawne, ale bardziej przekonuje mnie prostota Kingdomino.
For Sale - przez małe pudełko rzadko pamiętam o tej grze, a jest bardzo sympatyczna.
Pipeline - ciekawe mechaniki, ale czegoś mi brakuje... Szczególnie te wyliczone rundy, bez możliwości moderacji tempa gry usztywniają rozgrywkę.
The Witcher: Old World - super temat, świetne wykonanie. Mechanicznie dobra, największym problemem jest długość rozgrywki...
Journey to the Center of the Earth - gra dla fanów książki - bardzo dobrze tematycznie zrobiona.
Acquire - niedoceniany klasyk
Decktective: Bloody-Red Roses - podobnie jak Crime Zoom.
Szklany Szlak - uwielbiam system wyboru akcji, doceniam koło produkcji i akumulacji zasobów.
Deckscape: Test Time - podobnie jak Crime Zoom.
Dzieci z Carcassonne - gra dla małych dzieci do oswajania z grami.
Android: Netrunner - mechanicznie to jest arcydzieło. Jednak temat jest bardzo hermetyczny, system LCG i potrzeba budowy decku przed grą też utrudnia.
Dragomino - bardzo miłe wykonanie, dobra gra do oswajania z grami.
Hansa Teutonica - miałem okazję zagrać tylko parę razy, było dobrze, chciałbym więcej...
Carcassonne - dawno nie grałem, ale zdecydowanie najlepszy "kafelkowiec" jaki próbowałem.

Gry 7/10. C Tier

Spoiler:

Kids Chronicles: Quest for the Moon Stones - jakoś w grze dla dzieci mniej mnie przekonuje ta mechanika z telefonem, dodatkowo grałem z dwójką dzieci i ciężko im się było dogadać.
Prêt-à-Porter - ciekawy temat, dobra gra ekonomiczne, ale nie wytrzymała konkurencji z innymi, które mam wyżej.
Yummy Yummy Monster Tummy - wydaje się głupie, ale bawimy się dobrze.
Suburbia - ręcznie ustawiłbym w wyższej kategorii, dobra gra kafelkowa.
Memory - klasyka, dzieci lubią.
Pirates of the 7 Seas - mega ciekawa mechanika walki, poza tym mało gry w grze.
A Game of Thrones: The Card Game - LCG nie są dla mnie, mechanicznie bardzo przyjemna, tematycznie super.
The Quest for El Dorado - w mojej grupie nie bardzo siadła, żona twierdzi, że woli Chińczyka, ja nie przepadam za deckbuildingiem, teściowa nie kuma palenia kart... Jedynie syn nudzi żeby w to grać.
Pierwsi Marsjanie: Przygody na Czerwonej Planecie - zagrałem kiedyś parę scenariuszy i tak leży na półce i czeka...
Tainted Grail: The Fall of Avalon - klimatycznie to jest niesamowita gra, ale solo mi się nie chce, syn za mały, a żona usypia w czasie mojej walki...
Kotek Psotek - dzieci lubiły... ja się męczyłem, ale "grałem".
Twilight Struggle: Zimna wojna 1945-1989 - osoby z którymi próbowałem niedogrywały partii. Widze potencjał.
Aerion - trochę pograłem, przeszedłem jakieś scenariusze i oddałem.
Stone Age - dobra gra, dawno nie grałem.
Troyes - jakoś nie klikło, mimo, że mechanicznie wygląda super.
Calico - za duża zależność od dociągu w ostatnich turach.
Sky Team - dopiero zagrałem pierwsze dwa scenariusze i jest OK. Może zmienić pozycję.
Catapult Feud - bardziej zabawka niż gra.
Great Western Trail - zagrane parę razy, było OK, ale w kategorii eurasów na 1+h ma dużą konkurencję.
Rajas of the Ganges - zagrane z przyjemnością kilka partii, ale jakoś nie ciągnie do kolejnych.
Splendor: Marvel - to jest dobra gra, ale po prostu wolę inne w tej kategorii.
Azul: Summer Pavilion - nie ma podejścia do oryginału, nie widze sensu w to grać
Lisboa - Lacerda to nie moja bajka. Odwrotność Patchworka mało gry w dużej liczbie zasad.
Monster Chase - prosta, przyjemna gierka na mechanice memory.
7 Wonders - Doceniam, ale wolę Suchi Go Party.
At the Gates of Loyang - zagrałem kilka razy, doceniam pomysły Uwego, ale czegoś brakuje.

Gry 6/10. D Tier

Spoiler:

T.I.M.E Stories - w podstawkę zagrałem z przyjemnością, chociaż to wracanie było męczące. Potem zacząłem jakieś dodatki i mnie bardziej męczyło.
Stratego - ojciec przywiózł z RFNu w latach 80', wtedy to było niesamowite.
Viticulture Essential Edition - podstawka to za mało, z dodatkiem dobra gra, ale stosunek ceny do gry trochę słabo wypada.
Ghost Fightin' Treasure Hunters - bardzo fajne komponenty, ale mechanicznie nie porywa.
Everdell - w sumie nie wiem czemu tak nisko wylądował. Pograłem trochę, ale od, powiedzmy 20. partii, zaczęło nudzić.
Clank! In! Space!: A Deck-Building Adventure - oryginalne rozwiązanie, ale jakoś mnie nie porwała ta mechanika zbierania skarbów i ucieczki.
The Quacks of Quedlinburg - dużo się dzieje, ale mam wrażenie, że decyzyjności to tak jest prawie nic.
Abalone - dobry abstrakt, ale wolę Onitamę.
Le Havre - zagrane i jakoś nie ciągnie, żeby grać więcej.
878 Vikings: Invasions of England - bardzo ładne, ale mechanicznie płyciutkie.
The 7th Continent - kupione do grania 2-osobowo, ale najlepsze solo.
Flick of Faith - ciekawe, ale denerwuje mnie to, że elementy lądują na ziemi.
Labyrinth - bardzo proste, mam wersję Pokemon.
Nemesis - bardzo ciekawa i emocjonująca. Jednak długość i trudność zasad raczej uniemożliwia mi granie.
Aeon's End - zagrałem trochę solo i ta generyczna tematyka z optymalizacyjną mechaniką mnie nie wciągnęły.
Mandala - kolejny abstrakt, wyróżnia się szmacianą planszą...
Monopoly - nie zasługuje na bycie najlepiej sprzedającą się planszówką, ale też nie jest to zła gra.
Star Realms - OK, ale nic więcej.
Lewis & Clark: The Expedition - zagrałem parę razy i nie porwało.
Pandemia - doceniam wkład w rozwój planszówek, ale nie lubię.
Underwater Cities - zagrałem parę razy i nie porwało.
Jaipur - kolejny mały abstrakt, wolę inne.
Isle of Skye: From Chieftain to King - zagrałem parę razy i nie porwało.
London (Second Edition) - zagrałem parę razy i nie porwało.
On Mars - casus Lisboa, ale bardziej.
Grand Austria Hotel - zagrałem parę razy i nie porwało.
Watergate - zagrałem parę razy i nie porwało.
Taco Kitten Pizza - dzieci lubią, dla mnie to dramat... gorsze od wojny.
Harry Potter: Hogwarts Battle - tematycznie dobre, ale sama gra zupełnie mnie nie zaangażowała.
Ticket to Ride: New York - nie potrzebuję takiego TTR.
The Lost Expedition - całkiem ciekawa łamigłówka solo, ale też ciekawy wariant 2-osobowy.
Between Two Castles of Mad King Ludwig - ciekawa mechanika, ale tak nieczytelne kafle, że człowieka krew zalewa, z lupą by się przydało grać.
Newton - poprawny suchar.

Gry 5/10. E Tier

Spoiler:

Kalah - nie umiem w to grać.
Rising 5: Runes of Asteros - ciekawa gra na mechanice Master Mind, ale aplikacja działa koszmarnie, uniemożliwiając grę.
Imperial Settlers - jakoś mnie nie chwyciło.
Cacao - jakoś mnie nie chwyciło.
Grunwald 1410 - próbowałem w to zagrać kilka razy, ale nigdy się nie udało dograć, zbyt harcore'owa gra wojenna.

Gry 1-4/10. F Tier

Spoiler:

Kawerna: Rolnicy z Jaskiń - za długie, za dużo zasad.
Etherfields - odbiłem się od tego. Ciągle coś mieszałem. Możecie powiedzieć, że to moja wina, ale odczucia mam jakie mam.
EXIT: Chata w lesie - zagadki OK, ale wkurzyło mnie to, że na siłę wprowadzili mechaniki niszczące grę.
Dungeons & Dragons Dice Masters: Battle for Faerûn - nakupiłem starterów i boosterów za parę stów i ciągle się nie dało grać.
BANG! - zero gry.
Alchemists - dojrzewam do tego, żeby dać grze trzecią szansę. Jednak dwa podejścia były dramatyczne. To było wiele lat temu więc nie pamiętam dokładnie, ale coś się gra popsuła.
Unlock!: Wielka ucieczka - grałem w wiele gier z zagadkami, ale tak bezsensownych jak tutaj nie ma nigdzie.