Grenlandia jest spoko, ale nie dała mi efektu wow tak jak seria Bios czy Pax, więc ja się nie rzucam, szczególnie, że Eklundów będę mieć do ogrywania sporo, najszybciej przyjdzie nowa edycja Pax Pamir (to akurat Cole Wehrle) - zdaje się, że już w lipcu. Natomiast w dalszej perspektywie, ale jeszcze w tym roku zawita Bios: Origins, Pax Transhumanity oraz Pax Porfiriana. Także sporo do ogarnięcia.
Grenlandia jest najłatwiejszym ze znanych mi Eklundów, trochę zasad jak to zwykle bywa pomyliliśmy, ale sądzę, że dalsze doszlifowanie gry pójdzie sprawnie oraz, że potencjał na różne nieszablonowe zagrania jest tutaj mniejszy. Przy czym mówiąc "łatwość" mam raczej na myśli złożoność zasad i głębię strategiczną, bo sama gra jest z kolei raczej "trudna" jeżeli chodzi o element przetrwania. Czujemy, że utrzymanie plemienia to mozolny trud, a fajnie byłoby się także rozwijać trochę, co nie zawsze jest takie proste jak ludzie giną na prawo i lewo, jedzenia brakuje, a jeszcze Markus napadnie wioskę i chce brać córkę za żonę i trzeba bronić jej honoru
(aczkolwiek córka też nie jest całkowicie bezbronna i jak jej wypadnie krytyczny foch to może zabić zalotnika). Na początku niby nie jest źle, ale po czasie można wpaść w spore tarapaty, pod tym względem gra symuluje życie i faktyczne zmagania plemion na Grenlandii, dlatego nie ma żadnych mechanizmów powrotu, jak źle idzie to może być jeszcze gorzej, a w skrajnym wypadku możemy nawet wyginąć i zostać wyeliminowanym z gry. To wszystko jest w sumie spoko, tylko poprzeczka po Bios i Pax jest ustawiona na tyle wysoko, że trzeba brać pod uwagę, że to nie jest gra z tej samej ligi.
Dla osób grających solo może być to też całkiem ciekawy tytuł z uwagi na ten aspekt survivalowy. W grze wieloosobowej dochodzi element ataków między graczami, negocjowania oraz od czasu do czasu aukcji.
Także ja jeszcze chętnie zagram korzystając, że Jan posiada, natomiast sam nie planuję obecnie kupna.
Pięknie stopuje to drogę makro z wody na ląd.
