"Nie pytajcie kto był przyjacielem a kto wrogiemdicer pisze:No ale przecież ja też nie.
A z drugiej strony patrząc, przedstawianie wojen wyłącznie jako szlachetnego pojedynku dzielnych wojowników jest chyba sporym nadużyciem.
Może jednak porównujmy dwie te same rzeczy? Twoją kontrą na to, że plemiona koczownicze nic nie wybudowały, jest "bo ludy osiadłe, trudniące się handlem i mające swobodny dostęp do wody i do morza, pobudowały miasta". A co wybudowały arabskie plemiona koczownicze? Jeśli dobrze kojarzę, to namiot nadal jest szczytem ich osiągnięć i dobrze im z tym.Neoberger pisze: A co można zrobić w klimacie afrykańskim, więcej niż robili Murzyni pokazali muzułmanie gdy dotarli do różnych rejonów Afryki. Przy pomocy tego samego błota pobudowali wspaniałe miasta, fortyfikacje, meczety itp
Należy zatem zapytać, dlaczego właśnie Kuba Rozpruwacz stał się obiektem popkulturowego zainteresowania i (tak spowszedniał, że)* jego zbrodnie mogą być tematem rozrywki.sirafin pisze:Hmmm... Miejscem w popkulturze? Postać Kuby Rozpruwacza przewija się w branży rozrywkowej w niejednym kryminale.dicer pisze:Albo co z dylematem "którą dziwkę by tu teraz zamordować" w przypadku grających Kubą Rozpruwaczem w Listach z Whitechapel?
Czy on się czymś różni od tego "ilu Murzynów kupić na moją plantację, by przynosiła mi zyski?"
Bo w przypadku Kuby Rozpruwacza nie jest istotne to, że zabijał dziwki, tylko że nigdy nie ustalono jego tożsamości, mimo dość makabrycznych metod. Jakby zabijał facetów, pewnie byłby tak samo sławny.tomb pisze:Należy zatem zapytać, dlaczego właśnie Kuba Rozpruwacz stał się obiektem popkulturowego zainteresowania i (tak spowszedniał, że)* jego zbrodnie mogą być tematem rozrywki.sirafin pisze:Hmmm... Miejscem w popkulturze? Postać Kuby Rozpruwacza przewija się w branży rozrywkowej w niejednym kryminale.dicer pisze:Albo co z dylematem "którą dziwkę by tu teraz zamordować" w przypadku grających Kubą Rozpruwaczem w Listach z Whitechapel?
Czy on się czymś różni od tego "ilu Murzynów kupić na moją plantację, by przynosiła mi zyski?"
*trzeba też zapytać, czy fragment w nawiasie należy pominąć
Coś Ci się chyba pomyliło. Nigdzie nie stwierdzilem, że ta gra to "gra o mordowaniu dziwek". Pisałem o dylematach moralnych gracza w aspekcie tematyki gry.sirafin pisze:Przytoczyłeś konkretną dedukcyjną planszówkę w klimatach kryminału, z motywem Kuby Rozpruwacza, jako "grę o mordowaniu dziwek"
He he - dobre!sirafin pisze:i na tak rzetelnym przykładzie próbujesz oprzeć dalszą dyskusję. Następnie dalej brniesz w demagogię i mówiąc o popularności dla porównania wyciągasz znany melodramat, sugerując, że "Przeminęło z wiatrem" to nie melodramat, tylko "film o zarządzaniu czarną siłą roboczą".
I vice versa. Ale na szczęście nie ma obowiązku dyskutowania. Żegnam.sirafin pisze:Taki sposób dyskusji mnie odstręcza.
Gwoli ścisłości - z punktu widzenia antropologicznego Etiopczycy nie są Murzynami. To ludy pochodzenia semickiego i chamito-semickego (plemiona kuszyckie).costi pisze:A że w podobnych warunkach terenowych również Murzyni potrafią zrobić coś trwałego, polecam obejrzeć np. kościoły w Lalibeli, znajdujące się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
A czy jeśli zestawimy temat czarnej mniejszości w USA z problemem tamtejszych ludów rdzennych, to nie wykażemy, że wrażliwość i uwaga publiczna wyregulowane są na tematy nagłaśniane, podnoszone, podtrzymywane przez zainteresowanych?tommifon pisze:Temat niewolnictwa to zupełnie inny kaliber, wiąże się z ogromnym dramatem czarnej społeczności i ma swoje skutki w obecnym życiu społeczno-gospodarczym.
To główny powód, aby z odpowiednim wyczuciem podchodzić do tej kwestii i stąd też tak duża wrażliwość graczy z USA.
W grze Marka Simotcha "France 1940" jest możliwość symulowania użycia Luftwaffe do siania paniki na drogach i nie chodzi wcale o ataki na cele wojskowe. Dla mnie jest to niesmaczne...tommifon pisze:To tylko taka teza, nigdy nie myślałem głębiej nad tym zjawiskiem. Faktem jest, że akurat wojna w planszówkach nikogo nie powinna bulwersować, tak długo jak jej głównym elementem nie jest mordowanie cywili.
No więc właśnie pytanie - czy to rzeczywiście inny kaliber?tommifon pisze:Temat niewolnictwa to zupełnie inny kaliber, wiąże się z ogromnym dramatem czarnej społeczności i ma swoje skutki w obecnym życiu społeczno-gospodarczym.
Zasadne pytanie. Ale czy powinniśmy być uwrażliwieni na każdy temat, czy na żaden?dicer pisze:Czy to nie jest czasami pewnego rodzaju relatywizm moralny?
To nie jest moja krucjata przeciwko tej tematyce w grach planszowych. W szczególności, że większość takich produkcji ma charakter humorystycznyschizofretka pisze:After Pablo w kategorii cięższych, dość realistycznych gier ekonomicznych. A gier o prowadzeniu gangów w ogólności to sam mam z pięć.
Niewątpliwie zanim stanie się po jakiejś stronie, warto zaznajomić się z problemem w szerszym kontekście lub postarać się spojrzeć na ten problem z boku, a nie wyłącznie z pozycji osoby zaangażowanej (choć nie zawsze możemy sobie na taki komfort pozwolić).dicer pisze:Zgoda. Ale wtedy należałoby się zastanowić, na ile taki zarzut jest zasadny, a na ile motywowany zwykłą chęcią zrobienia zadymy tudzież posuniętą do stadium absurdu tzw. "poprawnością polityczną".
Powiedziałbym raczej, że jakaś część tego kolonializmu. Nie każdy aspekt kolonializmu był zły dla Afryki.tommifon pisze:Kolonializm to kolejny przykład, jak stawiający siebie na piedestale biały człowiek, po drodze zgubił własne człowieczeństwo...
Nie spotkałem się z takim nastawieniem. Co ciekawe wielu graczy właśnie - zafascynowanych niemiecką wojskowością - woli grać Niemcami.NTomasz pisze:gry wojenne w których zabija się niemców jest spoko i nikt nie ma nic przeciw
tommifon pisze:Nie rozumiem tej retoryki odnośnie gier wojennych. Nie czytałem o jakiś protestach odnośnie tej tematyki, więc po co ta argumentacja? Widocznie nikomu to nie przeszkadza, bo wojna jest na tyle abstrakcyjna, że to nie budzi sprzeciwów.
Nie pamiętam, skąd pochodzi ten cytat "śmierć jednego człowieka to tragedia, śmierć tysiąca to statystyka" ale chyba jest on w jakimś stopniu odpowiedzią na pytanie, dlaczego gry wojenne nie wywołują protestów. Aczkolwiek już gdzies na początku tej dyskusji przytaczana była wypowiedź osoby, która nie wyobraża sobie grania w grę o tematyce związanej z II wojną światową, szczególnie grania Niemcami.tommifon pisze: Śmiem twierdzić, że przeciętny Europejczyk nic nie wie o wojnie trzydziestoletniej i nic dziwnego, że ten temat nikogo nie bulwersuje.
