Pokusa do ironii w internecie jest silna, ale uważam, że można tu jednak zrobić coś merytorycznego, zawsze można - choć nie zawsze jest to spektakularne i humorystyczne.
Chciałbym rozmontować ten ostatni wyrażony pogląd:
Blasi pisze:Najwiekszy problem z patchowrkiem jest taki ze na poziomie casualowym ta gra jest zupelnie nieangazujaca, a jako gra casualowa jest ona recenzowana. (...) Tą gre rozwala jesli przeciwnik zaczyna ruszac sie randomowo i bezmyślnie. Dlatego do casualu sie nie nadaje.
Pojawia się tu parę terminów w różnorakich kombinacjach:
-casual/casualowe
-angażujące/nieangażujące
- losowo (randomowo) i bezmyślnie
Gra ma być rzekomo nieangażująca na poziomie casualowym. Co to jest casualowy poziom? Dojdziemy do wszystkiego.
O ile przeciwnik rzuca kością do wyboru kafla, potem do wyboru umiejscowienia, a potem do kierunku/zwrotu kafla, gra jest randomowa i bezmyślna - ale tak można każdą grę rozpracować jako "randomową". Patchwork jest prosty, ale wymaga sprawności na poziomie kognitywnym, ponadto pozwala na planowanie kilka ruchów do przodu. Więcej nawet: da się w pełni rozpisać wszystkie możliwe ruchy przeciwnika i wszelkie możliwe twoje ruchy na przestrzeni CAŁEJ GRY, a potem, w zależności od ruchów przeciwnika, optymalizować co turę, zawężać opcje. Gra z pudełka nie jest ani losowa, ani bezmyślna. Czy można w nią grać bezmyślnie i losowo? Jak w każdą grę - ale wtedy będziesz dostawać łupnia raz za razem od myślącego przeciwnika. Bo myślący przeciwnik po swoim ruchu wie, że dał Ci ograniczone możliwości, a ponadto zna ramy tych możliwości. Nawet jeśli z tego zestawu przeciwnik wybiera losowo, to Ty masz dalej absolutną możliwość przewidzenia, jakie opcje będą dla Ciebie dostępne w następnej turze, nawet na poziomie zwykłej gry z herbatą i ciastem i rozmowami naokoło.
Teraz, do sprzeczności: nie określasz, jaka gra casualowa jest angażująca i dlaczego. Nie mówisz nawet, co to znaczy, że gra jest casualowa. Ze szczątkowych informacji które podałeś wynika, że gra casualowa jest zrujnowana, gdy dopuszcza tak zwane granie "na pałę" (czyli bezmyślnie i randomowo), co dla mnie brzmi jak największa sprzeczność: gry casualowe to te, które właśnie dają taką możliwość, bo cel gry w przypadku rozgrywek casualowych leży poza samą grą - spędzenie czasu z innymi współgraczami. Ktoś wygra, ktoś przegra, nikt nie straci honoru ani nikt się nie obrazi, bo wynik gry nie jest obłożony żadnymi poważnymi stawkami. Wiele gier uważanych za casualowe ma w sobie jednak dość głębi by pozwolić na granie z silnym wychyleniem w stronę dążenia do wygranej. Takie casualowe gry jak Catan, Carcasonne czy Scrabble - wszystkie mają otwartą możliwość do grania w zacięty i zaplanowany sposób.
Inna warstwa problemu to to, jak często doświadczony gracz zmiażdży nowicjusza. Jeśli gra posiada elementy szczęścia - a tak jest w przypadku Catanu, Carcassonne i Scrabble - to od czasu do czasu (bardzo, baaaardzo rzadko) nowicjusz wygra. Na przestrzeni dziesięciu, stu, tysiąca gier, statystyka będzie jednak nieubłagana.
Patchwork nie ma jednak w sobie elementów szczęścia, poza pierwszym ruchem pierwszego gracza. Z tego też względu gotów byłbym przyjąć uzasadnienie, że faktycznie, nie jest casualowy. Ale mechanika, tak jak napisałem, jest tylko jedną stroną casualowej monety. Drugą stroną jest intencja. Gra z definicji ma sens tylko wtedy, gdy wszyscy gracze: akceptują reguły i grają tak, żeby wygrać. Z tego też względu podany przeze mnie przykład losowych ruchów i bezmyślnych decyzji godzi w tą regułę, bo wypacza sens rozgrywki - ale to wina gracza, a nie gry. Jeśli przy stole jest ktoś, kto konsekwentnie co turę gra na pałę, to gra zwyczajnie nie ma sensu. (Jeśli od czasu do czasu ze względu na paraliż decyzyjny ktoś zagra na pałę to akurat inna kwestia do poruszenia przy innej okazji)
Czy zatem w Patchwork można grac casualowo? Można. To, że ktoś robi ruchy nieoptymalne, albo jeśli nie przewiduje wszystkich kombinacji na pięć tur do przodu, nie odbiera grze lekkości - bo Patchwork jest lekki, ale mimo wszystko myślący. Haczyk jest jeden: nie można nie myśleć przy grze i oczekiwać dobrych wyników. Bo gra casualowa to nie musi być gra, w której od razu wszystko dobrze idzie. Patchwork jest grą casualową, która nie obraża niczyjej inteligencji, nęci do kolejnej partii, zachęca do myślenia, skupienia, przewidywania - te cechy również nie pozbawiają jej "casualowości". Często określa się Patchwork mianem gry wejścia, bramą itp. - i jest to bardzo zasadne, bo gra jest tak skonstruowana, żeby gracze zaczęli myśleć i kombinować, zaczęli czuć głód abstrakcji planszy.
A jak nie poczują, czy to wina gry, czy tego, że zupełnie nie zrozumieli intencji...?
Istnieje zatem szansa, że od gier oczekujesz innego doświadczenia. Ale w Twoich postach jest zbyt wiele sprzeczności, by można było coś sensownego doradzić. Z jednej strony zdajesz się nie lubić gier losowych, ale też szukasz gry casualowej, a to sprzeczność trudna do rozwiązania, bo istotą gry casualowej jest to, że od wielkiego dzwonu najsłabszy gracz pokona najsilniejszego, i wszyscy będą się śmiać, cieszyć i opowiadać tą historię walki Dawida z Goliatem nawet i po latach... Nie będzie miało znaczenia to, że przez kolejne 99 partii Goliat sukcesywnie zmiażdży Dawida. Od zarania dziejów, w historii ludzkich rozrywek Agon i Alea chodzą naokoło siebie. Dobrze jest wiedzieć, gdzie jest granica pomiędzy nimi, gdy się szuka gry dla siebie. Pomimo tego, że swoją postawą wzbudziłeś co bardziej ostre języki tutaj jestem pewien, że przy właściwie postawionym pytaniu każda z tych osób udzielających humorystycznych odpowiedzi byłaby chętna pomóc Ci znaleźć tytuł, który mógłby wpasować się w Twoje gusta, bo też społeczność planszówkowa jest dość przyjazna, nawet jeśli odrobinę defensywna względem nieuzasadnionej jej zdaniem krytyki.
Innymi słowy, Blasi: spróbuj wyrazić się inaczej, a na pewno stworzysz pole pod owocną wymianę opinii, a kto wie, może nawet i dostaniesz cenne wskazówki względem tego, gdzie czeka Twój własny Planszowy Graal, bo Patchwork -zdaje się - nie jest droidem, którego szukasz.
