Fascynaci planszówek - łączcie się!
https://www.gry-planszowe.pl/
Każdy kiedyś się zderzy z tym, że będzie szukał czegoś po forum/bgg i innych to może takie perełki zebrać w jednym miejscu, każdy na tym skorzysta.A to raczej tego drugiego oczekuje i wymaga większość graczy. Po żartobliwy tekst z fajnym flow odsyłam do książek lub do (śmiesznych, ale męczących) instrukcji Chvatila. Wiele można wybaczyć instrukcji (np. kiepski rozkład informacji), ale nie tego, że jest niekompletna - bo wtedy nie spełnia najbardziej podstawowego z podstawowych założeń dotyczących swojej istoty.bajbaj pisze: ↑09 lis 2020, 11:32 Mam wrażenie, że dyskutujemy raczej o naszych oczekiwaniach względem instrukcji, niż o niej samej. Dotyczy to jak najbardziej mnie. Moja dobra jej ocena wynika na pewno z tego, co wyczytałem wcześniej i z tego, że ja wolę instrukcje właśnie w formie książki (bardzo fajny flow, żartobliwa miejscami etc), niż dokumentacji technicznej.
Co w efekcie sprowadza się do powiedzenia: Sorry, Winnetou, nie umiemy napisać instrukcji do własnej gry, którą sami stworzyliśmy. Smutne, no nie?We have redesigned the rulebook a number of times and still came to the conclusion that we have the best way to present it currently. In the end, it is an RPG at heart and there are lots of 'unique' situations that simply cannot be addressed on a per instance case. Over the time of the 2nd and 3rd editions, we have paid a few editors to scrap it and attempt a redo to see if they could do better, alas, we ended up back to our original structure.
Najlepsza jest rozpiska ze Splice and Dice, tam jest wszystko. Sam miałem wczoraj zgryz, biegając od instrukcji do instrukcji i od karty do karty, bo oczywiście wymieszałem wszystko i w pierwszej grze wyskoczył mi encounter z Undertow i Baddies ze Splice and Dice. W końcu ogarnąłem, ale Boomer zginęła 5 dnia, bohatersko walcząc z fanatycznym koboldem (6HP, Hardy, nie miała bidulka żadnych szans), rekinem ludojadem i jeszcze jakąś podwodną paskudą. Nie wiem, czy na początek jednak bym nie skupił się na tych wydarzeniach z podstawki, bo ogarnięcie wszystkiego naraz solo to jednak skok na głęboką wodę. Pun intendedDhel pisze: ↑09 lis 2020, 15:20 Na pewno nie przejmowałbym się instrukcją, częściej się sięga do kart pomocy poszczególnych Gearloców i do GARG'a, gdzie jest większość skilli rozpisana. O, tutaj się tylko przyczepię, nie wszystkie skille czy słowa klucze są w GARG'u i to jest najbardziej upierdliwe i czasem trzeba szukać po BGG.
Pozwolę sobie nie zgodzić się z tezą jakoby większość graczy oczekiwała czegoś konkretnego. Ba, odważę się wysunąć tezę, że większość graczy nie wie czego oczekiwać, a dokładniej, to się nad tym nie zastanawia. Dużo graczy przyjmuje instrukcję taką, jaka jest i jedni sobie w trakcie gry niewiedzę zinterpretują, a inni zatrzymają grę na 20min aby wyjaśnić czy coś wolno, czy nie. Każdy ma inne zapotrzebowania.
To cecha graczy, nie instrukcji. To, że czegoś nie wyjaśnia i ktoś sobie wypełni tę lukę po swojemu, nie czyni instrukcji lepszą. Ba, znam i takich graczy, którzy potrafili wyciągnąć sobie grę i zagrać w nią "tak na chłopski rozum", bez zaglądania do instrukcji nawet. To jest dopiero inwencja! (albo upośledzenie/lenistwo, ale to już jak kto woli).
Instrukcja ma precyzyjnie wyjaśniać zasady rozgrywki. Nie ma / nie musi podsuwać rozwiązań w samej rozgrywce. Drugie mogą wynikać z pierwszych, oczywiście, ale to nie powinien być żaden sekret, bo satysfakcja z "fun by obscurity" to dość specyficzne podejście (choć w niektórych grach się sprawdza, jak np. w hołubionym przez Jonathana Blowa Starseed Pilgrim).
Zdecydowanie należe do tego drugiego grona. Nie lubię sam sobie czegoś dopowiadać i utrwalać błednych interpretacji.
Akurat fatyga jest bardzo "technicznie" i jasno opisana w instrukcji, więc nie trzeba być geniuszem żeby zrozumieć jak ją wykorzystać na swoją korzyść(i to praktycznie działa tylko jak grasz true solo). Tak naprawdę bez tego mechanizmu w niektórych sytuacjach bardzo ciężko by się grało i widać, że twórcy byli tego świadomi i zostawili graczom taką furtkę(druga sprawa jest takta, że potyczki mogłyby się nieźle przeciągać bez tego).qreqorek pisze: ↑10 lis 2020, 14:47 Poniżej natomiast zamieszczam link do sytuacji, która nie jest wyjaśniona w instrukcji, a gdyby była to bym się na ten fakt właśnie złościł. Chodzi o takie sytuacje, gdy odkrywamy niuanse taktyczne i zadajemy sobie pytanie, czy tak można. Gdyby instrukcja była bardziej techniczna, odebrałaby radość odkrywania gry i jej głębi. Możliwe że wtedy duża część graczy nawet by nie zauważyła, że dostała rozwiązania na tacy i że przez to utracili możliwość odkrycia pewnych zagrań, które dają satysfakcję po wpadnięciu na rozwiązanie. Poniższy przykład wrzucam jako spoiler, ponieważ jeśli ktoś jeszcze nie grał za wiele, to może sobie w ten sposób spalić kilka kart Encounter, czy sytuacji w grze, z którymi od tego momentu poradzenie sobie stanie się dziecinnie proste. W tym jednak przypadku można przyjąć home-rula opisanego w linku, aby nie było za łatwo.
Spoiler:
Wspomniałeś o Gaskecie, pozwoliłem sobie zagrać dwa razy po Twojej rekomendacji - w tym raz na dwie ręce (to był również mój debiut z Tantrum*).
Jak dla mnie:elayeth pisze: ↑23 lis 2020, 13:12 Ostatnio przechodziłem fajnego bossa i postanowiłem wywołać dyskusję na temat waszych ulubionych bossów... a raczej tych, z którymi starcia wydały wam się ciekawa/godne wspomnienia.
Ja miło wspominam pierwszego bossa z podstawki Nom'a - walka po kolei daje ciekawe wybory i fajnie buduje napięcie i emocje.
Marrow, z kolei, to moim zdaniem najtrudniejszy boss, którego przejście zajęło nam 4 podejścia (2 osoby). Jego zdolność Hardy jest mega mocna.
Duster też jest ciekawym bossem, którego pokonanie (zwłaszcza na dwie osoby) jest wymagające. Udało się jednak za pierwszym razem.
W TMB:Undertow rozegrałem na razie 2 bossów i Barnacle wydaje mi się jak dotąd najfajniejszym bossem z całego TMB, głównie z powodu swojej tematyczoności. Trafiłem też na jego dwa unikatowe spotkania (special encounter), co dodatkowo fajnie budowało przygodę. Boss nie jest jakoś specjalnie trudny, ale to, ze ma aż 8 unikatowych baddies (w zasadzie to macki) bardzo odświeża całą rozgrywkę.
Serio dawno nie widziałam tak ładnie wydanej i zrobionej gry (chociaż nawet nie mam wersji premium o czym zaraz) Nie ma w standardzie ani jednego ani drugiego. Kupuje się oddzielnie. I choć mam duży zestaw to tych elementów też nie potrzebuję. Prędzej jednak kupił bym mapę postępu niż premium sztony zdrówka.Goldberg pisze: ↑11 gru 2020, 16:56 Zetony obrazen - mam zwykłe czerwone plastiki z logo firmy, sa ok, czy chciałbym miec te premium (które w 3 princie sa juz w standardzie...chyba???), za 20/30zł tak, za wiecej nie...
Nie mam mapy postepu, do zaznaczania dni słuzy karta specialna (w 3 princie chyba w standardzie ????), czy mnie to boli? Nieee, czy bym ja dokupił? Chyba nie..
gdzieś czytałem tłumaczenie, że dają go do gry, bo się mieści do pudełka (chociaż nie spełnia żadnej funkcji), a trudniejsze byłoby pakowanie go z mapą kupowaną przez zainteresowanych osobno
Ale postęp w sensie progress pointow? Zwyczajnie układam kartę na karcie odkrywając punkty progresu. A jeśli chodzi o postęp dni to zgodnie z instrukcją, obracam szton dni na karcie do tego przeznaczonej.
Nie dam sobie głowy uciąć, ale to chyba fabryczne są te ryski, bo niektórych bossów nawet nie używałem, a też miały.
To wciąż najdroższa podstawka gry, którą miałem w swojej kolekcji i uważam, że nie jest warta swojej ceny.Ja wiem, że to subiektywna ocena, że liczy się przede wszystkim radość z gry. Mechaniki są bardzo ważne i każdy lubi co innego. Jednak zważając na jakość elementów i ilość „contentu” to uważam, że obiektywnie gra jest niedroga, a w zamówieniu Curiosity cena wydaje się nawet atrakcyjna.
