GRY-PLANSZOWE.pl

mat_eyo pisze: ↑15 kwie 2020, 21:41 Mocno się zastanawiałem nad kolejnością.

To ja się zapytam gdzie jest Robinson, albo TWoM?

Robinsona grałem, ale było to dosyć dawno temu i pamiętam, że niezbyt mi podszedł. TWoM nie grałem, jakoś idea nauki gry przez granie i minimalizowanie roli instrukcji mnie odpychają, więc świadomie bojkotuję

Ja ostatnio mam mega frajdę z łamigłówki jaką jest sprawlopolis. Do tego zawsze byłem dużym fanem Zaginionej Ekspedycji. Na dniach planuję zagrać sobie wreszcie zewnętrzne rubieże solo. Poza tym wszelkie gry jednorazowe będą świetne jak serie Exit, Deckscape, Legacy of Dragonholt to moje ostatnie odkrycie.

Chaaber pisze: ↑16 kwie 2020, 12:45 Ja ostatnio mam mega frajdę z łamigłówki jaką jest sprawlopolis. Do tego zawsze byłem dużym fanem Zaginionej Ekspedycji. Na dniach planuję zagrać sobie wreszcie zewnętrzne rubieże solo. Poza tym wszelkie gry jednorazowe będą świetne jak serie Exit, Deckscape, Legacy of Dragonholt to moje ostatnie odkrycie.

Sprawlopolis jest super! Również polecam. Bardzo ciekawi mnie także wersja solo do jej "siostrzanej" gry, czyli Circle the Wagons.

Chaaber pisze: ↑16 kwie 2020, 12:45 Na dniach planuję zagrać sobie wreszcie zewnętrzne rubieże solo.

Zewnętrzne Rubieże solo są bardzo dobre. Bot jest prosty w obsłudze, punkty zdobywa dosyć dynamicznie, więc tempo gry jest podobne do rozgrywek wieloosobowych. Jedyny problem jest taki, że bot ma ograniczoną liczbę postaci, którymi może grać, jednak to drobnostka.

mat_eyo pisze: ↑16 kwie 2020, 12:50

Chaaber pisze: ↑16 kwie 2020, 12:45 Na dniach planuję zagrać sobie wreszcie zewnętrzne rubieże solo.

Zewnętrzne Rubieże solo są bardzo dobre. Bot jest prosty w obsłudze, punkty zdobywa dosyć dynamicznie, więc tempo gry jest podobne do rozgrywek wieloosobowych. Jedyny problem jest taki, że bot ma ograniczoną liczbę postaci, którymi może grać, jednak to drobnostka.

Na BGG można znaleźć wariant, dzięki któremu każda z postaci otrzymała specyficzny dla niej (i ponoć tematycznie dopasowany) zestaw efektów zastępujących te standardowe z kart AI. To chyba eliminuje tę drobnostkę, hm? Minusem jest to, że to może popsuć flow rozgrywki w tej dość prostej grze. A, no i wariant ten dostępny jest jedynie w języku angielskim. Sam jeszcze nie wypróbowałem, ale zamierzam. Tu linki dla zainteresowanych: wariant oraz bazująca na nim automa.

Mage Knight
This War Of Mine
Nemesis

Ze swojej strony polecam Heroes of Tenefyr, Star Realms Froniters czy Tiny Epic Galaxies.

Czy tylko mnie odpychają gry planszowe (w szczególności solo) w których wymagane jest używanie aplikacji na telefonie? Wydaje mi się, że jest to troche pójście na łatwiznę, zastępując niepotrzebnie mechanikę, która mogła by być wbudowana po prostu w samej grze planszowej. Mam też zawsze obawę, że np. za rok zmieni się wersja androida i nie uruchomię już appki i będe czekał na jej aktualizacje albo "skończyło się" jej wsparcie i jesteśmy w kropce.

kci83 pisze: ↑04 maja 2020, 00:11 Czy tylko mnie odpychają gry planszowe (w szczególności solo) w których wymagane jest używanie aplikacji na telefonie? Wydaje mi się, że jest to troche pójście na łatwiznę, zastępując niepotrzebnie mechanikę, która mogła by być wbudowana po prostu w samej grze planszowej. Mam też zawsze obawę, że np. za rok zmieni się wersja androida i nie uruchomię już appki i będe czekał na jej aktualizacje albo "skończyło się" jej wsparcie i jesteśmy w kropce.

Ja mam odwrotnie. Uwielbiam takie rozwiązania w grach solo. Jest to dla mnie na tyle wygodne, że wystarczy iż kliknę parę razy gdzieś w aplikacji i ona wszystko robi a ja nie muszę pamiętać o tych wszystkich zasadach automy. Nie mam problemu z takimi rozwiązaniami kiedy gram solo. Kiedy gram ze znajomymi to już inna sprawa. Nie chcę aby aplikacja za bardzo ingerowała w grę i my jako towarzystwo bardziej skupiamy się na niej niż na wspólnym byciu i graniu. Nie neguję tego całkowicie bo sam posiadam gry, w których aplikacja jest potrzebna (np. Posiadłość Szaleństwa 2ed) ale mimo wszystko...
Co do drugiej części wypowiedzi i wsparciu aplikacji...no cóż, tego nigdy nie możemy być pewni ale wydaje mi się, że wtedy wierni fani danej gry coś wymyślą

1 Spirit Island za:
- mnogość decyzji, miliony, biliony kombinacji
- fear & ravage phase
- klimat... choć ten cały plastik i domki "pieczarki" do mnie nie przemawiają
filozoficznie może bardziej metaforycznie patrząc na plastik - jest brzydki i szkodliwy więc trzeba się go jak najszybciej pozbyć

2 Marvel Champions za:
- alter-ego, hero form
- odpowiednie proporcje: trochę myślenia, trochę szczęścia, odpowiedni czas
- budowanie tali (to mój pierwszy LCG) traktuje to jako część rozgrywki świetnie się przy tym bawiąc


3 Runebound 3 ed + Nierozerwalne Więzi za:
- żetony walki, system walki genialne, jestem fanką;)
- średniowieczne promocje w sklepach
- trochę budowania postaci, trochę przygód, trochę walki = totalny relaks

Eldritch Horror
Robinson Crusoe
Pola Arle

Mysle ze niedlugo dojdzie Descent lecz z opcja automatycznego Mrocznego Wladcy (aplikacja jest "krotka").

"Na skrzydłach" w tym rankingu nie istnieje... Wyszło na to, że się nie znamy

playerator pisze: ↑13 maja 2020, 18:07 "Na skrzydłach" w tym rankingu nie istnieje... Wyszło na to, że się nie znamy

Hmm? Jeśli to było odniesienie do GGA, to trochę "naginasz" prawdę. Z gier z 2019 jest tylko Marvel Champions (2 głosy), więc raczej wszystkie gry z 2019 w ogóle nie istnieją w tymże rankingu "wszech czasów".

Rozumiem, że to była ironia z twojej strony, ale nie inicjujmy punktów zapalnych tam gdzie nie są potrzebne, wystarczy już jeden taki wątek

dannte pisze: ↑13 maja 2020, 20:15 (...) trochę "naginasz" prawdę (...)
(...) że to była ironia z twojej strony (...)
(...) nie inicjujmy punktów zapalnych (...)

Po prostu zażartowałem?

Grałam solo i polecam:
- Najeźdźcy z północy,
- Architekci zachodniego królestwa,
- Pola Arle.

.

Obecnie, jedyna giereczka w jaką gram solo to Shadowrun Crossfire + High Caliber Ops!
Przygotowanie gry zajmuje 1 minutę! To jest jedno z najlepszych trafień w grach jakie miałem od czasu kiedy gramy w planszówki. Wymagająca kombinowania i analizowania sytuacji, kooperacyjna, trudna/cholernie trudna* Każda partia jest inna i wymaga innych rozwiązań. Mozna (ale nie trzeba) rozwijać postacie wraz ze zdobywaniem punktów karmy! (czyli kupowanie perków i naklejnia na karte postaci) Kilka misji o różnych wariantach itp.
Zakochałem się i pomimo że giereczkę tą mam od tygodnia albo półtora to już wbite z 20 rozgrywek Już pierwsze naklejki na kartach postaci wylądowały. Rozkminka jest naprawdę super. I przyjemnie łechta gdy wybrniemy z niekorzystnej sytuacji. Za każdym razem do czynienia mamy z innym układem co sprawia że regrywalność (przy samej liczbie kart z podstawki jest przeogromna - nie wspominając o dodaktu) Do tego można próbować różnych buildów postaci, trudniejszych wariantów itp.
Pierwsza gra która jakoś tak sama z siebie wessała mnie na tyle mocno że zagrywam w nią solo

Dzisiaj pierwszy raz w życiu zagrałem solo
Trafiło na Podwodne Miasta
Nie mogę porównać z niczym innym bo jak pisałem wyżej to pierwszy raz w życiu więc nie powiem czy słabo czy dobrze
Grę raczej nie jest problem wygrać Polega na zrobieniu jak największej ilości pkt
Mi grało się dobrze ale może dlatego że po prostu podoba mi się ta gra
Zajęło mi koło 1.5-2h ale z przerwami i częstym zaglądaniem do instrukcji (2 gra w życiu Wczesniej grałem w 3) Dla kogoś kto zna grę to myślę że w godzinę spokojnie idzie zrobić
Myślę że jak druga połówka pójdzie spać to zagram jeszcze raz przed snem

Atk pisze: ↑14 maja 2020, 19:36 Grę raczej nie jest problem wygrać Polega na zrobieniu jak największej ilości pkt

W Podwodnych Miastach wygrana w wariancie solo ma ostrzejsze warunki: musisz mieć zbudowanych i połączonych 7 miast oraz przekroczyć 100 punktów. To wcale nie są proste warunki do spełnienia w tej grze.

Wcześniej podałem 2 gry, więc dokładam trzecią, a jest nią Hostage Negotiator. Dziwię się, że gra jest tak mało popularna skoro jest to tytuł stricte solowy. Gra posiada prostą mechanikę, która jest elegancko skrojona i znakomicie połączona z tematem. Partie są krótkie ale bardzo treściwe, a gra jest wymagająca co dla mnie jest musem przy solówkach. Każdy z porywaczy to zupełnie inna rozgrywka. Dla mnie bomba.

Pan_K pisze: ↑14 maja 2020, 20:18

Atk pisze: ↑14 maja 2020, 19:36 Grę raczej nie jest problem wygrać Polega na zrobieniu jak największej ilości pkt

W Podwodnych Miastach wygrana w wariancie solo ma ostrzejsze warunki: musisz mieć zbudowanych i połączonych 7 miast oraz przekroczyć 100 punktów. To wcale nie są proste warunki do spełnienia w tej grze.

Grałem 2 grę w życiu w to i zrobiłem ponad 100pkt pierwszy raz grając solo (w partii na 3 też każdemu się to udało) fakt trafiło mi się kilka dobrych kart pod koniec (możliwość sprzedaży surowców za PZ na koniec gry) więc to mi dało z 10 pkt

Zrobię kolejna probe jak moja się położy Zobaczę czy się uda czy nie

Atk pisze: ↑14 maja 2020, 21:23

Pan_K pisze: ↑14 maja 2020, 20:18

Atk pisze: ↑14 maja 2020, 19:36 Grę raczej nie jest problem wygrać Polega na zrobieniu jak największej ilości pkt

W Podwodnych Miastach wygrana w wariancie solo ma ostrzejsze warunki: musisz mieć zbudowanych i połączonych 7 miast oraz przekroczyć 100 punktów. To wcale nie są proste warunki do spełnienia w tej grze.

Grałem 2 grę w życiu w to i zrobiłem ponad 100pkt pierwszy raz grając solo (w partii na 3 też każdemu się to udało) fakt trafiło mi się kilka dobrych kart pod koniec (możliwość sprzedaży surowców za PZ na koniec gry) więc to mi dało z 10 pkt

Zrobię kolejna probe jak moja się położy Zobaczę czy się uda czy nie

Gratuluję. Szczególnie, jeśli grałeś przy tym zgodnie z zasadami.

Właśnie jestem po kolejnej grze Udało się ponownie nawet bijąc poprzedni wynik o kilka pkt

Wierze że gram zasadami W pierwszej grze solo sprawdzałem instrukcje na lewo i prawo

RUNner pisze: ↑14 maja 2020, 20:25 Wcześniej podałem 2 gry, więc dokładam trzecią, a jest nią Hostage Negotiator. Dziwię się, że gra jest tak mało popularna skoro jest to tytuł stricte solowy. Gra posiada prostą mechanikę, która jest elegancko skrojona i znakomicie połączona z tematem. Partie są krótkie ale bardzo treściwe, a gra jest wymagająca co dla mnie jest musem przy solówkach. Każdy z porywaczy to zupełnie inna rozgrywka. Dla mnie bomba.

Mi by się na pewno spodobała ale niestety za późno ja poznałam i ominęły mnie wszystkie KSy Na szczęście wspieram Final Girl więc mam nadzieję, że też będzie ciekawa i wymagająca.

Kurczę jestem zaskoczony jak mało osób wspomina o kwestii czasu w kontekście gier solo i jak często pojawiają się tu takie kobyły jak Mage Knight czy Robinson Crusoe.

Dla mnie osobiście gry solo, to nie do końca "gry planszowe, tylko że na 1 osobę". Gry planszowe są na wolny piątkowy wieczór, siadamy ze znajomymi i gramy kilka h. Solo mają u mnie całkowicie inną rolę. Są by się odstresować po pracy przy kawce. Przez co dla mnie mega ważny w ich przypadku jest:
a) Czas gry - musi być stosunkowo krótki - max 1h na partię. Z mojej perspektywy po prostu nie istnieje coś takiego jak "dobra, długa gra solo".
b) regrywalność - gram w nie nieporównywalnie częściej niż w normalne planszówki. Właściwie w każdy dzień tygodnia, w którym nie mam treningów.

Próbowałem parę razy podejść do dłuższych planszówek solo, ale to nie działa u mnie... W połowie gry i tak mi się odechciewa i tyle z tego jest.

Z tego względu niezmiennym królem u mnie jest: LOTR LCG.
Dużo też katowałem w Marvel Champions, lecz trochę ostatnio przygasł...

No i szukam jakiegoś dobrego czystego Deck-buildera do solo. Kiedyś to i nawet lubiłem solo w Dominiona popykać... Jakieś propozycje?