GRY-PLANSZOWE.pl

To że instrukcja Pax Ren jest lepsza niż większość instrukcji do gier wojennych zaraz nie czyni jej dobrą. Co z np. Polis czy Wojną o Pierścień, które pokazują że da się to zrobić dobrze? Napisanie dobrej instrukcji znacząco zmniejsza wagę gry.

Jeżeli sama instrukcja nie umożliwia mi rozpoczęcia rozgrywki po jej przeczytaniu, ani nie stanowi dobrego i ścisłego kompendium wiedzy o grze, a zamiast tego próbuje być czymś pomiędzy, a do tego ma 60 parę nieistotnych dla celów rozgrywki przypisów - to w mojej opinii jest to słaba i nieprzemyślana instrukcja. Eklund mógł wcisnąć swoje komentarze do oddzielnego kompendium zamiast rozpraszać czytelnika w trakcie nauki gry.

Abizaas pisze: ↑13 lut 2023, 13:11 To że instrukcja Pax Ren jest lepsza niż większość instrukcji do gier wojennych zaraz nie czyni jej dobrą. Co z np. Polis czy Wojną o Pierścień, które pokazują że da się to zrobić dobrze? Napisanie dobrej instrukcji znacząco zmniejsza wagę gry.

Jeżeli sama instrukcja nie umożliwia mi rozpoczęcia rozgrywki po jej przeczytaniu, ani nie stanowi dobrego i ścisłego kompendium wiedzy o grze, a zamiast tego próbuje być czymś pomiędzy, a do tego ma 60 parę nieistotnych dla celów rozgrywki przypisów - to w mojej opinii jest to słaba i nieprzemyślana instrukcja. Eklund mógł wcisnąć swoje komentarze do oddzielnego kompendium zamiast rozpraszać czytelnika w trakcie nauki gry.

Powiedzmy, że mamy inne wyobrażenia o grze wojennej. Co do przypisów to są już eseje i jest to (zgodzę się) bardzo kontrowersyjny temat. Do swojej subiektywnej opinii każdy ma prawo i może jak najbardziej insturkcja być niewystarczająca. Moim zdaniem, dla wielu osób, zwłaszcza nieobeznanych w cięższych tytułach - będzie. Czy czyni to ją w moich oczach złą - nie, gdyż nie jestem w stanie wyobrazić sobie doskonałej istrukcji do tego tytułu, przytaczane przez Ciebie (już na tą chwile 4 tytuły) nie są jakkolwiek blisko złożoności Pax Ren'owi

Mam rozegranych kilkanaście partii i myślałem, że ją ogarniam: wiem jak grać, co robić żeby działało... ale to co mi ostatnio pokazał pwoloszun sprowadziło boleśnie na ziemię

Znać akcje na pamięć, wiedzieć po co są itp to jedno ale to jak pięknie tam można te akcje łączyć żeby wycisnąć z nich ostatnie soki wygląda jakby zaawansowany gracz naginał zasady do swojego planu. Pytasz trzy razy ale jak to? Skąd to wiesz? Tak można? Ten pax wciąż będzie wymagał w moim przypadku (może inni zobaczą to szybciej) spoooorej ilości partii. Próg wejścia jest minusem kiedy poznajemy tę grę i nas wnewrwia ale ogromny plus jeśli chodzi o możliwości jakie dostajemy. Myślę że osoby, którzy dużo siedzą w karciankach, lcgach itp łatwiej dostrzegają te możliwości ale i tak to trudny tytuł i ma wiele warstw do odkrycia. Fajnie jest zagrać z kimś kto już jest ograny i wtedy zobaczyć więcej. Mam nadzieję że osoby które będą poznawały tę grę, dadzą jej szansę bo nieczęsto pojawiają się tytuły takiego kalibru... a jeszcze po polsku??? Paaanieeee

Eklund potwierdził na discordzie, że karty East/West z promo packa Age of Reformation nie mogą być używane bez rozgrywania pełnego wariantu z dodatku, tzn. nie można ich po prostu wstasować na stałe do talii i o nich zapomnieć

. A w każdym razie projektował je właśnie z zamysłem używania ich wyłącznie z dodatkiem.

warlock pisze: ↑13 lut 2023, 14:05 Eklund potwierdził na discordzie, że karty East/West z promo packa Age of Reformation nie mogą być używane bez rozgrywania pełnego wariantu z dodatku, tzn. nie można ich po prostu wstasować na stałe do talii i o nich zapomnieć . A w każdym projektował je właśnie z zamysłem używania ich wyłącznie z dodatkiem.

Piszesz oczywiście o dodatku oznaczonym jako "x" w drugiej edycji, natomiast w oryginale to extra 59 z apostazjami itd?

warlock pisze: ↑13 lut 2023, 14:05 Eklund potwierdził na discordzie, że karty East/West z promo packa Age of Reformation nie mogą być używane bez rozgrywania pełnego wariantu z dodatku

Czy możesz wytłumaczyć dokładniej czym jest ten pełen wariant z dodatku - jakiego właściwie dodatku?

Dodatek do drugiej edycji, czyli Age of Reformation - https://boardgamegeek.com/boardgameexpa ... tion-promo - nowe karty, alternatywne imperia, nowy warunek zwycięstwa. W skrócie - albo korzystacie z całości tego dodatku, albo nie korzystacie z niczego

. Nie można wykorzystywać samych kart rynku do rozgrywki w podstawową wersję gry.

To jest zupełnie coś innego, niż dodatek do pierwszej edycji (ten z apostazjami) - ten już jest wkomponowany w podstawkę drugiej.

warlock pisze: ↑13 lut 2023, 14:32 Dodatek do drugiej edycji, czyli Age of Reformation - https://boardgamegeek.com/boardgameexpa ... tion-promo - nowe karty, alternatywne imperia, nowy warunek zwycięstwa. W skrócie - albo korzystacie z całości tego dodatku, albo nie korzystacie z niczego . Nie można wykorzystywać samych kart rynku do rozgrywki w podstawową wersję gry.

To jest zupełnie coś innego, niż dodatek do pierwszej edycji (ten z apostazjami) - ten już jest wkomponowany w podstawkę drugiej.

Aaa rozumiem - zmyliło mnie słowo dodatek, bo planszostrefa mnie mocno uświadamiała, że to promki a nie dodatek, choć jak dla mnie powinno się to nazywać np. mini dodatkiem

Może dodatkowo mylić fakt ze karty apostazji (ogólnie wszystkie w 2giej edycji oznaczone znakiem x przy numerze) to są karty dodatku do 1 ed a w 2giej zostały umieszczone standardowo. Stad moje pytanie czy age of reformation koniecznie z kartami x

Abizaas pisze: ↑13 lut 2023, 13:11 To że instrukcja Pax Ren jest lepsza niż większość instrukcji do gier wojennych zaraz nie czyni jej dobrą. Co z np. Polis czy Wojną o Pierścień, które pokazują że da się to zrobić dobrze? Napisanie dobrej instrukcji znacząco zmniejsza wagę gry.

Jeżeli sama instrukcja nie umożliwia mi rozpoczęcia rozgrywki po jej przeczytaniu, ani nie stanowi dobrego i ścisłego kompendium wiedzy o grze, a zamiast tego próbuje być czymś pomiędzy, a do tego ma 60 parę nieistotnych dla celów rozgrywki przypisów - to w mojej opinii jest to słaba i nieprzemyślana instrukcja. Eklund mógł wcisnąć swoje komentarze do oddzielnego kompendium zamiast rozpraszać czytelnika w trakcie nauki gry.

Hehe brzmi to tak - instrukcji nie rozumiem, czytałem parę razy i jest dla mnie zdecydowanie za trudna, nie polecam. Nie każda gra musi mieć prosta instrukcję, ta jest piętnastą najtrudniejszą w bazie bgg. Jak czujesz się zagubiony i nie rozumiesz co wyróżnia w niej odesłanie do sekcji A7 od notki o imperium osmańskim to może po prostu powinieneś zagrać w coś prostszego.

612 pisze: ↑13 lut 2023, 20:35
Abizaas pisze: ↑13 lut 2023, 13:11 To że instrukcja Pax Ren jest lepsza niż większość instrukcji do gier wojennych zaraz nie czyni jej dobrą. Co z np. Polis czy Wojną o Pierścień, które pokazują że da się to zrobić dobrze? Napisanie dobrej instrukcji znacząco zmniejsza wagę gry.

Jeżeli sama instrukcja nie umożliwia mi rozpoczęcia rozgrywki po jej przeczytaniu, ani nie stanowi dobrego i ścisłego kompendium wiedzy o grze, a zamiast tego próbuje być czymś pomiędzy, a do tego ma 60 parę nieistotnych dla celów rozgrywki przypisów - to w mojej opinii jest to słaba i nieprzemyślana instrukcja. Eklund mógł wcisnąć swoje komentarze do oddzielnego kompendium zamiast rozpraszać czytelnika w trakcie nauki gry.
Hehe brzmi to tak - instrukcji nie rozumiem, czytałem parę razy i jest dla mnie zdecydowanie za trudna, nie polecam. Nie każda gra musi mieć prosta instrukcję, ta jest piętnastą najtrudniejszą w bazie bgg. Jak czujesz się zagubiony i nie rozumiesz co wyróżnia w niej odesłanie do sekcji A7 od notki o imperium osmańskim to może po prostu powinieneś zagrać w coś prostszego.

Ale w maksymalnie negatywny sposób odebrałeś ten komentarz z grudnia 2021

nadal uważam że krytykowanie trudnych gier za bycie trudnymi grami jest bez sensu, ale dało się to lepiej ubrać w słowa. Pozdrawiam i proszę o wybaczenie!

Abizaas pisze: ↑13 lut 2023, 21:43
612 pisze: ↑13 lut 2023, 20:35
Abizaas pisze: ↑13 lut 2023, 13:11 To że instrukcja Pax Ren jest lepsza niż większość instrukcji do gier wojennych zaraz nie czyni jej dobrą. Co z np. Polis czy Wojną o Pierścień, które pokazują że da się to zrobić dobrze? Napisanie dobrej instrukcji znacząco zmniejsza wagę gry.

Jeżeli sama instrukcja nie umożliwia mi rozpoczęcia rozgrywki po jej przeczytaniu, ani nie stanowi dobrego i ścisłego kompendium wiedzy o grze, a zamiast tego próbuje być czymś pomiędzy, a do tego ma 60 parę nieistotnych dla celów rozgrywki przypisów - to w mojej opinii jest to słaba i nieprzemyślana instrukcja. Eklund mógł wcisnąć swoje komentarze do oddzielnego kompendium zamiast rozpraszać czytelnika w trakcie nauki gry.
Hehe brzmi to tak - instrukcji nie rozumiem, czytałem parę razy i jest dla mnie zdecydowanie za trudna, nie polecam. Nie każda gra musi mieć prosta instrukcję, ta jest piętnastą najtrudniejszą w bazie bgg. Jak czujesz się zagubiony i nie rozumiesz co wyróżnia w niej odesłanie do sekcji A7 od notki o imperium osmańskim to może po prostu powinieneś zagrać w coś prostszego.
Ale w maksymalnie negatywny sposób odebrałeś ten komentarz z grudnia 2021 nadal uważam że krytykowanie trudnych gier za bycie trudnymi grami jest bez sensu, ale dało się to lepiej ubrać w słowa. Pozdrawiam i proszę o wybaczenie!

Wyluzuj, po prostu nie mogłem sobie darować tej małej "zemsty";)
I nie krytykowałem gry za jej istotę (tj. tę trudność), ale pewnie i to dało się lepiej ubrać w słowa;)

A co do instrukcji Renesansu w 2 edycji, to z ręką na sercu stwierdzam, że dla mnie to najlepsza instrukcja Eklunda. Jest bardzo klarowna, logicznie poukładana, ma przykłady, wiadomo, czego gdzie trzeba szukać i przede wszystkim nie zaczyna się "od dupy strony" jak Emancypacja, Biosy czy Neandertal, w których pierwsza lektura instrukcji zawsze w zasadzie idzie na zmarnowanie, bo autor opisuje od razu mechanizmy i podaje terminy bez możliwości wcześniejszego zapoznania się z nimi czytającemu. Nigdy nie rozumiałem tej logiki, nie ma ona nawet dla mnie sensu gdy zasady już znam i coś chcę w instrukcji potwierdzić, bo okazuje się, że pewne zagadnienia są w niej opisane po dwa razy i w obu miejscach inaczej. Dlatego też instrukcję do Renesansu przyjąłem jako miłą i komfortową odmianę. Jak ktoś nie wierzy polecam poczytać zasady do Pax Emancipation albo BIOS Genesis. Tam to jest dopiero przygoda XD.

612 pisze: ↑14 lut 2023, 19:59 A co do instrukcji Renesansu w 2 edycji, to z ręką na sercu stwierdzam, że dla mnie to najlepsza instrukcja Eklunda. Jest bardzo klarowna, logicznie poukładana, ma przykłady, wiadomo, czego gdzie trzeba szukać i przede wszystkim nie zaczyna się "od dupy strony" jak Emancypacja, Biosy czy Neandertal, w których pierwsza lektura instrukcji zawsze w zasadzie idzie na zmarnowanie, bo autor opisuje od razu mechanizmy i podaje terminy bez możliwości wcześniejszego zapoznania się z nimi czytającemu.

No właśnie z moją opinią jest taki problem, że ja porównuję instrukcję Pax Ren do innych ciężkich, ale mimo to lżejszych i nie paxowych gier. W sumie wiadomo że przy nich instrukcja Pax Ren wypadnie słabo, ale jak już porównać do innych paxów, czy gier wojennych to pewnie inna sprawa.

612 pisze: ↑14 lut 2023, 19:59 Jak ktoś nie wierzy polecam poczytać zasady do Pax Emancipation albo BIOS Genesis. Tam to jest dopiero przygoda XD.

BIOS Genesis jeszcze jest do strawienia, bo to w sumie prosta gra. Ale fakt, instrukcje Eklunda są koszmarne, nawet dla takiego inżyniera jak ja

A czy nie jest tak, że Pax Ren 2 powstał w oparciu o jakieś fanowskie wersje instrukcji do pierwszego wydania i miał być poprawiony i lepiej wyjaśniony?

Bios Genesis to prosta gra ale patrząc na instrukcję w życiu byś tego nie stwierdził. W tym cały problem.
Co do instrukcji do renesansu to nie wiem jak powstawała, ale na pewno nie wygląda ona jak typowa instrukcja Eklunda.

ScorpZero pisze: ↑13 lut 2023, 10:07 A co Panowie polecacie do samej nauki gry?
Bo o ile fanowska instrukcja faktycznie jest fajnie napisana, żeby łatwo coś było w niej znaleźć o tyle raczej ciężko ją przeczytać i zacząć grać.

Obejrzyj filmiki na ytb które tłumaczą ogólnie zarys gry (jest nawet tu podlinkowany po polsku) i przeczytaj instrukcję.
Druga opcja to zagrać z kimś kto zna zasady.

Spoiler:

Pogrzebałem i w sumie z recenzji np. Dżentelmenów przy stole wynikało jakoby gra miała wymagać wielkiego oddania i wręcz mistrza gry, który poprowadzi partię dla nieobeznanych. Nie powiem, odrzuciło mnie to co opisywałem w wątku bodaj wydawnictwa, bo stała ekipa do jednego tytułu u mnie jest nierealna. Dodatkowo miliard zasad to nie jest to co lubię w grach ostatnim czasy, ALE

Wczoraj zagrałem partię w 3os. 2 nowe, 1 po 1-2 partiach(nie mógł się zdecydować). Kolega obeznany tłumaczył zasady i zajęło mu to 1h z paroma minutami. Nie powiem, w pewnym momencie zasady mnie już zgięły i marzyłem by w końcu dopłynąć do końca. Wielką pomocą była wydrukowana pomoc graczy, gdyż podsumowywała każdą akcję, choć by ją rozczytać też potrzebowałem trochę czasu w trakcie partii. Zasady ogarnięte no to gramy xD tja...Pierwsze ruchy to po prostu kup kartę i zagraj kartę, działamy krótkoterminowo i nikt nie działa kilka tur w przód(a co dopiero by pograć pod dany cel). Królestwa przechodzą z rąk do rąk, w sumie bijemy się głównie o Węgry i Anglię. Około połowy gry, gdy każdy zatrybił jak to działa i zaczął myśleć może nawet tura lub dwie w przód, gra pokazała fajny pazur miliardem opcji(gdy odpowiednio się rozbudowaliśmy). Kampanie, głosowania, pucze itd. Przygotowanie się by w jednym ruchu przejąć dwa królestwa i wygrać tym grę(gra miała szansę się skończyć tym lub po prostu przez koniec czasu) było ciekawe, ale powstrzymanie przeciwników przed tym samym jeszcze ciekawsze. Finalnie udaje mi się wciągnąć przeciwnikowi jedno królestwo i ogłosić zwycięstwo.

Bawiłem sie na prawdę dobrze. Tak dobrze, że wpisałem od razu polską edycję do zakupu. Gra dla mnie jest w sumie niezależna językowo, bo flavora można jak zwykle zlać całkowicie, a i nie miałem za bardzo czasu by przeczytać przez całą partię(2h) wiecej niż 2 kart(rozbawili mnie żydowscy piraci). Widzę ogromną regrywalność przez pulę kart jak i zagrywki przeciwników. Głębia tam jest, kontry, kombinacje, ciągi zdarzeń, które możemy odpalić, a nie być w ogóle tego świadomym. Miodzio.

Za to nie leży mi całkowicie ikonografia. Kurde dopatrzenie się co przeciwnik ma na tych obsranych grafikami kartach z drugiej strony stoły było po prostu awykonalne. Do tego te mini mini ikonki przy akcjach z kart, wskazujące gdzie/kogo dana akcja się tyczy to już w ogóle padaka. Okularów nie potrzebuje, to w tej grze lupę bym dorzucił jako SG xD Ograna ekipa na pewno będzie przydatna, bo nowy gracz może pięknie wystawić komuś ruch i przypadkowo dać zwycięstwo. Na pewno musiałbym ogrywać grę w zbliżonej ekipie by każdy miał podobny poziom, więc DPS miał rację

Pax Pamir mnie nie kupił. System jest dla mnie bliźniaczy, choć jest sporo różnic. Pomimo to tutaj bawiłem się zacnie, a tam nędznie(no przesadzam, średnio). Może ma to związek z otoczką fabularną, może ekipą, z którą grałem w Pamira. Po tej partii stwierdziłem, że muszę zasiąść ponownie w swojej ekipie i zagrać. A Pax Ren musi zagościć na mojej półce i na pewno być wyciąganym i ogrywanym w nadchodzących miesiącach(Pamir moze mi nie siadł wtedy, gdyż nie lubiłem jeszcze aż tak wielkiej interakcji i wywracania sobie wszystkiego przez ruchy przeciwnika).

Spoiler:

Ardel12 pisze: ↑17 mar 2023, 08:06
Spoiler:
Ardel12 pisze: ↑06 lut 2023, 13:05 Też się ucieszyłem, ostatnio zainterowałem się tytułem i właśnie jestem w fazie grzebania co to, z czym to się je i czy dla mnie, więc jak postanowię, ze kupuję, to Galakta idealnie wjedzie z wersją PL.

W co wątpię, to niższa cena niż obecna. Jednak Galakta ostatnimi czasy gry wydaje w zbliżonych a nawet wyższych cenach niż oryginalne wydania, które możemy dostać z zagranicznych sklepów.

Pogrzebałem i w sumie z recenzji np. Dżentelmenów przy stole wynikało jakoby gra miała wymagać wielkiego oddania i wręcz mistrza gry, który poprowadzi partię dla nieobeznanych. Nie powiem, odrzuciło mnie to co opisywałem w wątku bodaj wydawnictwa, bo stała ekipa do jednego tytułu u mnie jest nierealna. Dodatkowo miliard zasad to nie jest to co lubię w grach ostatnim czasy, ALE

Wczoraj zagrałem partię w 3os. 2 nowe, 1 po 1-2 partiach(nie mógł się zdecydować). Kolega obeznany tłumaczył zasady i zajęło mu to 1h z paroma minutami. Nie powiem, w pewnym momencie zasady mnie już zgięły i marzyłem by w końcu dopłynąć do końca. Wielką pomocą była wydrukowana pomoc graczy, gdyż podsumowywała każdą akcję, choć by ją rozczytać też potrzebowałem trochę czasu w trakcie partii. Zasady ogarnięte no to gramy xD tja...Pierwsze ruchy to po prostu kup kartę i zagraj kartę, działamy krótkoterminowo i nikt nie działa kilka tur w przód(a co dopiero by pograć pod dany cel). Królestwa przechodzą z rąk do rąk, w sumie bijemy się głównie o Węgry i Anglię. Około połowy gry, gdy każdy zatrybił jak to działa i zaczął myśleć może nawet tura lub dwie w przód, gra pokazała fajny pazur miliardem opcji(gdy odpowiednio się rozbudowaliśmy). Kampanie, głosowania, pucze itd. Przygotowanie się by w jednym ruchu przejąć dwa królestwa i wygrać tym grę(gra miała szansę się skończyć tym lub po prostu przez koniec czasu) było ciekawe, ale powstrzymanie przeciwników przed tym samym jeszcze ciekawsze. Finalnie udaje mi się wciągnąć przeciwnikowi jedno królestwo i ogłosić zwycięstwo.

Bawiłem sie na prawdę dobrze. Tak dobrze, że wpisałem od razu polską edycję do zakupu. Gra dla mnie jest w sumie niezależna językowo, bo flavora można jak zwykle zlać całkowicie, a i nie miałem za bardzo czasu by przeczytać przez całą partię(2h) wiecej niż 2 kart(rozbawili mnie żydowscy piraci). Widzę ogromną regrywalność przez pulę kart jak i zagrywki przeciwników. Głębia tam jest, kontry, kombinacje, ciągi zdarzeń, które możemy odpalić, a nie być w ogóle tego świadomym. Miodzio.

Za to nie leży mi całkowicie ikonografia. Kurde dopatrzenie się co przeciwnik ma na tych obsranych grafikami kartach z drugiej strony stoły było po prostu awykonalne. Do tego te mini mini ikonki przy akcjach z kart, wskazujące gdzie/kogo dana akcja się tyczy to już w ogóle padaka. Okularów nie potrzebuje, to w tej grze lupę bym dorzucił jako SG xD Ograna ekipa na pewno będzie przydatna, bo nowy gracz może pięknie wystawić komuś ruch i przypadkowo dać zwycięstwo. Na pewno musiałbym ogrywać grę w zbliżonej ekipie by każdy miał podobny poziom, więc DPS miał rację

Pax Pamir mnie nie kupił. System jest dla mnie bliźniaczy, choć jest sporo różnic. Pomimo to tutaj bawiłem się zacnie, a tam nędznie(no przesadzam, średnio). Może ma to związek z otoczką fabularną, może ekipą, z którą grałem w Pamira. Po tej partii stwierdziłem, że muszę zasiąść ponownie w swojej ekipie i zagrać. A Pax Ren musi zagościć na mojej półce i na pewno być wyciąganym i ogrywanym w nadchodzących miesiącach(Pamir moze mi nie siadł wtedy, gdyż nie lubiłem jeszcze aż tak wielkiej interakcji i wywracania sobie wszystkiego przez ruchy przeciwnika).

Zgodzę się, że na żywo dość ciężkawo rozczytać prestiż u przeciwników, ile danego rodzaju kart mają.
Jest na to pewne rozwiązanie, z minimalną potrzebną obsługą, mianowicie można wydrukować tabele z wątku :
https://boardgamegeek.com/filepage/2355 ... rack-board

i zaznaczać herbami graczy ile jakiego rodzaju prestiżu / królestw czy też koncesji mają, na bierząco, może lekko upierdliwe, ale bardzo może pomóc w czytelności sytuacji

I kilka słów od nas, dlaczego mimo tego, że gra posiada to wszystko, co nam się nie podoba, to jednak mamy na koncie ponad 50 partii

_Berenice_ pisze: ↑07 kwie 2023, 13:47 I kilka słów od nas, dlaczego mimo tego, że gra posiada to wszystko, co nam się nie podoba, to jednak mamy na koncie ponad 50 partii

Świetna recenzja. W sumie zdziwiłem się, że po 50 partiach Twój opis jest równy mojemu po 1

ale pewnie wpływ mieli też na to Dżentelmeni przy stole

Ja się zastanawiam nad poruszaną losowością. Dla mnie gra wygląda na bardziej taktyczną z kulaniem się w stronę strategii nawet(w jaki cel pójdziemy). Losowość poruszyłaś względem wystawki i tutaj chciałbym o parę słow od Ciebie dlaczego aż tak to potrafiło zepsuć Ci daną strategię, że pojawiło się mocne słowo

?

Dla mnie wystawka wygląda, że daje sporo czasu(przynajmniej na 2-3 graczy) zanim nowe karty wejdą w życie i coś nam popsują. A jednak słowo losowość padało często i w negatywnym tonie, więc może czegoś nie widzę.

Podobało mi się podkreślenie jak działa interakcja i że nie skupia się na zniszczeniu przeciwnika tylko na szachowaniu i psuciu planów. Ciężko komuś pousuwać karty z tableau czy zblokować. Dla mnie to to wygląda na interakcję mniej wredną niż w takim FCM, gdzie można wyciąć gracza z partii(a tutaj DpS wspominał o powrotach i zaskoczeniach). Co sądzisz? I Ile partii na 2os rozegrałaś?

Myślę, że tutaj poruszyłeś ciekawy temat. Ja właśnie jestem zdania, że właśnie z Pax Renesans wrażenia po 1 i po 50 rozgrywce mogą być właśnie takie same

Tyle tylko, że człowiek będzie widział więcej i głębiej

Po prostu zachwyt po pierwszym razie wzrasta wraz z liczbą partii

Na profilu kanału dostaliśmy pytanie, do czego Paxa można porównać i czemu jest taki trudny. To też jest bardzo interesująca kwestia i myśląc na tym doszłam do wniosku, że doświadczenie z innych gier (zwłaszcza euro) może tutaj bardziej przeszkadzać, niż pomagać. Pax ma mocny vibe gry wojennej i to o średnio-ciężkim poziomie trudności.

Ja się zastanawiam nad poruszaną losowością. Dla mnie gra wygląda na bardziej taktyczną z kulaniem się w stronę strategii nawet(w jaki cel pójdziemy). Losowość poruszyłaś względem wystawki i tutaj chciałbym o parę słow od Ciebie dlaczego aż tak to potrafiło zepsuć Ci daną strategię, że pojawiło się mocne słowo ?

Bardziej chodzi oto, że nowo dołożone karty mogą tak podejść przeciwnikowi, że od razu rozwali nam nasz dobrze przemyślany plan. A na to, jakie karty podejdą po naszym ruchu, to wielkiego wpływu nie mamy

I to nie chodzi, że nagle wyjdzie karta z one shotem Apostazji (co jeszcze mogliśmy wziąć pod uwagę w naszej strategii i nie brać kart z dwóch różnych religii), ale wystarczy jedna karta z dobrą kolumną opcji, co pasuje do tableau przeciwnikowi i może on całkowicie obrócić sytuację na swoją korzyść. Może tak dzięki temu wyprzedzać w danym zwycięstwie, że człowiek nawet chciałby w to pójść, ale już się to kompletnie nie opłacać, więc lepiej iść w coś innego i przy okazji psuć mu szyki.

Dla mnie wystawka wygląda, że daje sporo czasu(przynajmniej na 2-3 graczy) zanim nowe karty wejdą w życie i coś nam popsują. A jednak słowo losowość padało często i w negatywnym tonie, więc może czegoś nie widzę.

Wbrew pozorom karty mogą wejść dość szybko. Dużo robią w tym względzie karty, które pozwalają odpalić jedną stronę tableau, owszem dwa razy nie użyjemy ich kolumny opcji, ale... wtedy ma się już trzy akcje. Jedna idzie na zakup, druga na wystawienie, a potem z darmowej odpalenie tableau i lecimy. Zresztą każda karta, co daje darmową akcję jest bardzo mocna. Inny przykład - darmowa akcja szlaku handlowego. Dzięki temu przeciwnik mnie rozjechał, bo bardzo szybko zarabiał na karty, które były drogie.

Podobało mi się podkreślenie jak działa interakcja i że nie skupia się na zniszczeniu przeciwnika tylko na szachowaniu i psuciu planów. Ciężko komuś pousuwać karty z tableau czy zblokować. Dla mnie to to wygląda na interakcję mniej wredną niż w takim FCM, gdzie można wyciąć gracza z partii(a tutaj DpS wspominał o powrotach i zaskoczeniach). Co sądzisz? I Ile partii na 2os rozegrałaś?

Rodzaj interakcji zależy z jednej strony od graczy, a z drugiej od tego, jakie karty podejdą na wystawce. Zdecydowanie najwięcej szachowania jest na dwóch graczy - i karty zazwyczaj wolniej się pojawiają i jest też czas na przygotowanie się na ewentualne zagrywki przeciwnika. Jednaj jeśli gracze zainwestują w karty ze ścięciem, bądź z biskupami, to może się naprawdę zrobić srogo. Nie zapominajmy o one shotach z apostazją, które potrafią wywalić w kosmos prawie wszystkie nasze karty, jak nie będziemy uważni. Są na to metody, aby się przed tym obronić, ale nie zawsze.

A i na 2 osoby mam na koncie około 15 partii. Jakoś wcześniej ominęło mnie to pytanie

A ja bardzo przepraszam.
Jako, że właśnie się dowiedziałem, że ma pojawić się polska edycja gry, więc bardzo proszę specjalistów od PR o informację o trybie solo.
Mam obecnie Pax Pamir i często gram w wariancie solo, który jest całkiem akceptowalny (tym bardziej, że nie mam z kim w to grać

)...
A jak wygląda tryb solo w Pax Ren ??? (nie widzę siebie w graniu na dwie ręce) .

... dziękuję za każdą informację

Solo imo jest słabe, spoko ewentualnie do poduczenia się jeśli chodzi o zasady. Masz "bota", który jest w sumie takim "flow chartem" (technicznie to tabelką) z instrukcjami co masz zrobić, co ma wziąć, w sytuacji kiedy A,B,C itp. I tak musisz myśleć za niego, bo to Ty musisz znaleźć i wskazać kartę czy rozwiązanie, które nakazuje tabelka. Wg mnie jest to praktycznie równoznaczne z graniem na dwie ręce. Solo w Pamirze jest dużo lepsze.

Dla mnie, tryb solo zarówno w Pamir jak i w Renaissance to jedynie na 2-3 ręce. Bez botów. Wakhan lepszy niż flow-chart z Ren imho.
Nie mniej jednak, jest to gra wybitna w obcowaniu, nawet solo można przyjemnie posiedzieć przy tytule, ale dla samej gry solo (bez perspektyw na jednego/więcej towarzyszy/ek ) nie moge z czystym sumieniem polecić.

GRY-PLANSZOWE.pl

Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)

Re: Pax Renaissance (Phil Eklund, Matt Eklund)