GRY-PLANSZOWE.pl

wersja eng live:

polski lektor z klosterkeller, tez zacny
ale nie udaje sie wygooglac jakos...

1. Leśne rozdanie, bo spróbowaliśmy, ale okazało się nazbyt stołożerne jak na - mimo wszystko - kolejne tableau builder w temacie natury.
2. Ekspedycyje, bo gameplay zdaje się jednak dość miałki, zwłaszcza w stosunku do ceny.
3. Circadians: Nowy świt, bo wystarczą mi dwa tytuły od Garphill czekające na ogrywanie, i szereg wcześniejszych, które chciałbym nadrobić w pierwszej kolejności, np. reszta cyklu Zachodnich Królestw.
4. Hegemony to kontrowersyjna pozycja, która mogłaby podzielić los Roota. Zniechęciły głównie opinie o tym, że bez pełnego składu jest zauważalnie gorsza, a my po drodze "zgubiliśmy" czwartą osobę do grania. Wciąż marzę, żeby zagrać, ale na 99,9% nie kupię.
5. Kaskadia: Pomniki przyrody - wątpliwości, które pojawiły się już przy zapowiedzi dodatku, tj. zawartość elementów do grania w więcej osób, co mnie raczej nie interesuje, przerodziły się w rezygnację z zakupu, gdy pojawiły się przedsprzedaże z dość zabójczą ceną. Pozostawiam dodatkowi ewentualną furtkę awaryjną do mojej kolekcji, jak tak z 1/4 ceny odpadnie.
6. A co do dodatków z ceną z czterech liter, to jedna z najszybszych rezygnacji z kupna, a właściwie to nawet przewał to trochę jest, bo pozycja na tę listę nawet nie zdążyła wskoczyć, a chodzi o dodatek Czas pełni do Wiedźmiej skały. Starczyło przelecieć wzrokiem przez listę komponentów, a następnie zerknąć na ich wpływ na gameplay. Litości. Nawet wyprzedażowe ceny mnie już potem nie skusiły. Poznana w 2023 podstawka wystarcza.
7. Mosaic - mordo, mnie nie interesuje, czy jesteś tą grą cywilizacyjną, czy nie, mnie interesuje, czy się zmieścisz w skąpych zasobach przestrzennych. A najwyraźniej nie.
8. i 9. Atiwa i Uczta dla Odyna. w 2023 znienawidziłem Rosenberga po próbach podejścia do Agricoli, tak że nie zamierzam zgłębiać jego portfolio. Może kiedyś mi przejdzie. A UdO dodatkowo zajmuje stanowczo za dużo miejsca.
10. A co jeszcze zajmuje sporo miejsca, a w dodatku kosztuje krocie? Beyond the Sun!
11. Wilki, bo negatywne opinie tylko mnie utwierdziły w tym, że wcale tej gry nie chcę i tak naprawdę nigdy nie chciałem.
12. Czy ładne grafiki, np. Dutraita wystarczą, by sprzedać mi grę? Plemiona wiatru udowadniają, że jednak nie! Obejrzałem kawałek zasad, posłuchałem paru opinii i wydało mi się w gruncie rzeczy nudne, mimo tego twistu z mechaniką neighbour scope.
13. Wychodzi na to, że nie kupię też nawet gry, która ma mi do zaoferowania pieski, jeśli te pieski to maksimum, które z tej gry da się wyłuskać. Sprawdziliśmy Psi park w Libero. Kilka niedopieczonych mechanik w jednym... Przykładowo: co prawda nie mam na półce Parków, ale zdecydowanie to je w pierwszej kolejności bym kupił, bo przynajmniej dowożą jedną z użytych mechanik w pełniejszym wymiarze.
14. Encyklopedia już na dzień dobry okupowała w najlepszym przypadku połowę wishlisty, opinie o powtarzalności i schematyczności rozgrywki szybko posłały ją do kosza.
15. Świat dinozaurów, bo z całej serii gier ostatecznie w domu pojawiło się Rawr 'n Write. Inna sprawa, że żona niekoniecznie za tym tytułem przepada.
16. Dość mieszane opinie zbierała Wioska, mnie kusiła - głupia sprawa - byciem kafelkowcem o niecodziennych kształtach kafli, ale poszedłem po rozum do głowy i stwierdziłem, że w takie coś mogę sobie raz czy dwa zagrać w Ludiversum. Nawet była okazja, ale ze współgraczami wybraliśmy inny tytuł... w którym też układaliśmy kafelki zresztą.
17. Wonderland's War. Zachwyciłem się grą w Warszawie, ale z czasem wiele zaczęło mnie irytować, łącznie z ilością miejsca, jaką gra zajmuje. Inna sprawa to zlewające się na planszy niepomalowane figurki, co nie byłoby dla mnie problemem, kupując wersję sklepową - ale problemem wówczas stałyby się same żetony. Jednak spora część frajdy, jaką tytuł dawał, wiązała się z organoleptycznym obcowaniem z chipami. I w sumie to powodów jest jeszcze więcej, a tak ostatecznie, to ta polska edycja jeszcze nie wyszła, a jak wyjdzie, to możliwe, że W. kiedyś kupi, jemu znacznie, znacznie bardziej się podobało.
18. Klonowa dolina... to trochę przewał. Już Dobry rok, kupiony przez żonę, tak trochę średnio mi leży, ale czasem mogę zagrać, więc sequel mi raczej niepotrzebny, ale byłbym w stanie go sprezentować żonie, gdyby przejawiała zainteresowanie. Nie przejawia.
19. Sekretna skrytka do Zatoki Kupców (czy, w naszym przypadku, Merchants Cove). Długo się nosiłem z tym, czy wziąć, czy jednak nie. Liczyłem na to, że ten dodatek może podnieść atrakcyjność tego tytułu, który był jedną z pierwszych droższych pozycji, jakie kupiłem w 2022, a ostatecznie w '22 trafił na stół tylko kilkukrotnie. W 2023 coraz mniej chciałem kupić ten dodatek, coraz częściej nosiłem się ze sprzedażą podstawki. Bywało, że żona oponowała, bo jednak by zagrała jeszcze, że teraz są polskie instrukcje, a angielskie ją zniechęcały... taa... zagraliśmy w to aż raz w całym 2023. Niedługo pójdzie na sprzedaż, więc dodatku mi nie trzeba.
20. Great Western Trail, którykolwiek. Nowa edycja podstawki i dwa niezależne produkty w linii to dobra okazja, żeby się przyjrzeć tytułowi, który okupuje wysokie miejsca topki BGG. Stwierdziłem, że poczekam, aż całość wyjdzie, poczytam, może wypróbuję sam którąś część... Poczytać poczytałem, pograć nie pograłem. Nie tylko w GWT, ale też w Maracaibo, które zgarnąłem z olx w marcu 2023. To na cholerę mi jeszcze jakieś GWT, które też pewnie tyle popółkuje? Rozczulił mnie dodatkowo ostatnio post w wątku z grudniową grą miesiąca, o tym, że Maracaibo to najlepsza gra z serii GWT. Skoro mam najlepszą (i w nią nie gram), to po co mi inne?

1. Wędrujące wieże, co do których naczytałem i nasłuchałem się pozytywnych opinii nim polską edycję jeszcze zapowiedziano. Na pewno chcę ten tytuł sprawdzić i dopiero wtedy podjąć decyzję, czy jednak kupię. Kusi lekkością (ale nie wiem, czy współgraczy także). Była okazja sprawdzić, ale przytrafił nam się H. (pozdro kuleczka91).
2. Upadek imperium wpadł na radar przy ogłoszeniu planów wydawniczych LDG, ale im bliżej premiery, tym bardziej stawał się tytułem, który pierw wolałbym sprawdzić w trójkę na nieswoim egzemplarzu. Wciąż realizacja tego planu się nie pojawiła, a gra coraz bardziej bez nawet takiej zapoznawczej partii staje się tym, w co zagrać mogę, ale mieć nie muszę. Martwi Gradaniowa diagnoza o tym, że trochę się tej gry trzeba nauczyć, a wracając po dłuższej przerwie trzeba byłoby to robić od nowa.
3. Wieczna zima - w 2022 w pierwszej chwili trochę mnie, nomen omen, zmroziła cena - ale wielu graczy najwyraźniej nie, skutkiem czego pozostawało mi poczekać na dodruk i... stwierdziłem, że może jednak najpierw sprawdzimy na fizycznym egzemplarzu, czy to rzeczywiście wydmuszka i ile tak naprawdę miejsca zajmuje. Skończyło się na tym, że do testowej partii nie doszło, choć wciąż liczę, że się przytrafi.
4. Doniczki. Trochę się LDG z tytułem przeciągnęło, i czasowo niebezpiecznie zbliżyło z innym układaniem siatki z kartami (Ziemia) czy strojeniem wnętrza w doniczki (Półeczka). Stanęło na tym, że przetestujemy to kiedyś i wtedy zdecydujemy, czy kupimy. Tylko za każdym razem jak mamy możliwość wypróbować, to albo zapominamy, albo nam coś w tym przeszkadza. Prawie się złamałem w Spodku (a właściwie: w MCK), ale ulokowanie stoiska LDG blisko drzwi, a także ich konwentowe ceny wygenerowały taki ruch, że po rzuceniem okiem chciałem jak najszybciej przejść dalej. A że dużo graliśmy i zbieraliśmy się niedługo przed zamknięciem, to już na stoisku nie było czego zbierać... i wróciliśmy do starego pomysłu o wypróbowaniu przed kupnem.
5. Kronika: Big Box. Tytuł mnie zainteresował jeszcze wtedy, gdy był inny. Żarty żartami, ale naprawdę miałem Pokolenia na liście życzeń, z uwagi choćby na ciekawe utematowienie wykonywanych w grze akcji. Problem taki, że gra do dostania z drugiej ręki, a ceny się dość mocno wahają, ewentualne rozszerzenie dostać jeszcze trudniej. Zaciekawiła mnie zapowiedź wydania gry w wersji big box i ogłoszenie jej polskiej edycji. Co mnie zmroziło, to rozmiar pudła i cóż, cena. Nie wykluczam, że się jednak skuszę (jakiś PYL?), ale może jednak lepiej najpierw sprawdzę.

1. Sabika, bo... może kiedyś. Na razie z cięższej wagi tytułów na swoją kolej kilka czeka i nie czułem potrzeby dokładania sobie kolejnej pozycji już teraz. Zwłaszcza że mieliśmy w 2023 dobrych parę miesięcy, w których prawie w ogóle nie udawaliśmy się w rejony nieco cięższego euro i takie gry leżały odłogiem.
2. Ten sam los spotkał Revive, choć na tę chwilę to ten tytuł ma nieco wyższy priorytet.
3. Wsiąść do pociągu: Legacy - Legendy Zachodu są pozycją, którą wpierw olałem, bo nie jestem ultrasem TTR, potem się zainteresowałem, jak gra jednak trafiła pod strzechy i pozytywne opinie się rodziły... problem w tym, że wtedy już wiedziałem, że w 2024 na chwilę nam częstotliwość wspólnego grania podskoczy, po czym, kolejny raz, poleeeeeci... a już mieliśmy przewidziane (albo jednak wpadły) inne kampanijne tytuły. Nie wykluczam, że wrócimy do tego pomysłu kiedyś.
4. Moja wyspa. Nieco powtórka z powyższego, ale priorytet zakupowy większy, jako że jesteśmy już weteranami Mojego miasta w dwóch wersjach. Tak że: teraz nie, w przyszłości - na pewno.
5. AZK: Cuda architektury, co do których myślałem, że się jeszcze w 2023 skuszę, bo pierwszy dodatek kupiłem raczej z początku roku. Skończyło się na tym, że grałem z nim tylko solo i raz z żoną. Nie mam szczególnego parcia dokładać już teraz kolejnego, choć kusi rozwinięciem trybu solowego.
6. Analogicznie do Hegemony jest też z nieco starszą pozycją, czyli Dylematami króla, które co prawda od 3 osób działają, ale w 4-5 jest podobno znacznie lepiej. A na tę chwilę (czy raczej: już niedługo) to nawet w trójkę trudno byłoby nam w to zagrać. W przeciwieństwie do Hegemony, tej pozycji jednak całkiem nie przekreślam.
7. Mityczny wiatr. Cena w sumie nawet nie powaliła (mówię o samej podstawce), ale... czuję, że taka otwartość i bezcelowość grania nie tworzyłaby dobrej atmosfery u nas. Nawet w chillowej kooperacji, jaką jest Dorfromantik, były cele do wypełnienia, które napędzały emocjonalną aurę przy stole. Mignęło mi poza tym ostatnio, że po x-nastu godzinach grania można mieć właściwie wszystko wymaksowane. To trochę zniechęca, ale z drugiej strony... przy ilu grach tak naprawdę spędzam tyle czasu? Hmmm. Być może do pomysłu wrócę, ale do grania solo, a najlepiej: z żoną, jeśli byłaby tym zainteresowana. Bo jednak co do solowego wbijania się w jakiś świat, to mam jeszcze chociażby zaplanowaną kampanię w Uśpionych bogów i gdzieś tam na liście jeszcze...
8. ...Dungeon Degenerates, które jest jednak zbyt dużym jednorazowym wydatkiem (nawet z obecnymi promocjami), żeby czekało nie wiadomo ile aż mi się zachce siedzieć z tym solo, co zakładałoby przy okazji wzięcie kilku dni urlopu dla takiego siedzenia, nerdzenia i pierdzenia.
9. Woodcraft. Byłęm dość mocno zdecydowany, żeby kupić, tak nam w 2022 siadła Praga. Messina jeszcze czekała na półce na swoją kolej, jak Woodcraft wychodził, nawet chciałem kupić u wydawcy, bo Portal dorzucał komponenty do wersji roll-and-write, ale... wyprzedały się w try miga. To sobie odpuściłem, bo miałem w co grać z takich jednak cięższych rzeczy. I chyba nieprędko do pomysłu kupienia wrócę, bo zdążyłem się zaopatrzyć w Podwodne miasta (zgodnie z planem) i Pulsar (zupełnie przypadkowo) i styknie mi tego Suchego na razie. I chyba póki co Evacuation bardziej mnie intryguje.
10. Demeter, bo, cóż, wpadł inny roll and write z dinozaurami. I masa innych skreślanek. I jeszcze są skreślanki, które mają do nas dotrzeć. No, mamy co skreślać póki co. Może kiedyś...
11. Mille fiori zdecydowanie wygląda jak tytuł, który ma potencjał na bycie ogrywanym hurtowo w tym domu, ale po prostu nie ma parcia na niego, póki co. Z mniej więcej podobnego przedziału wagowego w 2023 wpadła Wiedźmia skała i trochę wyparła wtedy pomysł kupienia MF.
12. Gdyby W. i moja żona kochali Res Arcana tak jak ja, to już dawno miałbym w domu Perlae imperii. Ale nie kochają, choć żona w 2023 granie w tytuł proponowała i to nie jeden raz. Z początku głównie z uwagi na moja sympatię do gry, później nawet z bardziej własnej chęci. Ale to jakoś znowu umarło, a nie kułem żelaza, póki gorące.
13. Liczyłem na polską edycję Village Rails, ale oczywiście: jeśli są jakieś gry FoxGames, które mi przypadają do gustu, to niemal zawsze okazują się pozycjami, które nie mają zadowalających wyników sprzedażowych i są później wyprzedawane. Farta nie miała Niezwykłe ogrody, więc o polskim wydaniu VR chyba mogę zapomnieć. Może kiedyś złapię angielskie. A może, jak ze Spots, jednak na polskich wydawców zadziała efekt Joanny zwanej Kocią.

1. Ekosystemu 2 nie kupiłem, bo... dostałem na święta od teściowej. Osobiście chciałem poczekać do premiery trzeciej części i wtedy którąś wybrać.
2. Potęga Ix do Diuny: Imperium. W. już od 2022 się nosił ze sprezentowaniem nam tego dodatku i latem '23 to uczynił.

1. Point City, właściwie bankowo do kolekcji trafi, choć cena zaskoczyła.
2. Zamiast nas, choć mam pewne wątpliwości, czy jak już trafi do kolekcji, to czy z niej nie wyfrunie jeszcze w tym samym roku.
3. Imperium: Horizons, bo coś się Osprey ociągało z wydaniem, ale pozycja to must have, kupuję w wersji angielskiej, tak jak i pierwsze dwie.
4. Wyspy Tukana - no czekam na ten dodruk z dodatkiem, bo w Ludiversum mi się podobało. Miałem okazję kupić samą podstawkę w Spodku, ale gościa z Morii gdzieś wcięło akurat.
5. Roll Player Adventures, liczyłem na premierę w 2023, a tu nie dość, że nie było premiery, to informacje o postępach z tytułem też są dość skąpe i rzadkie.
6. Trochę inna sytuacja: First Rat gdzieś się na wishliście czy nawet w koszyku pałętał, ale poszedł przeciek o polskim wydaniu. To stwierdziłem, że poczekam. Potem wyszło, że tytuł zgarnęła Nasza Księgarnia i... no, wszystko zależy od tego, co z tego ulepią, bo nie ukrywam, że w tytule podoba mi się np. temat. Jak się trafi jakiś retheme od czapy, to biorę wersję obcojęzyczną. Tak że na razie dałem sobie na wstrzymanie, zobaczymy.
7. Forum nakręciło mnie na Rats of Wistar, ale stwierdziłem, że poczekam na zapowiedzi polskich wydawców na ten rok.
8. ...i w tym samym temacie: World Wonders!

1. Interesowałem się The Guild of Merchants Explorers już wcześniej, a recenzja Gradania tylko mnie bardziej nakręciła. Zdarzało mi się w 2023 wydawać trochę forsy na zagraniczne roll and write'y, za które bym na pewno tyle nie dał, gdyby ktoś je po polsku wydał i sobie tyle beknął za nie. Tu mamy do czynienia z roll and writem, który nie jest roll and writem. I cena jeszcze znacznie większa. Ale zauważyłem właśnie, że da się uszczknąć kilka dych w stosunku do ceny, jaką sobie zakodowałem w głowie... Ups!