Nie jestem pewien, czy dobrze wyraziłem problem - to co piszesz, to przecież oczywistość. Generalnie da się skojarzyć wszystko ze wszystkim - większym problemem jest domyślenie się, co konkretnej osobie strzeliło do łba tu i teraz. To często jest gra: ja wiem - on wie, że ja wiem - ja wiem, że on wie, że ja wiem. Spróbuj dać jako hasło "wieloznaczność"pan_satyros pisze:Cały sens Dixita polega na wybraniu takiej karty, która skojarzy się przynajmniej jednej osobie, ale nie wszystkim.
.
Czekamy na odpowiedzi na pytania od Rebela i Hobbitów, mam nadzieję, że jeszcze dzisiaj na głównej stronie serwisu opublikujemy oba wywiady.mig pisze:Właśnie ukazało się wydanie Dixitu wydawnictwa Rebel. Czy ktoś się orientuje może, czy jakiekolwiek zmiany wprowadzono w stosunku do wersji Hobbitów?
dzięki, będę śledziłKubaP pisze:Czekamy na odpowiedzi na pytania od Rebela i Hobbitów, mam nadzieję, że jeszcze dzisiaj na głównej stronie serwisu opublikujemy oba wywiady.mig pisze:Właśnie ukazało się wydanie Dixitu wydawnictwa Rebel. Czy ktoś się orientuje może, czy jakiekolwiek zmiany wprowadzono w stosunku do wersji Hobbitów?
Zmian nie ma żadnych. Od początku zostało wykonane tłumaczenie zasad, na pudełku pojawia się logotyp REBEL, jest to poza tym wersja w jednym języku, a nie w kilku.mig pisze:Właśnie ukazało się wydanie Dixitu wydawnictwa Rebel. Czy ktoś się orientuje może, czy jakiekolwiek zmiany wprowadzono w stosunku do wersji Hobbitów?
Ano po to, że żeby mieć pełen zestaw kart muszę kupić dwie podstawki, co wydaje mi się bez sensu.Nataniel pisze:Nie sądzę, aby miały być dostępne jako osobne paczki - po co?
Ha. Ostatnio zaproponowałem, że na spotkanie w pewnej grupie wezmę same zestawy kart bo szkoda mi miejsca w torbie i usłyszałem, że nie ma mowy bo ekipa sobie bez króliczków grać nie wyobraża : )najata pisze:Drugie "po co": rzadko jednak chyba gra się w więcej, niż 6 graczy i planszetki do głosowania ani plansza do oznaczania punktów nie są de facto potrzebne. Same karty zajmują mniej miejsca...
U nas to głównie - jeśli zbierze się w granicach 7-12 osób, to jest to podstawowa rozrywkanajata pisze:rzadko jednak chyba gra się w więcej, niż 6 graczy i planszetki do głosowania ani plansza do oznaczania punktów nie są de facto potrzebne.
.U mnie podobnie, choć niekoniecznie dlatego, że w takim składzie najlepiej działa, ale raczej dlatego że gier dla więcej niż 6 graczy zbyt wiele nie ma, więc siłą rzeczy wybór jest bardziej ograniczonyLegun pisze:U nas to głównie - jeśli zbierze się w granicach 7-12 osób, to jest to podstawowa rozrywkanajata pisze:rzadko jednak chyba gra się w więcej, niż 6 graczy i planszetki do głosowania ani plansza do oznaczania punktów nie są de facto potrzebne.
Zupełnie nie mam takich doświadczeń. W cztery osoby na pewno chodzi świetnie. Gra rodzice+dziecko (sztuk jedno) nie jest łatwa, bo rodzice nie mogą dawać haseł odwołujących się do wyposażenia kulturowego, którym jeszcze progenitury nie obdarowaliTyrogus pisze:Dixit jako prezent dla córki uważam za bardzo dobry pomysł, ale niestety mechanika powoduje, że gra w 3/4 osoby traci trochę sens.
. Gdy jednak córka zaprosi koleżankę, to gracie już jak równy z równym, bo skojarzenia dzieci są dla dorosłych nieoczywiste. Oj tak, takmig pisze: gier dla więcej niż 6 graczy zbyt wiele nie ma, więc siłą rzeczy wybór jest bardziej ograniczony
. Zwłaszcza takich, przy których wpychające się na kolana kilkulatki nie są istotną przeszkodą 
