zedd pisze:janekbossko pisze:Zastanawiam sie nad kupnem i rozmawialem z kolega ktory gral.
U nas w 4 osobowej grupie gra nie chwycila. Podobno na 4 osoby chaos i nic nie da sie zaplanowac. Powiedzial ze, w uproszczeniu, jak polozyl w jednwj rundzie swoje iles tam zetonow to zanim przyszla jego kolej to sytuacja sie na tyle zmienila ze nici byly z jego planow. Gra sie tylko swojej turze odpowiadajac na to jak wyglada plansza w danej chwili bez planowania...
Nie pytalem w jaki tryb gral, wiem ze w 4 osoby i nikomu sie gra nie podobala. Kazdy stwierdzil ze gra jest zwyczajnie slaba itd...
Jak wyglada sprawa trybow?
To gra bardziej na 2 os?
IMHO ta gra tak samo jak Neuroshima Hex powinna być grana wyłącznie na 2 graczy. Ewentualnie dopuszczam możliwość grania w zespołach, jest tam dość ciekawy tryb "oddawania" tury pod kontrolę partnera, który może ją ustawić tak jak mu się podoba pod siebie.
Przy 3 lub 4, gdzie każdy jest sam robi się z niej niestety dość losowy festiwal p.t. "przywalę Ci, bo źle Ci z oczy patrzy, a potem dwóch innych graczy dokopie Ci także".
E, bzdura. Jak zwykle, jak jest losowość, to znaczy, że coś jest słabe. Jest losowość i losowość, wyzwanie dla designu gry, to tak ją objąć, by z niej uczynić kontrolowalny element mechaniki.
Na 3+ graczy w deathmatchu jest sprytny system punktacji, który zapobiega kopaniu jednego gracza, a wymusza kopanie wszystkich po równo. Rozegrałem wiele gier na kilka osób i wyniki były zawsze całkiem wyrównane i zwycięzca niepewny do ostatniej rundy. Gra, w odróżnieniu od NS Hex, działa dobrze na większą liczbę graczy, bo tracone piony, są tylko pionami (a nie wartościowymi jednostkami, których już możemy nie zobaczyć) a system flar umiejętnie użyty pozwala na dobry comeback. To nie jest gra, w której budujemy sobie potęgę na planszy i później patrzymy jak wszechświat płonie (odwieczny problem z nastawieniem euro-graczy), tylko gra adaptacji do sytuacji zastanej. To normalne, że piony nam będą znikać, że układ wzorów się zmienia. Planowanie w przód jest bardzo subtelne i kruche - Vlaada przestrzega nawet lojalnie o tym w instrukcji, że na 4 graczy chaos może być duży. Cała zabawa i skill polega na tym, by wyjść z tego na prostą - słaby gracz zwykle przy tym zdycha, dobry gracz wie jak wyjść z opresji. Przy grze na więcej osób jest też bardzo istotna reguła "improvised summoning", gdzie można użyć pionów innych graczy do przywołania (ale tylko raz na kolor gracza). Pozwala to na niezwykłe odwrócenia sytuacji, jak np. nagłe przywołanie legendy. Patrząc na kierunki ekspansji innych graczy, można do pewnego stopnia przewidywać, co się stanie i albo kłaść swoje piony z daleka od ognia, albo gdzieś w okolicach, licząc na to, że za chwilę pojawi się tam gdzieś pion przeciwnika i z improvised summoning przywołamy coś, co nagle nas wyciągnie na prowadzenie.
Gra jest bardzo dobra, tylko po prostu nie odpowiada potrzebom dalekiego planowania w przód. Jak ktoś nie jest w stanie tego przeżyć, to faktycznie będzie się z grą męczyć. Dla pozostałych, to niezłe pole do popisu - nie bez kozery przestrzeń możliwości jest tak duża, że gracze często wpadają w AP (ja używam klepsydry minutówki na turę).
...
Polskiego wydania nie kupię, z graniem w angielskie mamy kłopoty - i tak źle i tak nie dobrze...