GRY-PLANSZOWE.pl

Mi się udało rozegrać jak na razie:
1x samouczek [raczej pomijalny bo zakończony w 2/3 ruchach]
1x misja nr1
2x misja nr2 [za pierwszym razem zbagatelizowałem skrajne pola szkoły gdzie miniony relatywnie szybko się dostają i przegrałem, jeśli dobrze kojarzę to bardzo szybko 4 lub 5 tura]
Za drugim razem już się bardziej zastanowiliśmy przed grą jak odpierać taki zmasowany atak i z bólami ale udało się wygrać.
Na razie za szybko na takie wnioski ale bez jakiegoś planu czy przemyślanej strategii to przynajmniej na początku gra może dać nieźle popalić.
Same zasady są bardzo łatwe i przyjemne - kilka niedomówień oczywiście się zdarzyło ale odpowiedzi udało mi się znaleźć albo w FAQ albo na BGG bo już ktoś wcześniej o to pytał.
Dodatkowo w przypadku gry na 2 osoby, a na razie tylko tak grałem wyraźnie widać, że 2 mechy muszą się nieźle napocić żeby zabezpieczać więcej niż jeden fragment mapy - innymi słowy muszą się nieźle nabiegać co wcale nie jest takie proste.
Wymusza to trochę na graczach grę podzieloną na 2 fazy:
- budowanie linii poleceń i w tym czasie jedynie odpieranie atakujących minionów
- dopiero kiedy nasza linia poleceń jest na tyle rozbudowana, że można elastycznie sterować mechami wtedy dopiero można myśleć o realizacji celu głównego
Wymaga to siłą rzeczy czasu - rozgrywka w misję 2 zakończona sukcesem zajęła na pewno grubo ponad 90 minut.
Nie oceniam tego na razie jako pozytyw albo negatyw - na ten moment to moje luźne przemyślenia.

Przejrzałem sobie też opis misji nr3
ZAWIERA SPOILER ODNOŚNIE 3 MISJI - otwierasz na własną odpowiedzialność

Ja gram 2 dziś i po zapoznaniu się z regułami też mam wrażenie, że przy 3 kierunkach, 2 Mechy to ciut niewiele, szczególnie gdy coś nam pomiesza w linii komend.
Zastawiam się, czy więcej kart - przy mniejszej liczbie graczy, jako jedyny mechanizm skalowania - jest wystarczające?

ja tak jak pisałem musiałem najpierw podkulić ogon i jedynie się bronić na flankach i w centrum
dopiero jak mi się udało rozbudować linie komend to mogłem zacząć zbierać kryształy
i tak zeszło mi kilkanaście tur żeby wygrać

jeśli miniony będą atakować z kilku stron to po prostu gra na 2 mechy jest trudniejsza
skalowanie jako takie można powiedzieć, że jest i działa
ale gra zdecydowanie inaczej przebiega przy 2 mechach i inaczej przy 4 mechach

Alternatywnie można próbować modyfikować regułę samej ilości - za każdy spawn miniona rzucać kostką i jeśli wypadnie liczba z przedziału, to minion się nie pojawia. Na początek pewnie spróbowałbym tylko z 6 albo 5-6. Ilość minionów wydaje mi się bardziej korespondować z ilością mechów w grze, niż liczba opcji dla tychże mechów.

ale czy to wtedy za bardzo nie ułatwia?
jednak w każdej misji sposób spawnowania jest inny
np w misji nr2 jeśli masz sporo szczęścia i wyrzucasz na kości runicznej kolor czerwony nie pojawiają się w ogóle nowe miniony
pozostałe 3 kolory powodują pojawienie się w zależności od stopnia eskalacji:
1 eskalacja 6 minionów
2 eskalacja 12 minionów
3 eskalacja 36 minionów

w zasadzie pojedyncza fala to jest pikuś ale jak się skumulują 3 rzuty w tym samym kolorze i to nie będzie czerwony to masz z jednaj strony niezły kocioł

dodatkowo myślę sobie, że to przecież nie może być za proste
dobrze, że nie zawsze da się przejść misję za pierwszym razem
mi się podoba, że mnie gra za pierwszym podejściem tak szybko sprowadziła na ziemie

malekith_86 pisze: dodatkowo myślę sobie, że to przecież nie może być za proste
dobrze, że nie zawsze da się przejść misję za pierwszym razem
mi się podoba, że mnie gra za pierwszym podejściem tak szybko sprowadziła na ziemie

Pełna zgoda, tak jak pisałem - przy braku zaawansowanego AI, dostawanie w twarz co jakiś czas, to jedyny sposób by coop nie zanudził

Ja też lubię trudne coopy. Ale jest subtelna różnica między trudnym a beznadziejnie rozchwianym na n graczy. W tym pierwszym o wygranej decyduje perfect execution. W tym drugim widać, że nie da się zrobić nic, by wygrać. Sam dopiero dziś gram mission 1, więc zobaczymy jak to z tą trudnością będzie

rattkin pisze:Ja też lubię trudne coopy. Ale jest subtelna różnica między trudnym a beznadziejnie rozchwianym na n graczy. W tym pierwszym o wygranej decyduje perfect execution. W tym drugim widać, że nie da się zrobić nic, by wygrać. Sam dopiero dziś gram mission 1, więc zobaczymy jak to z tą trudnością będzie

Dlatego ja jeszcze nie wyrokuję co do skalowania, póki nie poznam większej palety warunków zwycięstwa misji. Akurat w tej grze może być tak, ze różnie to wygląda w rożnych misjach.
Póki co było ok, jestem bardzo ciekawy jak losowość wpłynie na wspomnianą M2.

Potencjalnie 3 mechy mają łatwiejsze zadanie (patrolują stale wybrany rewir) mimo, że rozwijają się wolniej.

po prostu przy grze na 2 mechy współpraca musi być dużo ciaśniejsza
czasami gdybyśmy we dwójkę nie planowali ruchów jak się zbytnio zaogniło w jednym rewirze to jeden mech nie byłby w stanie sobie poradzić
ewentualnie ale jeszcze z tego nie korzystałem można poświęcić gniazdo i skorzystać ze zbiornika paliwa to wtedy możemy odetchnąć na chwilę

bardziej się zastanawiam jak dużym wyzwaniem przy grze dla 2 mechów będą misje gdzie będzie konieczność otwierania bram runicznych

wydaje mi się, ze można też spróbować grać w 2 osoby ale każdy ma dwa mechy

malekith_86 pisze: wydaje mi się, ze można też spróbować grać w 2 osoby ale każdy ma dwa mechy

Oj to by chyba przegrzewało zwoje

Też mam takie wrażenie.

Po kilku rozgrywkach: to jest bardzo dobra, dopracowana gra. Do bycia genialną trochę jej brakuje, ale nadrabia to prostymi zasadami, wydaniem i łatwością wyciągnięcia na stół / rozłożenia. Współgracze zauważyli, że obcowanie z tak ładnie zrobionymi komponentami podnosi jakość samej zabawy i zwiększa radość, choć nie myślało się o tym przed grą (podoby efekt miałem ostatnio z Scythe i tymi super fajnymi zasobami). Potrafi być miejscami nieco monotonna - robi się to samo ("going through motions"). Podejrzewam już jak wyglądała ta gra w początkowej fazie, zanim nie siadł do niej Quinns - dodanie kampanii tej grze bardzo pomaga (choć fabuła jest ... szczątkowa), ale jeszcze nie umiem ocenić czy wystarczająco. Wstępna ocena (bo jakoś wciąż nie umiem finalnie ocenić) to jest 8/10, ale liczę na to, że w ostatnich misjach dostanę jeszcze na twarz jakiś miły, mocny twist. Na razie było stosunkowo łatwo. Warto zaznaczyć, że jest to faktycznie dobry, rasowy coop, w którym działania każdego mają znaczenie i każdy odpowiada za swoje (choć w trakcie wykonywania ruchów już gracz alfa może się włączyć i pokazać optymalną ścieżkę). Zdecydowanie nie jest to gra solo, w której gra jeden gracz, a inni są po prostu rękami do ruszania pionków i trzymania kart.

My dziś gramy kolejna partię, ale wrażenia póki co podobne.
Też zauważyłem, że oprawa stwarza poczucie obcowania z "czymś więcej niż planszówką". To pewnie po części zasługa wykonania, a po części samych zasad, które wymagają pełnego skupienia się na ruchach naszego mecha, co przekłada się na wczucie się w klimat.

A czesto sie zdarza, ze trzeba powtorzyc misje? Czy raczej kazda misja to jedno podejscie?
I pytanie czy misje beda nadal ciekawe po ograniu? (niby mozna dodawac karty do postaci dodatkowe)

bolos13 pisze:A czesto sie zdarza, ze trzeba powtorzyc misje? Czy raczej kazda misja to jedno podejscie?
I pytanie czy misje beda nadal ciekawe po ograniu? (niby mozna dodawac karty do postaci dodatkowe)

Misje to małe wyzwania do rozgryzienia na podstawie tego, co mogą nasze Mechy i tego, co podejdzie z talii. Jak najbardziej można grać wiele razy. Kampania jest wyłącznie sympatycznym sposób prezentacji pomysłów, wraz ze scenariuszami odkrywając przed nami nowe karty (niemal dosłownie) mechaniki.

Czy często się je powtarza? Zależy, jak dobrze te wyzwania rozgryziesz Przegrane się zdarzają, ale los nie jest tu raczej czynnikiem decydującym.

Super, to teraz czekam na pudelko w polowie grudnia oraz na zapowiedziany wpis o mechach w ZnadPlanszy panie_satyros ;>

To kwestia ustalenia też dobrej strategii (dlatego nie zgadzam się z zarzutem, że to gra czysto taktyczna).

Minor spoiler (mission 1) Bez ustalenia, gdy gra się tak chaotycznie na "co podejdzie", gra może trochę nuzyć lub właśnie ocierać się zbyt mocno o przypadkowość. Trzeba wiedzieć do jakiego układu się dąży, jakie karty zostawić, a jakie wywalić. W odróżnieniu od RoboRally, cel nie jest tak bezpośrednio oczywisty (flaga w konkretnym miejscu), a i manewrowanie potrafi być trudniejsze - i to nie ze względu na losowość dociągu, a puzzle związany z utrzymaniem "trzonu" swojego commandline'a, modyfikując go tylko delikatnie.

bolos13 pisze:Super, to teraz czekam na pudelko w polowie grudnia oraz na zapowiedziany wpis o mechach w ZnadPlanszy panie_satyros ;>

Na ZP pojawi się nagranie, w którym o swoich wrażeniach opowiem Będzie to pierwsza próba, jeśli wypali będę to robił częściej względem gier, które kupuję.
I tak zgadzam się, że taktyka jest istotna, ale w obrębie większego planu. Tyczy się bardziej radzenia sobie z kartami obrażeń.

Jak myślicie, czy gdy boss używa karty Electrostomp, a wylosowany gracz już stoi obok, to boss się rusza?

pan_satyros pisze:Jak myślicie, czy gdy boss używa karty Electrostomp, a wylosowany gracz już stoi obok, to boss się rusza?

My graliśmy, że nie.

Porchpeople pisze:

pan_satyros pisze:Jak myślicie, czy gdy boss używa karty Electrostomp, a wylosowany gracz już stoi obok, to boss się rusza?

My graliśmy, że nie.

My też

Nieco moich wrażeń dla tych, którzy myślą nad zakupem, a nie lubią angielskich źródeł

http://pelnapara.znadplanszy.pl/2016/10 ... rozgrywki/

Opowiadam o zasadach, recenzuję i odpowiadam na kilka pytań (ale bez ostatecznej oceny).

pan_satyros pisze:Nieco moich wrażeń dla tych, którzy myślą nad zakupem, a nie lubią angielskich źródeł

http://pelnapara.znadplanszy.pl/2016/10 ... rozgrywki/

Opowiadam o zasadach, recenzuję i odpowiadam na kilka pytań (ale bez ostatecznej oceny).

Dzięki, czym więcej opinii tym lepiej. Chyba zamówię. Zwłaszcza, że ściągnąłem LoL na PC ostatnio...

Co do samej formy podcastu to coraz bardziej się przekonnuję. Chociaż wydaje mi się, że fajnie by było gdybyś miał rozmówcę. Odpowiadasz ciekawie i dużo się można dowiedzieć, ale ton mi się wydaje monotonny- stąd drugi głos mógłby nieco ożywić całość, bądź co bądź dosyć długich materiałów. Przed kamerą dodatkowo absorbuje odbiorcę obraz, a w podcaście trzeba chyba zdwoić wysiłki w audio.

Błysk pisze:

pan_satyros pisze:Nieco moich wrażeń dla tych, którzy myślą nad zakupem, a nie lubią angielskich źródeł

http://pelnapara.znadplanszy.pl/2016/10 ... rozgrywki/

Opowiadam o zasadach, recenzuję i odpowiadam na kilka pytań (ale bez ostatecznej oceny).

Dzięki, czym więcej opinii tym lepiej. Chyba zamówię. Zwłaszcza, że ściągnąłem LoL na PC ostatnio...

Co do samej formy podcastu to coraz bardziej się przekonnuję. Chociaż wydaje mi się, że fajnie by było gdybyś miał rozmówcę. Odpowiadasz ciekawie i dużo się można dowiedzieć, ale ton mi się wydaje monotonny- stąd drugi głos mógłby nieco ożywić całość, bądź co bądź dosyć długich materiałów. Przed kamerą dodatkowo absorbuje odbiorcę obraz, a w podcaście trzeba chyba zdwoić wysiłki w audio.

Dzięki za trafną uwagę. To 1 samodzielna próba stąd w pojedynkę (łatwiej zapanować), domyślnie rozmówca się znajdzie nazwa bloga zobowiązuje.
Wrócę w dwójkę z opinią o Pathfinder ACG, za jakiś czas, a w pojedynkę z podcastem o AH LCG, z początkiem 2017. Takie są plany

Co do MVM, pograliśmy dalej i wszytko co powiedziałem jedynie się potwierdza.

Mam jeszcze pytanie. Cena ze strony Riotu z przesyłką jest ostateczna w końcu? Czy są jeszcze jakieś niespodzianki typu cło?