Jeśli z pary wyjdzie zupa, to masz gwarancję, że żaden z tych komponentów połączony z żadnym innym zupy już nie da. I każde kolejne badanie na jednym z nich daje Ci informacje o obu.balif pisze:W jednej grze ciągle trafiałem na zupy a w kolejnej same niebieskie eliksiry i tylko jeden z nich był minus.
Z kolei same niebieskie plusy wymagały kręcenia się cały czas w obrębie tych samych komponentów, bo przecież niebieski plus może powstać tylko z dwóch parami rozłącznych zestawów komponentów.
Może faktycznie miałeś rzadkiego pecha, ale może trzeba przyjąć inną strategię badań w reakcji na wychodzące wyniki.
.
Tempo spadło w momencie, kiedy gracze zaczęli publikować swoje teorie, jeśli w tej samej rundzie robi to kilka osób, trafia się, że ktoś opublikuje to co chcieliśmy albo to, co ktoś właśnie opublikował, daje nam nowe dane do przeanalizowania. Jednak nie odczuwało się tego zbytnio i nikt nie narzekał na przestoje, bo każdy miał nad czym łamać głowę. Oczywiście zdarzyło się nam popełnić kilka taktycznych błędów, nie przewidzieć pewnych konsekwencji, źle zaplanować akcje, ale nie psuło to zupełnie zabawy, a było jedynie lekcją na przyszłość. Bawiliśmy się świetnie i po grze czuliśmy, że neurony w czaszkach nieźle sobie popracowały. Dla mnie numer 1 całego GRAMY, gorąco polecam wypróbować.
Obecność telefonu była praktycznie nieodczuwalna, bardzo naturalnie stał się po prostu jednym z komponentów, jak kosteczki, czy karty. To na pewno nie jest tytuł dla każdego. Jak na mój gust, to będzie miał węższe grono fanów niż np. Pupile Podziemi. Z tego co zauważyłem, gry dedukcyjne tego typu nie są zbyt uniwersalne i raczej trzeba być fanem takiego rodzaju zabawy i smartfon na pewno nic tu nie zmieni.
