GRY-PLANSZOWE.pl

Oj tam, każda potwora znajdzie swojego amatora. A Monopoly w wersji Eurobiznes łapie się na wydmuszkę?
Piszę nieprzypadkowo, bo...
W ostatni weekend wpadli znajomi, raczej niegrający i zapałali chęcią zagrania. No to poprosiłem, żeby coś z półki wybrali i wyszedłem do kuchni. Kiedy wróciłem, zastałem na stole Eurobiznes. Wygrzebali go z dna regału, gdzie od jakichś 20 lat leży sobie pod Focusem i Ryzykiem. Ignorując duszącą się ze śmiechu żonę z kamienną miną zaproponowałem jednak coś innego ("ale dlaczego, przecież kiedyś świetnie im się w to grało"). Po kilku chwilach przekonywania zagraliśmy jednak we Wsiąść do pociągu: Europa .

Jedyną prawdziwą wydmuszką, z jaką miałem nieszczęście się zetknąć osobiście do tej pory, było/były Stworze. Poza ładną oprawą gra nie reprezentowała sobą zupełnie nic: mechanicznie nędza, zabawy z rozgrywki zero.

Ale w temacie nie oto chodzi, , które gry są wydmuszkami, albo co uważamy za wydmuszkę, tylko jak oceniamy to, co takie jest, lub co za takie uznajemy.
(Nawet mocniej, bo definicja wydmuszki została podana). No a pytanie o to, jak oceniać gry-wydmuszki, jest może i sensowne, sęk w tym, że możliwa odpowiedź jest de facto jedna.

ShapooBah pisze: ↑07 mar 2019, 10:27 Wszystkie wypchane plastikiem Ameritrashe Erica Langa i CMONu

Ale... Ale... jak są wypchane, to nie są puste...? Bluescreen

Pytanie jest o gry które mają jedynie "świetne wydanie", co po angielsku określilibyśmy chyba jako gry "overproduced". To częsty temat rozmów. Jamey Stegmaier kiedyś coś o tym mówił/pisał, w kontekście zarzutów które sam słyszał względem gier swojego wydawnictwa. Z tego co pamiętam granica jaką on sam stawiał było to, czy poziom produkcji odpowiada statusowi gry. Czy gra ma rozmach? Sama rozgrywka jest wydarzeniem? Jeśli tak to nie ma mowy o tym, żeby gra była "wydmuszką" - nawet jeśli znajduje się po droższej stronie. Tak patrząc myślę że wydmuszek trochę by się znalazło, ale nie tak wiele jak by się mogło wydawać. Łatwo będzie natomiast wpaść w pułapkę "nie lubię tej gry, więc oczywiście że jest wydmuszką". Scythe, niedługo pewnie Wingspan, Discover (oczekiwania względem technologii vs. produkt finalny), wszelkie bajero-rowery z Kickstartera, Warhammer... Nie wiem, staram się nie myśleć w ten sposób. Jest taka grupa ludzi, dla których doświadczenie gry jest doświadczeniem estetycznym na równi z doświadczeniem intelektualnym, a czasem i bardziej. Są ludzie grający dla fantazji własnej i wszystko co pogłębia fantazję, ulepsza grę. Powodów gry, podejść i oczekiwań jest tyle ile grających osób; do czego natomiast zmierzam to że nie ma chyba wydmuszki obiektywnej poza naprawdę kilkoma obskurnymi i zapomnianymi przykładami (najpewniej jakieś gry-fillery) które kiedyś nawet Vasel chyba wskazywał (coś pamiętam, coś dzwoni, ale nie pamiętam w której Częstochowie).

Tak więc jedyne na co mamy szansę to chyba tylko sobie powymieniać co nam nie siadło bo było subiektywnie za płytkie względem arbitralnie ustalonej poprzeczki poziomu wykonania.

Scythe

Paskudnik pisze: ↑07 mar 2019, 12:28 Scythe

Mamy zwycięzcę

Zaczęła się "jazda po bandzie" - kto da więcej!
Świadom odpowiedzialności za słowa, do wydmuszek zaliczam "Mage Knight"
gra obrzydliwie wręcz "overproduced" - gdzie ostatecznie gmeramy się w nadmiarze mechanik wykonując wciąż te same czynności...
a na dodatek na okładce kłamliwie zamieszczono informacje o większej niz 1 liczbie graczy

A mnie kojarzy się jedna taka gra. STWORZE.
Miała być przygoda, miał być klimat Słowian, a wyszedł suchar i z grania w TALISMAN mam więcej radochy niż w ten tytuł. Poszedł w diabły...

Wydmuszki wg. mnie:

- Stworze
- Pierdyliard dodatków do jakiegoś tytułu, które podtrzymują zainteresowanie i zasadniczo są zwykłym skokiem na kasę, bo pierwszych 10 dodatków wystarczająco urozmaica rozgrywkę. Takie tytuły jak: Carcassonne, czy Catan spokojnie mogłyby się obyć bez wielu "wydmuszek".
- Kolejne edycje Monopoly. O ile sam tytuł trwale zapisał się w historii planszówek (prawdopodobnie każdy kto przed 2000r. miał choć raz styczność z jakimś klonem pokroju Fortuny, Bankruta czy Eurobiznes) i chwała mu za to, o tyle setki (jeśli nie ponad tysiąc) różnych edycji to gruba przesada.
- Tworzone na siłę wersje card game lub dice game różnych klasyków. Nie twierdzę że wszystkie są złe, ale choćby karciana odmiana Zamków Burgundii to gwałt na klasyku i jedna wielka wydmuszka.
- and last but not least... pięćdziesiąta gra Rosenberga o sadzeniu marchewki

Myslalem ze bede pierwszy, ale juz mnie ktos ubiegl.
+1 na Scythe.

Gromb pisze: ↑07 mar 2019, 13:05 A mnie kojarzy się jedna taka gra. STWORZE.
Miała być przygoda, miał być klimat Słowian, a wyszedł suchar i z grania w TALISMAN mam więcej radochy niż w ten tytuł. Poszedł w diabły...

Ooo - feeling gry jest podobny rzeczywiście do Talismana ? Losowy ruch i walki między postaciami, karty przygód dużo zmieniające i levelowanie ? Jeśli tak to to może być gra dla nas. Prosze o potwierdzenie bo może warto żebym poczytał o tym tytule.

mauserem pisze: ↑07 mar 2019, 12:52 Zaczęła się "jazda po bandzie" - kto da więcej!
Świadom odpowiedzialności za słowa, do wydmuszek zaliczam "Mage Knight"
gra obrzydliwie wręcz "overproduced" - gdzie ostatecznie gmeramy się w nadmiarze mechanik wykonując wciąż te same czynności...
a na dodatek na okładce kłamliwie zamieszczono informacje o większej niz 1 liczbie graczy

ej, wara od Mage Knight'a! *psychokwik*

Halloween pisze: ↑07 mar 2019, 13:37

Gromb pisze: ↑07 mar 2019, 13:05 A mnie kojarzy się jedna taka gra. STWORZE.
Miała być przygoda, miał być klimat Słowian, a wyszedł suchar i z grania w TALISMAN mam więcej radochy niż w ten tytuł. Poszedł w diabły...

Ooo - feeling gry jest podobny rzeczywiście do Talismana ? Losowy ruch i walki między postaciami, karty przygód dużo zmieniające i levelowanie ? Jeśli tak to to może być gra dla nas. Prosze o potwierdzenie bo może warto żebym poczytał o tym tytule.

No coś ty, to zupełnie inne gry są. Nie podążaj tą drogą Sabo !

I ja się dołączę z Scythe. I wcale nie oczekiwałem po niej epickich pojedynków. Mechanicznie nijaka.

Dla mnie:
Manila, Monopoly z metalowymi znacznikami, Colt Express, Relic Runners, Pan Lodowego Ogrodu...

hipcio_stg pisze: ↑07 mar 2019, 14:15 Dla mnie:
Pan Lodowego Ogrodu...

To żeś dowalił... Jak łysy grzywką...

Od Zombicide to się za przeproszeniem odfasonujcie: jeżeli gra z założenia ma być radosną nawalanką z prostymi zasadami i toną plastiku, to trudno uznać za jej wadę fakt bycia radosną nawalanką z prostymi zasadami i toną plastiku

Za wydmuszki uznałbym raczej gry Uwe Rosenberga: dużo kartonu, dużo drewna, a każda jedna to kolejny klon gry w przekładanie żetonów.

Koshiash pisze: ↑07 mar 2019, 14:35 Za wydmuszki uznałbym raczej gry Uwe Rosenberga: dużo kartonu, dużo drewna, a każda jedna to kolejny klon gry w przekładanie żetonów.

Ok, zmieniam zdanie. Wpiszcie tu WSZYSTKIE gry z bgg .

Gromb pisze: ↑07 mar 2019, 14:30

hipcio_stg pisze: ↑07 mar 2019, 14:15 Dla mnie:
Pan Lodowego Ogrodu...

To żeś dowalił... Jak łysy grzywką...

Czyli... W ogóle nie dowalił, bo łysy nie ma grzywki, więc nie mógł nią dowalić?

Ale tak, zgadzam się - nie wiem w jakiej kategorii PLO miałoby być traktowane jak "wydmuszka" - w zasadzie jest dokładnie tym, za co się podaje, nie jest overproduced (pomijam Torbę Ulfa (którą trzeba dokupić osobno jeśli ma się fanaberię), w której np. takie wieże i uroczyska 3D poprawiają widoczność na mapie) i cenowo też nie jest tragiczna.

Gromb pisze: ↑07 mar 2019, 14:30

hipcio_stg pisze: ↑07 mar 2019, 14:15 Dla mnie:
Pan Lodowego Ogrodu...

To żeś dowalił... Jak łysy grzywką...

Co ja poradzę? jaka książka taka gra... kiepska.

Z książką się zgodzę, grafomaństwo kosmiczne, w grę nie grałem .

Chciałem do listy dopisać Chaos w starym świecie, ale on nie jest ładnie wydany.

Posiadłość Szaleństwa, chyba moje największe rozczarowanie.

Blue pisze: ↑07 mar 2019, 14:40

Koshiash pisze: ↑07 mar 2019, 14:35 Za wydmuszki uznałbym raczej gry Uwe Rosenberga: dużo kartonu, dużo drewna, a każda jedna to kolejny klon gry w przekładanie żetonów.

Ok, zmieniam zdanie. Wpiszcie tu WSZYSTKIE gry z bgg .

Gorączkowo szukam gier bez kartonu, bez drewna, bez przekładania żetonów... Nie mam, nie mam, nie mam!!! Nawet w takim Decrypto karton i, o zgrozo, plastik!!! Ożeż ty, same wydmuszki na półkach .

Gorączkowo szukam gier bez kartonu, bez drewna, bez przekładania żetonów... Nie mam, nie mam, nie mam!!! Nawet w takim Decrypto karton i, o zgrozo, plastik!!! Ożeż ty, same wydmuszki na półkach .

"Detektyw Doradczy" - do usług