Wczoraj wygraliśmy lipiec, pora na pierwsze wrażenia, spoiler free.
Gramy we dwoje ze zbieraniem drużyn jedną kartą mniej i przekazywaniem dowolnej karty (czyli odpowiednik bodaj badacza i naukowca ze zwykłej wersji).
Mamy wrażenie, że jest dość łatwo. Do tej pory nie mieliśmy porażki, choć zdarzyły się zaliczenia (bez wykonania 1 zadania).
Parę zadań mieliśmy wykonanych rzutem na taśmę, jedno o mały włos niezaliczone (zabrakło 2-3 akcji), jedno bez szans na wykonanie.
Mocno trzeba ustalać priorytety i skupić skupić się na zadaniach, bo powodzenie w ich wykonaniu mocno przekłada się na ułatwienie dalszej części gry.
Zmieniła się dynamika poruszania się po mapie. Nie mamy teleportów między bazami, nie możemy latać gdzie chcemy, samych połączeń jest dużo mniej.
Same karty są teraz dużo ciekawsze - miasta mają przypisany region oraz przynależność. W zależności od akcji na inny aspekt będziemy patrzyć.
Kolejną wielką zmianą jest zbieranie drużyn zamiast wynajdowania szczepionek - zupełnie inna logistyka się pojawia. Drużyny są bardzo przydatne, do walki z agentami i wykonywania zadań. W swoich turach musimy teraz dzielić punkty ruchu między siebie a minivany jeżdżące po świecie.
Klimat i fabuła - są
W wielu miejscach są rozgałęzienia - choć główna oś jest zachowana, to na wskutek decyzji dość szybko zaczniemy tworzyć unikalny egzemplarz gry. Klimat wycieka z opisów, księgi skryptów, kart działań operacyjnych i ogólnego przygotowania graficznego. Na mapie świata jest ślad po kubku z kawą, wszystkie kolory są wyblakłe, karty są stylizowane na strony z kartotek, no i jeszcze świetny myk z paszportami, które mają kilka stron z naszymi pięknie ozdobionymi zdjęciami.
Co nam się podoba:
- Zmieniona dynamika Pandemii. Zasady agentów, ruchu, kart, drużyn - zarządzanie zasobami jest bardzo satysfakcjonujące.
- Stylistyka gry. Wszystko super do siebie pasuje wizualnie i robi klimat.
- Mechanika legacy. Mamy już nie tylko karty fabuły i okienka z naklejkami, ale jeszcze księgę skryptów i talię działań operacyjnych - więcej sposobów, żeby twórcy nas zaskakiwali. (a widzimy, że to jeszcze nie wszystko)
- Rozwój gry. Świetnie się wszystko zmienia, dochodzą nowe zasady i wyzwania, chyba najlepiej zrobiona gra legacy, w jaką graliśmy (a tych było sporo).
Co nam się nie podoba:
- Losowość incydentów. Do tej pory dwa razy zdarzyło się, że coś nam zepsuły. Pozostałe razy (15 łącznie) ich efekt nie zrobił nam nic.
- Powolny rozwój bohaterów. Jakoś mało jest tych punków do wydawania na ulepszenia i opanowywanie sytuacji.
- Ogólna łatwość gry. Tak, jeszcze pod koniec będę odszczekiwał
Ale póki co na tyle dobrze sobie radzimy, że z kolejnymi grami radzimy sobie jeszcze lepiej. To byłby duży spojler gdybym wyraził się jaśniej.
Co do jakości wykonania to też przypadkowo otworzyłem jedne drzwiczki (na szczęście nic nie dało się wywnioskować po rzuceniu okiem). Parę okienek niezbyt dobrze się otworzyło - trzeba uważać przy uchylaniu. Ze zdrapkami też problemy - choć tych staramy się nie odkrywać. Parę razy zasady były mniej jasne - szczególnie w przypadku naklejek.
Ogólnie: wrażenia są niesamowite i już teraz jest to moja ulubiona Pandemia, a być może ulubiona gra legacy (z werdyktem poczekam do zakończenia).
Jestem jednak ciekawy czy ktoś jeszcze ma podobny problem, czy dzieje się tak tylko u nas
. Zacząłem czytać karty z prologu i nagle zdziwiłem się, kiedy zacząłem dostawać 3 i 4 misję gdy w prologu miały być jedynie 2. Okazało się, że po prologu nie miałem karty Stop, przestań czytać i wziąłem drugą kartę fabuły styczniowej. Nie miałem też pierwszej - wg instrukcji w styczniu powinienem dostać informację, że mamy stworzyć sobie paszporty, a tutaj nic nie znalazłem na otrzymanych. Z pewnością talią się nie pomieszała, bo czytałem bezpośrednio po otwarciu z folii. Także duży minus i mam nadzieję, że nie będę miał więcej takich niespodzianek