Re: Almoravid (Wydawca: GMT, Autor: Volko Ruhnke)
: 31 sie 2022, 10:32
Ogólnie napisałeś dokładnie to samo co jest w książce. Z tym, że trudno zakwalifikować zakupy w miastach do których się dotrze jako dostarczanie zaopatrzenia z magazynów. Armie nie żywiły się dostawami z magazynów, nie miały czegoś takiego jak linie zaopatrzenia.
Armie standardowo żywiły się tym co udało się kupić, wymusić, znaleźć, ukraść po drodze a nie dostawami z magazynów.
Na co zresztą wskazuje logika (jest to w książce) - wozy po prostu nie byłyby w stanie nadążyć żeby jeździć tam i z powrotem pomiędzy pozostającym z tyłu magazynem a poruszającą się armią.
Co oczywiście powodowało wszystkie problemy, na które wskazałeś, szczególnie dużym problemem było podczas oblężeń gdy armie nie mogły się przemieszczać i wtedy faktycznie musiały zależeć na dostawach żywności i paszy. Co było bardzo bolesne, gdyż ilość, szybkość i ładowność wozów wystarczała na zaspokojenie niewielkiej części potrzeb.
Stąd nieraz oblegający cierpieli większy głód niż oblegani.
Szczególnie ciekawym przykładem furażowania były ofensywy niemieckie w 1870 i 1914. Przyjmuje się, że zaopatrywały się dzięki kolejom, podczas gdy w rzeczywistości nie jest to prawdą - koleje nie nadążały za maszerującymi armiami. W 1870 armie niemieckie pod Paryżem na pewien czas zaprzestały działań ofensywnych i zamieniły się w wielkie przedsiębiorstwa zbierania i produkowania żywności, zaś w 1914 niemiecka logistyka dogoniła maszerujące armie dopiero wtedy gdy wycofały się po bitwie pod Marną.
Natomiast słowa furażowanie użyłem wcześniej zbyt szeroko, bo podświadomie objąłem nim wszystkie te działania o których pisałeś (jak zakupy i wymuszenia) - co było z mojej strony błędem i spowodowało trochę nieporozumienia.
Armie standardowo żywiły się tym co udało się kupić, wymusić, znaleźć, ukraść po drodze a nie dostawami z magazynów.
Na co zresztą wskazuje logika (jest to w książce) - wozy po prostu nie byłyby w stanie nadążyć żeby jeździć tam i z powrotem pomiędzy pozostającym z tyłu magazynem a poruszającą się armią.
Co oczywiście powodowało wszystkie problemy, na które wskazałeś, szczególnie dużym problemem było podczas oblężeń gdy armie nie mogły się przemieszczać i wtedy faktycznie musiały zależeć na dostawach żywności i paszy. Co było bardzo bolesne, gdyż ilość, szybkość i ładowność wozów wystarczała na zaspokojenie niewielkiej części potrzeb.
Stąd nieraz oblegający cierpieli większy głód niż oblegani.
Szczególnie ciekawym przykładem furażowania były ofensywy niemieckie w 1870 i 1914. Przyjmuje się, że zaopatrywały się dzięki kolejom, podczas gdy w rzeczywistości nie jest to prawdą - koleje nie nadążały za maszerującymi armiami. W 1870 armie niemieckie pod Paryżem na pewien czas zaprzestały działań ofensywnych i zamieniły się w wielkie przedsiębiorstwa zbierania i produkowania żywności, zaś w 1914 niemiecka logistyka dogoniła maszerujące armie dopiero wtedy gdy wycofały się po bitwie pod Marną.
Natomiast słowa furażowanie użyłem wcześniej zbyt szeroko, bo podświadomie objąłem nim wszystkie te działania o których pisałeś (jak zakupy i wymuszenia) - co było z mojej strony błędem i spowodowało trochę nieporozumienia.
, gdyż wymaga adnotacji, że powyższe dotyczy głównie XVII-XVIII wieku czyli okresu w którym:
. 
