GRY-PLANSZOWE.pl

aduko pisze: ↑09 maja 2023, 23:44

vektor pisze: ↑05 maja 2023, 20:24

• Co-op - Pandemic

Horror w Arkham 2ed, 2005

Nie było żadnych wczesnych dungeon crawlerów stricte co-opowych? Klasyki jak Hero Quest, Warhammer Quest czy Space Crusade miały swojego gracza-Dungeon Mastera, ale może jakieś inne tytuły wtedy już próbowały go zautomatyzować?

Cyel pisze: ↑10 maja 2023, 12:44

aduko pisze: ↑09 maja 2023, 23:44

vektor pisze: ↑05 maja 2023, 20:24

• Co-op - Pandemic

Horror w Arkham 2ed, 2005

Nie było żadnych wczesnych dungeon crawlerów stricte co-opowych? Klasyki jak Hero Quest, Warhammer Quest czy Space Crusade miały swojego gracza-Dungeon Mastera, ale może jakieś inne tytuły wtedy już próbowały go zautomatyzować?

Pewnie były i są, ale skupiał bym się na grach wydanych na naszym rynku, które były dostępne?

Cyel pisze: ↑10 maja 2023, 12:44

aduko pisze: ↑09 maja 2023, 23:44

vektor pisze: ↑05 maja 2023, 20:24

• Co-op - Pandemic

Horror w Arkham 2ed, 2005

Nie było żadnych wczesnych dungeon crawlerów stricte co-opowych? Klasyki jak Hero Quest, Warhammer Quest czy Space Crusade miały swojego gracza-Dungeon Mastera, ale może jakieś inne tytuły wtedy już próbowały go zautomatyzować?

Labirynt Śmierci

przy area control dopisałbym protoplastę, czyli go.

Warhammer Quest był domyślnie kooperacją. Wersja z GM to było coś w rodzaju opcjonalnego wariantu zaawansowanego. Z tym, że faktyczne w Polsce był raczej niszą w niszy. RPGowcy gardzili nim za prostotę systemu i ubogie narracyjnie przygody, bitewniacy za kooperację.

tomp pisze: ↑10 maja 2023, 14:04 przy area control dopisałbym protoplastę, czyli go.

Przy całej mojej sympatii do Go, wydaje mi się, ze jednak jakościowo te mechaniki są różne. Area control bardziej operuje na zdefiniowanych obszarach, w których może się wiele dziać. Obszary w Go są nieokreślone (definiowane w trakcie gry przez kamienie graczy) a indywidualne pola jednostkowe (pusty/czarny/biały). Gra nie polega na walce o niewielką liczbę zdefiniowanych obszarów, ale o zagarnięcie największej liczby pól.

aduko pisze: ↑10 maja 2023, 13:16
Pewnie były i są, ale skupiał bym się na grach wydanych na naszym rynku, które były dostępne?

Nawet jeśli byś zakładał takie ograniczenie (czemu w zasadzie takie akurat, tak arbitralnie? W ten sposób przecież eliminujemy wielu faktycznych protoplastów gatunków np Kriegsspiel) to WH Quest, Hero Quest, Village of Fear jak najbardziej były dostępne w PL. VoF miało nawet tłumaczenie dorzucane na luźnych kartkach xero (na 100% bowiem do dziś pamiętam cudowne tłumaczenie nazwy jednego z bohaterów. No więc, uwaga, był to "Elf Waleczny Krasnal" )

Tak sobie myślę o Arkham Horror i pozostałych dungeon crawlerach - Labirynt Śmierci był jedną z moich ulubionych gier za młodu - i dlaczego są one dla mnie inne od Pandemii. I oczywiście, czy przypadkiem nie dzielę włosa na czworo.

Na pewnym poziomie te gry są oczywiście podobne - gracze przeciwko grze itp.

Ale Pandemia jest pierwszą grą "nie dla geeków", w której nie ma rozwoju postaci, eksploracji, bossa do pokonania (dobra, w Labiryncie w sumie też nie było, o ile dobrze pamiętam), tysiąca drobnych elementów i miliona małych zasad. Pandemia wzięła ten jeden mechanizm - kooperację - i zrobiła grę wokół niego. To prawie kooperacyjny abstrakt. Pokazała, że koop nie musi być dungeon crawlerem, grą przygodową albo biednym kuzynem RPG, może być przystępną dla wszystkich grą i zrobiła to z hukiem. I to dlatego była grą rewolucyjną, nawet jeśli granie grupowe było znane już wcześniej (chociażby we wspólnym rozwiązywaniu śledztw w Sherlock Holmes: Consulting Detective z 1981 roku).