No i jestem po przedwczorajszej rozkminie oraz 2 partiach "na całego" w 4-osobowych rozgrywkach i po wielu przemyśleniach. Wszyscy obyci z cięższymi tytułami, a mimo wszystko każdy czuł, że coś jest nie tak. Każdy z naszej czwórki miał pewne "ale" i chyba wiem skąd takie pewne
nie-do-końca-pozytywne pierwsze odczucia.
1. Gra pięknie wydana, jakość komponentów doskonała. Jedynie co, to wypraska nie wytrzymała ciężaru i się lekko rozkleiła, ale jak czytałem powyżej, nie tylko ja tak mam.
Ikonografia czytelna, instrukcja w miarę jasna, kilka znaków zapytania zostało rozwianych w innym dziale forum. Co prawda jeden błąd na karcie pomocy i kilka literówek w instrukcji, ale nie sposób się do czegokolwiek przyczepić.
2. Widać że autorzy Tzolkina, bardzo się starali zrobić znowu grę do solidnego móżdżenia. Co niestety czuć na każdym kroku. Piszę "niestety", bo ta gra ma ogromny potencjał do bycia jedną z najlepszych gier na pograniczu lekko-średnich. (Można było spokojnie pozostać na poziomie Egizii, Mexiki, czy Rosyjskich Kolei) Niestety na siłę próbuje się zrobić z niej cięższą, niż powinna być w moim odczuciu. Dlatego z pewnością nie jest to
gateway.
3. Gra przede wszystkim zatraciła swój pierwotny sens, patrząc od strony tytułu (w oryginale), w którym to pojawia się słowo
"Podróże". Widząc piękną mapę Azji oraz koszty ruchu podane dla poszczególnych odcinków, aż chce się po niej jezdzić wzdłuż i wszerz. A tym czasem zrobiono z tego co najwyżej
"Wyścig do Beijing" i to tylko dla graczy ogarniających grę bardziej. Dla graczy mających mniejsze doświadczenie z planszówkami gra zamienia się w
"Splendor z mechaniką Alien Frontiers" 
, stąd wzięła się dyskusja o dominującej na początku strategii na kontrakty.
4. Nie chodzi mi o to, by zaraz zejść do poziomu "Cesarskiego Kuriera". Tej grze w mym odczuciu należałoby odwrócić proporcje. To podróże winny być "myślą przewodnią", pierwszym wyborem już od pierwszego kontaktu z grą. To właśnie pójście w same kontrakty powinno być obarczone wielkim ryzykiem. Niestety postawiono to wszystko na głowie.
Według mnie gra zyskałaby na dynamice i bardziej trzeba byłoby skupiać się na mapie, a nie na polach kontraktów, gdyby podnieść koszta realizacji kontraktów, natomiast zlikwidować opłaty pieniężne za wybór akcji podróży (ale wtedy każdy odcinek drogi obciążyć kosztem w wielbłądach lub pieniądzach).
5. Obowiązujący w "Marco Polo" system opłat za korzystanie z wykorzystanego już pola akcji jest kolejnym hamulcem ręcznym gry, która ma podnieść poprzeczkę dla móżdżenia. Tylko czy takie tanie chwyty faktycznie uatrakcyjniają grę? Bardzo podobał mi się w "Achai" system podnoszenia opłaty za ponowne korzystanie z tej samej postaci. Aż prosi się by tu zaadaptować ten pomysł przy powtórnym korzystaniu z danego pola akcji obowiązkowej.
6. Aby jeszcze bardziej odwiezć graczy od pomysłu podróżowania karty celów są również przegięte w negatywnym sensie, gdyż rozrzut miast punktujących po odwiedzeniu jest przeogromny, a brak połączeń poprzecznych na mapie czyni realizację takowych co najmniej trudną, jeśli nie niemożliwą.
Dodatkowo premia za postawienie dopiero 8 i 9 placówki handlowej również nie zachęca do podróżowania.
Chyba właśnie te wszystkie czynniki razem wzięte sprawiają, że wiele osób czuje pewien niedosyt po pierwszych rozgrywkach. Wszak oczekiwało się podróży, a wyszło coś na kształt "Stone Age".
7. W sumie po dłuższym zastanowieniu faktycznie każda postać jest przegięta
i każda dobrze wykorzystana dużo daje, choć Mercator w grze 4-osobowej to niezły koks
8. Na koniec odczuć i wrażeń własnych. Zdążyłem już poczytać kilka opinii, iż trzeba trochę w nią pograć, by odkryć drugie dno i nauczyć się sztuki podróżowania. Dla typowego planszoholika i miłośnika ciężkiego euro pewnie to nie problemem (choć przy tylu różnych fajnych tytułach może to dodatkowo zniechęcać), ale pytanie jakie mi się nasuwa w tym miejscu, to czy duet Tascini-Luciani w swych zamierzeniach chciał stworzyć, aż tak hermetyczny tytuł, tylko dla geeków? Czy raczej woleliby, aby tytuł trafił pod strzechy i ludzie nie zniechęcali się 2-3 partyjkach "Marco Polo"? Przy tych rozwiązaniach mechanicznych do szerokich mas to on raczej nie trafi. Niestety 2x Tzolkina nie da się wymyślić.
Altan Ord 
Gra dwuosobowa.
