GRY-PLANSZOWE.pl

Nowy rok, nowa inicjatywa.

Ruszamy z nowym podcastem audio!

palladinus pisze:Nowy rok, nowa inicjatywa.

Ruszamy z nowym podcastem audio!

Super! Audycji do słuchania nigdy za wiele. Jeśli poziom bedzie zbliżony do Waszych tekstów, to sukces jest gwarantowany Mam nadzieję, że częściej będą to rozmowy niż monologi, bo rozmów się nieco lepiej słucha, no i zawsze jakaś różnica zdań czy mała kłótnia smaczku dodaje Trzymam kciuki!

Tym razem kontrowersyjna tematyka ewolucji.

Zagrałem w „Ewolucję: Pochodzenie gatunków”

Rozwiniesz wątek kontrowersji związanych z grą? Zżera mnie niezdrowa ciekawość o co chodzi...

wolfe pisze:Rozwiniesz wątek kontrowersji związanych z grą? Zżera mnie niezdrowa ciekawość o co chodzi...

Nie tyle z grą, co z teorią ewolucji. Ostatnio miałem krótką acz intensywną dyskusję z kreacjonistami, o których dotychczas myślałem, że są tylko miejską legendą...

Pierwszy odcinek audycji początkującego podcastera, czyli mnie. Liczę

„Splanszowany” E01 - podsumowanie 2014 roku i spojrzenie w przyszłość na 2015

Nagrywam dalej, nie ma lipy!

Podcast „Splanszowany” odc. 2

Norymberga 2015
Norymberga 2015 – nowości od Kosmosu
Norymberga 2015 – nowości od Heidelberger Spieleverlag
Norymberga 2015 – nowości od Z-man
Norymberga 2015 – nowości od Hobby World
Norymberga 2015 – nowości od Trefla
Norymberga 2015 – nowości od Iello
Norymberga 2015 – nowości od Abacus Spiele
Norymberga 2015 – nowości od G3
Norymberga 2015 – nowości od Queen Games
Norymberga 2015 – nowości od Schmidt Spiele
Norymberga 2015 – nowości od Zoch Verlag
Norymberga 2015 – nowości od Huch
Norymberga 2015 – wydawnictwa różne

Koreańskie czarowanie z Essen

Zagrałem w „Abraca… what?”

Kolejny odcinek w eterze.

Podcast „Splanszowany” odc. 3

palladinus pisze:Opanowałem sztukę wojny!

Poczytuję sobie wasze teksty i zwykle mi się podobają.
Niestety tym razem autor niespecjalnie się popisał. Oczywiście styl i pomysł może się podobać lub nie podobać, ale szkoda, że autora nie broni wartość merytoryczna tekstu.

Nasza talia składa się z dwóch rodzajów kart – z numerami od 1 do 6, które będą dla nas dostępne w każdej turze, oraz z kart specjalnych, które będziemy dociągali co turę i użyjemy ich tylko raz w rozgrywce (chyba, że się skończą i przetasujemy je ponownie).

Kart nie przetasowujemy. Gramy dalej bez dociągu.

Jak więc widać gra jest wypakowana jak chlebak rosyjskiego żołnierza, czyli nie bardzo.[...]Wracamy więc do pytania, czy to źle, że zasady banalne i zawartość pudła nie przytłoczy nas ilością elementów?! Otóż nie, pod warunkiem, że w tym małym opakowaniu mieści się potwór grywalności.

Czy z powyższego mam rozumieć, że duże pudła, wypchane elementami po brzegi, są już tylko z tego powodu wartościowe? Widocznie one "potwora grywalności" mieścić w sobie nie muszą. Najwyraźniej doświadczenie autorowi podpowiada, że jeśli już gra ma się okazać słaba, to lepiej będzie, jeśli wyłożymy kilkaset złotych na całą masę niepotrzebnego śmiecia.

Po takich kwiatkach, jak powyższe, sama opinia o grze nie powinna mieć dla czytelnika żadnego znaczenia, bo autor wykazał, że nie opanował jakiejkolwiek z potrzebnych recenzentowi sztuk!

Tomb, jeśli chodzi o punkt pierwszy to faktycznie pomyliłem i nie przetasowuje się talii. Na swoją obronę dodam, że po kilkunastu partiach nie miałem takiej sytuacji, partia kończyła się wcześniej, bo kart jest dość dużo. Nie myli się tylko ten co nic nie robi.

Jeśli chodzi o punkt drugi Twojej wypowiedzi to totalnie go nie rozumiem. Zawartość pudełka jest jednym z punktów oceny gry. Z mojej wypowiedzi chyba wynika, że prostota zasad i mała ilość elementów nie musi wpływać niekorzystnie na odbiór gry.

Przykro mi, że moja recenzja nie przypadła Ci do gustu.

Dziękuję za odpowiedź na mój wpis. Nie każdego stać na reakcję po niepochlebnej opinii.

Fragment tekstu

Jak więc widać gra jest wypakowana jak chlebak rosyjskiego żołnierza, czyli nie bardzo.[...]Wracamy więc do pytania, czy to źle, że zasady banalne i zawartość pudła nie przytłoczy nas ilością elementów?! Otóż nie, pod warunkiem, że w tym małym opakowaniu mieści się potwór grywalności.

mógłbym inaczej zapisać: Czy to źle, gdy zawartość pudełka jest uboga? Nie, jeśli gra okaże się regrywalna.
A cóż to za związek? Źle jest, gdy gra jest do chrzanu i tyle. Zawartość pudła nie ma żadnego znaczenia. A Ty napisałeś zdania, które wskazują, że gry o małej liczbie elementów muszą bronić się regrywalnością, sugerując tym samym, jakoby "dużych" gier ten problem z urzędu nie dotyczył. Gra duża jest dobra, bo jest duża. A mała jest dobra, jeśli jest dobra.

Być może jest to tylko wynik użycia niewłaściwego sformułowania, ale ja dojrzałem w tym wyraz lekceważenia dla małych gier. A jeśli właśnie takiego tytułu dotyczy tekst, to uważam, że nie są to pożądane u recenzenta założenia. Nałożywszy na to błąd z zasad (zgoda, że to się może zdarzyć każdemu, ale jednak), uznałem Twój tekst za kiepski.

Co ciekawe, zgadzam się z Twoją opinią o grze, choć sam oceniłbym ją nieco bardziej entuzjastycznie.
Możesz zapytać teraz, po co, u diabła, czytam recenzje gry, którą znam? Otóż po to właśnie, by skalibrować sobie własne poglądy i opinie recenzenta. Dzięki temu mogę z odpowiednią poprawką czytać kolejne jego teksty. I tu pojawia się zgrzyt, bo jak mogę później zawierzyć opinii na temat gry mi nieznanej, skoro wynik na papierku lakmusowym wcześniej wskazał kwas?

A że na "Ciekawych grach" czytałem wiele tekstów o grach wojennych, między którymi poruszam się po omacku, to moja wiara w ten serwis musi być głęboka. Nie chciałbym jej stracić, stąd moja wypowiedź w tym temacie.

To jak jest wykonana gra, jakie zawiera elementy, jak wyglądają grafiki jest dla mnie, a podejrzewam, że dla większości graczy również, sprawa bardzo ważna. Nie zawsze jednak gra musi posiadać szczególnie dużo elementów. Taką opinię wyraziłem w tekście. Osoby które pytałem tak to zrozumiały. Jesteś pierwszą osobą, która odczytała to inaczej. Mam nadzieję, że moje wyjaśnienia Cię przekonują.

Nie zrażaj się do portalu, ja publikuję tam coś na tyle sporadycznie, że pewnie jesteś w stanie to przełknąć.

Nadrabiamy zaległości z ferii:

Brzeski Festiwal Gier Planszowych – fotorelacja

Zagrałem w „Orongo”

Ja, geek – Michał „Browarion” Broniek

Zagrałem w „Ranczo Party”

Zagrałem w „Tortuga”

Zagrałem w „Onitama”

Podcast "Splanszowany" ponownie w eterze - odcinek 4

Recenzja gry Carla Chudyka - Zagrałem w „Impulse”

Sprawdźcie grę, w której wcielamy się w kapitanów łodzi wikingów i robimy to, w czym są oni najlepsi.

Nikczemni zdobywcy na planszy – zagrałem w „Villainous Vikings”

Mikrogra od iello - daleki kuzyn pokera.
Zagrałem w „Kobayakawę”

Dodatek do świetnej gry Vlaady Chvátila.

Zagrałem w „Tash-Kalar – Everfrost”